• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

"Baba" ne demek ??

haketmişmiki senin onla kuracağın bağı?
Hayır haketmiş...hemde hiç
ismi baba kalmış böylelerinin...
ahh sana anlatacağım çok güzel bi örneğim vardi arkadaşımla ilgili ama maalesef....:KK43:
inanki okadar zor değil...
haketmeyen bir adama zorla baba sıfatını yüklediğinde ,hersey daha da kötü oluyor
buna emin olabilirsin
 
Huylu huyundan vazgeçmez diye bir laf vardır. Siz babanızı ya böyle kabul edip konuşmaya devam edecek; vicdanınızı rahatlatmaya çalışacaksınız belki de ya da konuşmayacaksınız. Aranızda her ne kadar "kutsal bir bağ" olsa da şimdiye kadar babalık görevini yapmamış ki, bir kez bile baba olduğunu hissettiremedi belki de. Bundan sonra da yapmaz babalığını. Yanlış anlamayın çevremde gözlemlediklerimden bu sonucu çıkardım sadece. Babalık ruhta olur başka yerlerde değil. Güzel yüreğinizi bu yüzden üzmemeniz dileğiyle...
 
Net.
Ben olsam tanimazdim.
Bu zamana kadar ne hayrini gordumde bundan sonra goreyim?
Efkarlanip baba ozlemi sardiginda acar bi saat daha konsurum annemle fazladan.
O kadin hem ana hem baba olmus bana.
 
Konunuzu okurken cok duygulandim. Icime dokundu sozleriniz. Ama sonra "dugunume bile cagiramayacagim biri dis gorunus ve konusma olrk" falan yazmaniz beni kaskati yapti. Cok uzuldum. Yillar sonra Allah gecinden versin ama babanizi kaybederseniz bu cumleniz sizin icinizde aci olacaktir. Cunku baba nasil gorunurse gorunsun,nasil konusursa konussun, o Atadır. Atadan utanilmaz. Babanin gölgesi olsun yeter der buyuklerimiz. Oyledir de.. Baba kavramini size yasatmadigi icin belki benimle ayni kanaatte degilsinizdir. Cunku öfkeniz,kirginliklariniz, duygularinizi bastirmaniza sebebiyet veriyor. Aslinda size bir sarilsa aglasa kizim dese dayanamazsiniz. Eminim..
Hayatta en cok yaşanmamıslıklar acitir insanin canini. Okul caglariniz ergenlik donemleriniz asik oldugunuz donemler babanizin yoklugunu hissettiniz. Yasayamadiniz. Ama o yasanmamisliklar ve yasanmis zorluklar icerisinde siz buyudunuz..yıllar gecti..
Baba sevgisini iliklerinde hissetmek isteyen o kucuk kiz icinizde gizlendi sadece. Şimdi kin gütmekle ne o kucuk kiz güler ne de o gunler duzelir..
Ayıbı ayıpla örtmek bizlerin yaptigi en buyuk yanlislarimiz. Babaniz size sevgisini vermemis. Ama siz verin.. siz ona sarilin sevin. Oyle sevin ki, kendi sevgisizliginde kendisi ezilsin. Her ne olursa olsun o sizin babaniz. Birakin siz babanizi yasayin. O baba olmayi yasamak istemiyorsa yasamasin. Ama siz yine de onu yasayin. Doyamadim demeyin.. doyun. Yaşlansin, siz ona bakin. O size zamaninda bakmayisindan utansin. Siz evlat gorevini yapin. O yapmadigi babalik sifatindan utansin. Insanoğluna en buyuk cezadir, kötülüge bin kat iyilikle karsilik vermek.
Gün olur tüm ayiplarini hatalarini gunah yüküne alip göçtüğü zaman, siz vicdanı rahat bir evlat olarak veda edin babaniza...
Rabbim hakkinizda hayirlisini eylesin
.
 
23 yaşındaym üniv son sınıf öğrencisiyim. Annem- babam resmi olarak ben 10 yaşındayken ayrıldı. Sebeplere gelecek olursak roman olur ama kısaca babamın alkol-sigara bağımlılığı, düzenli bir işte çalışmaması, evine bakmaması vs sıralayabiliriz.5 yaşından beri annem babam ayrı yaşıyordu zaten evlilik son demlerindeydi o şekilde 5 sene sürdü. O yüzden baba diye birşey nedir onu bile bilmiyorum. Ne iyi günümde ne kötü günümde hiçbir zaman yanımda olmadı. Abimin sünnetine çağırdık ona bile geç kaldı sorumsuzluğundan. 40 yılda bir telefon edip napıyorsun kızım diye sorardı o kadar. Alkol ve sigaraya harcadığı paranın haddi hesabı yokken bana ve abime maddi hiçbir destekte bulunmadı. Annem yeri geldi borç batağına sürüklendi evimize haciz geldi vs çok şükür bugünlere geldik annem emekli oldu biraz daha rahatız ben de mezun oluyorum inşallah bu sene. Bunları neden anlattın derseniz kafama takılan kısım şu babama 1,5 sene önce telefon numaramı değiştirdiğimi söyledim ve yeni numaramı verdim. Zaten sık görüşmediğimiz için bazen ben arardım bazen de o aklına estikçe arardı. Neyse numaramı verdikten sonra birkaç ay aramadı doğal olarak bende bunu normal karşıladım. Ancak o ara abimle de bazı anlaşmazlıklarım olduğundan görüşmemiştim daha sonra abimle barıştığımda öğrendim ki bu süreçte sürekli abimi arayarak irtibat halindeymiş. Ayrıca benim numaramı kaybettiğini söyleyerek 3-5 kere numaramı almış abimden.Buna rağmen x nasıl napıyor diye sürekli abime sorup beni bir kere bile aramaması üzerine (1,5 yıl boyunca ) zaten zayıf olan bağımı tamamen koparmaya karar verdim. Görüşmüyoruz. Ancak çevremde görüyorum mesela babasına düşkün olan kızlara öyle özeniyorum ki... Babaları günde 10 kere arıyor, bir yere gidiceği zaman babasından izin alıyor vs. Hiç yaşamadım böyle bir duyguyu... Babam beni hiç merak etmedi, kzım başka şehirde napıyor ne ediyor tek başına demedi :KK43: Evlendiğim gün işte bu benim babam diyebileceğim sırtımı dayayabilceğim biri yok :KK43: Affetsem tekrar görüşsem sürekli çocukluk dönemim aklıma geliyor özellikle. Onun dışında düğünüme bile çağıramayacağım kadar değişik biri ( dış görünüş,konuşma vs) :KK43: İnsan babasından utanır mı ama ben bu benim babam diyemem kimseye mesela :KK43:
Sizce ne olursa olsun babamla görüşmeli miyim yoksa hayatıma bugune kadarki gibi olmamış gibi mi devam etmeliyim :KK43:
Canim bazen emin ol yaninda olmamasi daha iyi beninde goruntu itibariyle resmiyette biyolojik bir babam var ama emin ol olmamasi cok daha iyi olurdu suan yaptiklarini yasattiklarini yazssam roman olur bende bazdn dusunurumde keske ayri olsaydilarda hayatimiz daha farkli olurdu kendi ayaklarimizin ustunde durabilirdik

Ben burda kalkip senin sıkıntının ustune kendi babam olacak adami anlatmiycam sana 50 yasinada gelsen baba sevgisini gozun arayacak ama ayni evin icinde o sevgiden mahrum etmesinden daha iyidir cok sukur artik kendi ayaklarinin ustunde durabileceksin yakin zamanda insallah baban olacak adamin bu saatten sonra degisecegini zannetmiyorum yani simdiye kadar onsuz nasil yasadiysan oyle yasamaya devam et derim

Farzedelim ki birgun degisti gercek bir baba olarak karsina cikti ogunde yaptiklarini unutmayacaksin ama o gun yeniden birseylere adim atarsiniz ama bu gun o insana gerek yok hayatinda
 
