Asla hazır olmayan ben ve baba olmak için deliren eşim

Handelizm · 3 Kasım 2023

Merhaba, ben 27 eşim 30 yaşında. Evliliğimizde 2 yılı ekim ayında doldurduk. İkimiz de çalışıyoruz. Rahat geçiniyoruz çok şükür ama ev,araba vs yok. Eşimin kendi işi, ticaretle uğraşıyor. Özellikle bu sene işleri açıldı çok şükür. Fakat ne ev ne araba borcuna girmedik bu süreçte. Eşim ise geleceğimizi düşünmeden, bencil şekilde baba olmak istiyor. Ben ne maddi anlamda, ne de psikolojik olarak kesinlikle hazır değilim. Anne olmak için kendimi yeterli hissetmiyorum. Özgürlüğüne ve rahatına oldukça düşkün biriyim. Akşam eve gidince yemeği yiyip bayılıyorum koltukta yorgunluktan. Çocuk sahibi olursam da çalışmak zorundayım. Hem çocuk, hem ev, hem iş yürütebileceğime inanmıyorum. En azından evimiz olsaydı, kira derdimiz olmasaydı birkaç sene tek maaşla idare edebilirdik (çocuk kreş yaşına gelene kadar). Fakat bu şartlarda çalışıp birikim yapmak, geleceğimizi en azından bir nebze olsun garanti altına almak varken ve anne baba olmak için daha zamanımız da varken (biyolojik olarak) eşimin bu baskısından çok bıktım. Bu konuda diretirsem aramızın bozulacağını bile söylüyor. Genç baba olmak istiyorum, bu hakkımı elimden alma, benim hakkıma giriyorsun diyor. Ne zaman bir bebek görse iç geçiriyor, bana sosyal medyadan bebek ürünleri gönderiyor; şunu alalım kalsın, şunu da alalım lazım olur diye. Yavaş yavaş malzemeleri alma derdinde. Bense kesinlikle hazır değilim. Allah nasip ederse daha zamanı var diye düşünüyorum. Ve istemiyorum deyince de bana sürekli negatif konuşuyorsun, bu şekilde söylersen zaten olmaz. Ve eğer olmazsa bu laflardan dolayı pişman olacaksın şeklinde konuşunca ben artık istemiyorum demeye de çekinir oldum. Ya olmazsa da beni suçlarsa diye. Off çok sıkıldım bu durumdan. Ben ne yapmalıyım? Bu konuda haksız mıyım? Bencil olan ben miyim? İstemeye istemeye sırf eşinin mutluluğu için çocuk sahibi olmak ne kadar mantıklı? Bu arada evliliğimiz gayet yolunda. Mutluyuz.

enteldantell · 3 Kasım 2023

terapiye gidin.
bebek kararı ortak alınmalı
yoksa anneye çok fazla yük oluyor ruhsal olarak.
psikolog bu anlamda eşinize daha sağlıklı düşünmesi için yardımcı olacaktır

