Arkadaş arıyorum, sanırım?

İzmirde misiniz, istanbulda bazı etkinlikler var sık sık denk geliyorum instada reklamına uygulama üzerinde 8 10 kişi buluşup yemeğe falan gidiyorlar, aynı yaş gruplarından bana güvenilir geldi zaten bilindik restoranlarda buluşma gerçekleşiyor sanırım ama katılmadım, belki şehrinizde vardır
 
Son düzenleme:
Güzel ve mantıklıymış burası biraz küçük bir şehir zannetmiyorum yoktur diye düşünüyorum. Ama izmirde olsam katılırmışım. Uygulamanın ismini merak ettim ama.
 
M
Teşekkür ederim. :)
ek olarak büyük arkadaş grupları gözüktüğü gibi olmuyor, benim iş çevrem sebebiyle bir kaç kez çok büyük olmasa da 4 5 6 kişilik yakın arkadaş gruplarımız oldu ama hep bir dedikodu kıskançlık tartışma zamanla anlaşamama ve kopma noktasına geldi, belki o eğlenceli gruplar küçüklükten beri birbiirni tanıyordur da mesela yazlık arkadaşlığı gibi artık kötü yönlerini falan tolere edebiliyorlardır gibi düşünüyorum, belli bir yaştan sonra o kadar kadının uyum içinde olması çok zor oluyor
 
Herkesin önceliği ailesi, kocasi ve çocukları oluyormuş. O küçük çemberde mutlular. Arkadaş mi? Arkadaş onlar için çerez gibi... Tok karnına cani istedikçe bulduğu yerden alıp kolayca ağzına atmalık ya da atmaya gerek duymamalik..
Kimse zora gelemiyor.
Kimse prensesliğinden taviz vermiyor.
Şartlarını minnacık esnetmiyor.
Lafta benim için değerlisin ama iste vakitt... deyip geçiyorlar..

Bizim gibi dost canlısı insanlar çok az.
Birbirimize denk geleceğiz de ancak :)

Arkadaszedeyim bu sene.
Yeni arkadaşlarım var benim. Onlarla kombin paylaşımı falan yapabiliyorum ama hep pozitif şeylerden bahsetmiyoruz.
İnsanlar dertli.
Gundemimizde her gün mutlaka kaynana, görümce, koca konusu mevcut :) full pozitif paylaşım lazımsa bekar bul ahaha
 
Bekarlar olarak full koca ve çocuk istediğimizi konuşuyoruz herkes olmasa da en az bir kişi dönüp dolaşıp buraya geliyor
Evli arkadaşlar aman ne rahatsın diyince ‘sen kocandan ayrıl yalancııı’ diyoruz
Kimsenin derdi bitmiyor
 
Kimse insana yatırım yapmıyor.. Yani zaman enerji,dikkat ,özen göstermek istemiyor...
Zaten samimiyet anlayışımız dert paylaşmak olduğu için bu kopuslari kolaylaştırıyor bence..
Ben de kendimi çok yalnız hissediyorum.Bulundugum sehirde hadi diyeceğim kimse yok..zaten gecen yil tasindik..Bir yılda 3 kez eski arkadaşlarımı evime davet ettim de o eksikligimi sayelerinde giderdim..
Değişik zamanlardayız.. Ben de evliyim iki çocuğum var..Ama o tempoda bir kahve içmek bir saat biseyler paylaşmak güzel olurdu..Napalm,istemekle olmuyor demek ki nasip te önemli...
 
