- 18 Ağustos 2022
- 1.316
- 2.361
- 63
- 29
Evet aslında erken derken daha geç olmadan demek istedim. Ona kalsa geç kalmış durumda zaten.
Evet aslında erken derken daha geç olmadan demek istedim. Ona kalsa geç kalmış durumda zaten.Adam kafaya koymuş hayırlısı olsun diyelim.Erken babada olmayacak ama 30 yaşında zaten adam
Benim eşim çocuk istemiyordu.Benim istegimle hamile kaldım.Hem de ikiz oldu.Esim zaten istemiyordu inan çocuğu gibi benimseyemedi başlarda diyebilirim.(Şuan benden çok düşkündür)Bu karar tek kişiyle olmuyor.Yasamis biri olarak eşin kadar senin de istemen önemli diyebilirim.Bence kendini hazırla eşinle mantıkli,olumlu şekilde konuş zaman iste sonra nasipse olur.Evet aslında erken derken daha geç olmadan demek istedim. Ona kalsa geç kalmış durumda zaten.
Offf tamam boşarım demeye getiriyor, tamam mutsuzum. Bin kere evliliğimin dinamiğini anlattım yukarıda. Hala yok o bu demek, yok o şu demek. Çok değişik insanlar var yahu. Neden anonim kimlikle mutluyum mutluyum diyeyim anlamıyorum. Kimse beni tanımıyor. Mutluyuz, iyiyiz neden yalan söyleyeyim??? Konuştuk ama benim fikrim değişti diyorum. EVLİLİĞİM İYİ VE MUTLUYUM ARKADAŞLAR. KOCAM BENİ BUNUN İÇİN BOŞAMAZ ARKADAŞLAR. Ne cımbızladınız tek cümleyi.Aramiz bozulur dekren resmen seni bosarim demeye getiriyor. Evliliginiz nasil iyi anlamadim. Evlenmeden once konusulmasi gereken bir seydi bu. Ileride istediginizde cocugunuz olmasa sizi suclayip bosar bu adam, uzgunum.
Huzurluyuz canım gerçekten. Fikir ayrılılığı yaşadığımız tek konu bu. Allah isteyen herkese nasip etsin inşallahÇocuk çok güzel bir şey bence ama tabi hep bebek kalmıyor kendileri büyüdükçe sorumlulukları da büyüyor haytaların :)
ben 4 yıllık evliyim ilk 2,5 sene hiç düşünmedik kendime güvenmedim rahatına düşkün biriyimdir uykucuyumdur falan..
bi sabah doğdu mesela anne olma isteği içime.. şimdi 1,5 yıldır deniyoruz olmuyor diyorum keşke hazır olmasamda yapsaydım aradan çıkardı şimdi büyümüştü çoktan
Herşeyin hayırlısı ya ne zaman hazırsanız o zaman gelsin inşallah sonuçta anneye daha çok iş düşüyor, eşinizle aranız huzurluysa gerisi önemli değil ortak noktada buluşursunuz illaki :)
Bence açıkça konuşun. Sizin derdiniz özünde ev ve araba da değil. Anladığım kadarıyla ile çalışmak zorundasınız ev iş yoruluyorum dediğinize göre ev işlerinin çoğu da sizin üzerinizde , bir çocuğa yetecek gücünüzün olmadığını anlatın. Sizi darlamak yerine şartları iyileştirmeye baksın. Baba olmak isteyen oysa bunun için fedakarlık yapması gereken de o. Kaldı ki günümüzde Türkiye'de erkeğe boşanma halinde çocuk için sadece üç kuruş nafaka ödeme yükümlülük dışında bir sorumluluk yüklenmiyor. çocuğun sorumluluğu tüm ömür kadına yüklendiği bir ortamda, hiçbir kadın adam baba olacak diye hazır olmadan anne olmasını kabul etmiyorum.Yani fikir ayrılılığımız var bu konuda. Kavga etmiyoruz ama eşim ısrar ettiğinde ben şu an zamanı değil diyorum. Ben artık baba olmayı istiyorum diyor ve konu kapanıyor o anlık, ben uzatmıyorum şu an için. Konuyu açıkça konuşacağım elbette, buraya konu açmamın sebebi nasıl konuşmalıyım diye kaygılanmam. Fakat burası da 2'ye bölünmüş durumda. Ben de ne yapacağımı şaşırdım. Terapist en mantıklısı gibi görünüyor.
