ayni durumu yasayan arkadaşım saglikla dogum yaptı, kizi 3 yaşında oldu bile..Hanımlar merhaba,
Ağlayarak yazıyorum, artık psikolojim bozuldu iyice.
Hamileliğim başından beri riskliydi.
2 kez düşük tehlikesi atlattım.
Hem de sebepsiz. Aslında buna şükrettim hep. Bebekte sorun yoktu, ama kanamanın sebebi de yoktu. Bu sebeple hep diken üstündeydim.
Her kontrole acaba yaşıyor mu diye gittim.
1 kere eşimle bu kez sorun yok diye gittiğimizi hatırlıyorum.
Sonra bende böbrek problemleri başladı. Yine bin kez şükür bebek sağlıklı. Sorun yine bende. Bunlara dayanıyorum. Bunlar sıkıntım değil, olamaz da. İçtiğim ilaçlardan, kullandığım fitillerden de şikayetçi değilim.
Ama son kontrolde erken doğum riskim ortaya çıktı. Daha 1 kilo bile değil, 6 aylık bebek. Hep yatmam gerekiyormuş, buna da tamam. Şikayetçi değilim, işi gücü bıraktım yatıyorum. Yatmaktan etlerim ağrısa bile kımıldamıyorum, yeter ki biraz daha karnımda tutabileyim.
Ama beni geren üzen artık doğrudan bebeğe etki edeceğini düşündüğüm bir derdim çıktı ortaya. Gebelik şekeri. 5 gün diyet yap, 5 gün sonra her öğünde ölç dedi doktor. Bugün 5.gün. sırf merakımdan, 5 günlük diyetin etkisini görür müyüm diye 2.saat tokluk şekerimi ölçtüm. 166 çıktı. Halbuki hiçbir şey ama hiçbir şey yemiyorum. Bu rakamı görünce ağlamaya başladım.
Hamile kalmak için çok uğraştık. Sıkıntılarım vardı. 6 aydır ha kaybettim ha kaybedeceğim korkusu ile yaşıyorum. Şimdi de aynı korkuyu gebelik şekeri yüzünden yaşıyorum. Yemiyorum içmiyorum (un, patates, şekerli meyve vs) fark etmiyor hala yüksek hala yüksek.
Maalesef internetten bakma gibi bir hata yaptım. Şeker yüzünden anne karnında vefat eden bebekler, doğum anomalileri ile doğanlar, doğumdan sonra sıkıntı yaşayıp gidenler.
Kaldıramıyorum. Ne yapmalıyım, nasıl rahatlamalıyım bilmiyorum. Doktor diyet listesi vermedi ama yeme dediği hiçbir şeyi ağzıma sürmedim, yine de düşmüyor.
Her kontrole bu sefer bebeği kaybetme riski olan ne çıkacak diye gidiyorum. Öyle içimi dökmek istedim
Hamilelikte canım o kadar çok tatlı çekiyordu ki bir tepsi baklava olsa da yesem diyordum,hatta iki kere ıslak kek yaptım iki gün üst üste..günde bir tepsi kek yedim yani tek başımaAslında çok güzel günler olmalı
Bende zehir ettim kendime
Ama artık internet detoksu yapacağım
Tek Kk ve kayınvalide problemleri okuyacağım
Bir de bebek alışverişi yapmaya karar verdim. Evet erken ama en büyük mutluluk benim için o şu anda
İşte kimisinde tansiyon kimisinde şeker.. inanın bize de doktorlar en azından 7. Ayı çıkarsın diyorlardı. Bu kadar dayanması bile bizim için mucize oldu. Kafanıza takılan her şeyi doktorunuza sorun o sizi daha çok rahatlatır. Rabbim sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsinYok kan uyuşmazlığımız vardı bizim
O kanamaya sebep oluyordur diye sadece onun iğnesini olduk
Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin
36ya kadar en azından gelebiliriz inşallah
Şimdilik tansiyon problemim yok
Hatta haddinden fazla düşük
Bazı günler 9a 6yı gördüğüm oldu
Hic korkmayin. Guzel giden gebeligimde gebelik sekeri cikmisti. Diyetle dusmedi. 214 e kadar cikti. Insulin igneleri kullandim kokumdan gunde 4 defa. Her ogun parmaktan olcum yaptim. Tamamen sağlıklı diyetisyen esliginde beslendim. Ilk zaManlar zorlandim sonra alistim. Sonra erkwn dogum riski cikti. Ilaclarla durdurduk. Simdi 2 yasina girecek oglum. Bazen diyorum ki keske icimi o kadae daraltmasaydim. Internetten okuyup ağlıyordum bazi günler. Oturup dergi kitap okuyup film seyretseydim diyorum. Inanin gelip geciyor. Bebisiniz sizinle. Yolculugunuzun guzel geçeceğine inanin. Onu hissettiginiz her anin tadini çıkarın.Hanımlar merhaba,
Ağlayarak yazıyorum, artık psikolojim bozuldu iyice.
