• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Babam öldü ve ben hiç üzülmedim

kubradididi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Ocak 2025
7
2
1
33
Arkadaşlar merhabalar kendimi yadırgadığım çok garip bir durum yaşıyorum anlam veremiyorum 2019 yılında annemi kaybettim ve hayatım resmen tepetaklak oldu resmen yüzlerce yaş yaşlandım ve kendimi berbat hissettim onu ne zaman düşünsem hatırlasam kalbim acıyor hala dün gibi annemi çok seviyordum onunla çok iyi anlaşıyorduk fakat birkaç ay önce babamı kaybettim ve en ufak bir his bile yaşamadım en ufak bir acı duygusu köklerinden ailenden birini kaybetmişsin insan üzülmez mi ben üzülmedim babamın bana yaşattığı en ufak bir baba duygusu bile yok maddi olarak da manevi olarak da yani zaten annem öldükten bir ay sonra babam evlendi Kardeşimle beni dedem okuttu babamın üzerimizde hiçbir hakkı yoktur ve ben annem öldükten üç yıl sonra evlendimvesaire dedemin maddi durumu iyidir dedem babam için bakıcı tutmuştu fakat bana eşim dedi ki babanın parasını biz verelim bakıcıyı biz ödeyelim çünkü o senin baban yarın bir gün vefat ederse hiçbir şey yapmadım demeni istemiyorum dedi ve eşimin desteğiyle bakıcı parasını biz ödedik hatta sonrasında babam vefat edince bakıcı dedeme benim çok kötü bir kız olduğumu falan dedikodusunu yapmış kendisi dedemle evlenmek istiyordu mirası için vs neyse onlar derin konular hatta babam öldüğü zaman dedem ve bakıcısı babamın emekli maaşını çekmeye çalıştılar suçmuş normalde sonrasında babam vefat ettiği için bakıcıya para vermeyi kestiğim için bakıcı bana gıcık oldu ve benden nefret etti ve hep dedikodumu yapıyor uzun lafın kısası benim hiçbir şey hissetmiyor olmam normal mi insan babası öldüğü için insan üzülür ağlar ne bileyim ben içi acır bir şey olur yani ben en ufak bir duygu bile hissetmiyorum köklerimden birini babamı kaybettim ve canım hiç yanmıyor hatta dedem ölünce de acı duygusu hissedeceğimi düşünmüyorum çünkü babam ölür ölmez neden parasını çekiyor ki o paraya ihtiyacı yok 15 tane dairesi var zaten babama pankreas kanseri olduğu dönemlerde imza attırıp o daireleri çocuklarına bölüştürdü yani o dairelerde benim hakkım da yok çünkü imza ile babamın feragat etmesi sağlanmış bir şekilde ben bir şey istemiyorum da zaten ben sadece huzurlu mutlu olmak istiyorum eşimle ama bazen düşünüyorum da acaba ben kötü bir insan mıyım insan düşmanı bile ölse üzülmez mi kendimi sorguluyorum bazen ve kendimi suçlu hissediyorum kötü biri miyim diye sorguluyorum cikarci biri miyim evet bana babalık yapmamış olabilir ama ne de olsa senin baban diyen insanlar da var mesela senin baban öyle konuşma öyle söyleme diyen insanlar da var elimden geleni yaptım maddi manevi bana göstermediği sevgiyi ona göstermeye çalıştım ah ya herkesin bir sınavı var hayat o kadar zor ki…
 
ne olursa olsun babandır diye diye tepemize çıkarttılar
ben de olsam babalık yapmayan babaya üzülmem, bu vicdandan dinden örften bişeylerden girip insanlıktan çıkıp ne olursa olsun babadır atadır diyenlere de hadi ordan diyorum
üzülmediğiniz için sorgulayıp durmayın

benim eniştelerim öldü peş peşe (teyze, hala vs. eşleri)
ay hepsi birbirinden leş adamlardı, aman herkesler de bi üzgün bi ağlayış, bi sızlayış

ya hakketen baba olanlar, iyi insan olanlar ölse de üzülseniz, konuşsanız tamam anlıyacam madem öyle herkese üzülcekseniz yırtılcaksanız herkes için iyi konuşacaksanız ne anlamı kaldı iyi olmanın? farkı ne oldu?

tamam baba ile enişte aynı deil elbette ama iyi insan olmayana üzülemiyorum ben ölünce, kaldı ki eniştemin bana iyi olma zorunluluğu yok. babamın var ama.

daire para vs. işlerini girmiyorum
duygusal olarak bakıyorum
üzülmüyorsanız üzülmeyi hak etmiyordur, Allah sorsun hesabını da.
 