Arkadaş olalım mı Gelir simdi kursa git mesajları. Arkadaşlar kurslardan ancak yüzeysel arkadaşlıklar ediniliyor geçiyor gidiyor onlarda . Belli bir yaştan sonra arkadaş bulmak hele gene 20 li yaşlardaki gibi arkadaş bulmak çok ama çok zor .Aynı durumdayım ve inan seninle noktası noktasına ay duyguları paylaşıyorum. Hep kendileri anlatsın istiyor insanlar karşılarındaki dinlesin istemiyorlar .Ya da hep onlar aranacak onlar hiç aramayacak. Herkes bir artis olmuş. . Kimsenin egosunu tatmin edemem beni dinlemeyeni bende dinlemem .Dinliyorsun yorum yapıyorsun derdiyle alakalo belki fikir veriyorsun .Sonra kendinden anlatıyorsun. Hmmm evet modu . Hadi ordan canım sen de kimsin . Bir süre sonra insana çekirdek ailesi yetmeye başlıyor. Esi arkadaşı dostu sirdasi herseyi olur . Benim 5 yaşındaki kızım bile bana arkadaş:) O yüzden akışına bırak. Arayista olursan hiç bulamazsin .35 yaşından sonra insanın bütün fikirleri değişiyor ve insanları çok iyi tanıyor ve hemen hayatına dahil etmiyor . Gençlikteki gibi affedici olmuyorsun!!! Hepsi bu !!!
 
Bende aileme değer veriyorum kesinlikle ama herşeyin yeri ayrı değilmidir. Eş, anne, baba, kardeş bunların yeri çok ayrı ama arkadaşlığın dostluğun tadı çok daha başka değil mi sizce de.. Tabikii de her zaman bahsedilmez pozitif şeylerden dedim ya ben herkesin derdini dinliyorum ama kendi problemim olduğunda kimse yok zaten. Ona takılmıyorum ben artık . Destekleyici pozitif konu bir konu bile konuşulmuyor artık, olması gereken diyalog nasıl oluşamaz. Benim aklım almıyor bunu.
 
Kesinlikle öyle kurslara elbetteki gidiyorum. Ama dediğiniz gibi herşey yüzeysel olmuş artık. Bazen bende diyorum çocuğum olsa arkadaş gibi olurduk diye bu konuda da hak veriyorum size..
 
en azından evliymişsiniz eşiniz var bizde o da yok. bende hep istedim kalabalık arkadaş grupları en fazla 3 kişi oluyorduk. 3 kişi birleşip bi 2 kişi buluyorduk 5 kişi oluyorduk sonra herkes 3 kişi ayrı 2 kişi ayrı takılıyordu bir süre sonra. sonra o 3 kişi de 2 kişi iyi anlaşıyor 1 i tek kalıyor hep yaşadım bunu. biraz karışık olmuş olabilir. yani hep beraber 5-6 kişi olmuyor. gruplar birleşiyor ayrılıyor. sonra bi bakmışsın tek kalıyorsun. çocukluk dönemi, lise de filan yapmak lazımdı belki de bu yaştan sonra olmuyor. yüzeysel kalıyor. mesela bi ara psikoloğa gittim. dedim ben kalabalık arkadaş grubu istiyorum hiç olmadı şimdiye kadar max 3 kişi olduk. bana napıcaksın bu seni mutlu mu edecek dedi. evet dedim. hiç umduğun gibi olmayacak demişti. belki de haklıydı. yine var yapıyoruz tam 3 kişi daha buluyoruz biri arkamızdan konuşmuş dedikodu filan aman dedim gerçekten hiç gerek yok hiçte mutlu olmadım

ben artık tek kişiye razıyım şöyle her şeyi paylaşabileceğin ama yok. var ama sonra bi bakmışsın o da yok. aman zaten bu aralar bu konudan dolayı canım sıkkın zaten tam buraya denk geldim bak yine sıkıldım hangi şehirdesin bilmiyorum aynı şehirde olsaydık buluşurduk :)
 
Bende bir grup olamadım. Herkesi birbiriyle tanıştırıyorum sonra ne hikmetse ben dışarıda kalıyorum. Veya ben bilerek farklı arkadaşlarımı tanıştırıyorum. Ama onlar kendi arkadaşlarıyla buluştuklarında davet etmiyorlar. Bireysel takılmayı seviyoruz diyorlar. Lisedeykende böyleydi.Böyle geldi böyle gidiyor. Niye böyle oluyor anlamıyorum. Valla zaten eşimde olmasa bilemiyorum. Kesinlikle en iyi arkadaşım eşim aslında. Ama yinede olması gerektiği gibi yakın dostlarım olsun. Kalabalık olalım çok istiyorum. Kız kıza olayı... Benim zihniyet standart dışı herhalde bilemiyorum. Z kuşağı çok daha iyi bu konuda bence. Ortamları çok sempatik. Sen hangi şehirdensin olabilirdi aslında?
 
Son düzenleme:
yani tabi eş olsada bi arkadaş istiyor insan kendi hemcinsin. eşinle kavga edince dedikodusunu yapacağın, fikir verecek, kaynananı çekiştirecek arkadaş illa gerekli eşinle yapamazsın ya valla kimseyle kimseyi tanıştırmayacaksın onlar arkadaş oluyor ortada kalıyorsun belkide bi kaç tane olucak ayrı ayrı takılacaksın. grup olayı sıkıntılı oluyor. şehir burdan söylemeyim tanıdık çıkar dur özelden yazarım
 

Ben de kesinlikle aynı fikirdeyim.
Ancak herkesin ihtiyacı bu yönde değil.
Kocam yanımda olsun bana yeter modunda arkadaşlarım var benim misal.
Her şeyleri oluyor ve cidden her şeyleri oluyor.

Benim için imkansız bu.
Yani eşimle yaptığım bir gezi ya da piknik arkadaşımla yaptığımın tadını asla vermez.
 
Bende çok istedim hep şöyle herşeyimi bilen sımsıkı dost olacağım biri. Çok özenmişimdir böyle yakın arkadaşı olanlara. Nitekim zamanında oldu da ama sonu karşı tarafın özgüvensiliği ve kişisel kıskançlıkları sonucu bitti. Ondan sonrada uzaklaştım arkadaşlık olaylarından. Ara ara bana adım atana gidiyorum o kadar. Yaşımda oldu 34. Gerçekten kendinde olmayana hasetlenmeyecek, mutluluğunla mutlu olacak insanlar var mıdır bilmiyorum benim karşıma çıkmadı. İş yerinde sevdiğim insanlar var birkaç kez dışarıya taşıma olaylarına katıldığım oldu baktım nerdr çokluk orda bkluk o olaydan da elimi çektim. Öyle işte bende çok isterdim bol bol yazışıp konuşabileceğim bir dostum olsun
 
Ah nomu seni görünce konun aklıma geliyor ne yaptın o arkadaşını beklediniz mi döndünüz mü? :)
 
Ya bu samimi arkadaşlık olayı kafa denkliği ile oluyor bence..Zevkler ilgi alanları vs.Mesela 2009 yılında gittiğim bir kurstan 5 kişilik bir grup olduk çok ta severim hepimizin motivasyonu çok güzel..Hala belli günlerde buluşuruz telefondan iletişim kurarız..Birlikte program yaparız hatta programı birbirine uyanlar var tatillere çoluk çocuk giderler..Aramızda zerre kadar kıskançlık hissetmedim..Allah eksikliklerini göstermesin hepsi gerçek dosttur yani.. ama 10 küsür yıldır birlikte çalıştığım, ailemden çok gördüğüm paylaşımlar yaşadağım dost sandığım kişilerden kazıklar yediğim de oldu... Sonra liseden,üniversiteden beri arkadaşlığım devam eden kişiler var evet hayat akışında çok sık görüşemiyoruz ama ne zaman iletişim kursak hiç ayrı kalmamış gibi içten samimi olabiliyoruz..Biliyorum ki ihtiyacımız olduğunda birbirimiz varız.. Hatta ve hatta yıllar önce kadınlar kulübünde hamilelik sayfasından dostluklar kurduk, kafaları uyuşan çocuklarını birlikte büyütüp gerçekten dost olan kişiler birlikte yol aldılar..Şimdi başka bir şehirde yaşıyorum yakınımda hiç arkadaşım dostum ya da sohbet edebileceğim kimse yok insan istiyor tabi ki birileri ile bir şeyler paylaşmak iki kahve içip gülmek eğlenmek...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…