- Konu Sahibi karacabandirma
-
- #41
bırak dünyayı o önüne sersin... ilk buluşmada hediye alırsa öp başına koy ince bir düşüncede demekki
Sevgilim demedim erkek arkadaşım dedim sadece buluşmadan önce ciddi bir şeyler olsun istemedik buluşunca konuşmaya karar verdik, ilk kez buluşucaz işte. Ne kadar ısrar etsemde bana hesap ödettiricek biri değil:) Hediye konusunda bende öyle düşünmüştüm, teşekkürler fikirleriniz için.
internette tanışmışlar anladığım kadarıyla ve buluşma anı gelmiş catmıs
valla eger internette tanıstıysan ilk bulusmalar burdaki word dosyasındaki yazısmalar gibi heyecanlı olmuyor söyleyim cogu hayal kırıklığı.. etek hariç herşey giyebilirsin bence rahat ol... kasma...
göztepedeyim bekarım evet kısmet olmadı daha... bayramdan önce ayrıldım işten biraz tatil modu çalışırmıyım dönermiyim hiç fikrim yok... sen peki...?
bırak dünyayı o önüne sersin... ilk buluşmada hediye alırsa öp başına koy ince bir düşüncede demekki
Hiç önemli değil benim için hediye vs. ama bi süprizi olduğundan bahsetti bakalım
Ben de çalışmıyorum.Evliyim 4 yıllık.Ailenle mi yaşıyorsun?
önceki konunuzu okumadım malesef... süpriz bahsedilmez ama bakalım ilerleyen zaman senin için ne güzellikler getiricek
ailemleyim evet... Allah tamamını erdirsin
neresindesin izmirin
ben hataydayım ama 3 haftaya başka yere taşınıcam eşimin işi dolayısıyla
hayırlısı olsun
Asl?
Tanıdığınız kişilerle dostluk kurmakta zorlanırken, hiç tanımadığınız kişilerle dost olmanız pek kolay değildir. Kaldı ki sanalda başlayan arkadaşlıkların kalıcı olacağına pek ihtimal vermiyorum. Hatta mümkünse sanal, sanal olarak kalmalıdır. Böylesi daha doğrudur. Bazılarınız kişisel bilgilerinizi hiç düşünmeden paylaşıyorsunuz da, bu ne rahatlıktır yahu :)
Genellikle "yalnızım" diyen zatlar, sorunu çoğunluğa yüklemekte bir beis görmez. Ya kendinin çok farklı olduğunu iddia eder ya da özgüven problemi vardır. Belki de sosyal fobi...
"Hiç kimseyle anlaşamıyorum"
demek, anlaşamayan kişinin muhteşem farklılığını kanıtlamaz. Diğerlerini sıradan yapmaz. Aksine, sorunun kendisinde olduğuna delalettir bu durum. Sorununuzun çözümü sanal dünyanın vesilesiyle sosyalleşmek değildir. Gerçek hayatta neden dostluk kuramadığınızı, diğerlerini suçlamadan irdelemek sorununuzu çözebilir.
her halde psikolog ya da sosyolog zannediyorsunuz kendinizi belki de gercekten öylesinizdir diyecem ama sanmam.çünkü yazdıklarınız mantıklı fakat dar bir bakış açısına sahip.çünkü insanlar doğar büyür,ilkokula orta okula ve belki liseye de ailelerinin yanında gider.bu şehirde bir çok arkadaşı olur mahalle arkadaşı,ilkokul arkadaşı,orta okul arkadaşı,lise arkadaşı vs...Sonra başka bir şehir de üniversite okunur,o arkadaşlarla daha az görüşülür,çünkü onlarda senin gibi ortam değiştirir ve bulundukları ortama ayak uydurmak,çevre edinmek zorundadırlar,yalnız kalmamak için.Üniversite biter artık üniversite arkadaşlarında olmuştur,fakat tekrar ailenin yanına gidersin.Sonra iş hayatı başlar,oradan da arkadaşlıklar kurarsın.Sonra evlenirsin yine eşinin arkadaşları ve komsuların eklenir bu arkadaş topluluğuna.Fakat memur olduğun için 3-5 yılda şehir değiştirmenden dolayı hep arkadaşlar başka şehirlerde kalır ve hep yeni insanlar eklenir.ama eski,yaşanmışlıkların,hatıraların cok olduğu arkadaşlarını özlersin telefona sarılırsın,seni anlayan o dostunu özlediğin için ama ya telefon acılmaz ya da senin değiştiğin kadar o da değişmiştir,ya o bekardır sevgilisini anlatır sen anlayamazsın,ya evlenmiştir bebeği olmuştur senle uzun uzun telefonda konuşacak kadar vakti yoktur.Ya da mesafeler aranızda ki sıcaklığı soğutmuştur.Tabii ki bu kadar ortamın içinden baki kalan dostlar olur ama zaman fikirleri değiştirir,mesafeler paylaşımları azaltır.Bir araya geldiğinizde konuşacak tek şey eski hatıralar kalır.Çünkü onu tekrar gördüğünüzde gülmek istersiniz,dertleşip hüzünlenmek yerine.Böylelikle eve döndüğünüzde yalnız kalırsınız,tek dost eşiniz olur,peki ya onu kiminle çekiştireceksiniz?
her halde psikolog ya da sosyolog zannediyorsunuz kendinizi belki de gercekten öylesinizdir diyecem ama sanmam.çünkü yazdıklarınız mantıklı fakat dar bir bakış açısına sahip.çünkü insanlar doğar büyür,ilkokula orta okula ve belki liseye de ailelerinin yanında gider.bu şehirde bir çok arkadaşı olur mahalle arkadaşı,ilkokul arkadaşı,orta okul arkadaşı,lise arkadaşı vs...Sonra başka bir şehir de üniversite okunur,o arkadaşlarla daha az görüşülür,çünkü onlarda senin gibi ortam değiştirir ve bulundukları ortama ayak uydurmak,çevre edinmek zorundadırlar,yalnız kalmamak için.Üniversite biter artık üniversite arkadaşlarında olmuştur,fakat tekrar ailenin yanına gidersin.Sonra iş hayatı başlar,oradan da arkadaşlıklar kurarsın.Sonra evlenirsin yine eşinin arkadaşları ve komsuların eklenir bu arkadaş topluluğuna.Fakat memur olduğun için 3-5 yılda şehir değiştirmenden dolayı hep arkadaşlar başka şehirlerde kalır ve hep yeni insanlar eklenir.ama eski,yaşanmışlıkların,hatıraların cok olduğu arkadaşlarını özlersin telefona sarılırsın,seni anlayan o dostunu özlediğin için ama ya telefon acılmaz ya da senin değiştiğin kadar o da değişmiştir,ya o bekardır sevgilisini anlatır sen anlayamazsın,ya evlenmiştir bebeği olmuştur senle uzun uzun telefonda konuşacak kadar vakti yoktur.Ya da mesafeler aranızda ki sıcaklığı soğutmuştur.Tabii ki bu kadar ortamın içinden baki kalan dostlar olur ama zaman fikirleri değiştirir,mesafeler paylaşımları azaltır.Bir araya geldiğinizde konuşacak tek şey eski hatıralar kalır.Çünkü onu tekrar gördüğünüzde gülmek istersiniz,dertleşip hüzünlenmek yerine.Böylelikle eve döndüğünüzde yalnız kalırsınız,tek dost eşiniz olur,peki ya onu kiminle çekiştireceksiniz?
Kizlar burda surekli derdimizi tasamizi anlatip duruyoruz cok guzel tavsiyeler sohnetler oluyor ama gonul istiyorki bunlari sanal haricindede yasayalim.. sozde arkadas olan bie yigin gorustigim insan var evim gelen giden disarfa bulustugum sureklitlfnlastigim. Ama samimi olqrak brnim onlara davrsnsigim gibi cansan bir dostum malesef yok eglenceli biriyimdir tekliflere acigimdir sir saklarim gezmeyi sverim ama cevremdeki insanlatin ya cogu hayata bakisi cok farkli yada cok cikarci herseyiule guuvenip kardesim gibi forebilecegim kisilerden hep kazik yedim ve kendimi hic arkadasim yok gini hossediyorum..(
Biriniz benim arkadasim olunnn :)))
benim en büyük sorunum.senelerdir bir arkadaş istiyorum reelde görüşebileceğim.maalesef bulamadım kafama göre birini.genelde benle arkadaş olmak isteyenler 40 yaş üzeri hanımlar .onlarla da ortak hiçbirşeyim yok.ilşimiz gereği eşimle diyarbakırda yaşıyoruz ve burda da hiç arkadaşım yok.çok üzülüyorum bu duruma.
Asl?
Tanıdığınız kişilerle dostluk kurmakta zorlanırken, hiç tanımadığınız kişilerle dost olmanız pek kolay değildir. Kaldı ki sanalda başlayan arkadaşlıkların kalıcı olacağına pek ihtimal vermiyorum. Hatta mümkünse sanal, sanal olarak kalmalıdır. Böylesi daha doğrudur. Bazılarınız kişisel bilgilerinizi hiç düşünmeden paylaşıyorsunuz da, bu ne rahatlıktır yahu :)
Genellikle "yalnızım" diyen zatlar, sorunu çoğunluğa yüklemekte bir beis görmez. Ya kendinin çok farklı olduğunu iddia eder ya da özgüven problemi vardır. Belki de sosyal fobi...
"Hiç kimseyle anlaşamıyorum"
demek, anlaşamayan kişinin muhteşem farklılığını kanıtlamaz. Diğerlerini sıradan yapmaz. Aksine, sorunun kendisinde olduğuna delalettir bu durum. Sorununuzun çözümü sanal dünyanın vesilesiyle sosyalleşmek değildir. Gerçek hayatta neden dostluk kuramadığınızı, diğerlerini suçlamadan irdelemek sorununuzu çözebilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?