- Konu Sahibi PrincesaDeLosCielos
- #1
İyi akşamlar herkese. Günlerdir konuyu açıp açmamak arasında gidip geldim ama dayanamadım ve açmaya karar verdim.
Konu dayım ve yengemle ilgili. Hemen anlatmaya başlıyorum. Biraz uzun olabilir. Lütfen kusuruma bakmayın.
2 dayım var. İkisi de evli. Büyük dayımın 2 kızı bir oğlu var. Kızlar 24, 28 oğlan da 16 yaşında. Küçük dayımın da 3 tane kızı var. Kızları da 10, 8 ve 5 yaşlarındalar. 23 Nisan günü kuzenlerimin gösterisi için okullarına gidecektim. Her iki dayımın da evleri çok yakın bize. Ben büyük dayımların evine gittim. Küçük kızıyla (18 yaşında olanla) çok çok yakınız.
Ablasıyla kavga etmişler, anlattı bana. Neyse yola çıktık, yürüyoruz. Bana dedi ki 'Efsa sana bir şey diyeceğim' 'Hayırdır, de canım' dedim. 'Ablam sabah amcamlara gitmiş facebooka girmek için (netleri bittiği için küçük dayıma gitmiş büyük kız) ve facebooku açınca direkt yengemin face.i açılmış' dedi. 'Eee' dedim. O arada biri mesaj atmış yengeme ve demiş ki 'X biz yanlış yapıyoruz, sen evlisin ve çocukların var' yengem de demiş ki 'Biz yanlış bir şey yapmıyoruz, arkadaşça konuşmakta ne var ki?'
Ben de kuzenime dedim 'Kötü bir şey yok bunda canım' diye. Çünkü yengem çok sakin bir insandır. Toz konduramam! ona. O da dedi ki 'Evet ama biliyorsun ablamı çenesini tutamaz. Yanlış bir şey söyler de ortalık karışır diye korkuyorum' dedi. Ve gerçekten de ablası çok boş boğaz, fesat bir insandır. Çok tehlikeli birisi yani. Dedim ki 'Kenara çek konuş. Yanlış bir şey söylemesin'. O da 'Söyledim zaten ve sabah da tartıştıydık ya ben onu da deyince öfkesinden bana saldırdı' dedi. Neyse biz okula gittik geldik. O konu 2 gün hiç açılmadı. Cuma günü kuzenim bize geldi. Dedi ki 'Efsa ablama inanmadıydık ama Mehmet de görmüş yengemin birisiyle konuştuğunu. Hatta içeri girdiğinde yengem paniklemi' dedi. 'Şaşırdım'. Bana dedi ki 'Yengemin facebookuna girelim mi? Face hesabını ben açtım ya şifresini biliyorum' dedi. 'Bilmem ki' dedim. 'Açalım açalım' dedi. Açtık. Konuşmaları size benzer şekilde aktaracağım fakat şunu da ekliyorum. Bahsettiğim yengem bir otelde gazino bölümünde temizlik yapıyor. Konuşmalara geçiyorum:
X: Sen dün bana niye öyle dedin? Ya biri duysaydı?
Y: Canım çekti.
X: Biri duysaydı ne olurdu?
Y: Kimse duymazdı. Sessiz bir şekilde söyledim.
X: Bir daha olmasın ama.
Y: Ok.
X: Beni yanlış anlamanı istemem. Özür dilerim. Sen hayatımda tanıdığım en akıllı insanlardan birisin.
Y: Tamam.
X: Ne zaman buluşacağız?
Y: Bilmem.
X: Kamera olmayan bir yer olsun.
Y: Nerede yok ki?
X: Bizim ofislerin orada yok.
Y: Kapı girişinde var ama.
X: Birimiz önce girer diğerimiz arkadan. Bir şey alıp çıkacakmışız gibi yaparız. Fazla ileri gitmek yok ama.
Y: Orası tehlikeli olur. Dışarıda buluşalım.
X: Tamam. Ben ödenince arayacağım seni.
Y: Maaşı alınca mı?
X: Evet. Evi temizlemem lazım. Çıkıyorum, öptüm.
Konuşmalar bu şekilde. Tabi o arada yengem tüm konuşmaları sildi. Bizim başımızdan kaynar sular döküldü. Şok olduk.