Konunuzu okurken cok duygulandim. Icime dokundu sozleriniz. Ama sonra "dugunume bile cagiramayacagim biri dis gorunus ve konusma olrk" falan yazmaniz beni kaskati yapti. Cok uzuldum. Yillar sonra Allah gecinden versin ama babanizi kaybederseniz bu cumleniz sizin icinizde aci olacaktir. Cunku baba nasil gorunurse gorunsun,nasil konusursa konussun, o Atadır. Atadan utanilmaz. Babanin gölgesi olsun yeter der buyuklerimiz. Oyledir de.. Baba kavramini size yasatmadigi icin belki benimle ayni kanaatte degilsinizdir. Cunku öfkeniz,kirginliklariniz, duygularinizi bastirmaniza sebebiyet veriyor. Aslinda size bir sarilsa aglasa kizim dese dayanamazsiniz. Eminim..
Hayatta en cok yaşanmamıslıklar acitir insanin canini. Okul caglariniz ergenlik donemleriniz asik oldugunuz donemler babanizin yoklugunu hissettiniz. Yasayamadiniz. Ama o yasanmamisliklar ve yasanmis zorluklar icerisinde siz buyudunuz..yıllar gecti..
Baba sevgisini iliklerinde hissetmek isteyen o kucuk kiz icinizde gizlendi sadece. Şimdi kin gütmekle ne o kucuk kiz güler ne de o gunler duzelir..
Ayıbı ayıpla örtmek bizlerin yaptigi en buyuk yanlislarimiz. Babaniz size sevgisini vermemis. Ama siz verin.. siz ona sarilin sevin. Oyle sevin ki, kendi sevgisizliginde kendisi ezilsin. Her ne olursa olsun o sizin babaniz. Birakin siz babanizi yasayin. O baba olmayi yasamak istemiyorsa yasamasin. Ama siz yine de onu yasayin. Doyamadim demeyin.. doyun. Yaşlansin, siz ona bakin. O size zamaninda bakmayisindan utansin. Siz evlat gorevini yapin. O yapmadigi babalik sifatindan utansin. Insanoğluna en buyuk cezadir, kötülüge bin kat iyilikle karsilik vermek.
Gün olur tüm ayiplarini hatalarini gunah yüküne alip göçtüğü zaman, siz vicdanı rahat bir evlat olarak veda edin babaniza...
Rabbim hakkinizda hayirlisini eylesin
.
İnanın bazı seyler oyle dile geldigi gibi kolay olmuyor biseyleri yasayip sızını hissetmeden anlamsk mumkun degildir
Hani demissiniz ya dis goruntusunden utanma olayi vs

Utanir insan kardesim ornek bir baba 50li yaslarda sirf karı kız icin genc girunmek icin yasiyla alakasi olmayan seyleri giyerse ergen gibi elinden telefin dusmezde sanal alemde dolanirsa vs vs vs bos ver anlatmayayim bu kucuk basit bi ornek bunun gibi baskalarinda bir suru ornek var yani utanir insan anlayacagin

Hani demissin ya babanin golgesi yeter evet gercekten baba olmuslarin golgesi yeter ama bir baba kalkipta evladinin her istedigi seyde okul is vs destek olacagi yerde duvar gibi karsisina dikilirse ne asli lazim ne golgesi
Belkide cok kotu bi insan olarak dusunebilirsiniz ama inanin bazi seyleri yasamadan anlamak mumkun degil
 
23 yaşındaym üniv son sınıf öğrencisiyim. Annem- babam resmi olarak ben 10 yaşındayken ayrıldı. Sebeplere gelecek olursak roman olur ama kısaca babamın alkol-sigara bağımlılığı, düzenli bir işte çalışmaması, evine bakmaması vs sıralayabiliriz.5 yaşından beri annem babam ayrı yaşıyordu zaten evlilik son demlerindeydi o şekilde 5 sene sürdü. O yüzden baba diye birşey nedir onu bile bilmiyorum. Ne iyi günümde ne kötü günümde hiçbir zaman yanımda olmadı. Abimin sünnetine çağırdık ona bile geç kaldı sorumsuzluğundan. 40 yılda bir telefon edip napıyorsun kızım diye sorardı o kadar. Alkol ve sigaraya harcadığı paranın haddi hesabı yokken bana ve abime maddi hiçbir destekte bulunmadı. Annem yeri geldi borç batağına sürüklendi evimize haciz geldi vs çok şükür bugünlere geldik annem emekli oldu biraz daha rahatız ben de mezun oluyorum inşallah bu sene. Bunları neden anlattın derseniz kafama takılan kısım şu babama 1,5 sene önce telefon numaramı değiştirdiğimi söyledim ve yeni numaramı verdim. Zaten sık görüşmediğimiz için bazen ben arardım bazen de o aklına estikçe arardı. Neyse numaramı verdikten sonra birkaç ay aramadı doğal olarak bende bunu normal karşıladım. Ancak o ara abimle de bazı anlaşmazlıklarım olduğundan görüşmemiştim daha sonra abimle barıştığımda öğrendim ki bu süreçte sürekli abimi arayarak irtibat halindeymiş. Ayrıca benim numaramı kaybettiğini söyleyerek 3-5 kere numaramı almış abimden.Buna rağmen x nasıl napıyor diye sürekli abime sorup beni bir kere bile aramaması üzerine (1,5 yıl boyunca ) zaten zayıf olan bağımı tamamen koparmaya karar verdim. Görüşmüyoruz. Ancak çevremde görüyorum mesela babasına düşkün olan kızlara öyle özeniyorum ki... Babaları günde 10 kere arıyor, bir yere gidiceği zaman babasından izin alıyor vs. Hiç yaşamadım böyle bir duyguyu... Babam beni hiç merak etmedi, kzım başka şehirde napıyor ne ediyor tek başına demedi :KK43: Evlendiğim gün işte bu benim babam diyebileceğim sırtımı dayayabilceğim biri yok :KK43: Affetsem tekrar görüşsem sürekli çocukluk dönemim aklıma geliyor özellikle. Onun dışında düğünüme bile çağıramayacağım kadar değişik biri ( dış görünüş,konuşma vs) :KK43: İnsan babasından utanır mı ama ben bu benim babam diyemem kimseye mesela :KK43:
Sizce ne olursa olsun babamla görüşmeli miyim yoksa hayatıma bugune kadarki gibi olmamış gibi mi devam etmeliyim :KK43:
Ben çağırmadım,hiç de eksikliğini hissetmedim.Bu saatten sonra destek değil köstek olur gibime geldi.
 
Benim de babamın yaptıklarını sıralasam burdan aya yol olur... buna rağmen tek bi düşünce ile hala irtibat halindeyim... o babaligini bilmese de ben evlatligimi bileyim... herkes kendi vicdanından sorumlu....
 
Konunuzu okurken cok duygulandim. Icime dokundu sozleriniz. Ama sonra "dugunume bile cagiramayacagim biri dis gorunus ve konusma olrk" falan yazmaniz beni kaskati yapti. Cok uzuldum. Yillar sonra Allah gecinden versin ama babanizi kaybederseniz bu cumleniz sizin icinizde aci olacaktir. Cunku baba nasil gorunurse gorunsun,nasil konusursa konussun, o Atadır. Atadan utanilmaz. Babanin gölgesi olsun yeter der buyuklerimiz. Oyledir de.. Baba kavramini size yasatmadigi icin belki benimle ayni kanaatte degilsinizdir. Cunku öfkeniz,kirginliklariniz, duygularinizi bastirmaniza sebebiyet veriyor. Aslinda size bir sarilsa aglasa kizim dese dayanamazsiniz. Eminim..
Hayatta en cok yaşanmamıslıklar acitir insanin canini. Okul caglariniz ergenlik donemleriniz asik oldugunuz donemler babanizin yoklugunu hissettiniz. Yasayamadiniz. Ama o yasanmamisliklar ve yasanmis zorluklar icerisinde siz buyudunuz..yıllar gecti..
Baba sevgisini iliklerinde hissetmek isteyen o kucuk kiz icinizde gizlendi sadece. Şimdi kin gütmekle ne o kucuk kiz güler ne de o gunler duzelir..
Ayıbı ayıpla örtmek bizlerin yaptigi en buyuk yanlislarimiz. Babaniz size sevgisini vermemis. Ama siz verin.. siz ona sarilin sevin. Oyle sevin ki, kendi sevgisizliginde kendisi ezilsin. Her ne olursa olsun o sizin babaniz. Birakin siz babanizi yasayin. O baba olmayi yasamak istemiyorsa yasamasin. Ama siz yine de onu yasayin. Doyamadim demeyin.. doyun. Yaşlansin, siz ona bakin. O size zamaninda bakmayisindan utansin. Siz evlat gorevini yapin. O yapmadigi babalik sifatindan utansin. Insanoğluna en buyuk cezadir, kötülüge bin kat iyilikle karsilik vermek.
Gün olur tüm ayiplarini hatalarini gunah yüküne alip göçtüğü zaman, siz vicdanı rahat bir evlat olarak veda edin babaniza...
Rabbim hakkinizda hayirlisini eylesin
.

