Aralık 2 de transfer oldum . Bi yemek ıcın bide lavabo ihtiyacım ıcın yataktan çıkıyorum hatta bazı akşamlar eşim sıkıldın gel bızımle otur diyor hayır dıyorum . 3 ay boyunca kalkmıcam. Aynı süreçlere tekrar dönemem üstelik kalan embrıyoların şansı varmı yokmu onu bile bilmiyorum .
Yemeklerı kayınvalidem ya getırıyor ya gonderıyor eşiminde elinden her iş gelir zaten . Kendı iş yerımız olduğu ıcın eleman var die gitmiyor kayınbiraderim ilgileniyor sürekli evde bu süreçte eşim çıksa bile annem benimle yaşıyor ona seslenebilirim …
Bi oğlum var Allah razı olsun anlayışlı sıpam oda elinden gelenı yapmaya calısıyor ama tabi o annesının beli ağrıyor zannediyor
kalp atışını duymadan söylemek istemedik .sonra eşim kardeş için annesının ondan feragat edip oyun oynarken falan yalnız bıraktığı hissiyle piskolojik yıpranmasın die ayaklanınca söyleyelım , en azından telafi edebilicek gücün olur gönlünü kırmayız oda bu sürecin bizi ayırdığını anlamaz gibisinden düşündük.. anne kuzusu olmayışı bu süreçte beni çok zorlamadı babasıyla arkadaş olduğundan çok şükür şu ana kadar yıpratmadık süreç nası ilerler bilmiyorum .
Temızlık konusunda espri yapıyorum komşular belediyeyı arasın yine yapmam 3 ay beni unutun diyorum :) normalde de yardım için gelen ablamız var ayda bir zaten o yüzden günlük rutinleri de eşim hallediyor annesilerle .
Size abartı gelebilir ama kesinlikle çok çok yerınde duramayan biri olarak Benı çok zorladı. sigara kullanımı aşırı biri olarak anında transfer günü pat die kestim ve bu süreçte kimsenın gönlünü kırmamak eşimi annemi çocuğumu yıpratmamak ıcın hep Meryem suresi dınledım hıc boş bırakmamaya çalıştım kendımı , beynımın benımle konuşmasına müsade etmedim . Hersey den önemlisi de transfer olmuştum nasıl kendımı strese sokabilirdim tam bir polyanna edasıyla 20 gündür sessızce yatıyorum
yatak odamdaki tv bile benden sıkıldı hatta eşim diyor ki döngün geçiyor ama hala çok sakinsin korkuyorum Senın için
bende kendın ıcın korkmuyorsan sorun yok diyorum böyle böyle gecıyor . Ben bu süreci defalarca kez yaşasam dayanabılırım belki ama , eşimi çocuğumu annemi kayınvalidemlerı asla bunca insanı böyle bi sürecin stresi yorgunluğu özellikle de sorumluluğu altında bırakmak istemiyorum .
Herkes ıcın süreç aynı değildir yanında biri olmayabilir ama yormayın kendınızı bırakın akşam eslerınız halletsin sonuçta bi sperm verip hayata devam edıyorlar
3 ayda ölmezler sizsiz