Aşırı sinirli eş?

Eşim aşırı zayıf. 50 kg. Acaba bir sıkıntısı mı var neden bu kadar zayıf diye doktora gidip çeşitli testler yaptırdık kan değerleri çok normal çıktı. Ama şekere baktırmadık. İlk fırsatta ona da baktıralım. İnşallah sebebi bu tür bir şey çıkar da en azından çareler bulunur
Şeker hastalığı 2 tıp olur.. bir gruptakiler aşırı zayıf iken diğer gruptakiler kilolu olur...

Zayıf dediginiz için tiroit hormonlarına da baktirin derim...Tiroit bozuklukları da sinirlilik yapar.

Bende şeker hastalığı var...ramazanda iftara yakin şeker düşmesi kaynakli sinirlenmelerim olur, kontrol de edemem...her sefer kendime kızmama rağmen..

Bir defa buzdolabının raflarini yıkarken sinirlendim, tüm rafları aldım yere attım, hepsi tuz buz...bir defa celik tencereyi cam kapıya firlattim... diyeceğim o ki şeker kaynaklı ofke kontrolü çok zor...
 
İnanamıyorum sanki benim eşimi anlatmışsınız fazlası var eksiği yok bende napacağımı bilmiyorum hayatta yardım almaz
 
Hem psikolojik danışman olması hem de bu şekilde davranıyor olması en çok da zoruma bu gidiyo. Cahil ailesi düzgün eğitmemiş desem o da değil. Anne babası emekli öğretmen dünya tatlısı insanlar..eşim nasıl böyle biri olmuş idrak edemiyorum. Kavga anında korkudan tir tir titrersiniz. Gözü dönüyor ağzından çıkan hakaretlerin küfürlerin ağır cümlelerin haddi hesabı yok. Sayar söver. Şiddete meyilli. Bana değil ama kendine vurur etrafa, eşyalara zarar verir. sonra gider bir odaya yatar uyur. Ve günlerce tribini devam ettirir. Haklı da olsa haksız da olsa onun için karşısındaki insan asla tartışma anında kendini savunmamalı. Kavgalarda asla haksız olduğunu kabullenmez mutlaka üste çıkar. Aradan günler haftalar geçer imana gelir ben sana çok kızıyor bağırıyor kalbini kırıyorum ama sen hep yanımdasın beni sevmekten hiç vazgeçmedin. Bazen sana layık olamadığımı düşünüyor çok üzülüyorum öfke kontrol problemim yüzünden seni çok üzüyorum ama iyi ki benim eşimsin falan der. Alır dışarı yemeğe götürür bir bakmışsın hediye almış çantamı açarım içinde şiir bulurum. O an sanki başka biriyle evliyim. Bambaşka biri oluverir. Tabi bu anlar nadir yaşanan anlar. Belki de hala çabalıyor ve çare arıyor olmama sebep olan anlar.. Terapist lafını birkaç kez söyledim çok kızdı. Kendisi de de psikolojik danışman olduğu için gururuna yediremez. Allah sonumuzu hayır etsin.
Gercekten uzulse soruna cozum bulmak adina bisey yapardi. 2 guzel soz bir hediyenin psikoljik siddet yaralarini iylestirmesi mumkun mu?
Nasil bir kaybetme korkusu yasattirdiniz ki adama? Gercekten evden cekip gidip, tedavi almazsan donmeyecegim dediniz mi?
Bile bile bu karakterle evlenmissiniz zaten, adamin kaybederim korkusunu tattigina hic inanmiyorum.
 
Bazi insanlarin karakteri bu oluyo sinirliyken o o degil sanki.size siddeti varmi?siddeti yoksa sonradan gonlunuzu aliyosa cokta kafaya takmayin sinirliyken yaninda durmayin seviyosaniz boyle idare ediceksiniz
Bu nasil sacma bir oneri? Kucucuk cocuga bagirip sovsen, onuru zedelenir. Bunu uzerinden atamaz, kisiligi bozulur, ezik bir insan olur. Uzun vadede bu kadin kendine olan saygisini yitirmeyecek, ozguvenini kaybetmeyecek mi? Bir kadin kocasina bagirsin, kufretsin, senle evlendigine pismanim desin, bakalim adamlar kac gun seviyorum diye idare edecek?!
 
Hiç beklemediğim şeylere sinirlenen işiyor. Mesela yemek tuzsuz olmuş diyor."Aaa oysa ki baya da tuz katmıştım" dediğimde "Bir kere de evet tuzsuz deyip hatanı kabullen" deyip tabağı devirebiliyor. Evde oturmayı çok seviyor. Biraz dolaşalım mı dediğimde bıktım senin gezmelerinden yeter artık lanet olsun nerden evlendim seninle senin gibi saydırmaya başlar. Bunlar ufacık meselelerden çıkan durumlar. Bi de her çift gibi normal konulardan da edebiliyoruz. İşte o zaman küfürler hakaretler... İşim zor anlayacağınız. Bi de inatçı. Haksız olduğunu anlasa bile devam ettirir gribini.
Eşinizin acilen genel bir sağlık kontrolünden geçmesi lazım. Şeker vb. bir hastalığı var mı? Önce ona bakılmalı. Yoksa kusura bakmayın ama eşiniz patolojik olarak rahatsız. Açık,net.
Önceki mesajlarınızda eşiniz için karşısındaki kişinin hakkını savunmasını kabul etmez yazmışsınız. Burda da inatçı olduğunu belirtmişsiniz.
Açıkcası eşiniz geçinmesi çok zor bir profil.
Öfke kontrolü yok, inatçı, hep ben bilirim tavrı var, küsüp iletişimi kesiyor.
Üstüne bir de psikolojik danışman, ki bu sözün bittiği yer.
PDR Yüksek lisanstaki Hocamızın sözü geldi aklıma, 'bizim bölümde (lisansta) kendisi patolojik olarak hasta çok sayıda öğrencimiz var' demişti.
Eşinizin kendi problemlerini çözmeden okulda görev yapmasına ne demeli? bilemedim.
İkimiz de aynı okulda görevliyiz dediğinize göre siz de öğretmensiniz. Eğitimli ve belli bir yaşa gelmiş bir kadın olarak 'evlenince düzeltirim' mantığıyla hareket etmeniz ayrıca şaşırtıcı.
Bu yazdıklarımın size bir faydası yok elbette, evlilik aşamasındaki genç arkadaşlar okursa diye yazma gereği duydum.
Size yazacaklarıma gelirsem; bu evlilik bu şekilde yürümez. Yürütmeye çalışırsanız kısa sürede siz de psikolojik anlamda dert sahibi olursunuz. İsterseniz aşkınızdan ölün, kimse için ruh sağlığınızı bozmaya değmez. İlerde çocuğunuz olduğunda yaşanacak sıkıntıları öngörmeye çalışın. Ruh sağlığı yerinde olmayan bir babayla çocuk yetiştireceksiniz.Bu yazdığımı iyi düşünün.
Eşinizin fizyolojik bir rahatsızlığı yoksa çocukluğundan getirdiği bir travması olabilir, öğrenmeye çalışın. Eş ailesinden yardım isteyin.
Sonra sakin bir zamanda eş ailesiyle birlikte beyfendiyle konuşun.
Bu sorunu çözmesi gerektiğinin altını çizin.
Ben olsam çözmek için çaba göstermeyeceksen ben bu evliliği sürdürmek istemiyorum derdim ama sizi bilemem tabii.
Hayatınızı bu adamın öfke krizleriyle uğraşarak geçirmek isteyip istemediğinizi bir düşünün derim. Allah yardımcınız olsun.
 
Merhaba hocam .. Konunuzu okuyunca kalbim hızlı hızlı attı :)Hayatımız çok benzermiş benim eşimde pdr mezunu ve ikimizde öğretmeniz.. Eşimde de öfke kontröl problemi var ... Genellikle sinirlenince ondan uzak durmami belirtir.. ona terapi almasını istedim fakat pek gönüllü olmadı o yüzden bende bu dertten muzdarip im ...Fakat bu öfkesini konuşarak ona ayna tutarak biraz kontröl altına aldım şükür ilk yıllara göre her konuda kendisini düzeltti.
 
Merhaba hocam .. Konunuzu okuyunca kalbim hızlı hızlı attı :)Hayatımız çok benzermiş benim eşimde pdr mezunu ve ikimizde öğretmeniz.. Eşimde de öfke kontröl problemi var ... Genellikle sinirlenince ondan uzak durmami belirtir.. ona terapi almasını istedim fakat pek gönüllü olmadı o yüzden bende bu dertten muzdarip im ...Fakat bu öfkesini konuşarak ona ayna tutarak biraz kontröl altına aldım şükür ilk yıllara göre her konuda kendisini düzeltti.
Nasıl konuşarak ve ayna tutarak?
 
Psikolojiyle ilgili eğitim almış ve meslek edinmiş insanlar olup,evlenmeden öncede klasik Türk kızlarımız gibi evlenince düzelir demişseniz bizede kolay gelsin demek düşer.
Çocuk olunca fiziki şiddetinizide burada okuyacağız sanırım.
Size verilebilecek bir fikrim yok,geçmiş olsun.
 
Hiç beklemediğim şeylere sinirlenen işiyor. Mesela yemek tuzsuz olmuş diyor."Aaa oysa ki baya da tuz katmıştım" dediğimde "Bir kere de evet tuzsuz deyip hatanı kabullen" deyip tabağı devirebiliyor. Evde oturmayı çok seviyor. Biraz dolaşalım mı dediğimde bıktım senin gezmelerinden yeter artık lanet olsun nerden evlendim seninle senin gibi saydırmaya başlar. Bunlar ufacık meselelerden çıkan durumlar. Bi de her çift gibi normal konulardan da edebiliyoruz. İşte o zaman küfürler hakaretler... İşim zor anlayacağınız. Bi de inatçı. Haksız olduğunu anlasa bile devam ettirir gribini.
Annesiyle arası nasıl?
çocukluğunda anneden uzak kaldığı bir dönem var mı?
 
Öfke kontrol problemine sahip bir eşim var. Sinirlendiği zaman ağzından çıkanı kulağı duymuyor. Sayıp sövüyor. Bazen ufacık meseleleri aşırı büyütüyor. Sinirlenince senden soğudum senden nefret ettim gibi ağır cümleler de kuruyor. Sadece bana karşı değil. Arkadaşlarıyla yaşadığı birkaç tartışmaya tanık olmuştum orda da ağzından çıkanı kulağı duymamıştı. Bekarlık döneminde ailesiyle de şiddetli kavgaları olmuş. Konuştuğum zaman benim yapım bu çok çabuk sinirlenirim ve gözüm hiçbir şeyi görmez diyor. Konuştum olmadı beni kaybetme korkusu yaşattım yine çare olmadı. Önerileriniz neler? İyiyken çok iyi. Kimi zaman beni mutlu etmek için çırpınır i, hediyeler alır, küçük kağıtlara şiirler yazar çantama atar, kimi zaman özeleştri yapar "ben sana çok haksızlık ediyorum kimi zaman sana çok bağırıyorum sen çok fedakarsın iyi ki benim eşimsin" falan diyor. Ancak beş dk sonrası bir küçük mesele olsun ufacık bir olay bile olsa bağırıyor çağırıyor sövüyor senle evlendiğimde pişman oldumlara getiriyor durumu. Kısaca uçlarda yaşıyorum bu hatayı. Ailesi çok iyi insanlar. Oğullarının bu yönünü bildikleri için hep bana destek oluyor hep beni koruyorlar. Öz kızları gibi görüyorlar beni sağolsunlar. Eşim terapiste gitmeyi asla kabul etmez. İnsanların değişeceğine inanmıyorum. Ama biraz kendini frenleyip daha az kırıcı hale gelebilmesi için ne yapabilirim fikirlerinizi bekliyorum
Not: çocuğumuz yok yeni evliyiz. Sevgililik döneminde de böyleydi ancak aşk gözümü kör etmişti. değişir düzelir umuduyla evlendim.
Not: Kendisi psikolojik danışman. Aynı okulda öğretmenlik yapan eğitimli insanlarız. İyice çıkmaza girdim.
Kocanın boyu uzun iri yapılı mı
 
Ne çok insan aaa aynı benim kocam yazmış hayretler içindeyim. Arkadaşlar bu aaa benim kocam da yürüyüş yapmayı hiç sevmez gibi bi durum değil. Adlı adınca psikolojik problemi olan erkeklerle evlisiniz. Benim huyum böyle öfke kontrol problemim var idare ediver dedirtmeyin şunlara. İnsan huysuz olur dırdırcı olur idare edersin ama öfke patlamaları hakaretler küfürler psikolojik şiddettir ve kesilip atılmazsa fiziksel şiddetr dönmesi an meselesidir bir arkadaş eşim öfke patlaması sırasında uyuyan bebeğin üstünden tepsi fırlattı yazmış bu polise savcılığa şikayet etsen dava açılacak ciddiyette bir olaydır. Hastaysa gider tedavi olur ben böyleyim deyip oturuyorsa boşanın çok ciddiyim. Siz bu hayata bu manyakların stres topu olmak için mi geldiniz hiç mi canınıza acımıyorsunuz. Konu sahibi normal zamanda çok iyidir dediğiniz adam sizi tutup sarsıyor yani basbayağı fiziksel şiddet uyguluyor ve bunları yaparken bilinçli olmasına rağmen tedaviye yanaşmıyor yani halinden memnun o. Çantanıza aşk mesajları yazsa nr olur yazmasa ne olur mesleği elinde insansınız acilen boşanın
 
Maalesef ben de eşiniz gibi öfkelendiğimde kendimi kontrol edemiyorum. Çok kırıcı şeyler söylüyorum. Bu karşımdaki kişiyi sevmediğimden değil sadece o an canını yakmak istediğimden:KK43: Boşanın diyenleri de dinlemeyin lütfen. Oturup hangi konulara sinirlendiğini konuşsanız bir çözüm yolu bulunabilir mi acaba? İnşallah sorununuzu çözersiniz
 
Bende de var bundan bir tane..
Ben boşanmayı düşünüyorum şuan ciddi ciddi..
En son 2 gün önce akşam üzeri parka hava alalım diye çıktığımızda, oynayan çocukları görünce bizim niye çocuğumuz yok,ben ne zamana kadar bekleyeceğim vs. Başladı yavaş yavaş gerilmeye,ben konuyu kapatmaya çalıştıkça susmadı.. bağırış çağırış,oradaki oturanlara rezil etti..
Çocuk yapmama sebebim de tam olarak bu işte ( öfke kontrolü,giyimime karşı müdahale vs)
Böyle bir ortama çocuk akıl karı değil zaten..
Kendisi haklı yerden göğe kadar, gönül de almaz böyle olunca..
Aileme geldim 10 gün kafa dinlemeye,bakalım sonumuz ne olacak..
 
Hiç beklemediğim şeylere sinirlenen işiyor. Mesela yemek tuzsuz olmuş diyor."Aaa oysa ki baya da tuz katmıştım" dediğimde "Bir kere de evet tuzsuz deyip hatanı kabullen" deyip tabağı devirebiliyor. Evde oturmayı çok seviyor. Biraz dolaşalım mı dediğimde bıktım senin gezmelerinden yeter artık lanet olsun nerden evlendim seninle senin gibi saydırmaya başlar. Bunlar ufacık meselelerden çıkan durumlar. Bi de her çift gibi normal konulardan da edebiliyoruz. İşte o zaman küfürler hakaretler... İşim zor anlayacağınız. Bi de inatçı. Haksız olduğunu anlasa bile devam ettirir gribini.

Ayrılın, kendinizi düşünmüyorsanız bile gelecekteki çocuklarınıza böyle bir babayı layık görmeyin. İyi anne olmanın ilk adımı çocuk için iyi bir baba seçmektir. Gelecekteki çocuklarınızı düşünüp ayrılın.

Ayrıldığınızda peşinizden gelecek, terapi görmesi şartıyla kabul edin. Eninde sonunda kabul edecek. Yoksa barışmayın. Terapi görmeye başladıktan makul bir zaman geçtikten sonra hala düzelmediyse, ayrılın ve bir daha geri dönmeyin. Bir kızınız olsa böyle bir evlilik yapsın, böyle üzülsün ister miydiniz? Kızınız için istemeyeceğiniz bir şeyi kendiniz için de kabul etmeyin.
 
Benim dava açtığım eşim de psikolojik danışman. Ben de. Çok kısa bir süre sonunda tanımadan evlenmeye zorlandım. 3 aylık süreçte belli etmişti aslında öfke yönetiminde sorunu olduğunu ancak bu kadarını bekleniyordum. 3 kez fiziksel şiddete uğradım en son 9. Ayımızda boğazımı kolunun içine sıkıştırıp defalarca beni sindirmeye korkutmaya ve resmen boğmaya çalıştı.
Size önerim ancak şu olabilir. Eğer katlanabilirseniz o öfkeliysen siz susun.sonra sakin bir zamanda duygularınızı anlatın. Ben yapamadım, saygısızlığına katlanamadım, tahriklerine kapıldım susmadım ve sonuç bu oldu.
 
Öncelikle yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Keşke evlenmeseydin diyenleri saygıyla karşılıyorum. Çünkü benim durumum biraz bile bile lades oldu. İnsanların değişebileceğini zannettim. Şuanda acı gerçekle yüz yüzeyim. Benden önceki hayatında 6 yıllık bir ilişkisi olmuş. Eski sevgilisi ile kavgaları çok sert geçermiş. Karşılıklı hakaretler küfürleşmelerle dolu geçmiş altı koca yıl. Karşılıklı diyorum çünkü eşimin eski telefonunda eskiden kalmış birkaç yazışma görmüştüm. Eski bayan arkadaşı da aynı eşim gibi küfürbaz ve öfke kontrol problemi yaşayan bir kızmış. Belki de birbirlerini etkileyip o Jale dönüştüler bilemiyorum. Sanırım o dönemden kalma bir alışkanlığa da benziyor benim yaşadıklarım Tek fark ben ona bugüne kadar bir kere bile hakaret etmedim küfür etmedim. Saygı çizgimi bir kerecik bile aşmadım. Bu onu biraz olsun dizginliyor. Dayanamayıp cevap versem de bu cevaplarım kendimi savunmaya hissettiklerimi anlatmaya yönelik oluyor. Asla ağzıma tek kötü laf almadım. Eğer ben de sınırlarımı aşsam karşılıklı dövüşeceğiz neredeyse. Hep söylüyor sen farklısın çok saygılısın bir an bile beni kıracak en ufacık kötü söz söylemedin diyor. O da farkında. Bu da ona vicdan yaptırıyor zaman zaman.
Gerçekten çok zor. Her an tetikteyim aman bi şeye bozulmasın kavga çıkmasın diye.. Bundan sonra o anlarda cevap vermeyip sakinleşene dek sessiz kalmayı deneyeceğim. Boşanmak benim için son ihtimal. Öncelikle elimden geleni yaptım huzuruna kavuşabilmek istiyorum. Belki de doğan Cüceloğlu nun savaşçı kitabından da etkilenmişimdir. Önerilere her zaman açığım. Kıymetli vaktini ayırıp cevap yazan herkese çok teşekkür ediyorum. Yalnız olmadığımı benzer dertleri yaşayan insanlar olduğunu görmüş oldum. Dilerim bu günlerin hepsi geride kalır ve biz de mutluluğu yakalayabilenlerden oluruz.
 
X