Aystkaramelmahkiyato · 3 Kasım 2023

hatalar25 .!.:
Merhaba, ben 27 eşim 30 yaşında. Evliliğimizde 2 yılı ekim ayında doldurduk. İkimiz de çalışıyoruz. Rahat geçiniyoruz çok şükür ama ev,araba vs yok. Eşimin kendi işi, ticaretle uğraşıyor. Özellikle bu sene işleri açıldı çok şükür. Fakat ne ev ne araba borcuna girmedik bu süreçte. Eşim ise geleceğimizi düşünmeden, bencil şekilde baba olmak istiyor. Ben ne maddi anlamda, ne de psikolojik olarak kesinlikle hazır değilim. Anne olmak için kendimi yeterli hissetmiyorum. Özgürlüğüne ve rahatına oldukça düşkün biriyim. Akşam eve gidince yemeği yiyip bayılıyorum koltukta yorgunluktan. Çocuk sahibi olursam da çalışmak zorundayım. Hem çocuk, hem ev, hem iş yürütebileceğime inanmıyorum. En azından evimiz olsaydı, kira derdimiz olmasaydı birkaç sene tek maaşla idare edebilirdik (çocuk kreş yaşına gelene kadar). Fakat bu şartlarda çalışıp birikim yapmak, geleceğimizi en azından bir nebze olsun garanti altına almak varken ve anne baba olmak için daha zamanımız da varken (biyolojik olarak) eşimin bu baskısından çok bıktım. Bu konuda diretirsem aramızın bozulacağını bile söylüyor. Genç baba olmak istiyorum, bu hakkımı elimden alma, benim hakkıma giriyorsun diyor. Ne zaman bir bebek görse iç geçiriyor, bana sosyal medyadan bebek ürünleri gönderiyor; şunu alalım kalsın, şunu da alalım lazım olur diye. Yavaş yavaş malzemeleri alma derdinde. Bense kesinlikle hazır değilim. Allah nasip ederse daha zamanı var diye düşünüyorum. Ve istemiyorum deyince de bana sürekli negatif konuşuyorsun, bu şekilde söylersen zaten olmaz. Ve eğer olmazsa bu laflardan dolayı pişman olacaksın şeklinde konuşunca ben artık istemiyorum demeye de çekinir oldum. Ya olmazsa da beni suçlarsa diye. Off çok sıkıldım bu durumdan. Ben ne yapmalıyım? Bu konuda haksız mıyım? Bencil olan ben miyim? İstemeye istemeye sırf eşinin mutluluğu için çocuk sahibi olmak ne kadar mantıklı? Bu arada evliliğimiz gayet yolunda. Mutluyuz.

Evlilik öncesi sevgiliyken vs bu konuyu konuşmadınız mı?

Peeves · 3 Kasım 2023

Bence cok haklisiniz. Ev ya da araba alalim ondan sonra cocuk isticem diyin. Maddi olarak zorlanacaginizdan psikolojinizin bozulacagindan hem cocuk hem evle sizin ilgilenmeniz gerekeceginden bahsedin. O sizi manipule etmeye calisiyor sizde onun uzerinde baski kurun. Madem cocuk istiyorsun benim calismayacagim sekilde maddiyatin olmali diyin. Calismayi birakmaniz icin demiyorum tabi. Ama bir sure bebeginizle ilgilenebilecek kadar maddiyatinizin iyi olmasini isteyin.

gunces · 3 Kasım 2023

hatalar25 .!.:
Merhaba, ben 27 eşim 30 yaşında. Evliliğimizde 2 yılı ekim ayında doldurduk. İkimiz de çalışıyoruz. Rahat geçiniyoruz çok şükür ama ev,araba vs yok. Eşimin kendi işi, ticaretle uğraşıyor. Özellikle bu sene işleri açıldı çok şükür. Fakat ne ev ne araba borcuna girmedik bu süreçte. Eşim ise geleceğimizi düşünmeden, bencil şekilde baba olmak istiyor. Ben ne maddi anlamda, ne de psikolojik olarak kesinlikle hazır değilim. Anne olmak için kendimi yeterli hissetmiyorum. Özgürlüğüne ve rahatına oldukça düşkün biriyim. Akşam eve gidince yemeği yiyip bayılıyorum koltukta yorgunluktan. Çocuk sahibi olursam da çalışmak zorundayım. Hem çocuk, hem ev, hem iş yürütebileceğime inanmıyorum. En azından evimiz olsaydı, kira derdimiz olmasaydı birkaç sene tek maaşla idare edebilirdik (çocuk kreş yaşına gelene kadar). Fakat bu şartlarda çalışıp birikim yapmak, geleceğimizi en azından bir nebze olsun garanti altına almak varken ve anne baba olmak için daha zamanımız da varken (biyolojik olarak) eşimin bu baskısından çok bıktım. Bu konuda diretirsem aramızın bozulacağını bile söylüyor. Genç baba olmak istiyorum, bu hakkımı elimden alma, benim hakkıma giriyorsun diyor. Ne zaman bir bebek görse iç geçiriyor, bana sosyal medyadan bebek ürünleri gönderiyor; şunu alalım kalsın, şunu da alalım lazım olur diye. Yavaş yavaş malzemeleri alma derdinde. Bense kesinlikle hazır değilim. Allah nasip ederse daha zamanı var diye düşünüyorum. Ve istemiyorum deyince de bana sürekli negatif konuşuyorsun, bu şekilde söylersen zaten olmaz. Ve eğer olmazsa bu laflardan dolayı pişman olacaksın şeklinde konuşunca ben artık istemiyorum demeye de çekinir oldum. Ya olmazsa da beni suçlarsa diye. Off çok sıkıldım bu durumdan. Ben ne yapmalıyım? Bu konuda haksız mıyım? Bencil olan ben miyim? İstemeye istemeye sırf eşinin mutluluğu için çocuk sahibi olmak ne kadar mantıklı? Bu arada evliliğimiz gayet yolunda. Mutluyuz.

Evliliginiz neye gore, kime gore yolunda ve cok mutlusunuz? Diretirsem esimle aram bozulur diyorsunuz. Esiniz mi doguracakmis? Siz maddi olarak ve psikolojik olarak hazir olmadan esinizin size baski kurmasi bana gore cok yanlis. Kaldi ki bunlar daha evlenmeden konusulur.

leylosvemecnun · 3 Kasım 2023

Her ne kadar eski zamanlara göre babalar daha cok bebek bakimında yer alsa da yük annede emzirmesi hamileligi dogumu lohusaligi.Mesela su an esim de 2.cocugu istiyor aslına bakarsan ben de istiyorum ama en azindan 6 7 ay sonra.Maddi manevi insan hazir hissetmeli.Olmayacagi varsa erken düsünseniz de olmayabilir olacagi varsa istediginiz ay hemen gebelik olabilir bunu bilemeyiz bildigim tek sey annenin kendini hazir hissetmesi.

Delirtiyor · 3 Kasım 2023

İki tarafın da istemesi çok önemli elbette ama kadının istemesi daha da önemli. Çünkü her şeyden önce annenin hayatı etkileniyor hem fizyolojik hem psikolojik anlamda. Sizin bedeninizde bir canlı büyüyecek ve ilk zamanları tamamen size bağımlı olacak en nihayetinde. Vücudunuz değişecek, emzireceksiniz belki yaralar olacak, uykusuz kalacaksınız, halsiz düşeceksiniz, bulantı, mide yanması yaşayacaksınız belki. Hormonal değişiklikler sebebiyle duygusal dalgalanmalar yaşayacaksınız. Bütün bunlar sadece ve sadece anneyi etkilerken biraz daha fazla söz hakkımız olduğunu düşünüyorum bu konuda. Siz hazır değilim diyorsanız kesinlikle yapmamalısınız.

kumiko · 3 Kasım 2023

aylarca bin bir zorlukla çocuğu karnında taşıyacak, doğuracak, vücudu değişecek, psikolojisi etkilenecek, kariyerine ara verecek, eşinden harçlık almak zorunda kalacak olan kendisisiyse buyursun yapsın çocuk. bencil olan eşiniz.

Sigrid · 3 Kasım 2023

hatalar25 .!.:
eşimin bu baskısından çok bıktım. Bu konuda diretirsem aramızın bozulacağını bile söylüyor.

hatalar25 .!.:
Ve istemiyorum deyince de bana sürekli negatif konuşuyorsun, bu şekilde söylersen zaten olmaz. Ve eğer olmazsa bu laflardan dolayı pişman olacaksın şeklinde konuşunca ben artık istemiyorum demeye de çekinir oldum. Ya olmazsa da beni suçlarsa diye. Off çok sıkıldım bu durumdan. Ben ne yapmalıyım? Bu konuda haksız mıyım? Bencil olan ben miyim? İstemeye istemeye sırf eşinin mutluluğu için çocuk sahibi olmak ne kadar mantıklı? Bu arada evliliğimiz gayet yolunda. Mutluyuz.

