• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arkadaşlar arasında tek taraflı fedakarlık?

_rose_

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
14 Haziran 2019
671
771
103
Bu bir dert değil aslında hanımlar ama fikirlerinizi merak ediyorum. Arkadaşlarımın çoğusu İstanbul’da oturuyorlar bir tek ben İstanbul’a yakın başka bir ilçedeyim. Görüşme veya buluşma planladığımızda doğal olarak ben onların yanına gidiyorum. Buraya kadar bir sorun yok fakat onlar defalarca davet etmeme rağmen 1 kere bile gelmediler. Yine sorun değil fakat yol ücretleri vs derken artık eskisi kadar sık gidemiyorum ben de bu sebeple bana afra tafra yapmaya başladılar. Örneğin ailemle teyzemlere gitmemiz gerekiyor İstanbul’a, arkadaşlarıma ayırabileceğim bir vaktim olmuyor öğrendiklerinde resmen bana hesap soruyorlar. Hani gelemiyordun, hani vaktin yoktu gibi sorularla. Bu durum çok canımı sıkıyor. Feribot fiyatları önceden 20 tl civarındaydı şu an 100 tl gibi bir şey bu yüzden sık gelemiyorum artık ne olur anlayın beni diyorum yine söyleniyorlar ama bir kere bile “sen yeter ki gel biletini biz hallederiz” diyen olmadı. Kimseden de böyle bir beklentim yok aslında ama hem bana yanlarına gidemediğim için söylenip hem de kendilerinden hiçbir taviz vermemeleri tuhafıma gidiyor artık. Ben mi alınganlık yapıyorum bilmiyorum yine iki gün önce bir arkadaşımın töreni vardı rica etti bana sen de gel dedi ve sırf onun için gittim bu sefer kırmayayım diye. Törenden sonra ikimiz bir mekana oturduk hemen hesap ayrı ayrı ödenecek dedi. Yani ne bileyim tam tersi olsa o sırf benim için benim oturduğum şehre gelse ben asla ona hesap ödetmezdim. Yanlış anlaşılmasın kimsenin 50-60 tl hesabımı ödemesinde de değilim ama ben onlar için maddi manevi hep elimden geleni yaparken onlar asla benim için bir şey yapmıyorlarmış ve arkadaşlığımız için bir ben çabalıyormuşum gibime geliyor artık. Sizin fikirlerinizi merak ediyorum ben mi alınganlık ediyorum sizce? :(
 
Arkadaşlıkta fedakarlık karşılıklı olur, biri 'Feda' ederken diğeri 'Kar' ediyorsa ona, fedakarlık değil ticaret denir.
Burada kar eden de yok tabi ticaret değil, bu cümle uygun olmamış olaya.
Konu sahibi, düşüncesizlik tabi yaptıkları biraz. Onlar size sitem ettiğinde siz de söyleyin, siz hiç benim için buraya gelmediniz, bir daha siz toplanın gelene kadar ben gelmeyeceğim, ben de size kırılıyorum diye.
 
Burada kar eden de yok tabi ticaret değil, bu cümle uygun olmamış olaya.
Ben arkadaşıma misafir olarak gideyim, o cebinden sadece kendi yediklerinin parasını ödesin ve dolayısıyla benim için harcayacağı para "aklı sıra" cebinde kalsın (haydi senin dediğin gibi kar etmesin), sonra da sen bana "burada kar eden yok" de oldu.
 
Bulunduğunuz şehirden yeni bir çevre edinin bu şekilde kalıcı bir arkadaşlığınız yok gibi görünüyor çünkü. Evlenseniz, çocuğunuz olsa iyice kopacaksınız o yüzden şimdiden bitirmek lazım. Çok yakınınız olsalardı zaten şimdiye kadar kaç kere yanınıza gelmişlerdi.
Üniversite bitti çalışmaya da başlamadım keşke arkadaş edinebileceğim yeni bir çevrem olsa ama o da yok ki… :(
 
Rahatsız olduğunuz durumları açık açık konuşun. Farkında değillerse kendilerini düzeltirler. Farkında olup yapıyorlarsa siz kendinizi ona göre ayarlarsınız. Her ne olursa olsun davet ettiğin birine masaya oturur oturmaz hesaplar ayrı denilmez. Ödemeye niyeti olmasa bile denilmez yani. Fazla verici olmanızı kullanıyorlar gibi
 