Arkadaşlar merhabalar kendimi yadırgadığım çok garip bir durum yaşıyorum anlam veremiyorum 2019 yılında annemi kaybettim ve hayatım resmen tepetaklak oldu resmen yüzlerce yaş yaşlandım ve kendimi berbat hissettim onu ne zaman düşünsem hatırlasam kalbim acıyor hala dün gibi annemi çok seviyordum onunla çok iyi anlaşıyorduk fakat birkaç ay önce babamı kaybettim ve en ufak bir his bile yaşamadım en ufak bir acı duygusu köklerinden ailenden birini kaybetmişsin insan üzülmez mi ben üzülmedim babamın bana yaşattığı en ufak bir baba duygusu bile yok maddi olarak da manevi olarak da yani zaten annem öldükten bir ay sonra babam evlendi Kardeşimle beni dedem okuttu babamın üzerimizde hiçbir hakkı yoktur ve ben annem öldükten üç yıl sonra evlendimvesaire dedemin maddi durumu iyidir dedem babam için bakıcı tutmuştu fakat bana eşim dedi ki babanın parasını biz verelim bakıcıyı biz ödeyelim çünkü o senin baban yarın bir gün vefat ederse hiçbir şey yapmadım demeni istemiyorum dedi ve eşimin desteğiyle bakıcı parasını biz ödedik hatta sonrasında babam vefat edince bakıcı dedeme benim çok kötü bir kız olduğumu falan dedikodusunu yapmış kendisi dedemle evlenmek istiyordu mirası için vs neyse onlar derin konular hatta babam öldüğü zaman dedem ve bakıcısı babamın emekli maaşını çekmeye çalıştılar suçmuş normalde sonrasında babam vefat ettiği için bakıcıya para vermeyi kestiğim için bakıcı bana gıcık oldu ve benden nefret etti ve hep dedikodumu yapıyor uzun lafın kısası benim hiçbir şey hissetmiyor olmam normal mi insan babası öldüğü için insan üzülür ağlar ne bileyim ben içi acır bir şey olur yani ben en ufak bir duygu bile hissetmiyorum köklerimden birini babamı kaybettim ve canım hiç yanmıyor hatta dedem ölünce de acı duygusu hissedeceğimi düşünmüyorum çünkü babam ölür ölmez neden parasını çekiyor ki o paraya ihtiyacı yok 15 tane dairesi var zaten babama pankreas kanseri olduğu dönemlerde imza attırıp o daireleri çocuklarına bölüştürdü yani o dairelerde benim hakkım da yok çünkü imza ile babamın feragat etmesi sağlanmış bir şekilde ben bir şey istemiyorum da zaten ben sadece huzurlu mutlu olmak istiyorum eşimle ama bazen düşünüyorum da acaba ben kötü bir insan mıyım insan düşmanı bile ölse üzülmez mi kendimi sorguluyorum bazen ve kendimi suçlu hissediyorum kötü biri miyim diye sorguluyorum cikarci biri miyim evet bana babalık yapmamış olabilir ama ne de olsa senin baban diyen insanlar da var mesela senin baban öyle konuşma öyle söyleme diyen insanlar da var elimden geleni yaptım maddi manevi bana göstermediği sevgiyi ona göstermeye çalıştım ah ya herkesin bir sınavı var hayat o kadar zor ki…
Babanız hemen evlenmiş tamam hadi bunu yaptı ama sizin babanız manevi olarak babalık yapmalıydı.Siz zaten anne kaybı yaşarken yaşayan babayı da kaybetmiş gibi olmuşsunuz.Arkadan babanın ağır hastalığı çıkmış.Yinede evlatlık görevinizi yapmış bakıcı kadın bile tutmuşsunuz.Yaşınız çok genç hepsi üst üste gelmiş böyle karışık düşünceler olabilir.İlerde duygular daha belli olur.Bence bunlara takılmayın hiç neden üzülmüyorum diye.
Sizin asıl sorun şu bakıcı kadın.Bence önce onu iyi bir benzetin.Ona kendiniz mi söylersiniz (en doğrusu bu) haber mi gönderirsiniz.Sizinle işimiz bitti paranızda yok bizde.Bir daha hakkımda konuşursanız hakaret davası açarım diyeceksiniz.Onu sonsuza kadar susturacaksınız.BU bakıcı fena bir kadınmış belkide alacağım var diye yaşlı dedeyi kandırdı para geri gitmesin diye çektirmeye kalktı.Bu kadına çok kızdım ben.
Dededen size mal kalmaması.Bu yanlış olmuş.Tapu iptal davası açabilirsiniz.Babam hastaydı kandırıldı elinden imza alındı.Bu mallarda annemden dolayı benimde hakkım var diyeceksiniz.Neden malınızı bırakıyorsunuz.Dedeniz çok yanlış yapmış burada.Hakkınızı arayın.
 
Zorla his olmuyor başlarım öyle insanlara hala her babanın baba olmadığını anlamiyorlarsa o onların düşük zekası böyle diye diye her istirmarci herifi her ayyaş herifi her sorumsuz herifi güzellediler o çocuklar hep içlerine içlerine patladilar hiç bir dünyada baba baba olacak eylemi gerçekleştirdi diye baba olmaz onu bı gecsinler .Ben ölmüşe laf etmem tanımam etmem lakin dogurmakla anne olunmaz bilmemneyle baba olunmaz bu toksikligi yaşamayan kişilerden fikir almayın sıkıysa onlar yaşasın o travmaları öyle konuşsun.Her anne baba da çocuk hakkından yargılanacak öte dünyada da bu dünyada da yok öyle kolay cennet net
 
Zorla his olmuyor başlarım öyle insanlara hala her babanın baba olmadığını anlamiyorlarsa o onların düşük zekası böyle diye diye her istirmarci herifi her ayyaş herifi her sorumsuz herifi güzellediler o çocuklar hep içlerine içlerine patladilar hiç bir dünyada baba baba olacak eylemi gerçekleştirdi diye baba olmaz onu bı gecsinler .Ben ölmüşe laf etmem tanımam etmem lakin dogurmakla anne olunmaz bilmemneyle baba olunmaz bu toksikligi yaşamayan kişilerden fikir almayın sıkıysa onlar yaşasın o travmaları öyle konuşsun.Her anne baba da çocuk hakkından yargılanacak öte dünyada da bu dünyada da yok öyle kolay cennet net
Zaten ölmeden önce hasta olduğu dönemlerde babasına ben cennete gidemeyeceğim diye ağlıyoryormuş
 
