Kesinlikle öyle ne kadar mantıklı olmak istesem de duygularım zaman zaman öne geçebiliyor. Söz konusu olan Anne ve anne bambaşka bir insan.. Babam beni aylarca görmez, sorun olmaz ama annem beni 1 gün görmese üzülür.. Çok şükür geçinmek konusunda bütün sıkıntılarımız düzeldi, benim içerlediğim sebepler başka..Çalışmak konusunu da zaten yazan bir arkadaşa açıklamıştım sebeplerimi. Dediğiniz gibi eğitim hayatı da çok önemli ki ben onu en güzel şekilde bitirmeye çalışıyorum. Bunca yıllık emegimi finale 1 kala bozamam. Dediğiniz gibi ne olursa olsun babamla baglarımı koparmayacagım, söz konusu birde kardeşim var herşeyden önce.Teşekkürler..
Teşekkür ederim ablacım beni anladığınız için. Malesef, bana da çok kırıcı geldi, zaten bir yerden sonra cevap vermeyi bıraktım. Bunun açıklanır,anlaşılır bir yanı yok çünkü. Ben içimdeki öfke,hırs gibi duyguları tasvip etmiyorum ancak bu cevaplarıda hakettiğimi düşünmüyorum. İkinci kadınlar..Nasıl olur, ne düşünürler bilemiyorum ama insanlıkla bağdaştıramıyorum. Yani benim bahsettiğim bu kadın evliyken babamla beraber oluyor, torun sahibi bir insan ve 15 yaşında evladını bırakıp geliyor. Ve babamın bizden habersiz aldıgı lüks evinde oturuyorlar. Şimdi ben ne düşüneyim yani yüzüne tükürmek istemem anormal mi?