İnanın bende çoğu konuda sizin gibi düşünüyorum hatta ona haksızlık yaptığımı düşündüğüm bile oluyor vicdan yapıyorum. Ancak demişsiniz ya babadan utanılmaz diye, bir baba evladından nasıl utanabilirse evlat da babasından utanabilir bence neden derseniz evlat evlat gibi görünüp davranmakta baba da baba gibi görünüp davranmakla yükümlü. Ben ona yaklaşmaya çalışsam bu saatten sonra baba-kız ilişkisi oluşması mümkün değil gibi aramızda sonucta ben evlilik çağına geldim nerdeyse benim için yabancı bir erkekten farkı yok ki neyi konusup neyi paylasabilirim diye düşünüyorum. Yine de söylediklerinizi düşünücem teşekkür ederim kıymetlı yorumunuz için Allah razı olsun.

İnanın bazı seyler oyle dile geldigi gibi kolay olmuyor biseyleri yasayip sızını hissetmeden anlamsk mumkun degildir
Hani demissiniz ya dis goruntusunden utanma olayi vs

Utanir insan kardesim ornek bir baba 50li yaslarda sirf karı kız icin genc girunmek icin yasiyla alakasi olmayan seyleri giyerse ergen gibi elinden telefin dusmezde sanal alemde dolanirsa vs vs vs bos ver anlatmayayim bu kucuk basit bi ornek bunun gibi baskalarinda bir suru ornek var yani utanir insan anlayacagin

Hani demissin ya babanin golgesi yeter evet gercekten baba olmuslarin golgesi yeter ama bir baba kalkipta evladinin her istedigi seyde okul is vs destek olacagi yerde duvar gibi karsisina dikilirse ne asli lazim ne golgesi
Belkide cok kotu bi insan olarak dusunebilirsiniz ama inanin bazi seyleri yasamadan anlamak mumkun degil

Kesinlikle haklısınız benim babamın yaptığı şey de 40 yaşından sonra saçlarını uzatmak oldu benden uzun saçları var... Alkol/sigaradan yemek yemeye fırsatı olmadığı için 50 kilo yoktur belki şimdi ben bu adamı nasıl çıkarayım insanların arasına da bu benim babam diyeyim. Çevremde sevilen beğenilen biriyim görseler kimse inanmaz babam olduğuna o kadar diyim :(
 
Ben çağırmadım,hiç de eksikliğini hissetmedim.Bu saatten sonra destek değil köstek olur gibime geldi.
Peki eşinizin ailesi ve çevreniz sorduğunda hani en azından tanışma aşamasında ne söylemiştiniz babanızla ilgili ? Hani baba evinden çıkarken kuşak bağlanır duygusal anlar yaşanır vs evlenirken o tören bile olmıcak sanırım bizim evde :( Öyle eksik hissediyorum ki kendimi...
 
Huylu huyundan vazgeçmez diye bir laf vardır. Siz babanızı ya böyle kabul edip konuşmaya devam edecek; vicdanınızı rahatlatmaya çalışacaksınız belki de ya da konuşmayacaksınız. Aranızda her ne kadar "kutsal bir bağ" olsa da şimdiye kadar babalık görevini yapmamış ki, bir kez bile baba olduğunu hissettiremedi belki de. Bundan sonra da yapmaz babalığını. Yanlış anlamayın çevremde gözlemlediklerimden bu sonucu çıkardım sadece. Babalık ruhta olur başka yerlerde değil. Güzel yüreğinizi bu yüzden üzmemeniz dileğiyle...
Yorumunuz için teşekkür ederim. Bende böyle düşünüyorum ancak insanlık hali bazen hata mı yapıyorum haksızlık mı yapıyorum gibi düşünceler geçiyor kafamdan. Yine de bir evlat olarak bana ihtiyacı olursa kosar giderim sağlık vs durumunda. O da belki utanır bugüne kadar yanımda olmadığına. İnanın üniv başladım daha okuduğum bölümün adını bile doğru düzgün bilmiyordu. Öyle bi adam işte...
 
