Arkadaşlar yoruldum artık.
3 yıllık evliyim. Şimdiye kadar eşimin doğum gününü hiç kutlayamadım. İlk yıl kayınvalidemin isteğiyle görümcemlerde kutlandı. 2. yıl bir program yapmıştık, kayıvalidem onsuz bir program yapıldığını duyunca kıyametler kopardı. Dolayısıyla program iptal edildi ve evdeydik. Bir pastamız bile yoktu. Okadar kötü bir geceydiki... Artık bu sene ona bir doğumgünü yapmak istedim. Kayınvalidem geçen hafta doğumgününde bize geleceksiniz dedi. İşte eşimin teyzesi, onun kayınvalidesi, yeğenleri olacakmış. Ben bunu duyduğumda yine çok üzüldüm tabi. Eşimi aradım. Hafta sonu kayınvalideme gitmek istemediğimi ama kendisinin isteğinin de benim için çok önemli olacağını söyledim. Sordum ona nasıl geçirmek istersin doğumgününü diye. istersen ben izmire annemlere gideyim haftasonu bir bahane bularak. sende annenlerle kutla dedim. çünkü bu sene de onların istediği gibi yapmak istemiyorum artık. Oda ablasıyla görüşmüş . Ablası annesiyle konuşacağını söylemiş. Şimdi diyeceksiniz ki neden direk annesiyle görüşülmüyor araya aracı koyuyorsunuz. Kayınvalidem çok problemli bir kadın. Ben onunla çok bu konulara girmemeye çalışıyorum. Eşimde annesinin sözünden çıkamıyor, ondan korkuyor. Neyse dün görümcem beni aradı ve bana aynen şunları söyledi:
" Ben annemle konuştum. annem bana dediki "ben doğurduğum çocuğun doğum gününü kutlayamayacak mıyım" dedi. annem o gece birlikte olursunuz orda kutlarsınız gece orda kalırsınız filan diye istiyor,zaten çok önemli değil yani ne var birlikte kutlasanız. sen de çok zorun etme bunu. siz baştan mesafe koyamadınız bundan sonra da bu ilişki toplanmaz hep annemin dediklerini yapmak zorundasınız. çünkü annem size karışmayı kendinde bir hak olarak görüyor" dedi. eşimle paylaştım bu konuşmayı. ben izmire gidiyorum o zaman dedim bu hafta sonu. oda bana sen gidersen ben neden gelmediğimi söyleyeceğim annemlere dedi. yani onun için sorun yok tek derdi annesine ne bahane uyduracak. ne yapayım kızlar bana bir akıl verin kızlar lütfen
3 yıllık evliyim. Şimdiye kadar eşimin doğum gününü hiç kutlayamadım. İlk yıl kayınvalidemin isteğiyle görümcemlerde kutlandı. 2. yıl bir program yapmıştık, kayıvalidem onsuz bir program yapıldığını duyunca kıyametler kopardı. Dolayısıyla program iptal edildi ve evdeydik. Bir pastamız bile yoktu. Okadar kötü bir geceydiki... Artık bu sene ona bir doğumgünü yapmak istedim. Kayınvalidem geçen hafta doğumgününde bize geleceksiniz dedi. İşte eşimin teyzesi, onun kayınvalidesi, yeğenleri olacakmış. Ben bunu duyduğumda yine çok üzüldüm tabi. Eşimi aradım. Hafta sonu kayınvalideme gitmek istemediğimi ama kendisinin isteğinin de benim için çok önemli olacağını söyledim. Sordum ona nasıl geçirmek istersin doğumgününü diye. istersen ben izmire annemlere gideyim haftasonu bir bahane bularak. sende annenlerle kutla dedim. çünkü bu sene de onların istediği gibi yapmak istemiyorum artık. Oda ablasıyla görüşmüş . Ablası annesiyle konuşacağını söylemiş. Şimdi diyeceksiniz ki neden direk annesiyle görüşülmüyor araya aracı koyuyorsunuz. Kayınvalidem çok problemli bir kadın. Ben onunla çok bu konulara girmemeye çalışıyorum. Eşimde annesinin sözünden çıkamıyor, ondan korkuyor. Neyse dün görümcem beni aradı ve bana aynen şunları söyledi:
" Ben annemle konuştum. annem bana dediki "ben doğurduğum çocuğun doğum gününü kutlayamayacak mıyım" dedi. annem o gece birlikte olursunuz orda kutlarsınız gece orda kalırsınız filan diye istiyor,zaten çok önemli değil yani ne var birlikte kutlasanız. sen de çok zorun etme bunu. siz baştan mesafe koyamadınız bundan sonra da bu ilişki toplanmaz hep annemin dediklerini yapmak zorundasınız. çünkü annem size karışmayı kendinde bir hak olarak görüyor" dedi. eşimle paylaştım bu konuşmayı. ben izmire gidiyorum o zaman dedim bu hafta sonu. oda bana sen gidersen ben neden gelmediğimi söyleyeceğim annemlere dedi. yani onun için sorun yok tek derdi annesine ne bahane uyduracak. ne yapayım kızlar bana bir akıl verin kızlar lütfen
klava:
