Az mı kazanıyoruz?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
ManzaramDeniz .!.:
Tatilden kasıt illa 5 yıldızlı otel tatili yapmak değildir.
İnsan bı çadır alır gider bı yere eşiyle iki gün değişiklik yapar mesela.
Uygun oteller pansiyonlar var gider vs.liste uzar gider.
Tatil demek rutinden çıkmak,başka kalabalıklara karışmak,başka bir yerde nefes almak demek.
Bana göre tatil bir ihtiyaçtır istek değildir.
Genişletmek için tıkla...
Pansiyonlarda ve apartlarda gecelik oda başına 3000 liranın altında fiyat yok. Ki bu fiyatlara kahvaltı bile dahil değil. Oteller zaten en dandiği kişi başı 5000 fiyat çekiyor. Onlar da apartman oteli havuzu küvet kadar deniz 5 km uzakta. Günlük kiralık evler 2+1 7500 liradan başlıyor yine denize 5-10 km. Kendi havuzu olsun dersen minimum gecelik 15000. Çadır kampları konaklama için 1500-2000 fiyat çekiyor artık. Biraz düzgün bir yere gideyim ailemle rahat edeyim dersen o da 3000. Öyle 100 liraya kalınan kampingler yok artık. Bir de çadırıyla yemeğiyle pisliğiyle uğraşılacak. Yani artık öyle ucuza tatil yapayım diye bir şey yok. Fiyatlar her yerde hemen hemen aynı ege ve akdeniz için. Kıyıda köşede kalmış karadeniz ya da marmara beldelerini bilmiyorum ama.
 
ozgefe34 .!.:
Yaşamayan anlamıyor yaşıtlarından eksik kalmayı
Genişletmek için tıkla...
ailemin ekonomik olarak zorlandığı dönemler oldu. Bizim için uğraştılar ama yine de kötüydü işte. Öyle evde para yok lafı geçmezdi her istediğimizi alırlardı Borçla taksitle. Annem kendine bir şey almaz bize 2 takım bayramlık alırdı. Annem işe girince düzeldi ama sonra babam askerdi emekli olmak zorunda kaldı sağlık durumları yüzünden. Ben de hisli bir çocuktum televizyonda askeri ücret haberi duyar babam asgari ücret alıyor diye üzülürdüm. Bir şey istemezdim bana bir şey alındığında üzülürdüm. Kaldığımız lojmanda bakkal vardı babam oraya gidip istediğim şeyleri almamı söylerdi yazdır derdi. Ben eve zeytin ekmek alırdım. Ki evde konu geçmezdi hiç. Emekli olunca işten atıldı diye üzüntüden zona olmuştum. Çocuk mutlaka hissediyor işte. Bir dershane bir kurs ne kadar olmuş. Harçlık var beslenme var. Konu sahibi için demiyorum ama gerçekten yokluk içinde olup doğuran aman bir şekilde büyür diyen çok insan var.
 
Kira olmasaydı olabilirdi ama kira ile birlikte kıt kanaat anca geçim olur. İş değiştirmeye bakın, birde evlenirken destek olmayacakmış illa kredi kartı borcuda eklenir ev giderlerine, çocuk olursa 30bin maaşla çok zor, yarısı kiraya gider zaten faturası yemesi içmesi borç devirirsiniz sürekli diğer aya. Evlenip borçları bitirip birazda birikim yapıp öyle çocuk düşünebilirsiniz oda sizi anca okul/kreş çağına kadar idare eder, eğitim inanılmaz pahalı gerçekten.
Bu arada sizi böyle bilinçli olduğunuz için tebrik ediyorum.
 
Aile desteği yoksa kesinlikle ama kesinlikle evlenmeden önce evlilik masrafları için para biriktirip borçsuz evlenmelisiniz.Eksi başlarsanız eksiden devam edersiniz.Kiralik eve girmeden önce kenara da ne koyarsanız kâr.
 
Dugun icin acele etmeyin bence. Borcsuz evlenemeye calisin. Cocuk icinse ,birikim yaptiktan sonra dusunun. Yani 2 sene calismadan yazamak icin ,ihtiyaclarinizi biriktiriin.
Maaslarinizi artirmanin yoluna bulun. Sektor yada is yerlerini degistirin..gerekirse sehir degisin.
bu maasla elbette gecinirsiniz. Ama isteklerinizi surekli ertelersiniz.
 
ozgefe34 .!.:
Yaşamayan anlamıyor yaşıtlarından eksik kalmayı
Genişletmek için tıkla...
Yoo bence asıl kendi kısitli çevresi disina hiç çikmadan ve yoksulluğun -cehaletin yuceltildigi bir atmosferde yetismis, insanlar, gıda, eğitim, uyaran, sağlık gibi konularda yaşadıkları eksikliklerin zekaya etkisi de eklenince kendi yaşadıkları insanlık dışı çocukluk dönemini kendi çocuklarina yasatmakta da sakınca görmüyorlar...Hatta şiddetle doğru olanın bu olduğunu savunup bunu övüyorlar... Maalesef olan çocuklara ve topluma oluyor...
 
Gecem99 .!.:
ailemin ekonomik olarak zorlandığı dönemler oldu. Bizim için uğraştılar ama yine de kötüydü işte. Öyle evde para yok lafı geçmezdi her istediğimizi alırlardı Borçla taksitle. Annem kendine bir şey almaz bize 2 takım bayramlık alırdı. Annem işe girince düzeldi ama sonra babam askerdi emekli olmak zorunda kaldı sağlık durumları yüzünden. Ben de hisli bir çocuktum televizyonda askeri ücret haberi duyar babam asgari ücret alıyor diye üzülürdüm. Bir şey istemezdim bana bir şey alındığında üzülürdüm. Kaldığımız lojmanda bakkal vardı babam oraya gidip istediğim şeyleri almamı söylerdi yazdır derdi. Ben eve zeytin ekmek alırdım. Ki evde konu geçmezdi hiç. Emekli olunca işten atıldı diye üzüntüden zona olmuştum. Çocuk mutlaka hissediyor işte. Bir dershane bir kurs ne kadar olmuş. Harçlık var beslenme var. Konu sahibi için demiyorum ama gerçekten yokluk içinde olup doğuran aman bir şekilde büyür diyen çok insan var.
Genişletmek için tıkla...
Bizim de 2 3 yıl eve yemeklik bile alamadığımız bir dönem oldu, 12 yaşında falandım okuldaki simit kokusu buram buram gelirdi, annemle babama çok kızardım beni neden yaptınız diye, evde de sadcee yumurta patates makarna olurdu, yani çocuk büyütmek için zengin olmak şart değil ama en baştan bu çocuğun beslenmesi barınması giyinmesi nasıl sağlanacak diye düşünmek gerek, sonradan herkesin durumu bozulabilir ama en baştan belliyse ona göre plan yapılır
 
piraye .!.:
Yoo asıl kendi kısitli çevresi disina hiç çikmadan ve yoksulluğun -cehaletin yuceltildigi bir atmosferde yetismis insanlar, gıda, eğitim, uyaran, sağlık gibi konularda yaşadıkları eksikliklerin zekaya etkisi de eklenince kendi yaşadıkları insanlık dışı çocukluk dönemini kendi çocuklarina yasatmakta da sakınca görmüyorlar...Hatta şiddetle doğru olanın bu olduğunu savunup bunu övüyorlar... Maalesef olan çocuklara ve topluma oluyor...
Genişletmek için tıkla...
Doğrudur tabi her türlü insan var, bizim de birkaç sene doğru düzgün yemek bile bulamadığımız bir dönemimiz oldu ve bir çocuğun bunu hak ettiğini düşünmüyorum, onu dünyaya getirenler en başta ben bu çocuğun temel ihtiyaçlarını karşılayabilir miyim diye düşünmek zorunda, o yüzden konu sahibini haklı ve mantıklı buldum
 
mathildays .!.:
çocukların maddi şeyler umurlarında değil ki. onunla ilgilenen onu seven anne babası olsun yeter (tabi aç kalmaktan bahsetmiyorum)
Genişletmek için tıkla...
cocuklarin maddi seyler oldukça umurlarinda aslinda. hatta empati yetenekleri olmadığı icin yetiskine gore daha acimasiz ve daha israrla istiyorlar.
mesela disarida akülü arabali cocuk görünce, bisiklet- elektronik kaykay görünce özenip binmek isteyen, her sabah size "anne, babam bu aksam bisikletimi alir mi? bisikletim gelince her yere bisikletle gidecegim" diye hayaller kuran cocuk "olsun paramiz yok ama annem benle ilgileniyor" mu diyecek?
ya da dogumgününde prenses elbisesi giymek isteyen, birilerinin barbi evine heveslenen, arkadaslari gibi yuzme kursu/bale kursu isteyen , su kaydiragindan kaymak isteyen cocuk "olsun babam beni seviyor, en onemlisi bu" mu diyecek?
kaldi ki en ucuz kresler asgari ucretten biraz dusuk, onlar da ogle yemeginde beyaz ekmegin arasina cokokrem sürüyorlar.
yani cocuk icin insana para lazim.
parasiz da cocuk büyütülür ama istediğini alamadigin zaman o icine oturan yumru seni yaşlandirir.


