Çok güzel bir yazı, evden ayrılırken bunu okurkenki kadar kötü olmamıştım...
Konuyla alakasız olacak ama bende isterdim ki canım babam olsaydı beni beyazlar içinde görseydi, onu öpüpte çıkabilseydim o evden. Koklasaydı beni. Kendini hiçbirsey için üzme hep mutlu ol deseydi hep dediği gibi. Düğünümde herkes gibi bende babamla dansedebilseydim...
Ve şimdi kızım kucağımda, keşke meleğimi görebilseydi, keşke iyi olduğumu bilseydi. Keşke kızım babamı tanıyabilseydi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?