Hayır evliliğiniz yolunda değil.

KudrAlobar · 3 Kasım 2023

hatalar25 .!.:
Merhaba, ben 27 eşim 30 yaşında. Evliliğimizde 2 yılı ekim ayında doldurduk. İkimiz de çalışıyoruz. Rahat geçiniyoruz çok şükür ama ev,araba vs yok. Eşimin kendi işi, ticaretle uğraşıyor. Özellikle bu sene işleri açıldı çok şükür. Fakat ne ev ne araba borcuna girmedik bu süreçte. Eşim ise geleceğimizi düşünmeden, bencil şekilde baba olmak istiyor. Ben ne maddi anlamda, ne de psikolojik olarak kesinlikle hazır değilim. Anne olmak için kendimi yeterli hissetmiyorum. Özgürlüğüne ve rahatına oldukça düşkün biriyim. Akşam eve gidince yemeği yiyip bayılıyorum koltukta yorgunluktan. Çocuk sahibi olursam da çalışmak zorundayım. Hem çocuk, hem ev, hem iş yürütebileceğime inanmıyorum. En azından evimiz olsaydı, kira derdimiz olmasaydı birkaç sene tek maaşla idare edebilirdik (çocuk kreş yaşına gelene kadar). Fakat bu şartlarda çalışıp birikim yapmak, geleceğimizi en azından bir nebze olsun garanti altına almak varken ve anne baba olmak için daha zamanımız da varken (biyolojik olarak) eşimin bu baskısından çok bıktım. Bu konuda diretirsem aramızın bozulacağını bile söylüyor. Genç baba olmak istiyorum, bu hakkımı elimden alma, benim hakkıma giriyorsun diyor. Ne zaman bir bebek görse iç geçiriyor, bana sosyal medyadan bebek ürünleri gönderiyor; şunu alalım kalsın, şunu da alalım lazım olur diye. Yavaş yavaş malzemeleri alma derdinde. Bense kesinlikle hazır değilim. Allah nasip ederse daha zamanı var diye düşünüyorum. Ve istemiyorum deyince de bana sürekli negatif konuşuyorsun, bu şekilde söylersen zaten olmaz. Ve eğer olmazsa bu laflardan dolayı pişman olacaksın şeklinde konuşunca ben artık istemiyorum demeye de çekinir oldum. Ya olmazsa da beni suçlarsa diye. Off çok sıkıldım bu durumdan. Ben ne yapmalıyım? Bu konuda haksız mıyım? Bencil olan ben miyim? İstemeye istemeye sırf eşinin mutluluğu için çocuk sahibi olmak ne kadar mantıklı? Bu arada evliliğimiz gayet yolunda. Mutluyuz.

Evlenmeden önce hiç mi konuşmadınız bu meseleleri? Evlilik öncesi konuşulması gereken en önemli konu çocuk değil mi? Bodoslama evleniyor insanlar, çok ilginç.

İki kişi istemeden çocuk yapılmaz, anne istemeden hiç yapılmaz.

MissCherryBlossom · 3 Kasım 2023

Yaşınız genç, hazır olmayabilirsiniz tabi. Daha çok çalışmak istiyor olabilirsiniz, daha çok gezmek istiyor olabilirsiniz, daha çok hayatınızı yaşamak istiyor olabilirsiniz...
Bir de en azından kiradan kurtulma konusunda haklısınız, bence kirada olmak artı çocuk büyük finansal stres sebebi.