*cocugunun istedigi bir seyi pahali oldugu icin alamamak ve her istedigini almayayim/ buna gerek diye düşünüp almamayi tercih etmek bambaska iki seydir. birincisinde cocuk camdaki oyuncagi görüp kendini yerlere atti diye kahrolursun ikincisinde "bu da bir donem, sakin kalayim boyle aglayarak istedigini yaptiramayacagini öğrensin" der en fazla zod bir gun geçirirsin
 
İki memuruz ve bir bebeğimiz var ihtiyaçlar asla bitmiyor ve katlanarak artıyor, daha dün araba otokoltuğu ve mama sandalyesi sipariş ettim 10 bin kafadan gitti , doğduğundan beri yaptığım masrafın haddi hesabı yok , kızıma hepsi feda olsun ama bir çocukla kalacağız galiba 😅 Bu ekonomide 1 den fazla çocuk büyük risk , asgari ücretle geçirenlere zaten asla yorum yapamıyorum, bir çocuk bile fazla gelir , bana göre bir bebek dünyaya gelecek ise insan gibi bir yaşam sunulacaksa dünyaya getirilmeli, eskidendi o anlatılanlar...
 
piraye .!.:
Yoo bence asıl kendi kısitli çevresi disina hiç çikmadan ve yoksulluğun -cehaletin yuceltildigi bir atmosferde yetismis, insanlar, gıda, eğitim, uyaran, sağlık gibi konularda yaşadıkları eksikliklerin zekaya etkisi de eklenince kendi yaşadıkları insanlık dışı çocukluk dönemini kendi çocuklarina yasatmakta da sakınca görmüyorlar...Hatta şiddetle doğru olanın bu olduğunu savunup bunu övüyorlar... Maalesef olan çocuklara ve topluma oluyor...
Genişletmek için tıkla...
Sonuna kadar haklısın, annem ben büyüyüpte hadi seni tatile götüruyorum dediğim güne kadar bildiği tek tatil kendi köyüydü.
Yoksulluktan değil öyle görmüş, geçen ay kızımi izmir dışında bir ile tatile götürecegim dedim, ne gerek var izmir de su yokmu dedi.
Meselenin su olduğunu sanıyor ama işte çocuk okulda arkadaşlarım yazın şuraya gittik buraya gittik derken bizimki anamın köyüne gittik demek istemiyor.
Köyede gidilir elbet gidiyorumda çokda severim ama bu tatil olayı biraz değişik algılanıyor.
Yeni yerler görmenin keşfetmenin verdiği hazzı bilmeyenler yada gerek görmeyenler bizi anlamıyor maalesef
 
yenGEnC .!.:
cocuklarin maddi seyler oldukça umurlarinda aslinda. hatta empati yetenekleri olmadığı icin yetiskine gore daha acimasiz ve daha israrla istiyorlar.
mesela disarida akülü arabali cocuk görünce, bisiklet- elektronik kaykay görünce özenip binmek isteyen, her sabah size "anne, babam bu aksam bisikletimi alir mi? bisikletim gelince her yere bisikletle gidecegim" diye hayaller kuran cocuk "olsun paramiz yok ama annem benle ilgileniyor" mu diyecek?
ya da dogumgününde prenses elbisesi giymek isteyen, birilerinin barbi evine heveslenen, arkadaslari gibi yuzme kursu/bale kursu isteyen , su kaydiragindan kaymak isteyen cocuk "olsun babam beni seviyor, en onemlisi bu" mu diyecek?
kaldi ki en ucuz kresler asgari ucretten biraz dusuk, onlar da ogle yemeginde beyaz ekmegin arasina cokokrem sürüyorlar.
yani cocuk icin insana para lazim.
parasiz da cocuk büyütülür ama istediğini alamadigin zaman o icine oturan yumru seni yaşlandirir.


*cocugunun istedigi bir seyi pahali oldugu icin alamamak ve her istedigini almayayim/ buna gerek diye düşünüp almamayi tercih etmek bambaska iki seydir. birincisinde cocuk camdaki oyuncagi görüp kendini yerlere atti diye kahrolursun ikincisinde "bu da bir donem, sakin kalayim boyle aglayarak istedigini yaptiramayacagini öğrensin" der en fazla zod bir gun geçirir
Genişletmek için tıkla...
O fakir ailelerin için huzur dolu sanıyorlar heralde
Değil kaos kavga suçlama ağlama dolu
 
ozgefe34 .!.:
Bizim de 2 3 yıl eve yemeklik bile alamadığımız bir dönem oldu, 12 yaşında falandım okuldaki simit kokusu buram buram gelirdi, annemle babama çok kızardım beni neden yaptınız diye, evde de sadcee yumurta patates makarna olurdu, yani çocuk büyütmek için zengin olmak şart değil ama en baştan bu çocuğun beslenmesi barınması giyinmesi nasıl sağlanacak diye düşünmek gerek, sonradan herkesin durumu bozulabilir ama en baştan belliyse ona göre plan yapılır
Genişletmek için tıkla...
Bi de bambaşka şeyler çıkabilir mesela ben hasta bir çocuktum bu yüzden ailem sürekli parasını bana harcadı özel hastane o bu. Özel ambulansla şehir değiştirmek zorunda kalmışlar. Hesapta olmayan çok fazla şey çıkıyor. Geçen bi yorum gördüm fakiriz diye çocuk mu yapmayalım çocuk evin neşesi. Boğazından et geçmiyor ama olsun bu günler geçer. Bilmiyorum ya bana aşırı bencillik geliyor. Geçen annemle de konu geçti sen ne kadar salaktın bakkala gider kendine çikolata bile almazdın dedi. Ben de anlattım işte o zamanlar böyle düşünüyordum diye. Üzüldü güldü kendime bir oje bile almazdım ama senin için uğraşırdım eksik etmemek için dedi. Elbet çocuklar hissediyordu dedim. Ama mesela ergenliğim de bunun tam zıttı geçmişti. Aşırı derecede para harcıyordum.
 
Burda birkaç ay önce bir çocuğun, sadece dengeli beslenme giderini hesaplayıp söylediğimde linç yemiştim...Sen abartiyorsun ben 10 da birini bile harcamıyorum diyen mi dersin, her gün et yemesi şart değil, şimartma diyen mi dersin, düşük gelirli çok çocuklu aileleri aşağilamakla suçlayan mi dersin.....
ozgefe34 .!.:
Doğrudur tabi her türlü insan var, bizim de birkaç sene doğru düzgün yemek bile bulamadığımız bir dönemimiz oldu ve bir çocuğun bunu hak ettiğini düşünmüyorum, onu dünyaya getirenler en başta ben bu çocuğun temel ihtiyaçlarını karşılayabilir miyim diye düşünmek zorunda, o yüzden konu sahibini haklı ve mantıklı buldum
Genişletmek için tıkla...
En güçlü savunmalari da şuydu "bu hesap doğru olsa, ülkedeki çocuklarin yarısı açlıktan ölürdü" ...Daha eğitimi sağlığı sosyal gelişimi vs saymadik bile ama dengeli beslenmenin bile alternatifi açlıktan ölmemekse ve anneler bunu çocuklarina layık gorup hatta savunuyorsa bu toplum asla düzelmez ...
 
Son düzenleme:
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

M
Koca her zaman bulunur ama anne bir tanedir
3 4 5
Yorumlar
98
Görüntüleme
5K
findik tanesi
F
A
Duygusal ilişkilerde sağlıklı bağ kuramıyorum. Kendimi çok değersiz hissediyorum. Bu döngü kırılır mı?
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
garciaas
garciaas
prometheus
  • Kilitli
Yüksek Maaşlı Eski Eşi Cimer’e Şikayet Etmeli Miyim?
7 8 9
Yorumlar
168
Görüntüleme
9K
562450
562450
Kumsari
Bazen Allah seni kurtarıyor, sen ayrılık sanıyorsun
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
11K
zeyneP3235
Z
A
Eşim mi cimri ben mi fazla takıyorum lütfen akıl verin hanımlar
21 22 23
Yorumlar
452
Görüntüleme
14K
ayselseyle
A
X