Aşırı sinirli eş?

Gocmenkizi33

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Haziran 2018
48
46
32
Öfke kontrol problemine sahip bir eşim var. Sinirlendiği zaman ağzından çıkanı kulağı duymuyor. Sayıp sövüyor. Bazen ufacık meseleleri aşırı büyütüyor. Sinirlenince senden soğudum senden nefret ettim gibi ağır cümleler de kuruyor. Sadece bana karşı değil. Arkadaşlarıyla yaşadığı birkaç tartışmaya tanık olmuştum orda da ağzından çıkanı kulağı duymamıştı. Bekarlık döneminde ailesiyle de şiddetli kavgaları olmuş. Konuştuğum zaman benim yapım bu çok çabuk sinirlenirim ve gözüm hiçbir şeyi görmez diyor. Konuştum olmadı beni kaybetme korkusu yaşattım yine çare olmadı. Önerileriniz neler? İyiyken çok iyi. Kimi zaman beni mutlu etmek için çırpınır i, hediyeler alır, küçük kağıtlara şiirler yazar çantama atar, kimi zaman özeleştri yapar "ben sana çok haksızlık ediyorum kimi zaman sana çok bağırıyorum sen çok fedakarsın iyi ki benim eşimsin" falan diyor. Ancak beş dk sonrası bir küçük mesele olsun ufacık bir olay bile olsa bağırıyor çağırıyor sövüyor senle evlendiğimde pişman oldumlara getiriyor durumu. Kısaca uçlarda yaşıyorum bu hatayı. Ailesi çok iyi insanlar. Oğullarının bu yönünü bildikleri için hep bana destek oluyor hep beni koruyorlar. Öz kızları gibi görüyorlar beni sağolsunlar. Eşim terapiste gitmeyi asla kabul etmez. İnsanların değişeceğine inanmıyorum. Ama biraz kendini frenleyip daha az kırıcı hale gelebilmesi için ne yapabilirim fikirlerinizi bekliyorum
Not: çocuğumuz yok yeni evliyiz. Sevgililik döneminde de böyleydi ancak aşk gözümü kör etmişti. değişir düzelir umuduyla evlendim.
Not: Kendisi psikolojik danışman. Aynı okulda öğretmenlik yapan eğitimli insanlarız. İyice çıkmaza girdim.
 
Bu resmen ben :110:
Ben de boyleyim ve en sevmedigim ozelligim bu gercekten duzeltmeye calisiyorum ama olmuyor. Karsimdakinde o yumuşak yuzu bulduysam asla bi daha kavgada sinirde ayar tutmuyor agzim.
Baktim ben bagirip cagiriyorum o susuyor alamiyorum hirsimi cok can yakiyorum. İsteyerek olmuyo gozum donuyo karsimda insan oldugunu unutuyorum
 
psikolojik danışman mı eşiniz?
randevu alıp görüşmeye gidin.
ciddiyim.
eşinizi anlatın kendisini çalıştıgı alanda mutsuz bir kadınla karşı karşı kaldıgında kendisine hangi gözle bakacak size hangi tavsiyeyi sunacak görün..
sakin bir halde agızdan çıkana degil öfke anında söylenenler bana dogru geliyor.
sizi seviyorsa biraz susmalı kendini törpülemeli
sizi seviyorsa herşeyi kavgaya dönüştürmemeli.
kagıtlara yazılı sözler kötü sözlerin yanında pek hatırlanmıyor
 
Terzi kendi söküğünü dikemez durumu :) Asla gitmez demeyin onu ikna edebilecek kişi sizsiniz tekrar öfke patlaması yaşadığında gönlünüzü almaya çalıştığı zamanlarda başlarsınız işlemeye :KK66: gerekirse önce siz gidersiniz nasıl davranmanız gerektiği konusunda destek olur doğru bir zamanda seninlede görüşmek istiyor diyebilirsiniz :KK66:Hatta sorun sende değil bende kendim için gidiyorum :)
 
Hem psikolojik danışman olması hem de bu şekilde davranıyor olması en çok da zoruma bu gidiyo. Cahil ailesi düzgün eğitmemiş desem o da değil. Anne babası emekli öğretmen dünya tatlısı insanlar..eşim nasıl böyle biri olmuş idrak edemiyorum. Kavga anında korkudan tir tir titrersiniz. Gözü dönüyor ağzından çıkan hakaretlerin küfürlerin ağır cümlelerin haddi hesabı yok. Sayar söver. Şiddete meyilli. Bana değil ama kendine vurur etrafa, eşyalara zarar verir. sonra gider bir odaya yatar uyur. Ve günlerce tribini devam ettirir. Haklı da olsa haksız da olsa onun için karşısındaki insan asla tartışma anında kendini savunmamalı. Kavgalarda asla haksız olduğunu kabullenmez mutlaka üste çıkar. Aradan günler haftalar geçer imana gelir ben sana çok kızıyor bağırıyor kalbini kırıyorum ama sen hep yanımdasın beni sevmekten hiç vazgeçmedin. Bazen sana layık olamadığımı düşünüyor çok üzülüyorum öfke kontrol problemim yüzünden seni çok üzüyorum ama iyi ki benim eşimsin falan der. Alır dışarı yemeğe götürür bir bakmışsın hediye almış çantamı açarım içinde şiir bulurum. O an sanki başka biriyle evliyim. Bambaşka biri oluverir. Tabi bu anlar nadir yaşanan anlar. Belki de hala çabalıyor ve çare arıyor olmama sebep olan anlar.. Terapist lafını birkaç kez söyledim çok kızdı. Kendisi de de psikolojik danışman olduğu için gururuna yediremez. Allah sonumuzu hayır etsin.
 
Hem psikolojik danışman olması hem de bu şekilde davranıyor olması en çok da zoruma bu gidiyo. Cahil ailesi düzgün eğitmemiş desem o da değil. Anne babası emekli öğretmen dünya tatlısı insanlar..eşim nasıl böyle biri olmuş idrak edemiyorum. Kavga anında korkudan tir tir titrersiniz. Gözü dönüyor ağzından çıkan hakaretlerin küfürlerin ağır cümlelerin haddi hesabı yok. Sayar söver. Şiddete meyilli. Bana değil ama kendine vurur etrafa, eşyalara zarar verir. sonra gider bir odaya yatar uyur. Ve günlerce tribini devam ettirir. Haklı da olsa haksız da olsa onun için karşısındaki insan asla tartışma anında kendini savunmamalı. Kavgalarda asla haksız olduğunu kabullenmez mutlaka üste çıkar. Aradan günler haftalar geçer imana gelir ben sana çok kızıyor bağırıyor kalbini kırıyorum ama sen hep yanımdasın beni sevmekten hiç vazgeçmedin. Bazen sana layık olamadığımı düşünüyor çok üzülüyorum öfke kontrol problemim yüzünden seni çok üzüyorum ama iyi ki benim eşimsin falan der. Alır dışarı yemeğe götürür bir bakmışsın hediye almış çantamı açarım içinde şiir bulurum. O an sanki başka biriyle evliyim. Bambaşka biri oluverir. Tabi bu anlar nadir yaşanan anlar. Belki de hala çabalıyor ve çare arıyor olmama sebep olan anlar.. Terapist lafını birkaç kez söyledim çok kızdı. Kendisi de de psikolojik danışman olduğu için gururuna yediremez. Allah sonumuzu hayır etsin.
Sanirim benim esim de boyle ..o da sinirlenince nerden evlendim hayatimi s.ktm falan gibi seyler soyler ama ben de susmam ben de karsilik veririm olay buyur bagiris cagiris. Kapiya tekme atip duvarlar yumruklamisligi var. Salak elini falan mahvetmisti ama bana ne iyi olduydu.. normalde iyi biri aslinda beni hos tutmak isteyen ve agzimin icine bakan iyiki benim karimsin diyen vs vs.. :KK70: valla ben tepkimi koydum iste karsilik verirdim blmem ne ama bebegimjz dogunca baktim iyice cozutuyo meydani bos buldu. Cocuk da etkilenmesin diye ve onla ugrasicak halim de olmadigi icjn de aldim cocugy odaya kapattim kendimizi. Cocuga da zarari dokunur belki. Bi keresinde bebek besikte yatarken ustunden tepsi firlatmisti sinirle. Tabaklar canaklar etrafa dokulmustu kirilmisti.. senin bu deliligini cocuklugnu cekmeye mi evlendim falan derim. Kavga aninda damarina basardm smdi bebegim var onceligim o. Kendisi ne halt yerse yer umrumda degil ne diyorsa der. Bagirmasina izin vermem artik kizim korkar. O da simdilerde biraz kaciniyor bagirmaktan neyse ki kizimiz iyice anladigi icin..
Benimkinin ailesj de yok gibi bisey. Hah onca var gerci sorsan anam babam der de.. ama sifir sifir sifirlar gercekten. Hic sevmem . Onlar da beni sevmiyordur. Esimin diretmeleri ve duygu somuruleri nedeniyle gorusmeye basladim kizim dogduktan sonra. Kendime olan ozsaygimi yitirmek uzereyim. Ben nasil istemedgim kisilerle gorusurum gulumserim gecimli davranmaya calisirim ki. Onlar aileme bana saygisizlik etmemis miydi.. anasi anama laf soylememis miydi.. dugunumuzun icjne edip elaleme rezil etmemisler miydi.. az daha buyuseydi dugun kavgasi heralde gazetelere cikardik... icjm sogumuyor atlatamitorum aha 3yil olmus..
Sizinkinin hic degilse bi ailesi varmis hem de gercekten duzgun insanlarmis. Bence esiniz konusarak yola gelebilir. Kuru lafla degil de..davranislarinizla gosterin ne demek istedignizi. Taktik degistirin soyleniyorsaniz susun susuyorsaniz cirlayin kavga aninda.. benim tavsiyem bu.. zaman gectikce oturur evlilik ayrica. Ilk baslarda kavga gurultu cok olur..
 
Öfke kontrol problemine sahip bir eşim var. Sinirlendiği zaman ağzından çıkanı kulağı duymuyor. Sayıp sövüyor. Bazen ufacık meseleleri aşırı büyütüyor. Sinirlenince senden soğudum senden nefret ettim gibi ağır cümleler de kuruyor. Sadece bana karşı değil. Arkadaşlarıyla yaşadığı birkaç tartışmaya tanık olmuştum orda da ağzından çıkanı kulağı duymamıştı. Bekarlık döneminde ailesiyle de şiddetli kavgaları olmuş. Konuştuğum zaman benim yapım bu çok çabuk sinirlenirim ve gözüm hiçbir şeyi görmez diyor. Konuştum olmadı beni kaybetme korkusu yaşattım yine çare olmadı. Önerileriniz neler? İyiyken çok iyi. Kimi zaman beni mutlu etmek için çırpınır i, hediyeler alır, küçük kağıtlara şiirler yazar çantama atar, kimi zaman özeleştri yapar "ben sana çok haksızlık ediyorum kimi zaman sana çok bağırıyorum sen çok fedakarsın iyi ki benim eşimsin" falan diyor. Ancak beş dk sonrası bir küçük mesele olsun ufacık bir olay bile olsa bağırıyor çağırıyor sövüyor senle evlendiğimde pişman oldumlara getiriyor durumu. Kısaca uçlarda yaşıyorum bu hatayı. Ailesi çok iyi insanlar. Oğullarının bu yönünü bildikleri için hep bana destek oluyor hep beni koruyorlar. Öz kızları gibi görüyorlar beni sağolsunlar. Eşim terapiste gitmeyi asla kabul etmez. İnsanların değişeceğine inanmıyorum. Ama biraz kendini frenleyip daha az kırıcı hale gelebilmesi için ne yapabilirim fikirlerinizi bekliyorum
Not: çocuğumuz yok yeni evliyiz. Sevgililik döneminde de böyleydi ancak aşk gözümü kör etmişti. değişir düzelir umuduyla evlendim.
Not: Kendisi psikolojik danışman. Aynı okulda öğretmenlik yapan eğitimli insanlarız. İyice çıkmaza girdim.
Bazi insanlarin karakteri bu oluyo sinirliyken o o degil sanki.size siddeti varmi?siddeti yoksa sonradan gonlunuzu aliyosa cokta kafaya takmayin sinirliyken yaninda durmayin seviyosaniz boyle idare ediceksiniz
 
Hem psikolojik danışman olması hem de bu şekilde davranıyor olması en çok da zoruma bu gidiyo. Cahil ailesi düzgün eğitmemiş desem o da değil. Anne babası emekli öğretmen dünya tatlısı insanlar..eşim nasıl böyle biri olmuş idrak edemiyorum. Kavga anında korkudan tir tir titrersiniz. Gözü dönüyor ağzından çıkan hakaretlerin küfürlerin ağır cümlelerin haddi hesabı yok. Sayar söver. Şiddete meyilli. Bana değil ama kendine vurur etrafa, eşyalara zarar verir. sonra gider bir odaya yatar uyur. Ve günlerce tribini devam ettirir. Haklı da olsa haksız da olsa onun için karşısındaki insan asla tartışma anında kendini savunmamalı. Kavgalarda asla haksız olduğunu kabullenmez mutlaka üste çıkar. Aradan günler haftalar geçer imana gelir ben sana çok kızıyor bağırıyor kalbini kırıyorum ama sen hep yanımdasın beni sevmekten hiç vazgeçmedin. Bazen sana layık olamadığımı düşünüyor çok üzülüyorum öfke kontrol problemim yüzünden seni çok üzüyorum ama iyi ki benim eşimsin falan der. Alır dışarı yemeğe götürür bir bakmışsın hediye almış çantamı açarım içinde şiir bulurum. O an sanki başka biriyle evliyim. Bambaşka biri oluverir. Tabi bu anlar nadir yaşanan anlar. Belki de hala çabalıyor ve çare arıyor olmama sebep olan anlar.. Terapist lafını birkaç kez söyledim çok kızdı. Kendisi de de psikolojik danışman olduğu için gururuna yediremez. Allah sonumuzu hayır etsin.
Size layık olmama konusunda doğru düşünüyo. Aynı modelle 7 sene evli kaldım ben. Hakaret , küfür vs ilk başlarda pişman olup özür diliyodu. Sonralarda ise sen hak ettin , oh iyi yaptım beter ol demeker başladı. Ve eşiniz o kadar gururluysa size düzgün davransın önce. Siz ona Allahın emanetisiniz. Öfkesini kontrol edemiyosa destek alacak. He almayı kabul etmiyor ise bu halinden memnun olduğunu gösterir. Ki size de eziyet ediyor olmasından rahatsız olmuyodur. Biraz akılcı düşünün lütfen. Yani ben psikolojik danışman olcam , olayın bilimsel yönünü biliyo olcam. Tedavi olmam gereken durumun farkına varamam mı ? Bu mümkün mü sizce ?
 
Ömür tüketir böylesi, iyi zamanlarında hatrı kalmaz. Öfke kontrolü, saygı bunlar inanılmaz önemli şeyler. Sevgiyide tüketir bence zamanla, böyle hayat mı olur. Çocuk yoksa lütfen bi hevesle yapmayın hayatınız daha da zorlaşır
 
Peki sinirlendiği şeyler belli mi yoksa 'buna niye kızdı ' diye anlam veremediğiniz şeyler mi?
Hiç beklemediğim şeylere sinirlenen işiyor. Mesela yemek tuzsuz olmuş diyor."Aaa oysa ki baya da tuz katmıştım" dediğimde "Bir kere de evet tuzsuz deyip hatanı kabullen" deyip tabağı devirebiliyor. Evde oturmayı çok seviyor. Biraz dolaşalım mı dediğimde bıktım senin gezmelerinden yeter artık lanet olsun nerden evlendim seninle senin gibi saydırmaya başlar. Bunlar ufacık meselelerden çıkan durumlar. Bi de her çift gibi normal konulardan da edebiliyoruz. İşte o zaman küfürler hakaretler... İşim zor anlayacağınız. Bi de inatçı. Haksız olduğunu anlasa bile devam ettirir gribini.
 
Öfke kontrol problemine sahip bir eşim var. Sinirlendiği zaman ağzından çıkanı kulağı duymuyor. Sayıp sövüyor. Bazen ufacık meseleleri aşırı büyütüyor. Sinirlenince senden soğudum senden nefret ettim gibi ağır cümleler de kuruyor. Sadece bana karşı değil. Arkadaşlarıyla yaşadığı birkaç tartışmaya tanık olmuştum orda da ağzından çıkanı kulağı duymamıştı. Bekarlık döneminde ailesiyle de şiddetli kavgaları olmuş. Konuştuğum zaman benim yapım bu çok çabuk sinirlenirim ve gözüm hiçbir şeyi görmez diyor. Konuştum olmadı beni kaybetme korkusu yaşattım yine çare olmadı. Önerileriniz neler? İyiyken çok iyi. Kimi zaman beni mutlu etmek için çırpınır i, hediyeler alır, küçük kağıtlara şiirler yazar çantama atar, kimi zaman özeleştri yapar "ben sana çok haksızlık ediyorum kimi zaman sana çok bağırıyorum sen çok fedakarsın iyi ki benim eşimsin" falan diyor. Ancak beş dk sonrası bir küçük mesele olsun ufacık bir olay bile olsa bağırıyor çağırıyor sövüyor senle evlendiğimde pişman oldumlara getiriyor durumu. Kısaca uçlarda yaşıyorum bu hatayı. Ailesi çok iyi insanlar. Oğullarının bu yönünü bildikleri için hep bana destek oluyor hep beni koruyorlar. Öz kızları gibi görüyorlar beni sağolsunlar. Eşim terapiste gitmeyi asla kabul etmez. İnsanların değişeceğine inanmıyorum. Ama biraz kendini frenleyip daha az kırıcı hale gelebilmesi için ne yapabilirim fikirlerinizi bekliyorum
Not: çocuğumuz yok yeni evliyiz. Sevgililik döneminde de böyleydi ancak aşk gözümü kör etmişti. değişir düzelir umuduyla evlendim.
Not: Kendisi psikolojik danışman. Aynı okulda öğretmenlik yapan eğitimli insanlarız. İyice çıkmaza girdim.

Terzi kendi söküğünü dikemez, hesabı eşinizinki. Onu nasıl düzeltirim yerine, kendi psikolojimi nasıl korurum odaklı bakın bence önünüze. Allah yardımcınız olsun.
 
Cevaplarınız için çok teşekkür ederim. Bana şiddeti yok ama meyilli diyebilirim. Birkaç defa beni sarstığı oldu. Genelde kendisine vuruyor ya da etrafındaki nesnelere zarar veriyor. Cep telefonunu fırlatmak kumandayı kırmak duvarı yumruklamak gibi. Ve çığlık atıyor o anlarda. Aynı az önceki arkadaşın yaşadığı gibi ben ağlarken beter ol hak ettin ağla zırla falan diyor. Günah çıkarıp pişman olması için olayın üzerinden haftalar geçiyor. Sonra bir bakmışsın o canavar olmuş tam bir beyefendi. Toplum içinde arkadaş ortamında bile beni yere göğe sığdıramayan yeni aşıklar gibi aşkını ilan eden okuluma hiç beklemediğim anda özel gün olmamasına rağmen çiçek gönderen bambaşka biri oluveriyor. Uçlarda yaşıyorum hayatı.
 
Öfke kontrol problemine sahip bir eşim var. Sinirlendiği zaman ağzından çıkanı kulağı duymuyor. Sayıp sövüyor. Bazen ufacık meseleleri aşırı büyütüyor. Sinirlenince senden soğudum senden nefret ettim gibi ağır cümleler de kuruyor. Sadece bana karşı değil. Arkadaşlarıyla yaşadığı birkaç tartışmaya tanık olmuştum orda da ağzından çıkanı kulağı duymamıştı. Bekarlık döneminde ailesiyle de şiddetli kavgaları olmuş. Konuştuğum zaman benim yapım bu çok çabuk sinirlenirim ve gözüm hiçbir şeyi görmez diyor. Konuştum olmadı beni kaybetme korkusu yaşattım yine çare olmadı. Önerileriniz neler? İyiyken çok iyi. Kimi zaman beni mutlu etmek için çırpınır i, hediyeler alır, küçük kağıtlara şiirler yazar çantama atar, kimi zaman özeleştri yapar "ben sana çok haksızlık ediyorum kimi zaman sana çok bağırıyorum sen çok fedakarsın iyi ki benim eşimsin" falan diyor. Ancak beş dk sonrası bir küçük mesele olsun ufacık bir olay bile olsa bağırıyor çağırıyor sövüyor senle evlendiğimde pişman oldumlara getiriyor durumu. Kısaca uçlarda yaşıyorum bu hatayı. Ailesi çok iyi insanlar. Oğullarının bu yönünü bildikleri için hep bana destek oluyor hep beni koruyorlar. Öz kızları gibi görüyorlar beni sağolsunlar. Eşim terapiste gitmeyi asla kabul etmez. İnsanların değişeceğine inanmıyorum. Ama biraz kendini frenleyip daha az kırıcı hale gelebilmesi için ne yapabilirim fikirlerinizi bekliyorum
Not: çocuğumuz yok yeni evliyiz. Sevgililik döneminde de böyleydi ancak aşk gözümü kör etmişti. değişir düzelir umuduyla evlendim.
Not: Kendisi psikolojik danışman. Aynı okulda öğretmenlik yapan eğitimli insanlarız. İyice çıkmaza girdim.
Şeker hastasi mı?
Yada yatkinlik var mi?( Anne babasında şeker varsa yatkınlık vardır)
 
Annesi şeker hastası.
Muhtemelen eşinizde de gizli şeker dene durum vardır..seker hastalarında ani sinirlenmeler oluyor..
Doktora gidip seker yükleme, açlık ve tokluk kan şekerlerine baktirin...eğer şeker yada gizli şeker var ise, 2-3 saatte bir beslenmesine dikkat edin.. şekeri düşüpte sinir krizleri yasamasin..
 
Eşim aşırı zayıf. 50 kg. Acaba bir sıkıntısı mı var neden bu kadar zayıf diye doktora gidip çeşitli testler yaptırdık kan değerleri çok normal çıktı. Ama şekere baktırmadık. İlk fırsatta ona da baktıralım. İnşallah sebebi bu tür bir şey çıkar da en azından çareler bulunur
 
X