Babanız hemen evlenmiş tamam hadi bunu yaptı ama sizin babanız manevi olarak babalık yapmalıydı.Siz zaten anne kaybı yaşarken yaşayan babayı da kaybetmiş gibi olmuşsunuz.Arkadan babanın ağır hastalığı çıkmış.Yinede evlatlık görevinizi yapmış bakıcı kadın bile tutmuşsunuz.Yaşınız çok genç hepsi üst üste gelmiş böyle karışık düşünceler olabilir.İlerde duygular daha belli olur.Bence bunlara takılmayın hiç neden üzülmüyorum diye.
Sizin asıl sorun şu bakıcı kadın.Bence önce onu iyi bir benzetin.Ona kendiniz mi söylersiniz (en doğrusu bu) haber mi gönderirsiniz.Sizinle işimiz bitti paranızda yok bizde.Bir daha hakkımda konuşursanız hakaret davası açarım diyeceksiniz.Onu sonsuza kadar susturacaksınız.BU bakıcı fena bir kadınmış belkide alacağım var diye yaşlı dedeyi kandırdı para geri gitmesin diye çektirmeye kalktı.Bu kadına çok kızdım ben.
Dededen size mal kalmaması.Bu yanlış olmuş.Tapu iptal davası açabilirsiniz.Babam hastaydı kandırıldı elinden imza alındı.Bu mallarda annemden dolayı benimde hakkım var diyeceksiniz.Neden malınızı bırakıyorsunuz.Dedeniz çok yanlış yapmış burada.Hakkınızı arayın.
Ya ben de bazen hakkımı aramak istiyorum ama eşim de diyor ki senin ihtiyacın yok sonuçta dedenin malı dedenin babası çalışmış yapmış yani eşim sanki para peşinde koşuyormuşum olarak mı algılıyor yoksa başka bir şey mi bilmiyorum ama tabi o bu durumun içinde olmadığı için ve gerçekten paraya ihtiyacımız olmadığı için boş ver gitsin 20 yıl 30 yıl onun işkencesi mi çekeceksin davalarla mı uğraşcaksın diyor stres olursun diyor ama bir yandan da ben hakkımı savunmak istiyorum dediğiniz gibi karışık durumlar işte eşimle de aram bozulsun istemiyorum tabii bir yandan da bu arada dedem babamın babası annemin değil… bakıcı da dedemin bakıcısı zaten öncesinde de dedemin bakıcısıydı ben sadece babama bakması için para vermek istedim yani bakıcıyı ben gönderemem bakıcı babamla evlenmek istiyordu şimdi dedemle evlenmek istiyor ah bir karışık ki olaylar sormayın dizi gibi vallahi
 
Valla anne olduk diye birakio kaçalım tövbe 8 adamdan 8 çocuk yapalım çocuk istismara uğrasin biz eller havaya yapalım sosyal medyada.Cocugu iyi bakmayalim yediremeyellm iciremiyelim giydiremeyelim eğitim veremeyelim evlendirio başımızdan atalım sokaklara düşsün tü kaka diyelim sonra cennet benim ayakların altında olsun öylemi .Öyle değil işte o .Ana var adı ana olan var baba var adı baba olan var .Hepsi çöp layık oldukları yerde orası ayrıca hiç dogurdun diye hakkın olmuyor hak hakkıyla bakanindir .
 
Arkadaşlar merhabalar kendimi yadırgadığım çok garip bir durum yaşıyorum anlam veremiyorum 2019 yılında annemi kaybettim ve hayatım resmen tepetaklak oldu resmen yüzlerce yaş yaşlandım ve kendimi berbat hissettim onu ne zaman düşünsem hatırlasam kalbim acıyor hala dün gibi annemi çok seviyordum onunla çok iyi anlaşıyorduk fakat birkaç ay önce babamı kaybettim ve en ufak bir his bile yaşamadım en ufak bir acı duygusu köklerinden ailenden birini kaybetmişsin insan üzülmez mi ben üzülmedim babamın bana yaşattığı en ufak bir baba duygusu bile yok maddi olarak da manevi olarak da yani zaten annem öldükten bir ay sonra babam evlendi Kardeşimle beni dedem okuttu babamın üzerimizde hiçbir hakkı yoktur ve ben annem öldükten üç yıl sonra evlendimvesaire dedemin maddi durumu iyidir dedem babam için bakıcı tutmuştu fakat bana eşim dedi ki babanın parasını biz verelim bakıcıyı biz ödeyelim çünkü o senin baban yarın bir gün vefat ederse hiçbir şey yapmadım demeni istemiyorum dedi ve eşimin desteğiyle bakıcı parasını biz ödedik hatta sonrasında babam vefat edince bakıcı dedeme benim çok kötü bir kız olduğumu falan dedikodusunu yapmış kendisi dedemle evlenmek istiyordu mirası için vs neyse onlar derin konular hatta babam öldüğü zaman dedem ve bakıcısı babamın emekli maaşını çekmeye çalıştılar suçmuş normalde sonrasında babam vefat ettiği için bakıcıya para vermeyi kestiğim için bakıcı bana gıcık oldu ve benden nefret etti ve hep dedikodumu yapıyor uzun lafın kısası benim hiçbir şey hissetmiyor olmam normal mi insan babası öldüğü için insan üzülür ağlar ne bileyim ben içi acır bir şey olur yani ben en ufak bir duygu bile hissetmiyorum köklerimden birini babamı kaybettim ve canım hiç yanmıyor hatta dedem ölünce de acı duygusu hissedeceğimi düşünmüyorum çünkü babam ölür ölmez neden parasını çekiyor ki o paraya ihtiyacı yok 15 tane dairesi var zaten babama pankreas kanseri olduğu dönemlerde imza attırıp o daireleri çocuklarına bölüştürdü yani o dairelerde benim hakkım da yok çünkü imza ile babamın feragat etmesi sağlanmış bir şekilde ben bir şey istemiyorum da zaten ben sadece huzurlu mutlu olmak istiyorum eşimle ama bazen düşünüyorum da acaba ben kötü bir insan mıyım insan düşmanı bile ölse üzülmez mi kendimi sorguluyorum bazen ve kendimi suçlu hissediyorum kötü biri miyim diye sorguluyorum cikarci biri miyim evet bana babalık yapmamış olabilir ama ne de olsa senin baban diyen insanlar da var mesela senin baban öyle konuşma öyle söyleme diyen insanlar da var elimden geleni yaptım maddi manevi bana göstermediği sevgiyi ona göstermeye çalıştım ah ya herkesin bir sınavı var hayat o kadar zor ki…
Yabancı kitabını okudunuz mu? Uyarlanan bir film de var. Benzer duygular işleniyor. Bence kendini suçlu hissedeceğin durum yok ortada
 
"Nolursa olsun babandir,anandır" dan daha saçma birşey yok bana göre. Benim anne baba ben 3 aylıkken ayrılmış baba hapse girip çıkmış ağır dolandırıcı. Ve nerde olduğunu bile bilmiyorum, hiç bir zaman babalık yapmadı bana. (Hapse girip çıktığını da saçma bir şekilde sağlık bakanlığından ona ulaşmaları gerektiği için beni aradıklarında öğrendim) bir gün yine aynı şekilde arayıp öldü deseler iyi diyip kapatırım muhtemelen. Tek korkum ölürse bana borç vs kalması. Reddi miras yapabilmem icin öldüğünü öğrenmem gerekiyor o nasıl olcak onu bile bilmiyorum. Onun dışında nefret bile etmiyorum kendisinden öyle bir hissizlik. Demem o ki kendinizi yadirgamayin. Tuhaf olan biz değiliz onlar.
 
Baban sana iyi duygular tattırmamış aksine imtihanın olmuş, neden üzülesin ki? Baba hakkı bilmem ne gibi şeylere inanmıyorum. Bu hayat yeterince acı ve zor Böyle bir hayata bir canlıyı getirmek ona sunulan bir ödül değil. Üstüne bir de kötü deneyimler yaşatıyorsun. Tam olarak neyine minnet duymamız gerekiyor ki burada sp*rmlerine mi? Garip hissetmene gerek yok. Son derece normalsin.
 
Böyle hissetmeniz gayet normal. Şahsen benimki de ölse öldüğüne değil hiç babam olmadığına üzülürdüm belki. Babası ölünce arkasından ağlayan kız çocuklarına özeniyorum ne güzel bağ kurmuşlar diye. Bu hislerin sorumlusu biz değiliz. Kendinize yüklenmeyin🙁
 
Annemin arkadasi var. Esinden cok siddet gördü.. Psikolojik ve fiziksel siddet gördü bir sürü. Kadini mesela kolunu kirmisti. Öldügünde kadin hic üzülmedi. Nesine üzülecek ki? Siz de hic üzülemiyorsa kendinizi sorgulamak yerine, buna sebep olanlar düsünsün. Anormal degilsiniz
 
babamın bana yaşattığı en ufak bir baba duygusu bile yok maddi olarak da manevi olarak da yani zaten annem öldükten bir ay sonra babam evlendi Kardeşimle beni dedem okuttu babamın üzerimizde hiçbir hakkı yoktur
sebebi ortada zaten bnun için de kimse sizi yargılamaz merak etmeyin. ben de ananemde aynı şekilde yıkılmıştım fakat bugün dedem ölse gram üzüleceğimi zannetmiyorum
 
Back