Merhaba herkese,
Ben bişey sormak istiyorum. Eşimle çok severek evlendik, problemlerimiz hep oldu bu arada ilk zamanlarımızda, yine de çok mutlu bir evliliğimiz vardı. Sonra bunun üzerine çocuğumuz oldu hatta ben aldırmak istemiştim zamanında, ama kıyamadım ve doğurdum. 3 yaşında şuan. Tabi ben işi bıraktım, tam çok iyi bir iş teklifi almıştım hamile olduğumu öğrendiğimde yani doğurmasam şuan kariyerim çok farklı olacaktı. Yanlış anlaşılmasın iyi ki doğurdum ama bi fedakarlık yaptım sonuçta. Oğlum küçükken annem bi hastalık geçirdi, bu kez işe de dönemedim anneme bakmak zorunda olduğum için. Hiç alışık olmayan ben ev hanımı oldum neler hayal ederken.
Eşim işinde iyi biri, herkese yardım eder yol gösterir, bana iş bulsun demiyorum ama nasıl yapsam dediğimde bile bana yardımcı olmuyor, akıl vermiyor, hatta yardım etmeyeceğim sana diyor inadına. Tanımadığı insanlara bile yardım eder, bana en ufak lafı yok. Bu konulardan çok kavga ettik, bir de ben kıskanç biriyimdir, herkesten tabi ki kıskanmam, rahatsız eden şeyler oldu beni, beraber çalışıp ona ilgisi olduğunu bildiğim insanları, eski eşiyle olan ilişkisini bize yansıttığı için hep dert ettim bunları zamanında ve kavgalar ettik. Dışarı çıktığımızda arkadaşlarımızla, benden çok başkasıyla ilgilenmesine dayanamadığım için kavga ettik en son. Sivri dilliyim bu konuda tutamam kendimi. Hep bi problemimiz oldu yani.
Şuan yine kavgalıyız ve 1 aydır evde kös kös oturuyoruz ailece. Sen istediğini yap, ben sana karışmıyorum, bir yere gitmek de istemiyorum hep bi olay yaşıyoruz diyor bana. Ayrılmak mı istiyorsun diyorum yok seviyorum diyor ama evde tek kelime etmiyoruz. Düzelelim çabalayalım diyorum ben böyle iyiyim diyor. Çok sıkıldım ben, inanın hep evdeyiz, ben artık sıkılıp dışarı atıyorum kendimi. Benim de bütün hayat enerjimi emdi. Çok seviyorum onu ama çok zor biri. Napacağımı bilmiyorum bazen ayrıl gitsin diyorum kendi kendime. Eşi böyle olan var mı ya? Nasıl bir yol izlesem?
Kıskançlık seviyesi düzelmesi: Basit durumları kıskanmıyorum, arkadaşlarıyla arada alkollü mekanlara kendi gider, aramam, güvenirim. Gün içinde asla kontrol için aramam. Çalıştığı kadın iş arkadaşlarından bugüne kadar 1-2 tanesini sorun ettim, onlar da baya eşime yürüyordu. Bir tanesiyle eşim sürekli başbaşa seyahate gidiyordu günlük, kadının eşime ilgisi var nasıl kısmanmayayım. Üstüne bir de eşim kıskandığım için bana söylemiyordu onunla gideceğini, ben anlıyordum tabi gerginliğinden. Halbuki şöyle diyebilirdi; evet rahatsızsın biliyorum ama iş için yarın onunla şuraya gideceğim, istediğin zaman arayabilirsin. Bu kadar yani. Ben böyle davranıyorum çünkü.
Hiç çekemicem böyle saçmalayan bir tipi dedim ben de vurdum tekmeyi
Yani bilemedim ki ne yapılıri bu herif de bana dedi ki sen kıskançsın. Ben de ne alaksı var karılarla gözümün önünde benim evimde konuşamazsın kusura bakma dedim.
Bence biz kıskanç değiliz ya, onlar fazla rahat, geniş. Olması gereken hayatında biri varken böyle seviyeli olmak. Koç iyi olabilir de aslanı da bilemedim şimdi denemek lazım 