CiRiLLA · 3 Kasım 2023

Keşke delirdikleri kadar dogunca ilgilenseler. Bence anne karari daha önemli, cocuk için ara bozacaksa evlenmeden önce anlaşma yapsaymiş madem.

nurbanu7 · 3 Kasım 2023

olay keşke akşam işten dönünce 1 saat sevmekle bitse, hamıla kalması, doğurması,deprresyonu uykusuzluğu masrafları neler var neler doğur demesi kolay

Prenses bella · 3 Kasım 2023

hatalar25 .!.:
Merhaba, ben 27 eşim 30 yaşında. Evliliğimizde 2 yılı ekim ayında doldurduk. İkimiz de çalışıyoruz. Rahat geçiniyoruz çok şükür ama ev,araba vs yok. Eşimin kendi işi, ticaretle uğraşıyor. Özellikle bu sene işleri açıldı çok şükür. Fakat ne ev ne araba borcuna girmedik bu süreçte. Eşim ise geleceğimizi düşünmeden, bencil şekilde baba olmak istiyor. Ben ne maddi anlamda, ne de psikolojik olarak kesinlikle hazır değilim. Anne olmak için kendimi yeterli hissetmiyorum. Özgürlüğüne ve rahatına oldukça düşkün biriyim. Akşam eve gidince yemeği yiyip bayılıyorum koltukta yorgunluktan. Çocuk sahibi olursam da çalışmak zorundayım. Hem çocuk, hem ev, hem iş yürütebileceğime inanmıyorum. En azından evimiz olsaydı, kira derdimiz olmasaydı birkaç sene tek maaşla idare edebilirdik (çocuk kreş yaşına gelene kadar). Fakat bu şartlarda çalışıp birikim yapmak, geleceğimizi en azından bir nebze olsun garanti altına almak varken ve anne baba olmak için daha zamanımız da varken (biyolojik olarak) eşimin bu baskısından çok bıktım. Bu konuda diretirsem aramızın bozulacağını bile söylüyor. Genç baba olmak istiyorum, bu hakkımı elimden alma, benim hakkıma giriyorsun diyor. Ne zaman bir bebek görse iç geçiriyor, bana sosyal medyadan bebek ürünleri gönderiyor; şunu alalım kalsın, şunu da alalım lazım olur diye. Yavaş yavaş malzemeleri alma derdinde. Bense kesinlikle hazır değilim. Allah nasip ederse daha zamanı var diye düşünüyorum. Ve istemiyorum deyince de bana sürekli negatif konuşuyorsun, bu şekilde söylersen zaten olmaz. Ve eğer olmazsa bu laflardan dolayı pişman olacaksın şeklinde konuşunca ben artık istemiyorum demeye de çekinir oldum. Ya olmazsa da beni suçlarsa diye. Off çok sıkıldım bu durumdan. Ben ne yapmalıyım? Bu konuda haksız mıyım? Bencil olan ben miyim? İstemeye istemeye sırf eşinin mutluluğu için çocuk sahibi olmak ne kadar mantıklı? Bu arada evliliğimiz gayet yolunda. Mutluyuz.

Öncelik kadının hazır olması kesinlikle fakat eşinle aranızda iletişim anlamında bence sorun var. Sizin kaygılarınız maddi ağırlıkta ev araba birikim olsa kafanız rahat olacak mevcut durumunuzda ev araba alma imkaniniz var mi önünüzde ki 2-3 yillik süre içinde? Eğer yoksa eşinizde kendine göre hakli bu tek başına verilecek bir karar değil. Ev almak artık zor 5-6 sene bekleyelim derseniz bencillik etmiş olursunuz ama 1-2 yil daha duralim birikim yapalim diyorsaniz siz haklisiniz kesinlikle. Yaşlariniz biyolojik olarak uygun olsada kadinin 30 öncesi ilk cocugunu doğurması fizyolojik olarak daha sağlıklı bir durum