Bu konuyu daha önce acmis miydiniz? Çok tanıdık geldi.
Bence iliskilerde denge cok önemli. Hayatın alma-verme dengesini bozmamak lazım. Hep sen verirsen onların gözünde pek bir değerin kalmaz.
Neden? Çünkü İnsanlar emek harcadığı ilişkileri severler. Havadan kendisine gelen iyiliklerin bir süre sonra değeri azalır.
Ben son iki senedir bu kafaya eriştim. Eskiden hep verirdim,hep verirdim (yengeç kadını olmak), her organizasyonu ben yapar, her bileti ben alirdim.
Bir süre sonra bu alma verme dengesi gerçeğinin farkina varıp insanlardan iyilik bekler oldum. Ben de talep ettim, benim talebimi yapmayana ben de iyilikle gitmedim...
Bir komşu var mesela. Akraba aynı zamanda. Her hafta üç günü evcil hayvanına bakıyorum,bazen başka şeylerde de yardımcı oldum. Ama kadından/ailesinden benim yararima herhangi bir şey görmedim bugüne kadar. Geçenlerde yapsam elime yapışmayacak bir şey istedi. Sırf alma verme dengesini bozmamak için yapmadım:) çünkü neden hep vereyim, hep vereyim ki?
İnan ki, ben buna dikkat etmeye başladıktan sonra bana daha fazla şey verilmeye başlandı:) şimdi bana havadan biletler yağıyor (ki konu bile açmıştım KK'da. Kimse bana bir bilet bile almaz,her plani ben yapmaktan sıkıldım diye). Devamlı bir organizasyona davet ediliyorum, insanlar nedense bana bir şey verme yarişına girmiş gibiler (buna bisiklet gibi büyük parça şeyler de dahil), bulusmalarda tuvalete diye gidip hesabımi ödüyorlar, buluşmalara kızlar bile ellerinde çiçekle geliyor. Ya da benim etkinliğe davet ettigim beni evinde mükellef kahvaltıya davet ediyor...
Ben degismedim, çevrem çok değişmedi.
Değişen tek şey hayata bakış açım . Ve bu dengeye uymak isteyisim.
Bence sen de silkelen ve bu felsefeyi hayatına geçirmeye calis. Onlari ilcene davet et, gelmez de seni cagirmaya devam ederlerse bozulduğunu belli et.
Hayatının geri kalaninda da bu dengede Kalmaya çalış. Sana bir şey verene sen de ver ama sana bir adım atana koşma
 
Bu konuyu daha önce acmis miydiniz? Çok tanıdık geldi.
Bence iliskilerde denge cok önemli. Hayatın alma-verme dengesini bozmamak lazım. Hep sen verirsen onların gözünde pek bir değerin kalmaz.
Neden? Çünkü İnsanlar emek harcadığı ilişkileri severler. Havadan kendisine gelen iyiliklerin bir süre sonra değeri azalır.
Ben son iki senedir bu kafaya eriştim. Eskiden hep verirdim,hep verirdim (yengeç kadını olmak), her organizasyonu ben yapar, her bileti ben alirdim.
Bir süre sonra bu alma verme dengesi gerçeğinin farkina varıp insanlardan iyilik bekler oldum. Ben de talep ettim, benim talebimi yapmayana ben de iyilikle gitmedim...
Bir komşu var mesela. Akraba aynı zamanda. Her hafta üç günü evcil hayvanına bakıyorum,bazen başka şeylerde de yardımcı oldum. Ama kadından/ailesinden benim yararima herhangi bir şey görmedim bugüne kadar. Geçenlerde yapsam elime yapışmayacak bir şey istedi. Sırf alma verme dengesini bozmamak için yapmadım:) çünkü neden hep vereyim, hep vereyim ki?
İnan ki, ben buna dikkat etmeye başladıktan sonra bana daha fazla şey verilmeye başlandı:) şimdi bana havadan biletler yağıyor (ki konu bile açmıştım KK'da. Kimse bana bir bilet bile almaz,her plani ben yapmaktan sıkıldım diye). Devamlı bir organizasyona davet ediliyorum, insanlar nedense bana bir şey verme yarişına girmiş gibiler (buna bisiklet gibi büyük parça şeyler de dahil), bulusmalarda tuvalete diye gidip hesabımi ödüyorlar, buluşmalara kızlar bile ellerinde çiçekle geliyor. Ya da benim etkinliğe davet ettigim beni evinde mükellef kahvaltıya davet ediyor...
Ben degismedim, çevrem çok değişmedi.
Değişen tek şey hayata bakış açım . Ve bu dengeye uymak isteyisim.
Bence sen de silkelen ve bu felsefeyi hayatına geçirmeye calis. Onlari ilcene davet et, gelmez de seni cagirmaya devam ederlerse bozulduğunu belli et.
Hayatının geri kalaninda da bu dengede Kalmaya çalış. Sana bir şey verene sen de ver ama sana bir adım atana koşma
Ben daha önce böyle bir konu açmadım belki benzeri açılmış olabilir hepimizin hayatlarında böyle şeyler oluyor maalesef :( O kadar haklısınız ki gerçekten çok fazla fedakarlık yapan taraf olunca bir değerim de kalmadı sanki.

Hepinize yorumlarınız için teşekkür ederim dediğiniz gibi bir dahaki sefere düşüncelerimi net bir şekilde söylemem en iyisi 🙏🏻
 
Arkadaşlıkta üçün beşin hesabı yapılıyorsa ben orada bi durup düşünüyorum. Dediğiniz gibi bir sefer çıkıp gelebilirlerdi veya geldiğinizde yediğiniz bir yemeği ödemeyi teklif edebilirlerdi. Durumu yoksa zaten davet etmez insan.
Benim çok yakın bir arkadaşım uzun zamandır çalışmıyordu. O yüzden buluşmalarımızda hesabı hep ben ödüyordum kendi isteğimle. O çalışmıyor, ben çalışıyorum nasılsa diye düşünüyordum, önemli değildi. Şu an ben çalışmıyorum, o çalışıyor ve geçenlerde buluştuğumuzda sadece bir soda içtim onu ödemeyi nezaketen teklif bile etmedi, kasadan direkt kendi hesabını ödeyip çekildi. Şok oldum :) İnsanlar sadece kendilerini düşünerek hareket ederse orada araya samimiyetsizlik giriyor. Siz açıkça konuşun, umarım anlarlar. anlamazlarsa da kendileri bilir. Sizi anlamayan insanlarla paylaşımınız hayat boyu olmaz zaten. Bir yerde biter.
 
Ben daha önce böyle bir konu açmadım belki benzeri açılmış olabilir hepimizin hayatlarında böyle şeyler oluyor maalesef :( O kadar haklısınız ki gerçekten çok fazla fedakarlık yapan taraf olunca bir değerim de kalmadı sanki.

Hepinize yorumlarınız için teşekkür ederim dediğiniz gibi bir dahaki sefere düşüncelerimi net bir şekilde söylemem en iyisi 🙏🏻
Evet soylemelisiniz cunku siz gitmeyince size tavir yapiliyorsa onlar gelmeyince sizinde tavir yapma hakkiniz vardir . Her zaman anlayis gosteren neden siz olasiniz.
 
Bu bir dert değil aslında hanımlar ama fikirlerinizi merak ediyorum. Arkadaşlarımın çoğusu İstanbul’da oturuyorlar bir tek ben İstanbul’a yakın başka bir ilçedeyim. Görüşme veya buluşma planladığımızda doğal olarak ben onların yanına gidiyorum. Buraya kadar bir sorun yok fakat onlar defalarca davet etmeme rağmen 1 kere bile gelmediler. Yine sorun değil fakat yol ücretleri vs derken artık eskisi kadar sık gidemiyorum ben de bu sebeple bana afra tafra yapmaya başladılar. Örneğin ailemle teyzemlere gitmemiz gerekiyor İstanbul’a, arkadaşlarıma ayırabileceğim bir vaktim olmuyor öğrendiklerinde resmen bana hesap soruyorlar. Hani gelemiyordun, hani vaktin yoktu gibi sorularla. Bu durum çok canımı sıkıyor. Feribot fiyatları önceden 20 tl civarındaydı şu an 100 tl gibi bir şey bu yüzden sık gelemiyorum artık ne olur anlayın beni diyorum yine söyleniyorlar ama bir kere bile “sen yeter ki gel biletini biz hallederiz” diyen olmadı. Kimseden de böyle bir beklentim yok aslında ama hem bana yanlarına gidemediğim için söylenip hem de kendilerinden hiçbir taviz vermemeleri tuhafıma gidiyor artık. Ben mi alınganlık yapıyorum bilmiyorum yine iki gün önce bir arkadaşımın töreni vardı rica etti bana sen de gel dedi ve sırf onun için gittim bu sefer kırmayayım diye. Törenden sonra ikimiz bir mekana oturduk hemen hesap ayrı ayrı ödenecek dedi. Yani ne bileyim tam tersi olsa o sırf benim için benim oturduğum şehre gelse ben asla ona hesap ödetmezdim. Yanlış anlaşılmasın kimsenin 50-60 tl hesabımı ödemesinde de değilim ama ben onlar için maddi manevi hep elimden geleni yaparken onlar asla benim için bir şey yapmıyorlarmış ve arkadaşlığımız için bir ben çabalıyormuşum gibime geliyor artık. Sizin fikirlerinizi merak ediyorum ben mi alınganlık ediyorum sizce? :KK43:
Boşverin onlar da gelmesin,senin için buraya kadar geldik deyip hesap ödetirler 🤣
Şaka bir yana hiç hoş değil. Değişik kafadalar. Size hayır gelmez onlardan. Dost dediğin üçün beşin hesabını yapmaz.
 
Ben sırf bu nedenle çok yakın bir arkadaşımla arkadaşlığımı bitirdim. Aramızda maddi konuda asla bir anlaşmazlık yoktu, hesap ödeme vs. Ama ben ararım açmaz, geri dönmez, aramadığım zaman imalı laf sokmalar, işte merak ettim hiç aramıyorsun da vs. Bir gün ben çok hastaydım çağırdı, yok gelemem çok hastayım dedim o kadar ısrar etti ki eğer kendimi iyi hissedersem gelmeye çalışırım dedim, bana söz verdin gelmedin dedi, ben ailemin yanındayken yok aramıyorsun, arayınca açmıyor ya çok geç saatte arıyor ya yolda işten eve dönerken arabada. Artık sıkıldım hiçbir mesajına aramasına geri dönmedim, açıklama da yapmadım.
Siz de haklısınız, henüz çalışmıyorsunuz, sürekli git gel masraf, o kadar görüşmek istiyorlarsa kendileri gelsin.
 
İki arkadaşım vardı çocukluğumdan beri görüştüğüm. Her sıkıntılarına koştum. Her şeylerinden yanında oldum. Düğünleri için şehir değiştirdim vs vs. Sonunda ne mi oldu? İkiside düğünüme gelmedi. Sonra evlenip yerleştiğim yer yazlık bi yer olduğu için tatile gelmek falan istediler. Tabi kabul etmedim engelledim numaralarını falan görüşmüyorum şu an. Hep siz vermeye alıştırırsanız ona göre davranmaya başlıyorlar.
 
Durumun farkında değiller muhtemelen. Açıkça kırmadan söyleyebilirsin. Sizinle vakit geçirmek istiyorum ama hem maddi problemlerden dolayı o kadar sık gelemiyorum, hem de sizi birçok kez davet etmeme rağmen hiç gelmemiş olmanız beni kırıyor şeklinde.

Arkadaşlarımızla bu şekilde bir iletişim kuramayacaksak zaten dost olmamışlardır.
 
Arkadaşlık kavramına eskisi kadar önem vermiyorum özellikle evlendikten sonra bunu daha iyi anladım. Çok fedakarlık yaptım çok çabaladım ama karşılığını hiçbir zaman göremedim. Bir yerden sonrada vazgeçtim kim ne kadar çaba veriyorsa bende o kadar çabalıyorum artık. Hele birde buluştuğum arkadaşım daha en başında hesaplar ayrı dese direk iğrenirdim ben
 
Back
X