Benzer durumlar her ailede var maalesef. Şu an bizde de. Ben anneme her zaman çocukları arasında adaletli davranmasını söylüyorum. Çoğu zaman bu yüzden de kavga ediyoruz zaten. Kendi ailesi de neleri varsa hep erkek çocuklarına bırakmışlar. Yeri geldiğinde kızar onlara bı de ayrımcılık yaptılar bize diye ve derki bak işte kızların ahı tuttu erkekler doğru düzgün mallarının hayrını görmüyorlar. Bunları hatirlattigimda o konu farklı der. Neyi farklıysa. Bize gelince Kız çocukla erkek çocuk eşit degil der. Erkek daha üstün der. Hep derim ki ona hayrın nerden geleceğini bilemezsin. Hep oğluna umitleniyorsun ama gelin faktörünü hesaba katmiyosun. Beni hamile halimle çağırıp malları oglumun üstüne yapıcam diye planlar yapıyorsun ya öyle bı gelinin olacakki inşallah her şey için geç kalmaz o gün. Neyseki muhtaç değilim. Eşim de ailemin tavrını biliyor ve hep bana destek oluyor. Cok üzülüyorum. Hamileyim, hormonlar zaten tavan. Allah'a havale ettim. İçim rahat, çünkü Allah büyük. Üzülüyorum, ama ilahi adalete o kadar güveniyorumki, annem çok pişman olacak, inşallah geç olmaz, öyle bir gelini olacakki biz öz kızlarını mumla arayacak... Bekliyorum.