Aspergerli olmak demek işsiz olmak demek

benneyanginlargordum .!.:
Resım yapmaya yogunlas oyleyse resım yemeklerden daha maliyetsızdır diye dusunuyorum hıc yapmadım ama😊
Salonumda Kucuk bir dolap var onu boyamak istiyorum ama dolap hangı boyayla boyanır boya nerde satılır hangı fırca kullanılır bilmiyorum. Boya isinden anlamak isterdim 😊

Allah guzel gonlune gore versın ınsallah
Genişletmek için tıkla...
Ben bilindik sitelerden alıyordum. Dolabı akrilik boyayla boyayıp vernikleyebilirsiniz. Ayrıca desen de satıyorlar. Desen kağıdını da yapıştırıp, suyla ıslatıp çekiyorsunuz ve harika bir görüntü cıkıyor ortaya. :) Tam karantinalık bir hobi.
 
Mihail Zoscenko .!.:
Kendinizi çok ama çok güzel ifade etmişsiniz öncelikle. Siz özel bir insansınız, problem yaşamanız aspergerden ziyade çevrenizde cahil insanların bulunması, geçmiş travmalarınız ve şu an yaşadığınız işsizlik süreci. Parçalara bölüp ilerleseniz? Öncelikle işle ilgili yorum yapan akrabalarla fazla bu konuları konuşmayıp, “arıyorum ama şu ortamda kolay mı, siz böyle sorup durunca üzülüyorum” diye konuyu kapatsanız. Sonra iş başvurularında özel durumunuzu belirtip insan ilişkilerinin daha az olduğu alanlara yönelseniz. Bazı arkadaşlarımız çok güzel öneriler yazmışlar.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkürler 🙂Özel durumumu belirttiğim de oldu belirtmediğim de. en meşhur bankalardaki, şirketlerdeki ikcıların bile otizm hakkında en ufak bilgisi yok. Ağzı laf yapan, kendini pazarlayabilen insanları alıyorlar fakat bu her yerde böyle. ABD de bile aspergerlilerin %85i işsizmiş.
 
frs .!.:
Kızlar merhaba :) Aslında sizden tavsiye beklemiyorum sadece içimi döküp konuşmak istiyorum çünkü hiç arkadaşım yok... Ben tedavisi olmayan asperger sendromuna (otizmin bir spektrumu) sahip 27 yaşında bir işsizim. Üniversite sınavında derece yaparak en iyi iktisat bölümüne girdim. Fakat hastalığım sebebiyle hakkıyla okuyamadım. Oldukça düşük bir ortalamayla, bilgisiz ve uzatarak mezun oldum. Okula gitmeyi bırakın alt kattaki bakkala gitmeye bile korkuyorum. Geç kaldığım derslere giremezdim, yok yazılırdım. Topluluklara katıldım fakat dışlandım, herkesle konuşmaya çalıştım ama kimse muhabbetimi sevmedi. Zaten cocukken de sessiz oldugum için psikolojik ve fiziksel akran zorbalığına uğramıştım. Yürüyüşüm ve konuşmam her aspergerli gibi garip, yani robotik. Mimiksiz. Aspergerlilerin aşk, sevgi, bağlılık vb duyguları denecek kadar azdır. Belki de bu yüzden dışlandım.
Lise 2den beri aldıgım tedavi, terapiler biraz olsun işe yaramıştı. Fakat işsizlik sürecinde gram etkisi olmuyor ve daha kötüye gidiyorum. İş görüşmelerine çağrılıyorum, ancak mülakat odasına girer girmez anksiyetem başlıyor deli gibi. Gözlerim bile doluyor. Görüşmeye gitmek istemiyorum, kendimi motive etmekte cok zorlanıyorum. Klasik cevapları ezberliyorum ama konuşamıyorum. Beni çok garip buluyor, farklı bir canlı görmüş gibi bakıyorlar. En son görüştüğüm mülakatçı İngilizce bölümden mezunsun ama kendini bile tanıtamıyorsun diyip üstüme geldi. Akrabalar bir yandan 'okudun da ne oldu, hani okul bitmeden iş bulurdun' diyor.. Ben yapamıyorum ve ileride nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Ailemin durumu parlak değil. Allah gecinden versin, babam biz ölünce kalan maaşla geçinirsin diyor. Herkesten utanıyorum artık. Hobilerim için ayıracagım 3 kuruşum bile yok Ama benim suçum değil biliyorum.. Okudugunuz için teşekkürler kızlar. ♥
Genişletmek için tıkla...