Hamileliğim başından beri riskliydi.
2 kez düşük tehlikesi atlattım.
Hem de sebepsiz. Aslında buna şükrettim hep. Bebekte sorun yoktu, ama kanamanın sebebi de yoktu. Bu sebeple hep diken üstündeydim.
Her kontrole acaba yaşıyor mu diye gittim.
1 kere eşimle bu kez sorun yok diye gittiğimizi hatırlıyorum.
Sonra bende böbrek problemleri başladı. Yine bin kez şükür bebek sağlıklı. Sorun yine bende. Bunlara dayanıyorum. Bunlar sıkıntım değil, olamaz da. İçtiğim ilaçlardan, kullandığım fitillerden de şikayetçi değilim.
Ama son kontrolde erken doğum riskim ortaya çıktı. Daha 1 kilo bile değil, 6 aylık bebek. Hep yatmam gerekiyormuş, buna da tamam. Şikayetçi değilim, işi gücü bıraktım yatıyorum. Yatmaktan etlerim ağrısa bile kımıldamıyorum, yeter ki biraz daha karnımda tutabileyim.
Ama beni geren üzen artık doğrudan bebeğe etki edeceğini düşündüğüm bir derdim çıktı ortaya. Gebelik şekeri. 5 gün diyet yap, 5 gün sonra her öğünde ölç dedi doktor. Bugün 5.gün. sırf merakımdan, 5 günlük diyetin etkisini görür müyüm diye 2.saat tokluk şekerimi ölçtüm. 166 çıktı. Halbuki hiçbir şey ama hiçbir şey yemiyorum. Bu rakamı görünce ağlamaya başladım.
Hamile kalmak için çok uğraştık. Sıkıntılarım vardı. 6 aydır ha kaybettim ha kaybedeceğim korkusu ile yaşıyorum. Şimdi de aynı korkuyu gebelik şekeri yüzünden yaşıyorum. Yemiyorum içmiyorum (un, patates, şekerli meyve vs) fark etmiyor hala yüksek hala yüksek.
Maalesef internetten bakma gibi bir hata yaptım. Şeker yüzünden anne karnında vefat eden bebekler, doğum anomalileri ile doğanlar, doğumdan sonra sıkıntı yaşayıp gidenler.
Kaldıramıyorum. Ne yapmalıyım, nasıl rahatlamalıyım bilmiyorum. Doktor diyet listesi vermedi ama yeme dediği hiçbir şeyi ağzıma sürmedim, yine de düşmüyor.
Her kontrole bu sefer bebeği kaybetme riski olan ne çıkacak diye gidiyorum. Öyle içimi dökmek istedim
Hic korkmayin. Guzel giden gebeligimde gebelik sekeri cikmisti. Diyetle dusmedi. 214 e kadar cikti. Insulin igneleri kullandim kokumdan gunde 4 defa. Her ogun parmaktan olcum yaptim. Tamamen sağlıklı diyetisyen esliginde beslendim. Ilk zaManlar zorlandim sonra alistim. Sonra erkwn dogum riski cikti. Ilaclarla durdurduk. Simdi 2 yasina girecek oglum. Bazen diyorum ki keske icimi o kadae daraltmasaydim. Internetten okuyup ağlıyordum bazi günler. Oturup dergi kitap okuyup film seyretseydim diyorum. Inanin gelip geciyor. Bebisiniz sizinle. Yolculugunuzun guzel geçeceğine inanin. Onu hissettiginiz her anin tadini çıkarın.
Yok benim 30. Hafta kasilmalarim baslamisti. Bir hap vardi tansiyon ilaciymis normalde. Ondan kullandim kasilmalari onledi. Tabi hareket kısıtlamalarim.vardi. 4 hafta kullandim biraktik. 38. Haftada dogum yaptimBende progestan kullanıyorum sabah akşam
Sizde mi öyle yaptınız?
Lütfen kendinizi üzmeyin, hele geçmişteki sıkıntılarınızi tekrar tekrar hatırlayıp iyice stres olmayın. Gebelik şekeri benim son gebeliğimde oldu, ilk iki gebeliğimde hersey güllük gülistanlıkti, 3. De once plesenta asagidaydi, sonra gebelik şekeri çıktı ki diyet yapmama rağmen amniyon sivisi fazlalasti, tıpkı sizin gibi sürekli yattım, kasılmalar başlamıştı, o süreçte örgü örmeye başladım, yattığım yerden, beni çok güzel oyalamisti. Ama hiç olumsuz düşünmedim, arada canım sıkılsa bile sağ salim doğacak diye telkin ettim kendimi, bebeğimle konustum. 37+1 De dünyaya geldi kuzum, 14 aylik oldu bile.Hanımlar merhaba,
Ağlayarak yazıyorum, artık psikolojim bozuldu iyice.
Hamileliğim başından beri riskliydi.
2 kez düşük tehlikesi atlattım.
Hem de sebepsiz. Aslında buna şükrettim hep. Bebekte sorun yoktu, ama kanamanın sebebi de yoktu. Bu sebeple hep diken üstündeydim.
Her kontrole acaba yaşıyor mu diye gittim.
1 kere eşimle bu kez sorun yok diye gittiğimizi hatırlıyorum.
Sonra bende böbrek problemleri başladı. Yine bin kez şükür bebek sağlıklı. Sorun yine bende. Bunlara dayanıyorum. Bunlar sıkıntım değil, olamaz da. İçtiğim ilaçlardan, kullandığım fitillerden de şikayetçi değilim.
Ama son kontrolde erken doğum riskim ortaya çıktı. Daha 1 kilo bile değil, 6 aylık bebek. Hep yatmam gerekiyormuş, buna da tamam. Şikayetçi değilim, işi gücü bıraktım yatıyorum. Yatmaktan etlerim ağrısa bile kımıldamıyorum, yeter ki biraz daha karnımda tutabileyim.
Ama beni geren üzen artık doğrudan bebeğe etki edeceğini düşündüğüm bir derdim çıktı ortaya. Gebelik şekeri. 5 gün diyet yap, 5 gün sonra her öğünde ölç dedi doktor. Bugün 5.gün. sırf merakımdan, 5 günlük diyetin etkisini görür müyüm diye 2.saat tokluk şekerimi ölçtüm. 166 çıktı. Halbuki hiçbir şey ama hiçbir şey yemiyorum. Bu rakamı görünce ağlamaya başladım.
Hamile kalmak için çok uğraştık. Sıkıntılarım vardı. 6 aydır ha kaybettim ha kaybedeceğim korkusu ile yaşıyorum. Şimdi de aynı korkuyu gebelik şekeri yüzünden yaşıyorum. Yemiyorum içmiyorum (un, patates, şekerli meyve vs) fark etmiyor hala yüksek hala yüksek.
