Babam ve sırları...

izmir bergmalı, üzgünüm ama sıkıntılı olduğumu zaten başındna beri söylüyorum. ve defalarca feyk iması yapılınca da kendimi savunma isteği taşımam normal değil mi... bu konuyu fazla ciddiye aldım ama saplantı? bu da senin görüşün birşey diyemem...


ama söylediğin şey doğru.. babamın yaptığı şey fiziksel değil psikolojik şiddet, bu kesinlikle doğru.. ve insanı zora sokan da bu.
peki anneme nasıl yaklaşayım.. yani kesin hayatında biri var bizi de zaten gözden çıkarmış diye pat pat söyleyerek sinirlerini yıpratmak istemiyorum bunu söylemenin daha yumuşak yolu nedir? zaten herşeyin farkında ama tokat gibi çarpmak istemiyorum bi de ben. ama bir an evvel bu düzenin değişmesi şart. nasıl yaklaşmamı önerirsiniz?
 

çok haklısın canım .. a.s
İnsanın yuvasının yıkılmasını bırak bunun ihtimali bile agır geliyor işte..
Bunun için olmama ihtimalini istiyorsun bizden de bunu dememizi bekliyordun belki ama gerçekler daha dogrusu sizin göremediğiniz bizim dışarıdan görüp söylediğimiz gerçekler dogru malesef..Psikolojik baskıdan dolayı annecigini üzmeme babanın düzelme umudunu yitirmemek adına , gerçekleri görmemezlik edemezsin a.s.
 
ortada yıkılacak bir yuva yok aslında.. yani ben ve annem bir aileyiz, babam başka bir birey gibi. bu evlilik sadece kağıt üstünde, bu bitince yıkılacak değil düzelcek şeyler var bence..

ama mesela babamın ankarada olduğu zamanlarda beraber birşeyler yapıyor olmak güzel.. tv izlemek, beraber yemek yemek gibi. boşanınca bunlar iyice bitecek. tabi ki böyle bir durumda bu söylediklerimin önemi yok varsın onlar da olmasın diye düşünülür.. ama ne bileyim işte, beraber az da olsa zaman geçirmek güzel, bu da elimden gitsin istemiyorum

ama bu evlilik böyle devam ettikçe annem hep ezilecek artık dönüşü yok inancım da yok

sadece annem mutlu olsun bana yeter
 
canım benim geçmiş mesajlarıma bi göz gezdir bakalım istersen forumda napıyorum ben!!!
yazdıkların tutarsız ve herkes gibi bende seninle ilgili şüpheci davrandım. sana yardımcı olmaya çalışmıyorum zaten senin kimseden öyle bir beklentin yok dimi..
herkes sana benle aynı şeyi söylüyor ama sadece bana takmış olman ilginç.şu konuda haklısın ben özeleştirimi yapabilen biriyim:'' baban anneni aldatıyor bir dost '' diye yazdığım mesajı bende beğenmedim şimdi okuyunca. ))))) öptüm canım...
 
hay o parmaklarıma diyeyim! sen kendini daha net anlattın bende savunmamı yaptım kötü bir dil kullanmadığımada eminim tanıyanlar bilir kişi kırmaktan manyaklık derecesinde sakınır ve korkarım kurunun yanında yaşta yandı olay tüm tarafların istenmediği bir yere çekildi .dediğim gibi savunmamı yaptım özrümü de diledim samimiyetime inanıp inanmamayıda sana bırakıyorum.tatlıya bağladığımızı düşünerekten şunlarıda söyleyeyim :
sana yardımcı olmayı gerçekten isteriz hepimiz elbette .kimseninde kötü niyetle yaklaştığınıda düşünmüyorum. biz uzaktan ve sınırlı bilgi ile ancak bir yere kadar olaya müdahil olabiliyoruz her iki tarafı da annenide babanıda (ki özellikle babanı konuda düğüm noktası o dur) en iyi tanıyan sensin yıllardır bu ilişkiyi ve ilişkileri bilen de sen en iyi analizi yapacak ailenin bu sorununa en iyi çözümü bulacak da sen olacaksın.genelleme yapmamak adına söylüyorum ki benim sözlerim bir yerden sonra havada kalabilecek daha da ilerisinde martaval kıvamına bile gelebilecek durumda çünkü istesemde istemesemde konuya ne kadar vakıf olabileceğim ortada.
dediğim gibi olayların odağında olan sen annenin en büyük destekcisisin. babanla konuşabilecek iyi yada kötü müsbet bir sonuca bağlayabilecek olanda sensin sana zor bir misyon yüklenmiş durumda allah sabırlar versin . acıtmayacak diyemiyorum her türlü sancılı bir süreç ... bunu tüm aile fertlerinin en az sıyrıkla atlatmasını dilemekten başka birşey gelmiyor malesefki elimden. sevgiler :teselli:
 
canım bencede babanın hayatında başka bi kadın var çok üzücü bi durum ama gerçek bu bence zaten evede gelmiyo diyosun allah annene sabır versin
 

Güzelim kiyamam sana!!

Bende konduramazdim benim babam yapmaz, ölürümde inanmam, gözümle görsem inanmam derdim hep ve birde duyduk ve gördükki yapmis hemde cok uzun bir süre...:çok üzgünüm:

Annecignin sana cok ihtiyaci var simdi, her konuda onu desteklemen yardimci olman lazim, karari her ne olursa olsun....

Benim rahtmeli annem bosandi kaldiramadi hazmedemedi lakin senin annen bunu yapmayabilir yadirgama sakin güzelim bu onun kararidir...

Burdaki yorumlarada üzülme kizma canim herkez nacizane kendi fikrini söylüyor iste ve nasilolsa bunlari yasayan sensin..:teselli:

Allah annenle senin beraberi olsun...:Saruboceq:
 

canım acaba bulundugu yerde de evli olması mumkun mu? yanı guney dogu dıyorsun sonuçta ımam nıkahlı eşi olabılır. dedigin gibi küçük yer dıyor sıze ama o gıı kuçük yerlerde de boyle evli ama eşinden ayrı yaşayan erkeklerede pek ıyı bakmazlar. sakınırlar konuşmaya. bır erkek sevmese bıle eşini cinsel olarak yanında bır kadın mutlaka ister. e yıllardır da ne sizin yanınıza gelmeye ugraşmış nede sizi oray aaldırmaya. tamam senin egitimin sözkonusu ama anneni sık sık yanına aldırabılırdı. ynı anlamadıgım sey saglıklı bır erkegin cinselliginin devamlı olması gerekir. e ayda yılda bır evınıze gelen ve bunda da sorunlar çıkaran bır erkegin demek ki bu sagladıgı bırı var? olaya bırazda erkek tarafından bakmak gerekir çünkü.

iyice okudum da sanırım tek kadın
onunla ayrı bir evi var ve büyük ihtimalle eşim diye o kadını tanıtıyor


izmir_bergamalı arkadaşımızın bu lafınada katılıyorum. mujde arında bır fılmı vardı orda da adam cevresine göre ya karısını yada mujde arı tanıştırıyordu. yanı olumlu duşunmekte fayda var ama yınede gerçekleride göz ardı etmemek gerek canım.geçmiş olsun
 
Son düzenleme:
cnm ben yazdıklarını samimi buldum.babanın size düzenli bir aile hayatı yaşatamamasına öncelikle çok üzüldüm.böyle ne yardan ne serden vazgeçemeyen.ne isteğini bilmeyen baba modelleri malesef var.anneni geçtim sen onun için çok değerli olmalısın gözünün içine bakmalı.ama ne sen nede annen birçok kadın gibi hakettiğiniz sevgiyi bulamıyorsunuz.babanızın davranışları çok şüphe çekici ve büyük ihtimal kadınlar değil ama başka bir kadın var sanırım.niye uzatıyorki konuşsunlar annenle herkes younu çizsin.sinir oluyorum şu bencil adamlara.umarım kızmadın cnm ama baban hepsini haketti:mymeka:
 
cANIM BABANIN HAYATINDA KESİN BİRİ VAR BEN BUNUN ÖRNEKLERİNİ ÇOK GÖRDÜM VE BU BİRLİKTELİK UZUN SÜRELİ OLAN BİRŞEY OLSA GEREK Kİ ANNENDEN VE SİZDEN UZAKLAŞMIŞ KENDİ BAŞINA TATİLE ÇIKMASI FALANDA HAYATINDAKİ İNSANDAN KAYNAKLANIYORDUR ASLINA BAKARSAN FELAKET TELLALLIĞI YAPMAK İSTEMİYORUM AMA BU EVLİLİK BİTMİŞ ANNENİN KENDİNİ TOPARLAMASI İÇİN DAHA SAĞLIKLI DÜŞÜNEBİLMESİ VE KENDİSİ AYRICADA SİZİN İÇİN MANTIKLI KARARLAR VEREBİLMESİ İÇİN PSİKİYATRİ TEDAVİSİ GÖRMESİ GEREKİR DİYE DÜŞÜNÜYORUM..ACİLENNN
 

canım zor bir durum gibi gözüksede aklın yolu birdir ve bu yasananlar normal bir evlilik yaşanmadığını gösteriyor bize.. sen 22 yasındaysan annende en az 40 civarı olmalı diye düşünüyorum.. yani 22 yıldır böyle bir evliliği sürdürmek zor bence.. ve psikolojik problemler yasıyor annem niye ??? evet niye bunca yıl dayanmış ne zoru varmış.. hayat bu mu? evlilik bu demek mi?? hayır değil.. doğoda bosanmaya iyi gözle bakmıyorlar demişsin.. ama doguda aileye ve cocuklarada cok önem verilir.. ben işim gereği şu anda güneydoğudayım.. madem erkek cocuk özlemi var diyorsun doğrudur buralarda erkek cocuk cok kıymetli o zaman niye bunca yıl birde erkek kardeş yapmamıslar sana. doguda insanlar cok cocuğu sever.. yani cok ilginç geldi bana yasadıklarınız.. ve zor tabiki. madem ki annenin meslegi ve geliri var bosansın derhal derim.. sen yarın birgün evlenip gidince ne yapacak annen düşündün mü hiç..
 
çok teşekkürler herkese.. ben üniversiteyi istanbulda okumayı istiyordum çok. ama sonradan vazgeçip annemin yanında kalmayı tercih ettim, çünkü annem zaten yalnız, anneannemle ilgileniyor, babamla sorunlar o dönemde ortaya çıkmıştı zaten en çok. yalnız bırakmaktan korktum, iyi ki de kalmışım zaten ankarada..
biz artık annemle ana kız ilişkisinden çok sırdaş gibi olduk, babamın bize yaptığı en büyük mükafat bu sanırım.
yalnız sormak istediğim bir nokta daha var, mesela boşanma konusunda... bu düzen yıllardır böyle gidiyor, mesela şimdi birden bire bir olay olmadan pat diye annem boşanmak istiyorum diye karşısına gelse babam bunu çok başka yerlere çeker buna eminim. doğuda boşanmaya iyi gözle bakmazlar derken de bunu kastettim. babamla bu konuyu uzun uzadıya tartışmak da imkansız dinlemez, sinirlenir, bir sürü sıkıntı yaşanır.
annemin babamla konuşabilmesi için bir ortam olması lazım, yani bir olay patlak vermeli.. .çünkü kendi yaptıklarını asla kabul etmeyen bir insan olarak kesin başka sebepler arayacaktır, bu durumda annemin sağlığı bunu kaldıramaz.. napmak lazım konuyu nasıl açmak lazım..
 
ayrıca bu konuyu buraya taşıma sebeplerimden biri de, aile içinde olan şeyleri yakınlarımıza anlatmak zor oluyor, dedikodusundan tut her olayda kadın tarafını suçlu görenler oluyor... kol kırılır yen içinde kalır sözü çok geçerli o nedenle.. ama birileriyle paylaşmak, fikir alışverişi yapmak şart oluyor bi yerden sonra. o nedenle kimseye bu kadar detaylı şekilde anlatılmayan sorunları burada paylaşmak ve fikir almak güç veriyor insana..
 
Az çok sorun bellide ,asıl sonuç kesinleşirse bizimle paylaş canım.
Allah kolaylık versin...
 
Anlaşılan o ki babanla anne arasında iletişim ve kendini ifade edebilme en önemlisi de karşısındakinin konuşulanı dikkate alması olayı çoktaann bitmiş.

Bu durumda en büyük görev sana düşüyor bence. Bir gün baban teşrif edipte sizlerin yanına geldiği zamanda muhtemelen dışarıdayken babanı ara ve onunla konuşmak istediğini söyle ev dışında bi yer olması ve annenin yanında bulunmaması daha sağlıklı ve etkili olacaktır. Babanın size karşı gösterdiği tutumdan yaşadığın rahatsızlığı,mutsuzluğu ve eksikliği kendisine iyi ifade edebilirsen düşünmesini sağlayabilirsin. Konuşulanların aranızda kalması gerektiğinide eklemende fayda var aksi halde seni annenin böyle bir konuşmaya iteklediğini düşünebilir.Neyi merak ediyorsan cevabı karşında olacak.
 

bence baban geldiğinde annen konussun ve bu konuda cok kararlı oldugunu söylesin.. indirek yollara hiç gerek yok diye düşünüyorum.. severek evlendim dünyalar tatlısı kızımız var bu şekilde yıllarca dayandım ama artık böyle yasamak bende ruhsal ve fiziksel rahatsızlıklar yarattı daha fazla bu şekilde sürdürebileceğimi zannetmiyorum.. sen cocugumun babası bende senin cocugunun annesiyim lütfen bunca yıla sevgime ve kızımıza saygı göster beni anla desin.. babanı kırmadan gururunuda oksayarak konussun.. eminim anneni kararlı ve mülayim görünce ilk basta karsı gelsede kendisi silkelenecektir.. bence sen girme araya.. ama annenin yanında oldugunuda babana göster..
 
Canımcım önce boşanmayı düşünmeyin. Seninle birlikte olmasa da annen artık babanın yanına tek başına da olsa gitsin. Gitsin onunla yaşasın bir müddet. Baksın görsün babanın hali tavrı nasıl..
Bana da başka bir kadın varmış gibi geldi. Sonuçta o da erkek ve sürekli karısından ayrı bir hayat yaşarken başka bir hayat kurmuş olabilir. Bunu da oradaki akrabalarına çaktırmadan yapabilir.
Önce boşanma değil annenin onun yanına gidip yaşaması lazım. Hem kendi duygularını da tartar böylece..
 
gereksiz tartışmalara girdiğim için forumdan bir süre uzaklaştırıldım o nedenle ancak şimdi cevap yazabiliyorum.

ilgilenen ve yol gösteren herkese çok teşekkürler.. ailevi durumumuzun çok iç açıcı olmadığının ve babamın davranışlarının tuhaflığının farkındaydım ama, sanırım içinde yaşayınca gerçeklerin çok da farkında olamıyor insan. dışardan bakan gözlerin gördüğü şeyleri göremiyor. burada bazı yorumlara tepki göstermemin nedeni buydu biraz, biraz da sanki babamı kötülüyor,ihanet ediyormuşum duygusuna kapıldım.

doğduğumdan beri de iki kişinin arasında yaşanması gereken olayların tam merkezinde olmaktan fena halde sıkıldım. sanki 3 kişilik bir evlilik gibi, tüm sorunların merkezinde her zaman ben de oldum, istemeyerek de olsa herşeyi bana da yansıttılar. bir karar alırken kendimden çok annemi ve babamı düşünür oldum. bu durum benim de psikolojimi artık çökertmeye başladı. babam ankaraya geldiğinde annem konuşmaya kararlı, ve artık bu durum bir sonuca bağlansın hiç değilse diye, ben de boşanmalarını destekleyeceğim sanırım. ancak keşke böyle birşey yaşancaksa bile bu daha önce, ben daha küçükken olsaydı. en azından kabullenme alışma süreci daha kolay olurdu.. gerçi şu an boşanıp boşanmayacaklarını bilemem ama büyük ihtimalle olacak. herneyse, herşeyin hayırlısı neyse o olsun demekten başka birşey yapamıyorum. burada da içimi döktüm biraz, iyi geldi.

iyi niyetli ve içten görüşlerini açıklamaktan çekinmeyen tüm ablalarıma bir kez daha teşekkür ederim. bir gelişme olursa yazarım,şimdilik diyeceklerim bunlar...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…