Artık çok zorlanıyorum😔

Pnr1990 .!.:

Merhaba, yakınlarımın ayrıntı dolu yorumları, bitmek bilmez soruları ve duyarsızlıklarındansa hiç tanımadığım insanlarla dertleşmek son zamanlarda hep tercih sebebim oldu.Herkesin sorunları var belki benim yerimde olan ya da bu yollardan geçip yorum yapabilecek birileri vardır diye yazıyorum. 3 sene oldu üniversiteden mezun olalı öğretmenlik mezunuyum branşım Türkçe. Ataması vasat ne çok kolay ne de çok zor. Kötü bir olay geçti başımdan üniversitede o yüzden hiç KPSS ile uğraşmak istemedim bir an önce ekonomik özgürlüğümü kazanmak için emniyetin alımlarına yöneldim bilen bilir son birkaç senedir sürekli polis atamaları oluyor 3 kez denedim hep bir aksilik çıktı sakatlandım mülakatlara kaldım elendim. Bu arada vakıf üniversitesi mezunuyum etrafımda da sürekli konuşulur o kadar para döktün olmuyor diye biraz da bu konuşmalar etkiledi beni. En son kendi alanıma yöneldim çalışırsam eğer başarabileceğimi düşündüm. Çalışmaya başladım ama artık psikolojim bozulma noktasına geldi gerek ailem olsun gerek çevre işsiz olmam sürekli gözlerine batıyor. Dayanamıyorum artık bu konuşmalara. 27 yaşındayım memlekette arkadaşım kalmadı 3-4 ayda bir şehir dışına yanlarına giderim babamdan para istemeye yüzüm olsun diye de yazları tarla işlerine yardımcı olurum. Sınavıma da 1 ay gibi bir süre kaldı. Çayla uğraşıyor ailem. Şimdiye kadar hep yardım ettim ama artık vücudum yoruldu ve ders çalışmam gerekiyor yardım etsem dersini çalış diyorlar etmesem gözlerine batıyor. Bazen evleneyim kurtulayım diyorum hayatımda biri var ama maddiyat konusunda pek de güvenim yok kendisine eğer çalışamazsam bunu sorun yapar mi bilemiyorum devlet memuru kendisi de. Sanki ailem de istiyor evlenmemi.hazır değilim diyorum hiçbir şekilde. Sadece babam hiç sesini çıkarmaz ben istemeden para bırakır masamın üstüne gider Allah razı olsun üzülür hatta bu durumda olmama. İletişimimiz kuvvetli değil onunla da. Sürekli evdeyim bir harcamamda yok kılık kıyafete de öyle vermem pek sadece dediğim gibi yılda iki kez bir şehir dışına çakma olayım olur. Bazen çok ümitliyim bazen de yeise düşünüyorum. Sanki boşa çabalıyorum hiçbir şey olmayacak gibi, olsa da artık hevesim yokmuş gibi. Yoruldum, üç aydır geceler uyku girmiyor gözüme ruh gibi dolaşıyorum ortalıkta. Ne yapacağımı da bilmiyorum evlilik gibi yanlış bir karar da vermek istemiyorum çok uzattım farkındayım ama bunları kimseye anlatamıyorum erkek arkadaşıma anlattım Halime üzüldüğü için sanırım ne lanet bir ailen var gibi bir şey dedi çok zoruma gitti ayrılma noktasına geldik.Diyeceğim benim gibi olup da umudunu bırakmayıp sonunda düzelen var mı artık çok yoruldum ve hayattan gerçekten korkuyorum

Genişletmek için tıkla...

Pnr1990 .!.:

Merhaba, yakınlarımın ayrıntı dolu yorumları, bitmek bilmez soruları ve duyarsızlıklarındansa hiç tanımadığım insanlarla dertleşmek son zamanlarda hep tercih sebebim oldu.Herkesin sorunları var belki benim yerimde olan ya da bu yollardan geçip yorum yapabilecek birileri vardır diye yazıyorum. 3 sene oldu üniversiteden mezun olalı öğretmenlik mezunuyum branşım Türkçe. Ataması vasat ne çok kolay ne de çok zor. Kötü bir olay geçti başımdan üniversitede o yüzden hiç KPSS ile uğraşmak istemedim bir an önce ekonomik özgürlüğümü kazanmak için emniyetin alımlarına yöneldim bilen bilir son birkaç senedir sürekli polis atamaları oluyor 3 kez denedim hep bir aksilik çıktı sakatlandım mülakatlara kaldım elendim. Bu arada vakıf üniversitesi mezunuyum etrafımda da sürekli konuşulur o kadar para döktün olmuyor diye biraz da bu konuşmalar etkiledi beni. En son kendi alanıma yöneldim çalışırsam eğer başarabileceğimi düşündüm. Çalışmaya başladım ama artık psikolojim bozulma noktasına geldi gerek ailem olsun gerek çevre işsiz olmam sürekli gözlerine batıyor. Dayanamıyorum artık bu konuşmalara. 27 yaşındayım memlekette arkadaşım kalmadı 3-4 ayda bir şehir dışına yanlarına giderim babamdan para istemeye yüzüm olsun diye de yazları tarla işlerine yardımcı olurum. Sınavıma da 1 ay gibi bir süre kaldı. Çayla uğraşıyor ailem. Şimdiye kadar hep yardım ettim ama artık vücudum yoruldu ve ders çalışmam gerekiyor yardım etsem dersini çalış diyorlar etmesem gözlerine batıyor. Bazen evleneyim kurtulayım diyorum hayatımda biri var ama maddiyat konusunda pek de güvenim yok kendisine eğer çalışamazsam bunu sorun yapar mi bilemiyorum devlet memuru kendisi de. Sanki ailem de istiyor evlenmemi.hazır değilim diyorum hiçbir şekilde. Sadece babam hiç sesini çıkarmaz ben istemeden para bırakır masamın üstüne gider Allah razı olsun üzülür hatta bu durumda olmama. İletişimimiz kuvvetli değil onunla da. Sürekli evdeyim bir harcamamda yok kılık kıyafete de öyle vermem pek sadece dediğim gibi yılda iki kez bir şehir dışına çakma olayım olur. Bazen çok ümitliyim bazen de yeise düşünüyorum. Sanki boşa çabalıyorum hiçbir şey olmayacak gibi, olsa da artık hevesim yokmuş gibi. Yoruldum, üç aydır geceler uyku girmiyor gözüme ruh gibi dolaşıyorum ortalıkta. Ne yapacağımı da bilmiyorum evlilik gibi yanlış bir karar da vermek istemiyorum çok uzattım farkındayım ama bunları kimseye anlatamıyorum erkek arkadaşıma anlattım Halime üzüldüğü için sanırım ne lanet bir ailen var gibi bir şey dedi çok zoruma gitti ayrılma noktasına geldik.Diyeceğim benim gibi olup da umudunu bırakmayıp sonunda düzelen var mı artık çok yoruldum ve hayattan gerçekten korkuyorum

Genişletmek için tıkla...

Pnr1990 .!.:

Merhaba, yakınlarımın ayrıntı dolu yorumları, bitmek bilmez soruları ve duyarsızlıklarındansa hiç tanımadığım insanlarla dertleşmek son zamanlarda hep tercih sebebim oldu.Herkesin sorunları var belki benim yerimde olan ya da bu yollardan geçip yorum yapabilecek birileri vardır diye yazıyorum. 3 sene oldu üniversiteden mezun olalı öğretmenlik mezunuyum branşım Türkçe. Ataması vasat ne çok kolay ne de çok zor. Kötü bir olay geçti başımdan üniversitede o yüzden hiç KPSS ile uğraşmak istemedim bir an önce ekonomik özgürlüğümü kazanmak için emniyetin alımlarına yöneldim bilen bilir son birkaç senedir sürekli polis atamaları oluyor 3 kez denedim hep bir aksilik çıktı sakatlandım mülakatlara kaldım elendim. Bu arada vakıf üniversitesi mezunuyum etrafımda da sürekli konuşulur o kadar para döktün olmuyor diye biraz da bu konuşmalar etkiledi beni. En son kendi alanıma yöneldim çalışırsam eğer başarabileceğimi düşündüm. Çalışmaya başladım ama artık psikolojim bozulma noktasına geldi gerek ailem olsun gerek çevre işsiz olmam sürekli gözlerine batıyor. Dayanamıyorum artık bu konuşmalara. 27 yaşındayım memlekette arkadaşım kalmadı 3-4 ayda bir şehir dışına yanlarına giderim babamdan para istemeye yüzüm olsun diye de yazları tarla işlerine yardımcı olurum. Sınavıma da 1 ay gibi bir süre kaldı. Çayla uğraşıyor ailem. Şimdiye kadar hep yardım ettim ama artık vücudum yoruldu ve ders çalışmam gerekiyor yardım etsem dersini çalış diyorlar etmesem gözlerine batıyor. Bazen evleneyim kurtulayım diyorum hayatımda biri var ama maddiyat konusunda pek de güvenim yok kendisine eğer çalışamazsam bunu sorun yapar mi bilemiyorum devlet memuru kendisi de. Sanki ailem de istiyor evlenmemi.hazır değilim diyorum hiçbir şekilde. Sadece babam hiç sesini çıkarmaz ben istemeden para bırakır masamın üstüne gider Allah razı olsun üzülür hatta bu durumda olmama. İletişimimiz kuvvetli değil onunla da. Sürekli evdeyim bir harcamamda yok kılık kıyafete de öyle vermem pek sadece dediğim gibi yılda iki kez bir şehir dışına çakma olayım olur. Bazen çok ümitliyim bazen de yeise düşünüyorum. Sanki boşa çabalıyorum hiçbir şey olmayacak gibi, olsa da artık hevesim yokmuş gibi. Yoruldum, üç aydır geceler uyku girmiyor gözüme ruh gibi dolaşıyorum ortalıkta. Ne yapacağımı da bilmiyorum evlilik gibi yanlış bir karar da vermek istemiyorum çok uzattım farkındayım ama bunları kimseye anlatamıyorum erkek arkadaşıma anlattım Halime üzüldüğü için sanırım ne lanet bir ailen var gibi bir şey dedi çok zoruma gitti ayrılma noktasına geldik.Diyeceğim benim gibi olup da umudunu bırakmayıp sonunda düzelen var mı artık çok yoruldum ve hayattan gerçekten korkuyorum

Genişletmek için tıkla...