Tebrik ediyorum sizi. Bizim hastaneye de geçen yaz aspergerli 24 yaşında bir genç gelmişti. Tanısı 3 ay önce konmuş, Edebiyat öğretmeni :) aksi gibi bir de Disleksi’si var, yani Özgül Öğrenme Güçlüğü. Üçünü bir araya getirince bu kişi hayatta Edebiyat okuyamaz dersin ama bak olmuş. Üstüne bir de ailesine nereden baksan 20 saat uzakta bir şehirde tek başına okumuş. 👍 Mümkün mertebe terapiye devam et, seni anlayabilecek iyi birini bulman önemli. Herkese göre saha yavaş ilerleme kaydedersin belki ama muhakkak ilerlemen olur. Yeter ki çabala. Bir de ulaşabilirsen sosyal mecralardan ulaşmaya çalış. Mesela Ahbap’a gönüllü ol. Oradaki gönüllülerin hepsi seni anlayabilecek, sana yardımcı olabilecek insanlar. Onlarla kaynaşmaya başlarsan kendini biraz daha net değerlendirebilirsin diye düşünüyorum.
 
Cv de özel durumunu belirt bence. Böylece görüşmeye durumunu bilerek çağırılırsın. Hobilerine daha fazla ağırlık ver rahatlamak için.
Film izlemeyi seviyorsan filmlere yönel. Aslında bizim mesleğimizde özellikle kurumsalda kişilerle yakınlaşman gerekmeyen bölümler var. Raporlama ve ödenek çıkartma gbi işlemlerde kimseyle fazla muhattap olmadan işini yapabilirsin. Kurumsal şirketlerede başvurunu gönder. İnşallah en kısa sürede dönüş alırsın. Bankalar daha zor ve stresli olur senin açından.
 
Tarihe damga vurmuş dahilerin çoğu asperger sendromu sahibiydi.
Newton, Einstein ve hatta yakın dönemden Bill Gates, Elon Musk.

Aspergerler özel insanlardır. Özel yetenek sahibisin. Farklısın. Ve bu seni diğer insanlardan aşağı yapmaz. Sadece sıradan değilsin. Doğru yeteneklerini bulursan kendi başarı öykünü yazmaman için de bir sebep yok.
 
Bence şu anda iş hayatında başarılı olmamanızın sebebi, asperger den daha çok sosyal anksiyetenin oluşması, insanların sizin üzerinizde oluşturduğu özgüvensizlik.

Celal Şengör diye bir bilim adamı var mesela. Profesör ve tarih, Jeoloji konusunda Türkiye deki en yetkin insanlardan biri. Sohbeti de oldukça eğlenceli.

siz daha ilkokuldayken özgüveninizi kıracak, halinizi anlamayacak öğretmenlerle karşılaşmışsınız.

daha insanlardan uzak, sayı ve verilerle uğraştığınız işleri tercih edebilirsiniz. Bir de şu anda işsizlik de diz boyu. Yani iş bulamamanız çok da şaşırılacak bir durum değil. Mevcut yerler eleman alımından daha çok, küçülmeye gidiyorlar.

Muhasebe tarzı eğitimler de alabilirsiniz. Üniversite eğitiminize göre işlere bakmak yerine Daha küçük ölçekli işler bakabilirsiniz. Bir başlangıç olur, tecrübe edinir, CV nize yazarsınız.

benim erkek bir arkadaşım, iyi bir üniversiteden mezunum, üst düzey bir konumda çalışmalıyım diye senelerce işe giremedi. O küçük yerleri beğenmedi, istediği yerlerde onu almadı. Evliydi, eşinin maaşıyla geçindiler ve evliliklerinde büyük sorunlar yaşadılar. Yani iş konusunda ilk anda çok da seçici olmamak lazım şu durumda.

asperger sendromu sende özgüvensizlik oluşturmuş ama doğru şartlarda ve yeterli özenle çok daha Farklı bir karakter geliştirebilirmişsin. Çok duygusal olmadıkları için, daha sakin ve cool bir görünüşe de sahipler aslında.
 
okul doneminde zorunlu stajiniz yok muydu? genelde iktisat/isletmeciler o zorunlu stajda gittikleri yerden birkac baglanti kurup is buluyorlar. ya da iste okullarda hepsinin topluluklari oluyor cok yarar sagliyor.

inanin kendinizi kotu hissedeceginiz bir durumun icinde degilsiniz, normalde bile insanlar is bulamiyorlar buna ek olarak sizin ozel bir durumunuz var ve maalesef bizim ulkemiz o bilincte degil. kendinden farkli olani otekilestirmeyi seven bir toplumuz. kotu hissettirdiginin farkindayim ama tahmin ettigim okullardan birinde iktisat okuyup mezun olmussaniz is de bulabilirsiniz kendinizi lutfen telkin edin. okulda ne sunumlar, ne projeler, ne grup odevleri yapmissinizdir bundan guc almaya calisin siz hicbir seyi basaramamis biri degilsiniz ki is bulamayasiniz.
 
frs .!.:
Tesekkürler :) Raporum yok ama düşünmeye başladım.şimdiye kadar almamamın sebebi, devlet zoruyla bir işe yerleşsem de orada baskı göreceğimden korkmam. Öğretmenlerim bile anlayışsızdı, derse katılmıyorum diye sözlü notumu 20 yapanlar mı, zorla tahtaya kaldırıp komik duruma düşürenler mi, hepsi vardı. İşveren ne yapar kim bilir
Genişletmek için tıkla...
Kimse birsey yapamaz cunku devlet kurumları kimsenin babasının yeri değil.Sen oraya zaten durumun bilinerek atanmış olacaksın.Torpille engelli raporu alıp ise giren insanlar varken sen kendin çabalayarak bir yere gelmeye çalışıyorsun bu da ayrı bir ironi.Bir an önce raporunu al başvurunu yap.Ciddi anlamda sosyal fobin var gibi anlattıklarına göre çünkü yazı da kendini çok güzel ifade etmişsin.Bu konuda bir uzmana başvurup tedavi olursan görüşmelerde de kendini güzel ifade edeceğini düşünüyorum.En kısa süre bir psikolog ile görüş.
Akrabaların ve öğretmenlerin içinde bir şey demek istemiyorum....insan olabilmek çok önemli...
 
sassyassyy .!.:
okul doneminde zorunlu stajiniz yok muydu? genelde iktisat/isletmeciler o zorunlu stajda gittikleri yerden birkac baglanti kurup is buluyorlar. ya da iste okullarda hepsinin topluluklari oluyor cok yarar sagliyor.

inanin kendinizi kotu hissedeceginiz bir durumun icinde degilsiniz, normalde bile insanlar is bulamiyorlar buna ek olarak sizin ozel bir durumunuz var ve maalesef bizim ulkemiz o bilincte degil. kendinden farkli olani otekilestirmeyi seven bir toplumuz. kotu hissettirdiginin farkindayim ama tahmin ettigim okullardan birinde iktisat okuyup mezun olmussaniz is de bulabilirsiniz kendinizi lutfen telkin edin. okulda ne sunumlar, ne projeler, ne grup odevleri yapmissinizdir bundan guc almaya calisin siz hicbir seyi basaramamis biri degilsiniz ki is bulamayasiniz.
Genişletmek için tıkla...
Keşke öyle olsa. Artık bikaç üniversite dışında isteğe bağlı staj var. Başvurduğun yerlerde zorunlulara öncelik verdiği için parasız çalışsan dahi genelde almıyorlar.
Neden kaldırıldı zorunlu stajlar bende bilmiyorum :KK43:
 
frs .!.:
Kızlar merhaba :) Aslında sizden tavsiye beklemiyorum sadece içimi döküp konuşmak istiyorum çünkü hiç arkadaşım yok... Ben tedavisi olmayan asperger sendromuna (otizmin bir spektrumu) sahip 27 yaşında bir işsizim. Üniversite sınavında derece yaparak en iyi iktisat bölümüne girdim. Fakat hastalığım sebebiyle hakkıyla okuyamadım. Oldukça düşük bir ortalamayla, bilgisiz ve uzatarak mezun oldum. Okula gitmeyi bırakın alt kattaki bakkala gitmeye bile korkuyorum. Geç kaldığım derslere giremezdim, yok yazılırdım. Topluluklara katıldım fakat dışlandım, herkesle konuşmaya çalıştım ama kimse muhabbetimi sevmedi. Zaten cocukken de sessiz oldugum için psikolojik ve fiziksel akran zorbalığına uğramıştım. Yürüyüşüm ve konuşmam her aspergerli gibi garip, yani robotik. Mimiksiz. Aspergerlilerin aşk, sevgi, bağlılık vb duyguları denecek kadar azdır. Belki de bu yüzden dışlandım.
Lise 2den beri aldıgım tedavi, terapiler biraz olsun işe yaramıştı. Fakat işsizlik sürecinde gram etkisi olmuyor ve daha kötüye gidiyorum. İş görüşmelerine çağrılıyorum, ancak mülakat odasına girer girmez anksiyetem başlıyor deli gibi. Gözlerim bile doluyor. Görüşmeye gitmek istemiyorum, kendimi motive etmekte cok zorlanıyorum. Klasik cevapları ezberliyorum ama konuşamıyorum. Beni çok garip buluyor, farklı bir canlı görmüş gibi bakıyorlar. En son görüştüğüm mülakatçı İngilizce bölümden mezunsun ama kendini bile tanıtamıyorsun diyip üstüme geldi. Akrabalar bir yandan 'okudun da ne oldu, hani okul bitmeden iş bulurdun' diyor.. Ben yapamıyorum ve ileride nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Ailemin durumu parlak değil. Allah gecinden versin, babam biz ölünce kalan maaşla geçinirsin diyor. Herkesten utanıyorum artık. Hobilerim için ayıracagım 3 kuruşum bile yok Ama benim suçum değil biliyorum.. Okudugunuz için teşekkürler kızlar. ♥
Genişletmek için tıkla...
Max and Marry.. hayatımda izlediğim en güzel animasyon olabilir ve orda duymuştum asperger sendromunu.. Sanırım dil okudunuz, çeviri aklıma geldi. İkinci olarak benim de hobilerimden biri kaneviçe ve maliyeti çok az ben sosyal medyada yapıp satıyorum para da kazanıyorum. Siz de düşünebilirsiniz 😊 Umarım her şey çok daha güzel olur sizin için 🙏🏻
 
  • Beğen
Reactions: frs
Mtad .!.:
Keşke öyle olsa. Artık bikaç üniversite dışında isteğe bağlı staj var. Başvurduğun yerlerde zorunlulara öncelik verdiği için parasız çalışsan dahi genelde almıyorlar.
Neden kaldırıldı zorunlu stajlar bende bilmiyorum :KK43:
Genişletmek için tıkla...

acikcasi ben devlet okullarini bilmiyorum. dereceyle girdim dedigi icin bilkent, koc, sabanci vs bir yer dusunup ona gore yazdim. oralarda hala zorunlu diye biliyorum staj. keske butun okullar icin oyle olsaydi.
 
stajı gönüllü yaptım bir tanıdık sayesinde. ama orası yıllardır eleman almıyor, çalışanlar da cıkarıldı cünkü 2018de kücülmeye gitti.
Derdime ortak oldugunuz icin hepinize teşekkür ederim kızlar. 🙂 Yazdıklarınız bana iyi geldi. Tekrar online eğitim, programlama vb. İşlere başlamayı düşünüyorum, tekrar denemekte fayda var. Dediğiniz gibi el işi benzeri şeyler de yapabilirim. Bir yerden tutunmaya çalışacağım. Sonuna kadar zorlamak gerekiyor. En azından ilerde ben elimden geleni yaptım diyebilmek için.
 
Kpss calisin,devlet sizi engelli kadrosundan atiyor,ozrlw yonelmeyin derim ben ,ben milli egitime bagli caliyorum ,neler var sizin durumunuz basit kalir...
 
  • Beğen
Reactions: frs
frs .!.:
Tesekkürler :) Raporum yok ama düşünmeye başladım.şimdiye kadar almamamın sebebi, devlet zoruyla bir işe yerleşsem de orada baskı göreceğimden korkmam. Öğretmenlerim bile anlayışsızdı, derse katılmıyorum diye sözlü notumu 20 yapanlar mı, zorla tahtaya kaldırıp komik duruma düşürenler mi, hepsi vardı. İşveren ne yapar kim bilir
Genişletmek için tıkla...

Çok haklısın ancak artık asperger gibi özel bireylere karşı her geçen gün artan bir farkındalık da var bunu gözartı etme. Baskı görmekten korkma. Umarım şansın açık olur.
 
yazı diliniz çok güzel. bahsetmesiniz hiç de böyle bir durumunuz olduğunu sanmazdım..

evden bir hobinizi işe dönüştürme şansınız olur mu acaba ? hem kendi başınıza çalışırsınız hem de iletişime geçeceğiniz kişiler müşterileriniz olacağı için böyle zorbalıklara uğrama ihtimaliniz çok azalır.. güzel bir sosyal medya hesabında hem yaptığınız işi hem de kendinizi aynen buradaki gibi güzelce anlatabilirsiniz bence..

ne dersiniz ?
 
  • Beğen
Reactions: frs
Konuşmanızı bilmiyorum ama diğer insanları kendinizle kıyaslayıp sürekli geçmişte yaşadığınız saçma tavırlarla kendinizi değerlendiriyorsunuz. Anlatım diliniz sorunun Asperger’den çok ben böyleyim diyerek sürekli kendinizi bir kutuya hapsettiğinizi ve sınırlar çizdiğinizi gösteriyor. Bence spora başlayın. Online çok video var. Boş zamanlarınızda çocuk esirgeme kurumunda veya yaşlı evlerinde yardım edebilir ve sosyal olarak sohbet etmeye çalışabilirsiniz. Bu sizi daha kendinize olan güveninizi arttıracaktır. Merak etmeyin.
 
  • Beğen
Reactions: frs
astrojurnal .!.:
yazı diliniz çok güzel. bahsetmesiniz hiç de böyle bir durumunuz olduğunu sanmazdım..

evden bir hobinizi işe dönüştürme şansınız olur mu acaba ? hem kendi başınıza çalışırsınız hem de iletişime geçeceğiniz kişiler müşterileriniz olacağı için böyle zorbalıklara uğrama ihtimaliniz çok azalır.. güzel bir sosyal medya hesabında hem yaptığınız işi hem de kendinizi aynen buradaki gibi güzelce anlatabilirsiniz bence..

ne dersiniz ?
Genişletmek için tıkla...
Tesekkür ederim :) 1 yıldır düşünüyorum bunu, sanırım yemek sayfası açacağım. Evde meze hazırlayıp satanlar var, o tarz bir şey yapabilirim. Fazla maliyeti de yok.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X