Donya · 3 Kasım 2023

Çocuklara düşkün baba harika bir şey. Kendi eşimden örnek vereceğim; Eşim evlatlarımıza o kadar düşkün ki sürekli doğurabilirim, altlarını alır, yıkama işi onda, parka çıkarır ben uyurum, akşam uyandıklarında benden önce kalkar bakar, iş yerine götürür, tatillerde ben dinlenirim o bakar hepsine, yapmadığı hiçbir şey yok ve bir gün of dediğini duymadım, iyi ki yavrularım var der. Bir hastane işimiz olmuştu ve büyük oğlum o zaman küçüktü hiç durmamıştı 1 sn. Eşim de onun peşindeydi ve hastanedeki hemşireler, hastabakıcılar dedi ki “adam bir of demedi geceden beri çocuğun peşinde olmasına rağmen, helal olsun” diye.
3.bebeğimiz gelecek nasipse ve ultrasonda uyuyor yüzünü göstermiyor diye doktorumuz karnıma biraz hafiften vurdu ve eşim hemen dedi ki “aman uyuyorsa lütfen uyandırıp rahatsız etmeyelim hocam” diye. İşte çocuk seven bakan erkek çok iyi baba oluyor. Ve o çocuğu taşıyıp dünyaya türlü eziyetlerle getiren size de çok iyi eş oluyor. Bunu anlatıyorum çünkü böyle bir babaysa ben olsam ertelemez yapardım ki yaptım da zaten.
Hah şimdi sıra size gelecek. Annelik 7/24 uyanıklık halidir, beyniniz hep uyanıktır, hep kalbinizin elinizde olması demektir. Siz eğer o gücü kendinizde bulamıyor, bu hislerle başedemezseniz ve anne olmaya hazır değilseniz lütfen yapmayın. Hele maddi anlamda sizi yoracak bir süreç varsa önünüzde o maddiyatı da düzelttikten sonra anne olun. Ama iki tarafın da oturup bunları mantıklı şekilde konuşup icraate dökmesi gerekiyor. Birikim şu bu vs artık adına ne derseniz .

562450 · 3 Kasım 2023

Bence her iki taraf kendince haklı. Adamı baba olmak istiyor diye suçlu göremem ama siz de hazır değilseniz yapmamalısınız tabi. İki ucu

Handelizm · 3 Kasım 2023

gunces .!.:
Evliliginiz neye gore, kime gore yolunda ve cok mutlusunuz? Diretirsem esimle aram bozulur diyorsunuz. Esiniz mi doguracakmis? Siz maddi olarak ve psikolojik olarak hazir olmadan esinizin size baski kurmasi bana gore cok yanlis. Kaldi ki bunlar daha evlenmeden konusulur.

Evliliğim bana göre yolunda ve mutlu bir evlilik. Eşimle aram bozulur derken boğazıma yapışık doğuracaksın ulan demeyecek elbette. Kaldı ki bu evlenmeden önce konuşuldu ancak benim fikrim değişti. Takdir edersiniz ki hayat bazen planlandığı gibi gitmiyor.

Handelizm · 3 Kasım 2023

bazlama surat .!.:
Hayır evliliğiniz yolunda değil.

bizimle bu evliliği yaşayan 3. kişi sizsiniz herhalde? Bir konuda fikir uyuşmazlığı yaşamak geri kalan yolunda olan her şeyi negatife mi çekiyor? Bir ilişkide fikir ayrılığı yaşanamaz mı? Ben anne olmaya hazır değilim ama eşim baba olmak istiyor. Ben de eşimi sevdiğim, sevgi, saygı ve ilgi gördüğüm için bu konuda ortak paydada buluşma çabasındayım. Eşimle gayet iyiyiz, çocuk mevzusunda aynı fikirde olmadığımız için evliliğim yolunda değil boşanmalıyım sanırım dediğinize göre.

Handelizm · 3 Kasım 2023

KudrAlobar .!.:
Evlenmeden önce hiç mi konuşmadınız bu meseleleri? Evlilik öncesi konuşulması gereken en önemli konu çocuk değil mi? Bodoslama evleniyor insanlar, çok ilginç.

İki kişi istemeden çocuk yapılmaz, anne istemeden hiç yapılmaz.

Hanımefendi bodoslama evlenmedik. Çok severek ve zamanını bekleyerek evlendik. Bu konuları elbette konuştuk. Yukarıda da dediğim gibi şartlar yüzünden fikir değiştirdim. Evlenmeden önce evlilikte, hayatta maddiyatın bu kadar önemli olduğunu düşünmüyordum. Mutlu olalım, karnımız doysun da varsın bir şey sahibi olmayalım diyordum. Şu an o şekilde düşünmüyorum.

Aysenimi · 3 Kasım 2023

hatalar25 .!.:
Merhaba, ben 27 eşim 30 yaşında. Evliliğimizde 2 yılı ekim ayında doldurduk. İkimiz de çalışıyoruz. Rahat geçiniyoruz çok şükür ama ev,araba vs yok. Eşimin kendi işi, ticaretle uğraşıyor. Özellikle bu sene işleri açıldı çok şükür. Fakat ne ev ne araba borcuna girmedik bu süreçte. Eşim ise geleceğimizi düşünmeden, bencil şekilde baba olmak istiyor. Ben ne maddi anlamda, ne de psikolojik olarak kesinlikle hazır değilim. Anne olmak için kendimi yeterli hissetmiyorum. Özgürlüğüne ve rahatına oldukça düşkün biriyim. Akşam eve gidince yemeği yiyip bayılıyorum koltukta yorgunluktan. Çocuk sahibi olursam da çalışmak zorundayım. Hem çocuk, hem ev, hem iş yürütebileceğime inanmıyorum. En azından evimiz olsaydı, kira derdimiz olmasaydı birkaç sene tek maaşla idare edebilirdik (çocuk kreş yaşına gelene kadar). Fakat bu şartlarda çalışıp birikim yapmak, geleceğimizi en azından bir nebze olsun garanti altına almak varken ve anne baba olmak için daha zamanımız da varken (biyolojik olarak) eşimin bu baskısından çok bıktım. Bu konuda diretirsem aramızın bozulacağını bile söylüyor. Genç baba olmak istiyorum, bu hakkımı elimden alma, benim hakkıma giriyorsun diyor. Ne zaman bir bebek görse iç geçiriyor, bana sosyal medyadan bebek ürünleri gönderiyor; şunu alalım kalsın, şunu da alalım lazım olur diye. Yavaş yavaş malzemeleri alma derdinde. Bense kesinlikle hazır değilim. Allah nasip ederse daha zamanı var diye düşünüyorum. Ve istemiyorum deyince de bana sürekli negatif konuşuyorsun, bu şekilde söylersen zaten olmaz. Ve eğer olmazsa bu laflardan dolayı pişman olacaksın şeklinde konuşunca ben artık istemiyorum demeye de çekinir oldum. Ya olmazsa da beni suçlarsa diye. Off çok sıkıldım bu durumdan. Ben ne yapmalıyım? Bu konuda haksız mıyım? Bencil olan ben miyim? İstemeye istemeye sırf eşinin mutluluğu için çocuk sahibi olmak ne kadar mantıklı? Bu arada evliliğimiz gayet yolunda. Mutluyuz.

Valla ben bizim gibilerin ömür boyu ne ev ne de araba alabileceğini düşünmüyorum.o yüzden standartlarınızı kabullenerek ona göre kararlar verseniz daha isabetli olur bence.3, 5 senede değişecek şeyler değil çünkü.miras falan gelirse o başka tabi.

Asla hazır olmayan ben ve baba olmak için deliren eşim

⭐

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Nirvana

Son günüme kadar, kalp durana kadar❤

Sen kalbime denk gelen küçücük şey👼🏻

medeniyet ve kadın düşmanları giremez

misandri yayma cemiyeti

Ayak feministi

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

♈

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

🪷

⭐

⭐

⭐

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency