- Konu Sahibi selin akkaya
- #1
arkadaşlar merhaba... kendime göre bir derdim var benimde beni çok sıkan ve nekadar çare bulmaya çalışsamda bulamıyorum bu yüzden sizlerle paylaşmak istedim belki yardımcı olabilirsiniz diye...aslında en baştan başlamam daha mantıklı olucak çünkü herşeyi anlatırsam olayların bu hale nasıl geldiğini anlamanız daha kolay olacaktır... belki biraz uzun olabilir ama okursanız çok sevinicem...
bundan yaklaşık 1 sene önce eşimle ilişkimiz başladı birbirimizi çok kısa zaman zarfında sevdik aşık olduk tabi ama bundan öncesinde sağlam bi arkadaşlığımız vardı.. eşim bursada ben ise istanbulda yaşıyordum sadece internet üzerinde ve telefonda konuşuyorduk bir iki kerede görüşme imkanımız olmuştu real ortamda. eşimin kendi işi vardı bursada ben ise çalışmıyordum annem ve erkek kardeşimle yaşıyordum ve babamı ozamanlar 1 sene öncesi ani bi ölümle kaybetmiştim ve bu durum evimizi çok ciddi anlamda etkilemişti.... ben hayatda çok bağlı olduğum babamı kollarımda can verirken görmüştüm ve dünyam yıkılmıştı.. annem ise 30 senelik eşinin ölümüyle büyük bi pisikolejik hastalığakaıpılmıştı kışları annem yatarak resmen yatağa bağımlı olarak yaşıyordu eli hiç bir şekilde iş görmüyor yemek dahi yiyemiyor sürekli kilo kaybına uğruyordu.ve anneme bakmakla ben yükümlüydüm ( tabi bundan hiçbirzaman şikayetçi olmamıştım) eşimle artık biran önce kavuşmak istiyorduk evlenmek istiyorduk her ikimizde.ama nasıl?? ailesine eşim artık açıklaması gerektiğini düşünmüştü ve açıklamıştı ama ailesi bu işin olamıcağını istanbuldan bulduğun kızla ne evlenmesi gibi ciddi ağır itamlarla evlilik isteğimize karşı gelmişlerdi.(aslına bakarsanız hiçbirsebep yoktu beni istememeleri için benden yana,sadece eşim önceden bi nişanlılık devri geçirip nişanı atmış ve annesinin evini baştan aşağı ortak olarak yenide düzmüş tek hayelleri yanlarına gelin almaktı tabi bizde ayrı yaşamak istiyorduk) neysee tabi olumsuz cevap aldığımızda neyapcağımızı bilemedik eşimden bütün ellerini çekmişlerdi artık hiçbir yardım etmiyorlar ve hergün üstüne gelip kavga münakaşa çıkarıyorlardı ve eşimde artık bu durumdan bunalmış bi haldeydi napcağını bilemez halde hergün sabahlara kadar arkadaşlarınla dışarda durup içiyordu çaresizce(tabi içki çare değil çok kızıyordum ama uzakdan hiçbirşey yapamıyordum) bigün karar verildi gel bursaya bende ev tutayım işide bırakıcam aileminde bu dükkanda hisseleri var buyuzden bıktım beni sürekli ezmelerinden ikimizde çalışır geçiniriz demişti ama tabi planlar hiç düşündüğümüz gibi geçmedi para pul eşim bulamıyordu ve dükkanıda bırakmıştı artık ve buarada benim ailem ilk önce istememiş daha sonra benim çok sevdiğimi görünce kabl etmişlerdi ama beni bursaya göndermek istemiyorlardıda ve bende gidemiyordum çünkü annem hastaydı ve bana muhtaçtı ve 15 yaşındaki erkek kardeşim eşime ozamanlar dedimki bak ben bursaya gelemicem hadi geldim diyelim ama hiçbişeyok orda nereye nasıl gelicem sende artık evde kalamıyorsun para pul yok ailen sürekli olumsuz sen gel istanbula annem kabul etti bizim evde burda yaşarız dedim kabul etmedi ama daha sonra mecbur kalıp ve o şehirden etrafındaki olumsuz insanlardan