İnanın bende çoğu konuda sizin gibi düşünüyorum hatta ona haksızlık yaptığımı düşündüğüm bile oluyor vicdan yapıyorum. Ancak demişsiniz ya babadan utanılmaz diye, bir baba evladından nasıl utanabilirse evlat da babasından utanabilir bence neden derseniz evlat evlat gibi görünüp davranmakta baba da baba gibi görünüp davranmakla yükümlü. Ben ona yaklaşmaya çalışsam bu saatten sonra baba-kız ilişkisi oluşması mümkün değil gibi aramızda sonucta ben evlilik çağına geldim nerdeyse benim için yabancı bir erkekten farkı yok ki neyi konusup neyi paylasabilirim diye düşünüyorum. Yine de söylediklerinizi düşünücem teşekkür ederim kıymetlı yorumunuz için Allah razı olsun.



Kesinlikle haklısınız benim babamın yaptığı şey de 40 yaşından sonra saçlarını uzatmak oldu benden uzun saçları var... Alkol/sigaradan yemek yemeye fırsatı olmadığı için 50 kilo yoktur belki şimdi ben bu adamı nasıl çıkarayım insanların arasına da bu benim babam diyeyim. Çevremde sevilen beğenilen biriyim görseler kimse inanmaz babam olduğuna o kadar diyim :KK43:
Seni cok iyi anliyorum bende bazen dusunuyorumda iyiki hayatimda biri yok onu babamla nasil tanistiricam dusunsene damatlari eve geldiginde bile adam ya pc basinda yada telefonu elinde boyle insani nasil baba diye gururlanarak gosterirsin ki
 
Hiç şaşırmadım. Çünkü aynı senin gibiyim. Hiçbir fark yok. Ben tamamen hayatımdan çıkardım. Evimi taşıdım adresimi bilmiyor. Numaramı da değiştirdim. Bana ulaşamaz.. İsterse ulaşır tabi sağdan soldan sorararak ama o potansiyel olmadıgı ıcın ulasamaz. Kafam rahat.. Bir daha da görüşmeyi düşünmüyorum. Ölürse cenazesine gider miyim, emin değilim... Sana da tavsiyem bu kadar sorumsuz bir insan senin hayatında olsa ne olur olmasa ne olur?
 
İnanın üniv başladım daha okuduğum bölümün adını bile doğru düzgün bilmiyordu. Öyle bi adam işte...
Aynen ya bu kadar olur. Doğum günümü bile bilmez. Onu bırak zaten ben doğdugum gün yağmur yagıyor diye hastaneye annemin doğumuna bile gitmemiş :mad:
 
Bazı insanlar size ne kadar zarar verse bile kırsa bile sevmekten vazgeçemezsiniz ya az da olsa içinizde koca bir yer kaplar aslında. Aile ve kan çekimi gibi bir şey.

Bence görüşmemeyi deneyin hak veriyorum size ama içiniz bir gün sızlarsa, bir telefonu esirgemeyin ne kadar haketmemişte olsa ayda bir görüşün nasılsın demek için. sırf vicdanınızı rahatlatmak gibi bir şey aslında.
 
Yorma kendini olmuyorsa olmuyor kimseyi zorla baba yapamazsın içinde ne geliyorsa onu yap senin bir suçun yok. onun yapmadığı babalık yüzünden kendini üzmenede gerek yok. Görüşmek istemiyorsan görüşme bu yaşa kadar onsuz geldin şu yaştan sonra bir telefon açsa nolur açmasa nolur.
 