şu işaretlediğim yeri okuyunca haksız olduğunuz belli oluyor maalesefEvliliğim bana göre yolunda ve mutlu bir evlilik. Eşimle aram bozulur derken boğazıma yapışık doğuracaksın ulan demeyecek elbette. Kaldı ki bu evlenmeden önce konuşuldu ancak benim fikrim değişti. Takdir edersiniz ki hayat bazen planlandığı gibi gitmiyor.
Yok o konuda asla hakkını yemem. İş bölümümüz var. Ben çamaşırı makineye atarsam eşim asar. Sofrayı ben kurarım o toplar makineye yerleştirir. Ben silerim o süpürür vs. Bende karakter itibariyle tembellik var birazBence açıkça konuşun. Sizin derdiniz özünde ev ve araba da değil. Anladığım kadarıyla ile çalışmak zorundasınız ev iş yoruluyorum dediğinize göre ev işlerinin çoğu da sizin üzerinizde , bir çocuğa yetecek gücünüzün olmadığını anlatın. Sizi darlamak yerine şartları iyileştirmeye baksın. Baba olmak isteyen oysa bunun için fedakarlık yapması gereken de o. Kaldı ki günümüzde Türkiye'de erkeğe boşanma halinde çocuk için sadece üç kuruş nafaka ödeme yükümlülük dışında bir sorumluluk yüklenmiyor. çocuğun sorumluluğu tüm ömür kadına yüklendiği bir ortamda, hiçbir kadın adam baba olacak diye hazır olmadan anne olmasını kabul etmiyorum.
MaşaAllah ne güzel olmuşÇok haklısınız. Kızım doğunca eşim çok güzel bir zamla yükseldi. Ben 1 sene izin kullanıp ise geri döndüm ve terfi aldım. Hep kızımın şansına yorduk
Her nasip vaktine esirdir. Demek ki daha zamanı var. Bu bilince erdikten sonra evlat sahibi oldugunuzda eminim ki daha çok kıymetini bileceksinizMaşaAllah ne güzel olmuşBence benimde gözlemlediğim Allah rızkını bereketini veriyor. Zaten rızkına kefilim bunun yüzünden çocukların canına kıymayın diyor. Bende mükemmeliyetçi bir insanım herşey çok güzel olsun sonra diye eşime destek oldum çok isterken halbuki. Ama herşey normal sebepsiz 4 yıl olacak neredeyse nasip olmadı. 2 yıl ertelediğim için kendimi yedim. Evlilik oldu kaç yıl. Bazıları kaç tene çocuk var diye soruyor. Çünkü bizden sonra evlenenlerin 2. Si doğdu büyüdü bile. Bu öyle çıkmaz ve üzücü bir durum ki çocuğun bakımında bütün zorluklar yok maddi durumlar vs hepsi boş. Nasip olsaydı da hepsi hallolurdu diyorsun sonra. Hanfendi şimdi bunu pek baskın hissedemiyor. Ama böyle bir ihtimal var. Haklarında hayırlısı herkesin. Bebeğiniz sağlıkla analı babalı büyüsün İnşaAllah.
Burda insanlara derdimizi açıp Bi tavsiye bekliyoruz işte ama kötü niyetli olanlar hemen Ay olmaz ayrılırsın boşanırsım kötü gider gibi olumsuz cümlelerle direkt yargıya varıyolar. Bu insanların hayatlarında mutlu olmadıklarını düşünüyorum. Sizin konunuzda da çok haklısınız kendinizi hazır hissetmiyorsanız olmamalı önemli olan annenin hazır olması çünkü. Eşinizle güvencemiz olmadan ev vs. olmayacağını güzelce söylediğinizde de aynı tepkiyi mi veriyorbizimle bu evliliği yaşayan 3. kişi sizsiniz herhalde? Bir konuda fikir uyuşmazlığı yaşamak geri kalan yolunda olan her şeyi negatife mi çekiyor? Bir ilişkide fikir ayrılığı yaşanamaz mı? Ben anne olmaya hazır değilim ama eşim baba olmak istiyor. Ben de eşimi sevdiğim, sevgi, saygı ve ilgi gördüğüm için bu konuda ortak paydada buluşma çabasındayım. Eşimle gayet iyiyiz, çocuk mevzusunda aynı fikirde olmadığımız için evliliğim yolunda değil boşanmalıyım sanırım dediğinize göre.
İnşaAllah daha zamanı yoktur tez vakitte hayırla sağlıkla kavuşuruz.Her nasip vaktine esirdir. Demek ki daha zamanı var. Bu bilince erdikten sonra evlat sahibi oldugunuzda eminim ki daha çok kıymetini bileceksiniz
Bence şart koṣun madem boyle istekli en azindan ev olsun sonra çoçuk olsun.Çocukdan sonra ev işi zor oluyor çocugunda ihtiyaçlari karşilanmali.Belki boyle ortak karara gelince ilişkinizde hasar almamiş olur hemde siz 1 2yil kazanmiş olursunuz zaten 30lu yaşlarda dogurganlik çok geçmeden yapa bilirsiniz bebekde eṣiniz bu konuda sizi suçlamamiş olur sen uzatdin diye o yuzden olmuyor filan.Iki tarafinda gonlu olsun.Merhaba, ben 27 eşim 30 yaşında. Evliliğimizde 2 yılı ekim ayında doldurduk. İkimiz de çalışıyoruz. Rahat geçiniyoruz çok şükür ama ev,araba vs yok. Eşimin kendi işi, ticaretle uğraşıyor. Özellikle bu sene işleri açıldı çok şükür. Fakat ne ev ne araba borcuna girmedik bu süreçte. Eşim ise geleceğimizi düşünmeden, bencil şekilde baba olmak istiyor. Ben ne maddi anlamda, ne de psikolojik olarak kesinlikle hazır değilim. Anne olmak için kendimi yeterli hissetmiyorum. Özgürlüğüne ve rahatına oldukça düşkün biriyim. Akşam eve gidince yemeği yiyip bayılıyorum koltukta yorgunluktan. Çocuk sahibi olursam da çalışmak zorundayım. Hem çocuk, hem ev, hem iş yürütebileceğime inanmıyorum. En azından evimiz olsaydı, kira derdimiz olmasaydı birkaç sene tek maaşla idare edebilirdik (çocuk kreş yaşına gelene kadar). Fakat bu şartlarda çalışıp birikim yapmak, geleceğimizi en azından bir nebze olsun garanti altına almak varken ve anne baba olmak için daha zamanımız da varken (biyolojik olarak) eşimin bu baskısından çok bıktım. Bu konuda diretirsem aramızın bozulacağını bile söylüyor. Genç baba olmak istiyorum, bu hakkımı elimden alma, benim hakkıma giriyorsun diyor. Ne zaman bir bebek görse iç geçiriyor, bana sosyal medyadan bebek ürünleri gönderiyor; şunu alalım kalsın, şunu da alalım lazım olur diye. Yavaş yavaş malzemeleri alma derdinde. Bense kesinlikle hazır değilim. Allah nasip ederse daha zamanı var diye düşünüyorum. Ve istemiyorum deyince de bana sürekli negatif konuşuyorsun, bu şekilde söylersen zaten olmaz. Ve eğer olmazsa bu laflardan dolayı pişman olacaksın şeklinde konuşunca ben artık istemiyorum demeye de çekinir oldum. Ya olmazsa da beni suçlarsa diye. Off çok sıkıldım bu durumdan. Ben ne yapmalıyım? Bu konuda haksız mıyım? Bencil olan ben miyim? İstemeye istemeye sırf eşinin mutluluğu için çocuk sahibi olmak ne kadar mantıklı? Bu arada evliliğimiz gayet yolunda. Mutluyuz.
Maalesef evet çok sert yorumlar geliyor. Ev, araba vs bunların zamanla olacağını ama bu yaşların tekrar gelmeyeceğini söylüyor. Çocuğumun yanında dedesi gibi durmak istemiyorum diyor.Burda insanlara derdimizi açıp Bi tavsiye bekliyoruz işte ama kötü niyetli olanlar hemen Ay olmaz ayrılırsın boşanırsım kötü gider gibi olumsuz cümlelerle direkt yargıya varıyolar. Bu insanların hayatlarında mutlu olmadıklarını düşünüyorum. Sizin konunuzda da çok haklısınız kendinizi hazır hissetmiyorsanız olmamalı önemli olan annenin hazır olması çünkü. Eşinizle güvencemiz olmadan ev vs. olmayacağını güzelce söylediğinizde de aynı tepkiyi mi veriyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?