Hiç beklemediğim şeylere sinirlenen işiyor. Mesela yemek tuzsuz olmuş diyor."Aaa oysa ki baya da tuz katmıştım" dediğimde "Bir kere de evet tuzsuz deyip hatanı kabullen" deyip tabağı devirebiliyor. Evde oturmayı çok seviyor. Biraz dolaşalım mı dediğimde bıktım senin gezmelerinden yeter artık lanet olsun nerden evlendim seninle senin gibi saydırmaya başlar. Bunlar ufacık meselelerden çıkan durumlar. Bi de her çift gibi normal konulardan da edebiliyoruz. İşte o zaman küfürler hakaretler... İşim zor anlayacağınız. Bi de inatçı. Haksız olduğunu anlasa bile devam ettirir gribini.
Eşinizin acilen genel bir sağlık kontrolünden geçmesi lazım. Şeker vb. bir hastalığı var mı? Önce ona bakılmalı. Yoksa kusura bakmayın ama eşiniz patolojik olarak rahatsız. Açık,net.
Önceki mesajlarınızda eşiniz için karşısındaki kişinin hakkını savunmasını kabul etmez yazmışsınız. Burda da inatçı olduğunu belirtmişsiniz.
Açıkcası eşiniz geçinmesi çok zor bir profil.
Öfke kontrolü yok, inatçı, hep ben bilirim tavrı var, küsüp iletişimi kesiyor.
Üstüne bir de psikolojik danışman, ki bu sözün bittiği yer.
PDR Yüksek lisanstaki Hocamızın sözü geldi aklıma, 'bizim bölümde (lisansta) kendisi patolojik olarak hasta çok sayıda öğrencimiz var' demişti.
Eşinizin kendi problemlerini çözmeden okulda görev yapmasına ne demeli? bilemedim.
İkimiz de aynı okulda görevliyiz dediğinize göre siz de öğretmensiniz. Eğitimli ve belli bir yaşa gelmiş bir kadın olarak 'evlenince düzeltirim' mantığıyla hareket etmeniz ayrıca şaşırtıcı.
Bu yazdıklarımın size bir faydası yok elbette, evlilik aşamasındaki genç arkadaşlar okursa diye yazma gereği duydum.
Size yazacaklarıma gelirsem; bu evlilik bu şekilde yürümez. Yürütmeye çalışırsanız kısa sürede siz de psikolojik anlamda dert sahibi olursunuz. İsterseniz aşkınızdan ölün, kimse için ruh sağlığınızı bozmaya değmez. İlerde çocuğunuz olduğunda yaşanacak sıkıntıları öngörmeye çalışın. Ruh sağlığı yerinde olmayan bir babayla çocuk yetiştireceksiniz.Bu yazdığımı iyi düşünün.
Eşinizin fizyolojik bir rahatsızlığı yoksa çocukluğundan getirdiği bir travması olabilir, öğrenmeye çalışın. Eş ailesinden yardım isteyin.
Sonra sakin bir zamanda eş ailesiyle birlikte beyfendiyle konuşun.
Bu sorunu çözmesi gerektiğinin altını çizin.
Ben olsam çözmek için çaba göstermeyeceksen ben bu evliliği sürdürmek istemiyorum derdim ama sizi bilemem tabii.
Hayatınızı bu adamın öfke krizleriyle uğraşarak geçirmek isteyip istemediğinizi bir düşünün derim. Allah yardımcınız olsun.