emeğinize sağlık arkadaşım..okkudukça aklıma düğün günümde erkek kardeşimin benden bakışlarını kaçırması, ablamın hüzünlü bakışları, annemin tedirgin hali geldi gözlerimin önüne..anneme,halama ve ablama kınamda ve düğünümde sakın ağlamayın diye sıkı sıkı tembihlemiştim.ama düğün çıkışında annemin hıçkırıklarla salondan çıkması halamın boynuma sarılıp tatlım söz vermiştim ama tutamıyorum kendimi deyip ağlaması ve eniştemin salonda o kadar kalabalığın içinde konuşma yapması beni bitirmişti...salonda ağlamaya başlayan ben gelin arabasında hıçkırıklara boğuldumm.hayatımda o denli ağladığımı hiç hatırlamam.....ve ben evimi çok özlüyorum ..ama eşimlede çok mutluyumm..eller kadir kıymet bilmiyor anne kimse senin gibi sevmiyor anne bu şarkıyı hiç sevmeme ragmen evlendikten sonra tesadüfen dinlediğim bu şarkıda hıçkırıklara boğulmuştumm..yaww ben evlendikten sonra çok ağlak bi insan oldum yaaa....bak yine ağlayasım geldii haaaa....