- 8 Ocak 2014
- 735
- 288
- 303
Herkese yeni yılın ilk gününden selamlar umarım iyisinizdir. Benim bir derdim var ki artık bıktım, usandım ve patlamak üzereyim. 30 yaşıma birkaç ay önce girdim. Annem üniversite mezunu ve çalışan bir kadın. Ancak benim daha evlenmemiş olmamla kafayı yemiş durumda. Sürekli biz ölünce yalnız kalacaksın, evde kaldın diyip duruyor. Bir arkadaşım onun sosyal medya hesabında ekli “falancanın sevgilisi var herkes kendine bir nefes bulmuş sen yalnız kaldın” diyip duruyor. Uzun süreli bir ilişkim vardı 5 yıl önce ayrıldım. Onun dışında geçen sene bir flörtüm oldu fakat narsist çıktı. Yazın iş yerimden doğru aracı olan birisinin tanıdığı ile görüştüm ancak iş ilerlemedi. Annem her şey bitmiş, her şey tükenmiş ve başarısızmışım gibi davranıyor. Kendi iş yerim var ve genel olarak kadınlara hitap eden bir iş yeri sahibiyim. Annem, geçen gün iş yerinde aşçının kızı evlenmiş ben evlenmedim diye ağlamış falan. Kendisini sürekli dışarıdaki insanlarla kıyaslıyor. 2 gün sussa bile 3. gün sen evlenemedin ne olacak bizim halimiz diye konuşmaya başlıyor. Bari yurtdışına git evlenmemiş olmanı kapatır bile dedi. Daha evlenmedim diye haftada 2-3 gün alkol alıyor ben bu dertle çok yaşamam zaten falan diyor. En son dün akşam yemekten sonra kafamın içine etti. Bana aşırı düşkün en büyük odak noktası benim işi dışında hiçbir sosyal hayatı da yok. Güvendiği iyi bir arkadaşı, dışarda bizim dışımızda zaman geçirdiği hiç kimse olmadı. 2 sorunum var sizce karşı cins ile tanışabilmek için nerelere gitmeli? Örneğin parfüm, seramik ve afiş boyama gibi workshoplar uygun olur mu? Geçen mum workshopuna katıldım ama ağırlıkta olarak kızlar ve çiftler vardı. Diğer sorunum ise annemin bu baskısını nasıl hafifletebilirim aynı şeyi yaşayanlar var mı? Tavsiyelerinizi bekliyorum.
Son düzenleme: