1,5 yıldır devam eden, evlilik planları yaptığım adamdan ayrıldım.
Babasını küçük yaşta kaybetmiş, evlenseydik annesiyle altlı üstlü oturacaktık, annesi herşeye karışan bir tip değil kendi halinde biri, bir de yaşlı anneannesi var, ama bu altlı üstlü oturma fikri bana hiç sıcak gelmiyordu.. O da mecburiyetlerim var onlar yaşlı insanlar, bir kaç yıl oturur olmadı çıkarız diyordu.
Buna da tamam dedim..
Dün bana inşaat halindeki evlerini gösterdi, oturacağımız ev çok ama çok küçük, salona 2 tane 3lü koltuk ve tv ünitesi ancak sığardı, yatak odasına komidinler sığmayacaktı, mutfağa ise istediğim masayı bile koyamayacaktım. Bozulduğumu anladı, yine üzülme biraz oturur çıkarız gibi laflar etti.. Neden kirada oturmayalım dediğimde ise; bak bak yeni eve girmedi gitti kiraya oturdu derler dedi.. Yani mecburen oturmamız gerektiğini söyledi ve açık olan tüm kapıları kapattı.
Bilmiyorum belki eşyalar konusunda çok duygusal davranıyorum. Ama 1 kez evleniyorum ve yıllardan beri hayal ettiğim şeylerin hiçbirini alıp evime koyamıyorum bile.
Dün akşam bunların hepsini mesajda anlattım, ben tüm beklentilerimi minimuma indirdim ama evi gördükten sonra yapamayacağımı anladım dedim. Ve bitirdik...
Buraya da sadece içimi dökmek için yazdım...