23 yaşındaym üniv son sınıf öğrencisiyim. Annem- babam resmi olarak ben 10 yaşındayken ayrıldı. Sebeplere gelecek olursak roman olur ama kısaca babamın alkol-sigara bağımlılığı, düzenli bir işte çalışmaması, evine bakmaması vs sıralayabiliriz.5 yaşından beri annem babam ayrı yaşıyordu zaten evlilik son demlerindeydi o şekilde 5 sene sürdü. O yüzden baba diye birşey nedir onu bile bilmiyorum. Ne iyi günümde ne kötü günümde hiçbir zaman yanımda olmadı. Abimin sünnetine çağırdık ona bile geç kaldı sorumsuzluğundan. 40 yılda bir telefon edip napıyorsun kızım diye sorardı o kadar. Alkol ve sigaraya harcadığı paranın haddi hesabı yokken bana ve abime maddi hiçbir destekte bulunmadı. Annem yeri geldi borç batağına sürüklendi evimize haciz geldi vs çok şükür bugünlere geldik annem emekli oldu biraz daha rahatız ben de mezun oluyorum inşallah bu sene. Bunları neden anlattın derseniz kafama takılan kısım şu babama 1,5 sene önce telefon numaramı değiştirdiğimi söyledim ve yeni numaramı verdim. Zaten sık görüşmediğimiz için bazen ben arardım bazen de o aklına estikçe arardı. Neyse numaramı verdikten sonra birkaç ay aramadı doğal olarak bende bunu normal karşıladım. Ancak o ara abimle de bazı anlaşmazlıklarım olduğundan görüşmemiştim daha sonra abimle barıştığımda öğrendim ki bu süreçte sürekli abimi arayarak irtibat halindeymiş. Ayrıca benim numaramı kaybettiğini söyleyerek 3-5 kere numaramı almış abimden.Buna rağmen x nasıl napıyor diye sürekli abime sorup beni bir kere bile aramaması üzerine (1,5 yıl boyunca ) zaten zayıf olan bağımı tamamen koparmaya karar verdim. Görüşmüyoruz. Ancak çevremde görüyorum mesela babasına düşkün olan kızlara öyle özeniyorum ki... Babaları günde 10 kere arıyor, bir yere gidiceği zaman babasından izin alıyor vs. Hiç yaşamadım böyle bir duyguyu... Babam beni hiç merak etmedi, kzım başka şehirde napıyor ne ediyor tek başına demedi :KK43: Evlendiğim gün işte bu benim babam diyebileceğim sırtımı dayayabilceğim biri yok :KK43: Affetsem tekrar görüşsem sürekli çocukluk dönemim aklıma geliyor özellikle. Onun dışında düğünüme bile çağıramayacağım kadar değişik biri ( dış görünüş,konuşma vs) :KK43: İnsan babasından utanır mı ama ben bu benim babam diyemem kimseye mesela :KK43:
Sizce ne olursa olsun babamla görüşmeli miyim yoksa hayatıma bugune kadarki gibi olmamış gibi mi devam etmeliyim :KK43:
Ben senin yaşadıklarını 26 yaşımda evlendikten sonra yaşadım. 5 yıl dır babasızım. Babam annemi terk ettiği ay hamile okduğumu öğrendim. Beni hiç aramadi sormadi. Doğum yaptım aynı. Daha sonra bana geleceğini söyledi sevindim torunun u görmek için sandım. El gibi demeyeceğim çünkü eller bile daha yakın davrandı. Geldi hayırlı olsun dedi. Ve başladı anneni ikna et mal bölümü için demeye. Tartıştık gitti. Sonra annemle ilgili mahkemede birsürü yalan yanlış şey anlatmış sırf bu yüzden taraf olmak zorunda kaldım. Şahit olarak mahkemeye gittim. Ama defalarca barıştırmak için babamla konuşmaya çalıştım yok yok tek derdi maddiyat. Hep içim deki sinir dinince bir arasam goruşsem mi acaba dedim. Belki pißmandır dedim ve orda burda saçma sapan konuşmaları kulağıma geldi. Yada yeni mahkemede yazdığı cirkinlikler.
Kimse işin iç yüzünü bilmiyor yazmadigım onca şey var daha. Yolumu kesip baba hakkı çoktur beddua sı tutar diyorlar. Bende anlatıyorum bunu bunu yaptı ayrıca o benimle gorusmuyor diyerek. Her anlattığım gün o hafta boyunca donuğum Üzgünüm. Annem evinde yanlız. Eşim ve çocuğum ile mutlu bir an yaşarken birden annem aklıma geliyor sonra babama kızıyorum cekiliyor um kenara. Ailem ile eğlenceli zaman geçirirken suçluluk hissediyorum. Ve diyorum tek çocuğum. Annem babam dedem nenem olabilecek yaşta üniversite okudun çalıştım evlendim. Bir gün bile başları nı yere eğmedim. Ama şimdi 5 yıldır benim başım önde babam yüzünden. Olmasın ya hayatımda. Hatasını anlamıyor ise neyi affedeyim. Her koşulda yanımda olan beni düşünen anneme de haksızlık değil mi. Onun ne günahı vardı.

