- 26 Nisan 2008
- 2
- 0
-
- Konu Sahibi izmirli_deniz
- #1
1,5sene önce bigün eniştemi acile kaldırdık acilin kapısında bekliyorum dorktor iki de bi dışarı çıkıp duruyor ve göz göze geliyoruz ama benim aklımda en ufak bişey dahi yok yani önemsemiyorum neyse işimiz bitti çıktı eve geliyoruz kuzenime bahsettim neyse eniştemi hastaneye yatırdılar ben hergün hastaneye gidiyorum enişetmin yanına bigün yine bunla karşılaştık yanımda kuzenim vardı peşimden geldi beni tanıdığını iddaa etti aslında tanışmıyoruz anlam veremedim kuzenim benden hoşlandığını söyledi inanmadım sonuçta o bir doktor yani neyse kader bizi tekrar karşılaştırdı yine geldi beni yanıma sanki arkadaşmışız gibi konuştu araba geldi o sırada arkasından o arabayı sağ çekip dörtlüleri yaktı ben gitmedim yanına sonra tekrar karşılaştık beni gördüğüne çok mutlu olduğunu çok şanslı olduğunu söyledi o artık başka hastanede görev yapcakmış bana nerde oturduğumu sordu konuşup vedalaştık neyse aradan uzun zaman geçti nerdeyse aynı mahallede oturuyormuş arabasını görünce tanıdım bi sabah işe giderken karşılaştık numaramı aldı ogün msjlaştık akşam aradı buluşmak istedi bende olmaz akşam eve geç gidemem dedim pazar buluşmaya karar verdik pazar günü de iş yerinde mangal partisi vardı arkadaşlar çok ısrar etti bende onu aramadım zaten onu düşündüğümde bile kalbim çok hızlı çarpıyordu buluşmaya hiç cesaretim yoktu neyse akşam olunca aradım ve bi güzel azarladım bidaha beni arama falan dedim suç bastırıyorum neyse biz bunla bi türlü buluşamıyoruz o akşamları çıkmak istiyor ben ona akşam çıkamam diyorum evimiz yakın olduğu için evine çağrıyor en azında 15dakika konuşuruz öyle gidersin diyo ben senin evine gelcek kız değilim diyorum ama aşkından da geberiyorum sabahaları işe giderken gizlice onun evden çıkmasını bekliyorum tesadüf gibi yapıyorum sonra neyse bi akşam yine msj attı sana son şans veiyorum bu akşam çık dedi bende aradım sen kimsin ki bana şans veriyorsun şansını kaybettin falan dedim arkadaşlara anlattım verdiler gazı iyice çoştum ev arkadaşı var numarasını buldum zatende benim doktorumdu ona msj atmaya başladım ondan intikam alcaktım aklımca msjlaştık ama asılmıyorum zaten asılmama fırsatta kalmadı bi sabah karşılaştık bana ısrarla gideceğin yere bırakayım diyor bende korkuyorum öğrendiyse diye neyse zorladı bende bindim bi güzel nasılsın falan muhabbet ettik bu açtı ağzını köpürüyor neden msj atmışım ben onun arkadaşına bende hemen kıvırdım konu benlik değildi falan dedim bana pat diye benden hoşlanıyormusun diye sordu cvp veremedim kafamı çevirdim bidaha sordu off ya diyip bu sefer başka yere baktım allah allah dedim beni bıraktı ben ona ogün msj attım aslında işte kuzenim için ben senin arkadşını aradım falan yazdım kıvırma moduna girdim hemen cvp vermedi meğerse görmemiş nöbeti varmış neyse bu şekilde akladım tesadüfler bizi bırakmıyor tabi sürekli karşılaşıyoruz ben salaklık yapıyorum her defasında ya yoluma değiştiriyorum ya görmemezlikten geliyorum çünkü onu görünce heyecandan naptığımı bilmiyorum neyse bigün aradım bunu beni eve çağırdı hastaneden çıkmış eve geçiyormuş yorgunmuş bende ben hayatımda hiçbir erkeğin evine gitmedim gitmem dedim ozaman başka zaman görüşelim dedi tamam dedim akşam arkadaşlarla küçük parka gittik takıldık eve geliyorum evinin önünden geçiyorum baktım arabası duruyor içimden ay canım benim ya gerçekten yorgunmuş dedim dememe kalmadı bi kadınla evden çıktı birden beni gördü üzerime doğru yürüdü iyi akşamlar dedim o da iyi akşamlar dedi yanımdan geçti gitti uzun bi süre yürüyemedim deli gibi ağlamaya başladım dünya yıkıldı o gece onu aramadım ama ertesi sabah msjı yazdım yolladım ona beni hak etmediğini yazdım uzun zamandır söyleyemediğimi ama onu gerçekten sevdiğimi ama pişman olduğumu artık onu hayatımdan sildiğimi yazdım aramadı beni ya umursamadı ya yine görmedi neyse ben hem çok seviyorum ama acımıda çıkartmak istiyorum çalıştığı hastanenin web sitesinden resmini çalıp reklam şirketine boya badana ustasıdır diye bastırıp bütün sokağa aptmanlara dağıtım 1tanede onun arabasına koydum sonra saklanıp izlediğim resmen delirdi.bundan 1ay önce hastanede karşılaştık geldi konuştu benimle taşındığını söyledi benim yaşımın ona göre küçük olduğunu söyledi bende neden geldin peşimden neden hayatıma girdin diye bağırdım bana sarıldı ne zaman istersen ara görüşürüz dedi ve o şekilde ayrıldık hergünüm ağlamakla geçiyor hayatıma ondan başka kimseyi düşünemiyorum evlilik bana hayal gibi geliyor ben belki çocukluk olucak ama onu istiyorum o olmazsa kimse olmasın diyorum ve en çok kendime kızıyorum 1kere buluşsaydım yada bana benden hoşlanıyormusun diye sorduğun da evet deseydim belki şimdi bu kadar acı çekiyor olmıcaktım şunu anladım ki keşkelerle yaşamak çooook zor beni en çok üzen ona duygularımı belli edememek ve kendi ellerimle onu kaybetmek