Kızlar merhaba :) Aslında sizden tavsiye beklemiyorum sadece içimi döküp konuşmak istiyorum çünkü hiç arkadaşım yok... Ben tedavisi olmayan asperger sendromuna (otizmin bir spektrumu) sahip 27 yaşında bir işsizim. Üniversite sınavında derece yaparak en iyi iktisat bölümüne girdim. Fakat hastalığım sebebiyle hakkıyla okuyamadım. Oldukça düşük bir ortalamayla, bilgisiz ve uzatarak mezun oldum. Okula gitmeyi bırakın alt kattaki bakkala gitmeye bile korkuyorum. Geç kaldığım derslere giremezdim, yok yazılırdım. Topluluklara katıldım fakat dışlandım, herkesle konuşmaya çalıştım ama kimse muhabbetimi sevmedi. Zaten cocukken de sessiz oldugum için psikolojik ve fiziksel akran zorbalığına uğramıştım. Yürüyüşüm ve konuşmam her aspergerli gibi garip, yani robotik. Mimiksiz. Aspergerlilerin aşk, sevgi, bağlılık vb duyguları denecek kadar azdır. Belki de bu yüzden dışlandım.
Lise 2den beri aldıgım tedavi, terapiler biraz olsun işe yaramıştı. Fakat işsizlik sürecinde gram etkisi olmuyor ve daha kötüye gidiyorum. İş görüşmelerine çağrılıyorum, ancak mülakat odasına girer girmez anksiyetem başlıyor deli gibi. Gözlerim bile doluyor. Görüşmeye gitmek istemiyorum, kendimi motive etmekte cok zorlanıyorum. Klasik cevapları ezberliyorum ama konuşamıyorum. Beni çok garip buluyor, farklı bir canlı görmüş gibi bakıyorlar. En son görüştüğüm mülakatçı İngilizce bölümden mezunsun ama kendini bile tanıtamıyorsun diyip üstüme geldi. Akrabalar bir yandan 'okudun da ne oldu, hani okul bitmeden iş bulurdun' diyor.. Ben yapamıyorum ve ileride nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Ailemin durumu parlak değil. Allah gecinden versin, babam biz ölünce kalan maaşla geçinirsin diyor. Herkesten utanıyorum artık. Hobilerim için ayıracagım 3 kuruşum bile yok Ama benim suçum değil biliyorum.. Okudugunuz için teşekkürler kızlar. ♥
COk uzuldum canim cok gecmıs olsun bende cok severek kazandığım bolumu bunalımalrımdan dolayı uzatarak okula cogunlukla gitmeyerek bıtırdım hala Icınde ukte neden guzel guzel gidemedim okuyamadım diye anksıyete panik atak hastasıyım cok uzuluyorum giden yıllarıma ama napalim elimizde degıl bu hastalıklar gercekten saglık gibisi yok Allah kimseyi saglıgıyla sınamasıjKızlar merhaba :) Aslında sizden tavsiye beklemiyorum sadece içimi döküp konuşmak istiyorum çünkü hiç arkadaşım yok... Ben tedavisi olmayan asperger sendromuna (otizmin bir spektrumu) sahip 27 yaşında bir işsizim. Üniversite sınavında derece yaparak en iyi iktisat bölümüne girdim. Fakat hastalığım sebebiyle hakkıyla okuyamadım. Oldukça düşük bir ortalamayla, bilgisiz ve uzatarak mezun oldum. Okula gitmeyi bırakın alt kattaki bakkala gitmeye bile korkuyorum. Geç kaldığım derslere giremezdim, yok yazılırdım. Topluluklara katıldım fakat dışlandım, herkesle konuşmaya çalıştım ama kimse muhabbetimi sevmedi. Zaten cocukken de sessiz oldugum için psikolojik ve fiziksel akran zorbalığına uğramıştım. Yürüyüşüm ve konuşmam her aspergerli gibi garip, yani robotik. Mimiksiz. Aspergerlilerin aşk, sevgi, bağlılık vb duyguları denecek kadar azdır. Belki de bu yüzden dışlandım.
Lise 2den beri aldıgım tedavi, terapiler biraz olsun işe yaramıştı. Fakat işsizlik sürecinde gram etkisi olmuyor ve daha kötüye gidiyorum. İş görüşmelerine çağrılıyorum, ancak mülakat odasına girer girmez anksiyetem başlıyor deli gibi. Gözlerim bile doluyor. Görüşmeye gitmek istemiyorum, kendimi motive etmekte cok zorlanıyorum. Klasik cevapları ezberliyorum ama konuşamıyorum. Beni çok garip buluyor, farklı bir canlı görmüş gibi bakıyorlar. En son görüştüğüm mülakatçı İngilizce bölümden mezunsun ama kendini bile tanıtamıyorsun diyip üstüme geldi. Akrabalar bir yandan 'okudun da ne oldu, hani okul bitmeden iş bulurdun' diyor.. Ben yapamıyorum ve ileride nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Ailemin durumu parlak değil. Allah gecinden versin, babam biz ölünce kalan maaşla geçinirsin diyor. Herkesten utanıyorum artık. Hobilerim için ayıracagım 3 kuruşum bile yok Ama benim suçum değil biliyorum.. Okudugunuz için teşekkürler kızlar. ♥
Amin, her şeyin başı saglık. Sınav falan önemli değil. Allah yardımcınız olsunCOk uzuldum canim cok gecmıs olsun bende cok severek kazandığım bolumu bunalımalrımdan dolayı uzatarak okula cogunlukla gitmeyerek bıtırdım hala Icınde ukte neden guzel guzel gidemedim okuyamadım diye anksıyete panik atak hastasıyım cok uzuluyorum giden yıllarıma ama napalim elimizde degıl bu hastalıklar gercekten saglık gibisi yok Allah kimseyi saglıgıyla sınamasıj
Amin Cumlemızın ınsallahAmin, her şeyin başı saglık. Sınav falan önemli değil. Allah yardımcınız olsun
Özel mesaj atacaktım atılmıyormuş :)Resım yapmaya yogunlas oyleyse resım yemeklerden daha maliyetsızdır diye dusunuyorum hıc yapmadım ama
Salonumda Kucuk bir dolap var onu boyamak istiyorum ama dolap hangı boyayla boyanır boya nerde satılır hangı fırca kullanılır bilmiyorum. Boya isinden anlamak isterdim
Allah guzel gonlune gore versın ınsallah
Kpss deneme şansın var mı? Asperger de yanlış hatırlamıyorsam yüzde tutuyor raporda. Ekpss de atanma şansın normale göre daha yüksek.Kızlar merhaba :) Aslında sizden tavsiye beklemiyorum sadece içimi döküp konuşmak istiyorum çünkü hiç arkadaşım yok... Ben tedavisi olmayan asperger sendromuna (otizmin bir spektrumu) sahip 27 yaşında bir işsizim. Üniversite sınavında derece yaparak en iyi iktisat bölümüne girdim. Fakat hastalığım sebebiyle hakkıyla okuyamadım. Oldukça düşük bir ortalamayla, bilgisiz ve uzatarak mezun oldum. Okula gitmeyi bırakın alt kattaki bakkala gitmeye bile korkuyorum. Geç kaldığım derslere giremezdim, yok yazılırdım. Topluluklara katıldım fakat dışlandım, herkesle konuşmaya çalıştım ama kimse muhabbetimi sevmedi. Zaten cocukken de sessiz oldugum için psikolojik ve fiziksel akran zorbalığına uğramıştım. Yürüyüşüm ve konuşmam her aspergerli gibi garip, yani robotik. Mimiksiz. Aspergerlilerin aşk, sevgi, bağlılık vb duyguları denecek kadar azdır. Belki de bu yüzden dışlandım.
Lise 2den beri aldıgım tedavi, terapiler biraz olsun işe yaramıştı. Fakat işsizlik sürecinde gram etkisi olmuyor ve daha kötüye gidiyorum. İş görüşmelerine çağrılıyorum, ancak mülakat odasına girer girmez anksiyetem başlıyor deli gibi. Gözlerim bile doluyor. Görüşmeye gitmek istemiyorum, kendimi motive etmekte cok zorlanıyorum. Klasik cevapları ezberliyorum ama konuşamıyorum. Beni çok garip buluyor, farklı bir canlı görmüş gibi bakıyorlar. En son görüştüğüm mülakatçı İngilizce bölümden mezunsun ama kendini bile tanıtamıyorsun diyip üstüme geldi. Akrabalar bir yandan 'okudun da ne oldu, hani okul bitmeden iş bulurdun' diyor.. Ben yapamıyorum ve ileride nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Ailemin durumu parlak değil. Allah gecinden versin, babam biz ölünce kalan maaşla geçinirsin diyor. Herkesten utanıyorum artık. Hobilerim için ayıracagım 3 kuruşum bile yok Ama benim suçum değil biliyorum.. Okudugunuz için teşekkürler kızlar. ♥
Amin Allah yardımcınız olsun. Siz kendinizi çok iyi ifade edebiliyosunuz bence eskileri kafanızdan atin çünkü şu an iyi durumdasınız yanımız ne zaman konuldu küçük yaşlarda mi?Amin, her şeyin başı saglık. Sınav falan önemli değil. Allah yardımcınız olsun
Aspergeri hayatım boyunca duymamıştım bu arada taki oplumda öğrenene kadar . Sana çok sarılmak istedim tanımadığın insanlardan çekindiğini biliyorum ama kucaklamak senle vakit geçirmek dinlemek çok isterdim ... hayatını ezberleyerek geçirmek ne kadar zor değilmmi ? Benm oplumda nasılsın diyorum kötü bile olsa ben iyiyim sen nasılsın diyo ? Çünkü onu ezberlemiş ve nasılsına tek onun cvp verileceğini düşünüyorMerhabaaaabenim oplumda 5 yaşında ve asperger şuanda senin anlattıklarının hepsini yaşıyor ezbere konuşuyor ve gördüğü okuduğu herşeyi ezberliyor . Görsel hafızası harika .. küçük olduğu için arkadaşları var ama tabi uzun süre oyun kurup devam ettiremiyor bi süre sonra ne yapcağını bilmiyor . Ama en yakın arkadaşı benim ... üzülme dünyanın en zeki insanları asperger sendromu olanlar . Çok özelsiniz çokkkk