Olmaz olsun böyle babalar. Bazen diyorum böylesi mi daha kötü yoksa geride güzel anılar bırakıp Vefaat eden bir babanın arkasından tutulan yas mı. Ölüm allahın emri ve babası ölen onca arkadaşım hala sevgi dolu babam derken. Ailesi için babalarının fedakarlıkları nı anlatırken ben diyorum. Hangisi kötü. Ölse mezarına gidebilirmiyim. Neden böyle yaparlar. Babamın ikinci evliliği diğer 4 çocuğuna da aynı seyleri yasatmış. Ahh ah anneme de çok kızıyorum bazen ama o yere batasica akraba mı akrep mi desem ler yüzden bir araya gelmişler.
 
"Baba" demek taa şurada yara demek. En kısa anlatımı bu. Senin baban yine sorumsuzmuş. Benim babam sorumlu olduğunu bildiği halde benim yanımda olmadı. İnsan mutlu günlerinde en azından bir kere aramasını bekler ilköğretimi bitirdim aramadı, liseyi bitirdim aramadı, liseyi anadolu kazananlarından ilk 10a girmiştim aramadı bilmiyordur bile, üniversiteyi kazandım aramadı, mezun oldum kızım tebrik ederim diye aramadı. İşe girdim benim kızım babasının mesleğinde ilerliyor diye düşünüp aramadı. Sen yine abinin sünnetinde görmüşsün ondan sonra yine konuşmuşsunuz aramış seni. Ben en son 7. sınıfa giderken gördüm babamı o görüşmeye bile yanımda arkadaşımla gittim o kadar aramıza soğukluk girmişti. İnsan babasının yanına arkadaşıyla gider mi ya! :KK43: En son babamın sesini 4 sene önce falan duydum sen 1.5 seneden bahsediyorsun. Baban aramıyorsa sen ara aranızdaki iletişimi koparma. Ben kopardım şuan onu çok özlüyorum. Hattımı eski sevgilimle değiştirmiştim o zamanlar bir kere aramış onu sevgilim çıkmış numaramı vermiş galiba arayıp aramadığını hatırlamıyorum o zamanlar. Ama o numaramı kullandığım süre boyunca aramadı. 1 sene önce tekrardan değiştirdim hattımı şimdi hiç ulaşamaz bana. İstese annesi karşı binamızda oturuyor ne yapar eder annesine yeğenlerine istetir ama istemiyor işte. Zaten bizim ilişkimiz ben ilkokuldayken bitmişti ben ayakta tutmaya çalışıyordum ama başaramadım işte o yükü daha fazla kaldıramadım küçücük yaşımda.
O yüzden tekrardan söylüyorum sana ne olursa olsun içse de seni aramasa da sen babanı her zaman ara, buluş, görüş. Şu 22 yaşımda o kadar çok eksikliğini hissediyorum ki babamın. Bir başkası babana baba dese için acımayacak mı bunu düşün, ölümünü düşün. Ben babamla son konuşmamda 5 6 sene önce oğlu daha küçüktü telefonda konuşurken baba diye seslendi daha 1 yaşlarında falandı o zamanlar ne kadar canımı yaktı anlatamam sana. Sen onun yanında olup baba diyip sarılamıyorken o çocuk bunları yapabiliyor. Dış görünüş, konuşma hiçbir şey değil değişir bunlar. Ki zaten bu sebepler yüzünden babandan utanmaman gerekiyor. Babanla arandaki ilişkiyi soğutma. Siz daha bitmemişsiniz babanla boşuna baba-kız ilişkisini bitirme. Görüşmeye devam et derim ben ilerde pişman olmak yerine.
 
Peki eşinizin ailesi ve çevreniz sorduğunda hani en azından tanışma aşamasında ne söylemiştiniz babanızla ilgili ? Hani baba evinden çıkarken kuşak bağlanır duygusal anlar yaşanır vs evlenirken o tören bile olmıcak sanırım bizim evde :KK43: Öyle eksik hissediyorum ki kendimi...
Ben geleneksel biri hiç olmadım,beni bilirler sevmem.O yüzden kimseye bir şey açıklamadım.Baba yok olaydı tamam da.
 
Back