Maalesef internetten bakma gibi bir hata yaptım. Şeker yüzünden anne karnında vefat eden bebekler, doğum anomalileri ile doğanlar, doğumdan sonra sıkıntı yaşayıp gidenler.
Kaldıramıyorum. Ne yapmalıyım, nasıl rahatlamalıyım bilmiyorum. Doktor diyet listesi vermedi ama yeme dediği hiçbir şeyi ağzıma sürmedim, yine de düşmüyor.
Her kontrole bu sefer bebeği kaybetme riski olan ne çıkacak diye gidiyorum. Öyle içimi dökmek istedim
Öncelikle lütfen sakin olun. Sizin yaşadıklarınızın böbrek hariç diğerlerini yaşadım. Düşük riski, erken doğum riski, gebelik şekeri, gebelik alerjisi yaşadım. Aylarca yatakta yattım, hastanelerde doğumu önlemek için yattım, iğneler, serumlar, ilaçlar... şeker için günde 5 öğün açlık tokluk şekeri ölçtüm, parmaklarım artık delik deşik oldu, kan gelmez oldu. Ve tüm bunlar sonucunda sağlıklı bir şekilde oğluma kavuştum :) 4 sene önce olan tüm bu olaylara dönüp baktığımda sadece gülümsüyorum :) inşallah siz de sağ salim kavuşursunuz. Yatın ve diyet listesine uyun yeter :)Hanımlar merhaba,
Ağlayarak yazıyorum, artık psikolojim bozuldu iyice.
Hamileliğim başından beri riskliydi.
2 kez düşük tehlikesi atlattım.
Hem de sebepsiz. Aslında buna şükrettim hep. Bebekte sorun yoktu, ama kanamanın sebebi de yoktu. Bu sebeple hep diken üstündeydim.
Her kontrole acaba yaşıyor mu diye gittim.
1 kere eşimle bu kez sorun yok diye gittiğimizi hatırlıyorum.
Sonra bende böbrek problemleri başladı. Yine bin kez şükür bebek sağlıklı. Sorun yine bende. Bunlara dayanıyorum. Bunlar sıkıntım değil, olamaz da. İçtiğim ilaçlardan, kullandığım fitillerden de şikayetçi değilim.
Ama son kontrolde erken doğum riskim ortaya çıktı. Daha 1 kilo bile değil, 6 aylık bebek. Hep yatmam gerekiyormuş, buna da tamam. Şikayetçi değilim, işi gücü bıraktım yatıyorum. Yatmaktan etlerim ağrısa bile kımıldamıyorum, yeter ki biraz daha karnımda tutabileyim.
Ama beni geren üzen artık doğrudan bebeğe etki edeceğini düşündüğüm bir derdim çıktı ortaya. Gebelik şekeri. 5 gün diyet yap, 5 gün sonra her öğünde ölç dedi doktor. Bugün 5.gün. sırf merakımdan, 5 günlük diyetin etkisini görür müyüm diye 2.saat tokluk şekerimi ölçtüm. 166 çıktı. Halbuki hiçbir şey ama hiçbir şey yemiyorum. Bu rakamı görünce ağlamaya başladım.
Hamile kalmak için çok uğraştık. Sıkıntılarım vardı. 6 aydır ha kaybettim ha kaybedeceğim korkusu ile yaşıyorum. Şimdi de aynı korkuyu gebelik şekeri yüzünden yaşıyorum. Yemiyorum içmiyorum (un, patates, şekerli meyve vs) fark etmiyor hala yüksek hala yüksek.
Maalesef internetten bakma gibi bir hata yaptım. Şeker yüzünden anne karnında vefat eden bebekler, doğum anomalileri ile doğanlar, doğumdan sonra sıkıntı yaşayıp gidenler.
Kaldıramıyorum. Ne yapmalıyım, nasıl rahatlamalıyım bilmiyorum. Doktor diyet listesi vermedi ama yeme dediği hiçbir şeyi ağzıma sürmedim, yine de düşmüyor.
Her kontrole bu sefer bebeği kaybetme riski olan ne çıkacak diye gidiyorum. Öyle içimi dökmek istedim
Düşmezse ilaç başlar doktorunuz üzülmeyin bu kadar. Hem diyet hem ilaçla devam edersiniz. Sağlıkla doğar inşallah. İkinci gebeliğiniz de hiç sorunsuz, prensesler gibi geçer inşallah. Genelde öyle oluyor. İlk gebelikte çok sıkıntı çeken arkadaşların ikinciyi çok rahat geçirdiler. Sizin de öyle olsun inşallahHanımlar merhaba,
Ağlayarak yazıyorum, artık psikolojim bozuldu iyice.
Hamileliğim başından beri riskliydi.
2 kez düşük tehlikesi atlattım.
Hem de sebepsiz. Aslında buna şükrettim hep. Bebekte sorun yoktu, ama kanamanın sebebi de yoktu. Bu sebeple hep diken üstündeydim.
Her kontrole acaba yaşıyor mu diye gittim.
1 kere eşimle bu kez sorun yok diye gittiğimizi hatırlıyorum.
Sonra bende böbrek problemleri başladı. Yine bin kez şükür bebek sağlıklı. Sorun yine bende. Bunlara dayanıyorum. Bunlar sıkıntım değil, olamaz da. İçtiğim ilaçlardan, kullandığım fitillerden de şikayetçi değilim.
Ama son kontrolde erken doğum riskim ortaya çıktı. Daha 1 kilo bile değil, 6 aylık bebek. Hep yatmam gerekiyormuş, buna da tamam. Şikayetçi değilim, işi gücü bıraktım yatıyorum. Yatmaktan etlerim ağrısa bile kımıldamıyorum, yeter ki biraz daha karnımda tutabileyim.
Ama beni geren üzen artık doğrudan bebeğe etki edeceğini düşündüğüm bir derdim çıktı ortaya. Gebelik şekeri. 5 gün diyet yap, 5 gün sonra her öğünde ölç dedi doktor. Bugün 5.gün. sırf merakımdan, 5 günlük diyetin etkisini görür müyüm diye 2.saat tokluk şekerimi ölçtüm. 166 çıktı. Halbuki hiçbir şey ama hiçbir şey yemiyorum. Bu rakamı görünce ağlamaya başladım.
Hamile kalmak için çok uğraştık. Sıkıntılarım vardı. 6 aydır ha kaybettim ha kaybedeceğim korkusu ile yaşıyorum. Şimdi de aynı korkuyu gebelik şekeri yüzünden yaşıyorum. Yemiyorum içmiyorum (un, patates, şekerli meyve vs) fark etmiyor hala yüksek hala yüksek.
Maalesef internetten bakma gibi bir hata yaptım. Şeker yüzünden anne karnında vefat eden bebekler, doğum anomalileri ile doğanlar, doğumdan sonra sıkıntı yaşayıp gidenler.
Kaldıramıyorum. Ne yapmalıyım, nasıl rahatlamalıyım bilmiyorum. Doktor diyet listesi vermedi ama yeme dediği hiçbir şeyi ağzıma sürmedim, yine de düşmüyor.
Her kontrole bu sefer bebeği kaybetme riski olan ne çıkacak diye gidiyorum. Öyle içimi dökmek istedim
Ben daha yolun başında olduğum için bilgisizliğimi bağışlayın ama sizi bu kadar yatmaya şartlandırmalarının sebebi nedir?Hep yatmam gerekiyormuş, buna da tamam. Şikayetçi değilim, işi gücü bıraktım yatıyorum. Yatmaktan etlerim ağrısa bile kımıldamıyorum, yeter ki biraz daha karnımda tutabileyim.
Büyür annesi, onemli olan akciğerlerin gelişmesi. Benim suyum açıldı, 1 buçuk gün içinde doğurdum. 3 ciğer geliştirici iğne yapildı bu süre zarfında. Cocuk solunum cihazına bile bağlanmadi ve erkek bebek olduğu ıcin, doktorum bile bana çok umutlu konuşamadi suyum açıldığında. 'Kiz cocukları guçludur, erkek bebekler biraz narindir, sana yaşam sansi ile ilgili yorum yapamiyorum' demişti. Sukurler olsun, ciger gelistiricilerin faydasinı gördük..Böyle pozitif hikayeler o kadar iyi geliyor kş
Ben de hep eğer erken gelecekse en azından 30u geçeliö diyorum.
Şu an 1 kilo bile değil
Bu hamilelik sıkıntılarınız içinde en çözülebilecek olanı. Doktorunuz ilaca başlayıp başlamama kararı için diyet yapın dedi. Diyetle düşmediği için insulin verecek. Yakın arkadaşım da aynı sizin gibiydi. Herhangi bir sıkıntı olmadı. Hiç sorun yapacak bir şey değil inanınHanımlar merhaba,
Ağlayarak yazıyorum, artık psikolojim bozuldu iyice.
Hamileliğim başından beri riskliydi.
2 kez düşük tehlikesi atlattım.
Hem de sebepsiz. Aslında buna şükrettim hep. Bebekte sorun yoktu, ama kanamanın sebebi de yoktu. Bu sebeple hep diken üstündeydim.
Her kontrole acaba yaşıyor mu diye gittim.
1 kere eşimle bu kez sorun yok diye gittiğimizi hatırlıyorum.
Sonra bende böbrek problemleri başladı. Yine bin kez şükür bebek sağlıklı. Sorun yine bende. Bunlara dayanıyorum. Bunlar sıkıntım değil, olamaz da. İçtiğim ilaçlardan, kullandığım fitillerden de şikayetçi değilim.
Ama son kontrolde erken doğum riskim ortaya çıktı. Daha 1 kilo bile değil, 6 aylık bebek. Hep yatmam gerekiyormuş, buna da tamam. Şikayetçi değilim, işi gücü bıraktım yatıyorum. Yatmaktan etlerim ağrısa bile kımıldamıyorum, yeter ki biraz daha karnımda tutabileyim.
Ama beni geren üzen artık doğrudan bebeğe etki edeceğini düşündüğüm bir derdim çıktı ortaya. Gebelik şekeri. 5 gün diyet yap, 5 gün sonra her öğünde ölç dedi doktor. Bugün 5.gün. sırf merakımdan, 5 günlük diyetin etkisini görür müyüm diye 2.saat tokluk şekerimi ölçtüm. 166 çıktı. Halbuki hiçbir şey ama hiçbir şey yemiyorum. Bu rakamı görünce ağlamaya başladım.
Hamile kalmak için çok uğraştık. Sıkıntılarım vardı. 6 aydır ha kaybettim ha kaybedeceğim korkusu ile yaşıyorum. Şimdi de aynı korkuyu gebelik şekeri yüzünden yaşıyorum. Yemiyorum içmiyorum (un, patates, şekerli meyve vs) fark etmiyor hala yüksek hala yüksek.
Maalesef internetten bakma gibi bir hata yaptım. Şeker yüzünden anne karnında vefat eden bebekler, doğum anomalileri ile doğanlar, doğumdan sonra sıkıntı yaşayıp gidenler.
Kaldıramıyorum. Ne yapmalıyım, nasıl rahatlamalıyım bilmiyorum. Doktor diyet listesi vermedi ama yeme dediği hiçbir şeyi ağzıma sürmedim, yine de düşmüyor.
Her kontrole bu sefer bebeği kaybetme riski olan ne çıkacak diye gidiyorum. Öyle içimi dökmek istedim