Kuzenim 'Halama da söyleyelim. Babamlar da biliyor. Bir çaresine bakılsın' dedi. Anneme anlattık. Kadın şok oldu. 'Ama bir şekilde halletmeliyiz' dedi. Neyse o arada benim en büyük ve ahmak kuzenim geldi. Sırıtıyor. Kardeşine 'Pelin babamın dediğini söyledin mi Efsa'ya' dedi. 'Ne?' dedim. Güldü. 'Yengem mi?' dedim. 'Evet' dedi. 'Biliyoruz' dedim. Ama mesajlardan falan bahsetmedik hiç. Çünkü onun huyunu biliyoruz. Bir hiddetle ayağa kalktı. 'Gideceğim, her şeyi anlatacağım' bilmem ne. Tuttum kolundan 'Sakın!' dedim. Mahallede bağıra bağıra koştu, gitti. 10 dakika geçmedi. Bizim kapıdan içeri bir girdi vee abime bağıra bağıra 'Aliiiiiiiiiiiiiiiii koooooşşşşşşşşş dayın yengeni öldürüyor' dedi. Evden nasıl çıktık bilmiyorum. Koşa koşa evlerine gittik. Dayım yengemi dövmüş. Bir bağrış çağrış. 5 yaşındaki kızları ağlıyor. Ne oldu dedik. Pınar hanım anlatmış hemen. Hem de nasıl biliyor musunuz? Az önce 'Bizden bağıra çağıra çıkmıştı' dediydim ya? İşte bizden koşa koşa amcasına gitmiş. 'Gel sana bir şey diyeceğim' demiş. Dayım da 'Ne oldu?' deyince 'Karını işten al' demiş. Dayım 'Neden?' demiş. 'Çünkü seni aldatıyor, halamlarda duydum' demiş! Dayım da yengemi dövmüş işte. Dedim 'Sen salak mısın? Bizde ne duydun?' 'Ben de gördüydüm de siz de bilince anlattım' dedi. 'Biz sana sakın anlatma demedik mi?' dedik. Neyse o gece öyle geçti. Dün sabah yengem babasını aramış, dayımın onu dövdüğünü! söylemiş. Babası da gelmiş. Yengem eşyalarını toplamış. Büyük kızıyla en küçüğü onunla gitmiş ama ortanca kızı gitmek istememiş. Okulu olduğunu söylemiş. Gitmemiş. 8 yaşında çocuk. Babası dün bize getirdi. Ağlayıp duruyor. Ablası olan 10 yaşındaki kuzenim aradı, o çok mutlu gibi. Sesi falan gayet iyiydi. Ama babasının yanında kalan çok ağlıyor. Dayım da ağlıyor bir yandan. 'Aç bırakmadım, açıkta bırakmadım. Ne isterse aldım. Paramparça etti bizi' diyor. Yengem de annemi aramış bugün. 'Abla Emineyi bana getirin' demiş. 'Annem de abimle konuşun, anlaşın, ben karışamam' demiş. Vee yengem, dayım ona vurduğu için dayımı suçluyor. Yani kendi yaptığı sanki masum bir şeymiş gibi kendine toz kondurmuyor. Dayım da 'Affetmem ihanet etti' diyor. Boşanmayı düşünüyor iki tarafta. Ama çocuklar? 
Yengem hayatımda tanıdığım en temiz, en saf insandı benim. Bizim. Hepimizin. Nasıl böyle bir şey yaptı inanın aklım almıyor. Her şeyleri vardı. Evlerini yaptılar, çalışıyordu. Dayım da aynı şekilde maaşı vardı devletten. 10 bin lira civarı borçları vardı, eve yapılan masraflardan ama ödüyorlardı ve sıkıntıları yoktu.
Size kabataslak anlatmaya çalıştım ama hepimiz çok üzgünüz. O küçük çocuklara canım çok acıyor. Hepsi paramparça. Ve en büyük kuzenime çok nefret doluyum. O pis çenesini tutsa herkes bir çare arıyordu. Dayım da 'Keşke ben duymasaydım da kapansaydı bu konu' dedi. Bir insanın hatası ve bir diğerinin de çenesini tutamaması 3 tane sabiyi kopardı birbirinden.
Konu dayım ve yengemle ilgili. Hemen anlatmaya başlıyorum. Biraz uzun olabilir. Lütfen kusuruma bakmayın.
2 dayım var. İkisi de evli. Büyük dayımın 2 kızı bir oğlu var. Kızlar 24, 28 oğlan da 16 yaşında. Küçük dayımın da 3 tane kızı var. Kızları da 10, 8 ve 5 yaşlarındalar. 23 Nisan günü kuzenlerimin gösterisi için okullarına gidecektim. Her iki dayımın da evleri çok yakın bize. Ben büyük dayımların evine gittim. Küçük kızıyla (18 yaşında olanla) çok çok yakınız.
Ablasıyla kavga etmişler, anlattı bana. Neyse yola çıktık, yürüyoruz. Bana dedi ki 'Efsa sana bir şey diyeceğim' 'Hayırdır, de canım' dedim. 'Ablam sabah amcamlara gitmiş facebooka girmek için (netleri bittiği için küçük dayıma gitmiş büyük kız) ve facebooku açınca direkt yengemin face.i açılmış' dedi. 'Eee' dedim. O arada biri mesaj atmış yengeme ve demiş ki 'X biz yanlış yapıyoruz, sen evlisin ve çocukların var' yengem de demiş ki 'Biz yanlış bir şey yapmıyoruz, arkadaşça konuşmakta ne var ki?'
Ben de kuzenime dedim 'Kötü bir şey yok bunda canım' diye. Çünkü yengem çok sakin bir insandır. Toz konduramam! ona. O da dedi ki 'Evet ama biliyorsun ablamı çenesini tutamaz. Yanlış bir şey söyler de ortalık karışır diye korkuyorum' dedi. Ve gerçekten de ablası çok boş boğaz, fesat bir insandır. Çok tehlikeli birisi yani. Dedim ki 'Kenara çek konuş. Yanlış bir şey söylemesin'. O da 'Söyledim zaten ve sabah da tartıştıydık ya ben onu da deyince öfkesinden bana saldırdı' dedi. Neyse biz okula gittik geldik. O konu 2 gün hiç açılmadı. Cuma günü kuzenim bize geldi. Dedi ki 'Efsa ablama inanmadıydık ama Mehmet de görmüş yengemin birisiyle konuştuğunu. Hatta içeri girdiğinde yengem paniklemi' dedi. 'Şaşırdım'. Bana dedi ki 'Yengemin facebookuna girelim mi? Face hesabını ben açtım ya şifresini biliyorum' dedi. 'Bilmem ki' dedim. 'Açalım açalım' dedi. Açtık. Konuşmaları size benzer şekilde aktaracağım fakat şunu da ekliyorum. Bahsettiğim yengem bir otelde gazino bölümünde temizlik yapıyor. Konuşmalara geçiyorum:
X: Sen dün bana niye öyle dedin? Ya biri duysaydı?
Y: Canım çekti.
X: Biri duysaydı ne olurdu?
Y: Kimse duymazdı. Sessiz bir şekilde söyledim.
X: Bir daha olmasın ama.
Y: Ok.
X: Beni yanlış anlamanı istemem. Özür dilerim. Sen hayatımda tanıdığım en akıllı insanlardan birisin.
Y: Tamam.
X: Ne zaman buluşacağız?
Y: Bilmem.
X: Kamera olmayan bir yer olsun.
Y: Nerede yok ki?
X: Bizim ofislerin orada yok.
Y: Kapı girişinde var ama.
X: Birimiz önce girer diğerimiz arkadan. Bir şey alıp çıkacakmışız gibi yaparız. Fazla ileri gitmek yok ama.
Y: Orası tehlikeli olur. Dışarıda buluşalım.
X: Tamam. Ben ödenince arayacağım seni.
Y: Maaşı alınca mı?
X: Evet. Evi temizlemem lazım. Çıkıyorum, öptüm.
Konuşmalar bu şekilde. Tabi o arada yengem tüm konuşmaları sildi. Bizim başımızdan kaynar sular döküldü. Şok olduk.
