Aşırı ölüm korkusu

Hayatsahnem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Aralık 2017
318
75
98
Bende kendimi bildim bileli ölümkorkusu var fakat ilk defa bu kadar şiddetli yaşıyorum kendimden çok sevdigim kişiler ailem benden önce ölürse diye aşırı korku yaşıyorum, artık düşünmekten kafayı yicem, midem bulanıyor iştahım kesildi halsizlik uykuda bile hep aklımda ölüm her şey o geliyor artık kıyafetmiş eşyaymış hepsi boş insanlardan uzaklaştım her gördüğüm insan için buda ölücek diyorum yeni evlenen kişileri gördüğümde bunlarda ölücek boşa bu mutluluk diyorum.Artık ölümü düşünmekten saçmalamaya başladım. Allahıma dua ediyorum sevdigim kişilerle aynı anda ölmek için. Kendi ölümümden korkma nedenim öbür dünya için yoksa bu kadar korkmam artık günah işlememek için daha gayret gösteriyorum. Kırgınlıklar düşmanlıklar bana çok boş geliyor,insan sevdiklerine her an iyi davranmalı her an ölümle burun burunayız, biri gelip bana düşman olsa ben ona kin tutmam mesela dünya umrumda degil artık, magazalar dolu kıyafet alanlar la dolu bakıyorum ölecekler kimsenin umurunda degil diyorum yok ben aklımı kaybedicem, psikologa gitsem ölüm gerçeği degişmeyecegine göre birde çok dayanıksız duygusal biriyim, aslında bu kadar din ölüm hakkında derin düşünce insanı yoldan saptırır, bu dünya imtihan dünyası çok zor Allah yardımcımız olsun...
 
Canim bende de ayni duygular vardi. Senin hissettiklerinin hepsini bende hissediyordum . ayni cumleleri bende kuruyordum kendi kendime. Ama bu korkumu sadece namaz kilmakla yendim .
Namaz kilinca bi nebzede olsun rahatliyorsun.
Aradan 8 sene gecti suan oyle bi korkum yok. Ama isin garip tarafi ben o duygu ve dusuncelerimi ozluyorum :KK48:
 
Bende kendimi bildim bileli ölümkorkusu var fakat ilk defa bu kadar şiddetli yaşıyorum kendimden çok sevdigim kişiler ailem benden önce ölürse diye aşırı korku yaşıyorum, artık düşünmekten kafayı yicem, midem bulanıyor iştahım kesildi halsizlik uykuda bile hep aklımda ölüm her şey o geliyor artık kıyafetmiş eşyaymış hepsi boş insanlardan uzaklaştım her gördüğüm insan için buda ölücek diyorum yeni evlenen kişileri gördüğümde bunlarda ölücek boşa bu mutluluk diyorum.Artık ölümü düşünmekten saçmalamaya başladım. Allahıma dua ediyorum sevdigim kişilerle aynı anda ölmek için. Kendi ölümümden korkma nedenim öbür dünya için yoksa bu kadar korkmam artık günah işlememek için daha gayret gösteriyorum. Kırgınlıklar düşmanlıklar bana çok boş geliyor,insan sevdiklerine her an iyi davranmalı her an ölümle burun burunayız, biri gelip bana düşman olsa ben ona kin tutmam mesela dünya umrumda degil artık, magazalar dolu kıyafet alanlar la dolu bakıyorum ölecekler kimsenin umurunda degil diyorum yok ben aklımı kaybedicem, psikologa gitsem ölüm gerçeği degişmeyecegine göre birde çok dayanıksız duygusal biriyim, aslında bu kadar din ölüm hakkında derin düşünce insanı yoldan saptırır, bu dünya imtihan dünyası çok zor Allah yardımcımız olsun...
Herkeste vardir sevdiklerini kaybetme korkusu ama seninki takinti boyutuna ulasmis. Bir psikologa gitmende fayda var. Ben de bir ara cok siddetli yasamistim ama atlattim Allah'a sukur. Umarim sen de atlatirsin

Bu arada, cozum olum gercegini degistirmek degil tabiki. O mumkun degil. Ama mumkun olan bir sey var ki o gercegi kabullenmek ve herkes gibi o gercekle yasamayi ogrenmek.
 
Kesinlikle destek almanız gerekiyor. Çünkü baya baya hayatınızı etkileyecek bir boyutta.

O düşüncelerin sonu yok. Aldığınız destek sorunu elbette ortadan kaldırmayacak ama kabullenme süreçlerini görmenize yardım edecek.

Lütfen ihmal etmeyin.
 
Canım bunu bende yaşadım 3 yıl önce aynı senin gibiydim hemde çok çok kötüydüm hatta netten baktım ve kendime major depresyon teşhisi koydum hatta intihara meyilli çıktım ondan sonra acaba intihar eder miyim diye korkular başladı. Anksiyete ve panik ataklar geçiriyordum günlerce uyuyamadım, asla yemek yiyemiyordum sürekli ağlıyordum. Biri kaza geçirse ya babamda gecirirse,biri uyusturucan olmuş ya kardesiMde uyusturucuya baslarsa ve ölürse ve daha niceleri... 3 ay hap kullandım sonra kendi kendime artık hap olmadan yaparim dedim ve oldu da çok şükür rabbime. Bol bol dua et allaha konus iyi gelecektir. Geçmiş olsun.
 
cnm bende de var ölüm korkusu. hatta ben cok fazla düşününce bosluga düşüyorum ve sorular artıyo. neden geldik nerden geldik nereye gidicez ben kimim?...... daha bir sürü soru psikyatriye gittim anksiyete bozuklugu dedi.bi ilaç verdi 1 ay oldu kullanıyorum şimdilik pek bişey yok ama anca etki ediyormuş ilaç.psikologa da gittim konuştuğum gün rahatlıyorum sonra yine başlıyo. coook zor bir durum seni çok iyi anlıyorum. ama Allah ın bizi çok sevdiğini düşününce rahatlıyorum.ölüm herkese var sadece bize değil diyorum. bi de kitap okumaya başladım bu konuyla ilgili o da biraz iyi geldi. bakalım inşallah iyilesiriz Allah yardımcımız olsun.
 
Bende kendimi bildim bileli ölümkorkusu var fakat ilk defa bu kadar şiddetli yaşıyorum kendimden çok sevdigim kişiler ailem benden önce ölürse diye aşırı korku yaşıyorum, artık düşünmekten kafayı yicem, midem bulanıyor iştahım kesildi halsizlik uykuda bile hep aklımda ölüm her şey o geliyor artık kıyafetmiş eşyaymış hepsi boş insanlardan uzaklaştım her gördüğüm insan için buda ölücek diyorum yeni evlenen kişileri gördüğümde bunlarda ölücek boşa bu mutluluk diyorum.Artık ölümü düşünmekten saçmalamaya başladım. Allahıma dua ediyorum sevdigim kişilerle aynı anda ölmek için. Kendi ölümümden korkma nedenim öbür dünya için yoksa bu kadar korkmam artık günah işlememek için daha gayret gösteriyorum. Kırgınlıklar düşmanlıklar bana çok boş geliyor,insan sevdiklerine her an iyi davranmalı her an ölümle burun burunayız, biri gelip bana düşman olsa ben ona kin tutmam mesela dünya umrumda degil artık, magazalar dolu kıyafet alanlar la dolu bakıyorum ölecekler kimsenin umurunda degil diyorum yok ben aklımı kaybedicem, psikologa gitsem ölüm gerçeği degişmeyecegine göre birde çok dayanıksız duygusal biriyim, aslında bu kadar din ölüm hakkında derin düşünce insanı yoldan saptırır, bu dünya imtihan dünyası çok zor Allah yardımcımız olsun...
ÖLÜM GÜZEL BİRŞEY BUDUR PERDE ARDINDAN HEBER...HİÇ GÜZEL OLMASAYDI ÖLÜRMÜYDÜ PEYGAMBER...Evet baki değiliz..bir psikoloğa görünseniz iyi olur..birazda maneviyatta yönelirseniZ
 
Bende kendimi bildim bileli ölümkorkusu var fakat ilk defa bu kadar şiddetli yaşıyorum kendimden çok sevdigim kişiler ailem benden önce ölürse diye aşırı korku yaşıyorum, artık düşünmekten kafayı yicem, midem bulanıyor iştahım kesildi halsizlik uykuda bile hep aklımda ölüm her şey o geliyor artık kıyafetmiş eşyaymış hepsi boş insanlardan uzaklaştım her gördüğüm insan için buda ölücek diyorum yeni evlenen kişileri gördüğümde bunlarda ölücek boşa bu mutluluk diyorum.Artık ölümü düşünmekten saçmalamaya başladım. Allahıma dua ediyorum sevdigim kişilerle aynı anda ölmek için. Kendi ölümümden korkma nedenim öbür dünya için yoksa bu kadar korkmam artık günah işlememek için daha gayret gösteriyorum. Kırgınlıklar düşmanlıklar bana çok boş geliyor,insan sevdiklerine her an iyi davranmalı her an ölümle burun burunayız, biri gelip bana düşman olsa ben ona kin tutmam mesela dünya umrumda degil artık, magazalar dolu kıyafet alanlar la dolu bakıyorum ölecekler kimsenin umurunda degil diyorum yok ben aklımı kaybedicem, psikologa gitsem ölüm gerçeği degişmeyecegine göre birde çok dayanıksız duygusal biriyim, aslında bu kadar din ölüm hakkında derin düşünce insanı yoldan saptırır, bu dünya imtihan dünyası çok zor Allah yardımcımız olsun...

Canım merhaba ben de birkaç sene önce yaşadıklarının aynısını yaşadım hatta geceleri oturup ağlıyordum bu yüzden ve asla uyuyamıyordum ölüm aklımdan çıkmıyordu eşimin annemin diğer sevdiklerimin cenazelerini düşünerek ağlıyordum ya da kendi cenazemde onları düşünüp. Şehrimde bulunan çok iyi bir psikiyatra gittim ve ileri derece panik atak teşhisi kondu buna göre ilaç tedavisi ve düzenli kontrol verdi. O ilaçlar ve doktorum bana o kadar iyi geldi ki şuan o yaşadıgım duygulardan hiç eser yok sakın psikoloğa ya da psikiyatra gidersem bir şey değişmeyecek diye düşünme yaşayan biri olarak kesinlikle gitmeni öneriyorum aksi takdirde tek başına aşabileceğin bir problem değil bu yaşayan bilir. İnsan kafayı yemiş gibi oluyor. Hayatı kendine zehir etme asla.
 
Bende kendimi bildim bileli ölümkorkusu var fakat ilk defa bu kadar şiddetli yaşıyorum kendimden çok sevdigim kişiler ailem benden önce ölürse diye aşırı korku yaşıyorum, artık düşünmekten kafayı yicem, midem bulanıyor iştahım kesildi halsizlik uykuda bile hep aklımda ölüm her şey o geliyor artık kıyafetmiş eşyaymış hepsi boş insanlardan uzaklaştım her gördüğüm insan için buda ölücek diyorum yeni evlenen kişileri gördüğümde bunlarda ölücek boşa bu mutluluk diyorum.Artık ölümü düşünmekten saçmalamaya başladım. Allahıma dua ediyorum sevdigim kişilerle aynı anda ölmek için. Kendi ölümümden korkma nedenim öbür dünya için yoksa bu kadar korkmam artık günah işlememek için daha gayret gösteriyorum. Kırgınlıklar düşmanlıklar bana çok boş geliyor,insan sevdiklerine her an iyi davranmalı her an ölümle burun burunayız, biri gelip bana düşman olsa ben ona kin tutmam mesela dünya umrumda degil artık, magazalar dolu kıyafet alanlar la dolu bakıyorum ölecekler kimsenin umurunda degil diyorum yok ben aklımı kaybedicem, psikologa gitsem ölüm gerçeği degişmeyecegine göre birde çok dayanıksız duygusal biriyim, aslında bu kadar din ölüm hakkında derin düşünce insanı yoldan saptırır, bu dünya imtihan dünyası çok zor Allah yardımcımız olsun...


Böyle düşününce işin içinden çıkamazsın.Böyle düşünmeyi bırakman lazım ara ara herkes düşünür bunu
 
Back
X