kopmak isteyip geldi .. artık herşeyimiz güzeldii ama eşimin tabi içi burukdu nikahımızı kıydığımızda eşimin ailesinden kimse gelmemişti bi iki kere annesinin evine gitmiştik ama afedersiniz ama eşimide benide b..k içine sokup çıkardılar bizdedöndük annem elinden geleni yaptı nikahımızda maddi anlamda elinde olduğu kadar tabi.artık evliydik ama eşim iş bulamıyor istanbula alışamıyor ve içgüveysi geldim pisikolejisinle hergün bunalıyordu çok kötü günler yaşadık anlatsam destan olucak oyüzden geçiyorum iş bulamadığı için laflar geliyor ve hergün parasızlıkdan kavgalar ediyorduk ben annemden istemeye utanıyordum bi iş bulmuştu ama sonra işden çıktı anlaşamadığından tabitartışmalar büyüyodu hep eşimin ailesinin istediği gibi oluyordu herşey benim ailemin durumu çok iyiydi hayatımda hiçsıkıntı çekmemiştim ama bu benim kendi tercihimdi ve kabul ediyordum parasızlığı ama ne kira ne e.su.doğlgz hiç bi derdimiz yok sadece mutfak masrafımız artık biyerden sonra eşim iş bulmuş annem iyileşmiş bi şekilde düzelmişti tabi yaşadığımız acılardan hiçbir zaman sevgimizi saygımızı zedelememiştik... ve halada öle çok şükür ..ama annemin yanında yaşamak artık zorlaşıyodu eşim rahat hareket edemiyor istediği gibi davranamıyor ve kendi hep ezik gibi hissediyordu ( ama eşim çok sinirli ve masaya vurdumu sesi getiren bi tiptir )ama artık değişik bi haldeydi tabi annem iyileşince benim sevmediğim annemin tarafı başlamıştı çeneye nezaman ayrı eve çıkcakmışız yetermiş falan filan.. ben işe girmek istiyordum ama eşim istemiyordu istanbulda tanıdığım yk ortam bilmiyorum hiç bişe bilmiyorum güvenipde seni kimsenin yanına sokmam diyordu çünkü feci kıskanç
neyse ve annem artık birinle tanışıp evlilik kararı almıştı( büyük bi sok benim için babam öleli çünkü 2 sene olmuştu hakkıydı belki evet ama ben işte kabullenemiyordum) ve adamda buraya yerleşti ve başladı problemlerhergn benim ve eşim hakkında arkamızdan anneme konuşuyor olumsuz yönde ve annemyine hastalandı yatağa düştü buarada her işi bana bakıyo artık ama adam süreki eşime bana rahatsız edici şekilde laf sölüyo arkamızdan annemde bugunde kavga ettik diyip anlatıyo ağzından alıyorum.. eşim buaralar işten çıkarıldı ve işsiz kaldı adambunları laf ediyormuş yahu babamın evinde hemde çıldırıyorummmmm ama bişede yapamıyorum bugun mesala annemi doldurmuş ben bazen geç kalkıyorum artık yaşadıklarımdan pisikolejim bozuldu hep yatmak istiyorumsabah 5lerde uyuyorum doğal olarak 2 3 de kalkıyorum neymiş efendim anneme sana acıyorum seni bikenara atmışlar artık lafımı sölicem demiş ve bende patladım annem bunu diyince olay çıkardım annem patladım param olsa beş dk durmam dedim..eşimin ailesi yüzünden biraz bu haldeyiz çünkü yardım etmediler ve hergün bizi yediler bitirdiler alllah onlardanda çıkarsınlar şuan kızları evlencek ve düğün telaşındalar ellerinden geleni yapıyorlar eşim telefon açıyor eşim hasta param yok diyor umursamıyolar kayınvaldenden iste versin diyorlar bırak o kızı sana karı olmaz diyorlar ve bu insanlar doğulu örf adet bumudur insan evladını böle sokağıma atar??? ama yapcak bişeyimde yok şuan arkadaşlar çok yazım biliyorum affedin ama çok doluyumm napcağımı bilemiyorum buadamanasıl tepki vermeliyim gidicek biyerimizde yok şuan nasıl ayrı eve çıkıcaz diye düşnüüyorum kara kara artık eşimdemahvolduu bi akıl verin lütfennnn aklımı oynatıcamhasta oldummmmmmmmmmm
bundan yaklaşık 1 sene önce eşimle ilişkimiz başladı birbirimizi çok kısa zaman zarfında sevdik aşık olduk tabi ama bundan öncesinde sağlam bi arkadaşlığımız vardı.. eşim bursada ben ise istanbulda yaşıyordum sadece internet üzerinde ve telefonda konuşuyorduk bir iki kerede görüşme imkanımız olmuştu real ortamda. eşimin kendi işi vardı bursada ben ise çalışmıyordum annem ve erkek kardeşimle yaşıyordum ve babamı ozamanlar 1 sene öncesi ani bi ölümle kaybetmiştim ve bu durum evimizi çok ciddi anlamda etkilemişti.... ben hayatda çok bağlı olduğum babamı kollarımda can verirken görmüştüm ve dünyam yıkılmıştı.. annem ise 30 senelik eşinin ölümüyle büyük bi pisikolejik hastalığakaıpılmıştı kışları annem yatarak resmen yatağa bağımlı olarak yaşıyordu eli hiç bir şekilde iş görmüyor yemek dahi yiyemiyor sürekli kilo kaybına uğruyordu.ve anneme bakmakla ben yükümlüydüm ( tabi bundan hiçbirzaman şikayetçi olmamıştım) eşimle artık biran önce kavuşmak istiyorduk evlenmek istiyorduk her ikimizde.ama nasıl?? ailesine eşim artık açıklaması gerektiğini düşünmüştü ve açıklamıştı ama ailesi bu işin olamıcağını istanbuldan bulduğun kızla ne evlenmesi gibi ciddi ağır itamlarla evlilik isteğimize karşı gelmişlerdi.(aslına bakarsanız hiçbirsebep yoktu beni istememeleri için benden yana,sadece eşim önceden bi nişanlılık devri geçirip nişanı atmış ve annesinin evini baştan aşağı ortak olarak yenide düzmüş tek hayelleri yanlarına gelin almaktı tabi bizde ayrı yaşamak istiyorduk) neysee tabi olumsuz cevap aldığımızda neyapcağımızı bilemedik eşimden bütün ellerini çekmişlerdi artık hiçbir yardım etmiyorlar ve hergün üstüne gelip kavga münakaşa çıkarıyorlardı ve eşimde artık bu durumdan bunalmış bi haldeydi napcağını bilemez halde hergün sabahlara kadar arkadaşlarınla dışarda durup içiyordu çaresizce(tabi içki çare değil çok kızıyordum ama uzakdan hiçbirşey yapamıyordum) bigün karar verildi gel bursaya bende ev tutayım işide bırakıcam aileminde bu dükkanda hisseleri var buyuzden bıktım beni sürekli ezmelerinden ikimizde çalışır geçiniriz demişti ama tabi planlar hiç düşündüğümüz gibi geçmedi para pul eşim bulamıyordu ve dükkanıda bırakmıştı artık ve buarada benim ailem ilk önce istememiş daha sonra benim çok sevdiğimi görünce kabl etmişlerdi ama beni bursaya göndermek istemiyorlardıda ve bende gidemiyordum çünkü annem hastaydı ve bana muhtaçtı ve 15 yaşındaki erkek kardeşim eşime ozamanlar dedimki bak ben bursaya gelemicem hadi geldim diyelim ama hiçbişeyok orda nereye nasıl gelicem sende artık evde kalamıyorsun para pul yok ailen sürekli olumsuz sen gel istanbula annem kabul etti bizim evde burda yaşarız dedim kabul etmedi ama daha sonra mecbur kalıp ve o şehirden etrafındaki olumsuz insanlardan kopmak isteyip geldi .. artık herşeyimiz güzeldii ama eşimin tabi içi burukdu nikahımızı kıydığımızda eşimin ailesinden kimse gelmemişti bi iki kere annesinin evine gitmiştik ama afedersiniz ama eşimide benide b..k içine sokup çıkardılar bizdedöndük annem elinden geleni yaptı nikahımızda maddi anlamda elinde olduğu kadar tabi.artık evliydik ama eşim iş bulamıyor istanbula alışamıyor ve içgüveysi geldim pisikolejisinle hergün bunalıyordu çok kötü günler yaşadık anlatsam destan olucak oyüzden geçiyorum iş bulamadığı için laflar geliyor ve hergün parasızlıkdan kavgalar ediyorduk ben annemden istemeye utanıyordum bi iş bulmuştu ama sonra işden çıktı anlaşamadığından tabitartışmalar büyüyodu hep eşimin ailesinin istediği gibi oluyordu herşey benim ailemin durumu çok iyiydi hayatımda hiçsıkıntı çekmemiştim ama bu benim kendi tercihimdi ve kabul ediyordum parasızlığı ama ne kira ne e.su.doğlgz hiç bi derdimiz yok sadece mutfak masrafımız artık biyerden sonra eşim iş bulmuş annem iyileşmiş bi şekilde düzelmişti tabi yaşadığımız acılardan hiçbir zaman sevgimizi saygımızı zedelememiştik... ve halada öle çok şükür ..ama annemin yanında yaşamak artık zorlaşıyodu eşim rahat hareket edemiyor istediği gibi davranamıyor ve kendi hep ezik gibi hissediyordu ( ama eşim çok sinirli ve masaya vurdumu sesi getiren bi tiptir )ama artık değişik bi haldeydi tabi annem iyileşince benim sevmediğim annemin tarafı başlamıştı çeneye nezaman ayrı eve çıkcakmışız yetermiş falan filan.. ben işe girmek istiyordum ama eşim istemiyordu istanbulda tanıdığım yk ortam bilmiyorum hiç bişe bilmiyorum güvenipde seni kimsenin yanına sokmam diyordu çünkü feci kıskanç
neyse ve annem artık birinle tanışıp evlilik kararı almıştı( büyük bi sok benim için babam öleli çünkü 2 sene olmuştu hakkıydı belki evet ama ben işte kabullenemiyordum) ve adamda buraya yerleşti ve başladı problemlerhergn benim ve eşim hakkında arkamızdan anneme konuşuyor olumsuz yönde ve annemyine hastalandı yatağa düştü buarada her işi bana bakıyo artık ama adam süreki eşime bana rahatsız edici şekilde laf sölüyo arkamızdan annemde bugunde kavga ettik diyip anlatıyo ağzından alıyorum.. eşim buaralar işten çıkarıldı ve işsiz kaldı adambunları laf ediyormuş yahu babamın evinde hemde çıldırıyorummmmm ama bişede yapamıyorum bugun mesala annemi doldurmuş ben bazen geç kalkıyorum artık yaşadıklarımdan pisikolejim bozuldu hep yatmak istiyorumsabah 5lerde uyuyorum doğal olarak 2 3 de kalkıyorum neymiş efendim anneme sana acıyorum seni bikenara atmışlar artık lafımı sölicem demiş ve bende patladım annem bunu diyince olay çıkardım annem patladım param olsa beş dk durmam dedim..eşimin ailesi yüzünden biraz bu haldeyiz çünkü yardım etmediler ve hergün bizi yediler bitirdiler alllah onlardanda çıkarsınlar şuan kızları evlencek ve düğün telaşındalar ellerinden geleni yapıyorlar eşim telefon açıyor eşim hasta param yok diyor umursamıyolar kayınvaldenden iste versin diyorlar bırak o kızı sana karı olmaz diyorlar ve bu insanlar doğulu örf adet bumudur insan evladını böle sokağıma atar??? ama yapcak bişeyimde yok şuan arkadaşlar çok yazım biliyorum affedin ama çok doluyumm napcağımı bilemiyorum buadamanasıl tepki vermeliyim gidicek biyerimizde yok şuan nasıl ayrı eve çıkıcaz diye düşnüüyorum kara kara artık eşimdemahvolduu bi akıl verin lütfennnn aklımı oynatıcamhasta oldummmmmmmmmmm
