Evet, daha yeniBu geçtiğimiz Aralık ve ocak aylarında mı kaybetti eşiniz anne ve babasını?
Sevgi var ama değişik bi sevgi anlayisi var surekli sarilip oturalim, uyuyalım ve evde yiyip içelim. Hayati bu zannediyo. Gunlerce dışarı çıkmasa sıkıldım hava alalim demez. Çıkınca sanki ben zorla cikarmisim gibi hissederim bana ayak uydurmaya çalışır ama ben sıkıldığını hissederim hepTen uyumunuz yokmuş ki başından beri. Bu okuyarak, öğrenerek, deneyerek oluşabilecek bir şey değil. Ya vardır ya yoktur. Birbirinizi de sevmiyorsunuz anladığım kadarıyla.
İçine dede kaçmış onunSevgi var ama değişik bi sevgi anlayisi var surekli sarilip oturalim, uyuyalım ve evde yiyip içelim. Hayati bu zannediyo. Gunlerce dışarı çıkmasa sıkıldım hava alalim demez. Çıkınca sanki ben zorla cikarmisim gibi hissederim bana ayak uydurmaya çalışır ama ben sıkıldığını hissederim hep
Bende şundan sordum eğer yeniyse diye ki öyleymiş çok üzgün, bunalımda olabilir mi?. Birde önceden birazda olsa iyi olup anne ve babasını kaybettikten sonra bu hale gelmesi normaldir diye düşünüyorum. Herkesin aile bağlarını bilemem ama genel olarak normal bir insan bu durumda çok üzgün olur, yemek yemek istemez, evden çıkmak istemez vs.Evet, daha yeni
Ben de diyorum emekli yaşlı biriyle evlenmiş gibi hissettiriyosun. İnanın hic sorun degil onun için sadece bozuluyor. Duzeltmeye çalıştığında bile eğreti duruyor ben kendimden utanıyorum. İletisime kapalı, benim açık açık konuşmam onu rahatsiz ediyor. Hep ayni şeyi söylüyor "nasil düşünmek istersen, öyle düşün" on dakika sonra sacma sapan iletisim kuruyo benimle. Benimle iletisim seklin bu olmamali ortada sorun var oturup konusalim, kavga edeceksek ederiz tatliya baglanir kaçma dediğimde dahi konuşmayıp kaçıyor.İçine dede kaçmış onun
İşiniz zor görünüyor. İletişime kapalı bir insanla sorunlarınızı çözemezsiniz.Ben de diyorum emekli yaşlı biriyle evlenmiş gibi hissettiriyosun. İnanın hic sorun degil onun için sadece bozuluyor. Duzeltmeye çalıştığında bile eğreti duruyor ben kendimden utanıyorum. İletisime kapalı, benim açık açık konuşmam onu rahatsiz ediyor. Hep ayni şeyi söylüyor "nasil düşünmek istersen, öyle düşün" on dakika sonra sacma sapan iletisim kuruyo benimle. Benimle iletisim seklin bu olmamali ortada sorun var oturup konusalim, kavga edeceksek ederiz tatliya baglanir kaçma dediğimde dahi konuşmayıp kaçıyor.
İnanın bunu da düşündüm bu hassasiyetle de yaklaştım lohusa dönemim nasil gecti tahmin edersiniz. Ama hayata kaldigi yerden devam ediyor gibi gözüküyor, ilgisi alakasi var ama böyle kırk yıllık evli gibi tek ihtiyacımız mutfak alışverişi gibi davraniyor. Onun dışında sarılıp oturalım, sarılıp uyuyalımBende şundan sordum eğer yeniyse diye ki öyleymiş çok üzgün, bunalımda olabilir mi?. Birde önceden birazda olsa iyi olup anne ve babasını kaybettikten sonra bu hale gelmesi normaldir diye düşünüyorum. Herkesin aile bağlarını bilemem ama genel olarak normal bir insan bu durumda çok üzgün olur, yemek yemek istemez, evden çıkmak istemez vs.
Sıkıntı bu ise şartlarınızı bilmiyorum ama eşinizin pskolojik destek almasını sağlayabilirseniz belki daha iyi olabilir.
Haklısınız ama yas sürecine göre serzenişte bulunuyorum. Bu yazdıklarımi ona da ifade ettim sadece suratima bakıyor boyle tepkisizceAma daha cok yeni ust uste kayip yasamis iki ay gibi bir surede hem anne hem babasini boyle olmasi biraz normal sanki
O halde benim aklıma çift terapisi almanızdan başka bir şey gelmiyor çünkü iletişime kapalı olduğunu söylemişsiniz. Yani siz uğraşınca iyice kabuğuna çekiliyorsa sıkıntı büyük.İnanın bunu da düşündüm bu hassasiyetle de yaklaştım lohusa dönemim nasil gecti tahmin edersiniz. Ama hayata kaldigi yerden devam ediyor gibi gözüküyor, ilgisi alakasi var ama böyle kırk yıllık evli gibi tek ihtiyacımız mutfak alışverişi gibi davraniyor. Onun dışında sarılıp oturalım, sarılıp uyuyalımkonuşmayalım. Bi yemek yerken bile koşa koşa yer salona uzanmaya koşar. Balkon keyfimiz bile bitse de gitsek salonda uzansak modunda
İnşallah öyledir. Yoksa tukeniyorum bebegime bile enerjim kalmıyor sürekli bunla meşgul olduğum içinDaha ilişkiniz oturmadan üstelik çok tanımadan evlendiğiniz halde ilk aylardan hamile kalmışsınız. Bu sorunların çözümü ve evliliğin oturması bence her evlenen çift için ilk yapılacak şeyler arasında geliyor. Ama olan olmuş. Bence çift terapisi tarzı şeyler deneyebilirsiniz. Zira sıkıntının fizyolojik değil psikolojik olduğunu düşünüyorum.
Yani yas sureci de beni şaşırtıyor o yüzden konuşmayı denedim. Yoksa anlayışsız bi şekilde sürekli ilişkimize odaklı değilim. Sadece yoruluyorum surekli onun hizmetçisi gibi hissediyorum kendimi bunu ifade ettiğimde cok üzüldü mesela. Ama birşeyler yapmaya çalıştığında da olmuyo zorla yaptığı belli yaniO halde benim aklıma çift terapisi almanızdan başka bir şey gelmiyor çünkü iletişime kapalı olduğunu söylemişsiniz. Yani siz uğraşınca iyice kabuğuna çekiliyorsa sıkıntı büyük.
Dediklerinizede hak veriyorum sürekli panda gibi sarılalım uyuyalım olmaz ki.
Ancak işte gene dediğim gibi bu adamın normal karakterimi böyledir yoksa gerçekten kendi içinde bunalımlar mı yaşıyor bunu sizde bilmiyorsunuz.
Ayrıca siz onu tanıdığınızda böyleyse ailesi vefat etmesine rağmen hala bir gram üzülme veya hal hareketlerinde değişme olmadıysa buda bence sıkıntı.
Sonuçta her yol pskolojik desteğe gidiyor. Bunun sonucuna göre destek olmak, devam edip etmemek vs. size kalıyor elbette.
Herşeyin hayırlısı inşallah gönlünüze göre olur sonucu ne olursa olsun.
Bebeğiniz olduğunda nasıldı tepkileri diye sormak istiyorum ancak alacağım cevabı tahmin edebiliyorum sanki. Yani gene böyle hiçbir şey olmamış gibi davrandıysa garip.Yani yas sureci de beni şaşırtıyor o yüzden konuşmayı denedim. Yoksa anlayışsız bi şekilde sürekli ilişkimize odaklı değilim. Sadece yoruluyorum surekli onun hizmetçisi gibi hissediyorum kendimi bunu ifade ettiğimde cok üzüldü mesela. Ama birşeyler yapmaya çalıştığında da olmuyo zorla yaptığı belli yani
Elbette denedim ama bu onun için sorun değil, mutlu bu halden ben degilim dedigimde de kendince biseyler yapiyo ama bi süre o da eğreti duruyor. Onun disinda esim çok kibar, cocuguna karşı asiri ilgili. Bu tavırlarının altinda anne baba tutumu oldugunu düşünüyorum, sevmeyi ve sevilmeyi bilmiyor. Hep ailesi hastalikla mucadele etmiş benimle gercek anlamda ilgilendigi tek konu hasta olmam. Anne ve babasının evliliğini yasamak istiyor kadin hizmet eder,erkek çalışır izin günlerinde evde dinlenir mantigi var. Suan ailemin yanındayım gayet keyifli vakit geciriyoruz inanin esimle yasayamadigim hayati hala anne babamla yasiyorum oyleyse neden evlendim diyorum. Hizmetçisi gibi hissediyorum kendimi. Bu sekil ifade ettigimde çok üzüldü eve döndüğümüzde coşkulu bi hayat yasayacakmisiz oyle diyo ama inanmıyorum çünkü uzakta olmamiza ragmen mesajlasayim konuşayım yok. Konustugumuzda da hep cocuk, kızım, kızımızBebeğiniz olduğunda nasıldı tepkileri diye sormak istiyorum ancak alacağım cevabı tahmin edebiliyorum sanki. Yani gene böyle hiçbir şey olmamış gibi davrandıysa garip.
Eşinizle nasıl iletişim kuracağınızı en iyi siz bilirsiniz ancak '' Seni anlıyorum, acını anlıyorum ama bende lohusaydım böyle beklentilerim oluyor ve bunların biraz olsun karşılanabilmesi benim hakkım. Genel olarak ilişkimizin bu durumundan ben mutsuzum sen nasıl hissediyorsun?. Ben fazla anlaşamadığımızı düşünüyorum sanki sen kendi içinde bir dünyada yaşıyorsun ve bunu bana açmadığın için sana yardım edemiyorum bunun sonucunda ilişkimizde bir değişim olamıyor malesef. Eğer sende istersen aile terapistine gidemez miyiz yoksa ben tek başıma yapamıyorum sana ulaşamıyorum ''
Gibi bir konuşmayı deneyebilirsiniz