Kuzenim 'Halama da söyleyelim. Babamlar da biliyor. Bir çaresine bakılsın' dedi. Anneme anlattık. Kadın şok oldu. 'Ama bir şekilde halletmeliyiz' dedi. Neyse o arada benim en büyük ve ahmak kuzenim geldi. Sırıtıyor. Kardeşine 'Pelin babamın dediğini söyledin mi Efsa'ya' dedi. 'Ne?' dedim. Güldü. 'Yengem mi?' dedim. 'Evet' dedi. 'Biliyoruz' dedim. Ama mesajlardan falan bahsetmedik hiç. Çünkü onun huyunu biliyoruz. Bir hiddetle ayağa kalktı. 'Gideceğim, her şeyi anlatacağım' bilmem ne. Tuttum kolundan 'Sakın!' dedim. Mahallede bağıra bağıra koştu, gitti. 10 dakika geçmedi. Bizim kapıdan içeri bir girdi vee abime bağıra bağıra 'Aliiiiiiiiiiiiiiiii koooooşşşşşşşşş dayın yengeni öldürüyor' dedi. Evden nasıl çıktık bilmiyorum. Koşa koşa evlerine gittik. Dayım yengemi dövmüş. Bir bağrış çağrış. 5 yaşındaki kızları ağlıyor. Ne oldu dedik. Pınar hanım anlatmış hemen. Hem de nasıl biliyor musunuz? Az önce 'Bizden bağıra çağıra çıkmıştı' dediydim ya? İşte bizden koşa koşa amcasına gitmiş. 'Gel sana bir şey diyeceğim' demiş. Dayım da 'Ne oldu?' deyince 'Karını işten al' demiş. Dayım 'Neden?' demiş. 'Çünkü seni aldatıyor, halamlarda duydum' demiş! Dayım da yengemi dövmüş işte. Dedim 'Sen salak mısın? Bizde ne duydun?' 'Ben de gördüydüm de siz de bilince anlattım' dedi. 'Biz sana sakın anlatma demedik mi?' dedik. Neyse o gece öyle geçti. Dün sabah yengem babasını aramış, dayımın onu dövdüğünü! söylemiş. Babası da gelmiş. Yengem eşyalarını toplamış. Büyük kızıyla en küçüğü onunla gitmiş ama ortanca kızı gitmek istememiş. Okulu olduğunu söylemiş. Gitmemiş. 8 yaşında çocuk. Babası dün bize getirdi. Ağlayıp duruyor. Ablası olan 10 yaşındaki kuzenim aradı, o çok mutlu gibi. Sesi falan gayet iyiydi. Ama babasının yanında kalan çok ağlıyor. Dayım da ağlıyor bir yandan. 'Aç bırakmadım, açıkta bırakmadım. Ne isterse aldım. Paramparça etti bizi' diyor. Yengem de annemi aramış bugün. 'Abla Emineyi bana getirin' demiş. 'Annem de abimle konuşun, anlaşın, ben karışamam' demiş. Vee yengem, dayım ona vurduğu için dayımı suçluyor. Yani kendi yaptığı sanki masum bir şeymiş gibi kendine toz kondurmuyor. Dayım da 'Affetmem ihanet etti' diyor. Boşanmayı düşünüyor iki tarafta. Ama çocuklar? Yengem hayatımda tanıdığım en temiz, en saf insandı benim. Bizim. Hepimizin. Nasıl böyle bir şey yaptı inanın aklım almıyor. Her şeyleri vardı. Evlerini yaptılar, çalışıyordu. Dayım da aynı şekilde maaşı vardı devletten. 10 bin lira civarı borçları vardı, eve yapılan masraflardan ama ödüyorlardı ve sıkıntıları yoktu.
Size kabataslak anlatmaya çalıştım ama hepimiz çok üzgünüz. O küçük çocuklara canım çok acıyor. Hepsi paramparça. Ve en büyük kuzenime çok nefret doluyum. O pis çenesini tutsa herkes bir çare arıyordu. Dayım da 'Keşke ben duymasaydım da kapansaydı bu konu' dedi. Bir insanın hatası ve bir diğerinin de çenesini tutamaması 3 tane sabiyi kopardı birbirinden.
Son düzenleyen: Moderatör:
