sancım var gibi kasıklarda,adet öncesi gibi.normalmiii
inşallahhhh.....
nobetciyim ayaktayim hep 
kızlar ben yine sizinle dertleşmeye geldim. ben galiba depresyondayım. ne yapmam lazım yardım eder misiniz bana? burda ne sorunları olanlar var hep biliyorum. Rabb'ime binlerce sükür benim öyle çok büyük bir sorunum yok ama, kendimi çok mutsuz hissediyorum. sürekli ağlamak istiyorum. hiç bişey boğazımdan geçmiyor. yaptığım hiç bir şeyden zevk almıyorum. geceleri uyumakta çok zorluk çekiyorum. ya çok gec dalabiliyorum uykuya ya da uyusamda 15dk da bir uyanıyorum. rüyalarım genelde kabus boyutunda geçiyor. sabahları yani gunduzleri yatsam saatlerce uyusam istiyorum. gun içinde giyinmek evden çıkmak makyaj yapmak hatta dus bile yapmak istemiyorum. yemek yapmak istemiyorum. zaten hiç bir şey yapmak istemiyorum. size su an yazarken bile yine ağlıyorum. ne olacak benim bu halim? az önce komsu geldi aşure getirmiş bana açtım kapıyı gözlerim yas, türlü bahaneler ürettim kötü bir haber aldım diye filan. yani durumlar böyle. Rabb'im buyuk acılar vermesin ama işte halim bu
:)) he ya iyiki yazdın ben de yazarken bır tuhaflık oldugunu hıssettım de neysekı ogrendık
saol canım Allah razı olsun. benim bu depresif halim tamemen çocuk isteğimle ilgili değil canım ya, bi tek o değil yani o konuda Rabb'e sığındık dualarımızı ediyoruz tedavimizi oluyoruz. bizim Allah'a çok şükür dediğin gibi sağlığımız da yerinde. ama maddi çok sıkıntı içindeyiz mesela, annemin sağlığı hiç iyi değil eşimin kpss yds maratonundan onu neredeyse hiç göremiyorum. konuşabildiğimiz zamanlarda ne zaman bizden bahsetmek istesem o yine bu konular mı gibi yaklaşım gösteriyor. daralıyorum galiba.kızlar ben yine sizinle dertleşmeye geldim. ben galiba depresyondayım. ne yapmam lazım yardım eder misiniz bana? burda ne sorunları olanlar var hep biliyorum. Rabb'ime binlerce sükür benim öyle çok büyük bir sorunum yok ama, kendimi çok mutsuz hissediyorum. sürekli ağlamak istiyorum. hiç bişey boğazımdan geçmiyor. yaptığım hiç bir şeyden zevk almıyorum. geceleri uyumakta çok zorluk çekiyorum. ya çok gec dalabiliyorum uykuya ya da uyusamda 15dk da bir uyanıyorum. rüyalarım genelde kabus boyutunda geçiyor. sabahları yani gunduzleri yatsam saatlerce uyusam istiyorum. gun içinde giyinmek evden çıkmak makyaj yapmak hatta dus bile yapmak istemiyorum. yemek yapmak istemiyorum. zaten hiç bir şey yapmak istemiyorum. size su an yazarken bile yine ağlıyorum. ne olacak benim bu halim? az önce komsu geldi aşure getirmiş bana açtım kapıyı gözlerim yas, türlü bahaneler ürettim kötü bir haber aldım diye filan. yani durumlar böyle. Rabb'im buyuk acılar vermesin ama işte halim bu
Canim benim ne kadar iyi anliyorum seni bilemessin ayni bende oyleyim ama aglayamiyorum bile herkesin yaninda bide gulmem gerekiyo basariyorum ama elimizden gelen dua etmek istemek israrla istemeliyiz elbet bir gun gelecek biz de mutlu olcaz ben artik elimdekilere bakiyorum sagligim yerinde huzurluyum maddi manevi sikintim yok cocuk ozleminden baska ama oyle bi hal aldiki hicbirseyi goremez oldum olduk
Allah kuluna yetmez mi diye soruyorum hep uzuntulu zamanlarimda
Birde icin cok daraldigi zaman
La tahzen innellahe meassabirin de iyi gelir
canım alıntı konusuna değindiğin iyi oldu. bu kadar çok değişiklik yapılmasını hiç sevmiyorum. az önce adrenalin85ten alıntıladığım gibi başka başka sorunlarımız da var canım ya Rabb'im merhametini esirgemesin üstümüzden.
Canım benim yaaa çok sevindim, Allah kalp atışını duymayı, sağlıkla kucağına almayı nasip etsin, o zaman senden de dua bekliyruz, hamilelerin duası kabul olurmuş, :) darısı bize inşallaharalığın ilk günü mutlu bir haberle baslasın az önce sonuçumu aldım HAMİLEYİM
çok mutluyum allahım tamamına erdirir inşallah kızımın duaları kabul olmuş rabbim isteyen herkeze nasip etsin
saol canım Allah razı olsun. benim bu depresif halim tamemen çocuk isteğimle ilgili değil canım ya, bi tek o değil yani o konuda Rabb'e sığındık dualarımızı ediyoruz tedavimizi oluyoruz. bizim Allah'a çok şükür dediğin gibi sağlığımız da yerinde. ama maddi çok sıkıntı içindeyiz mesela, annemin sağlığı hiç iyi değil eşimin kpss yds maratonundan onu neredeyse hiç göremiyorum. konuşabildiğimiz zamanlarda ne zaman bizden bahsetmek istesem o yine bu konular mı gibi yaklaşım gösteriyor. daralıyorum galiba.
sağol canım ilgilendiğin için. aynı anlattığın gibi işte. bi tür tuhafım bugunlerde.Canım dediğin gibi keşke tek derdimiz çocuk olsa. Günün 3 saatini yolda geçiriyorum be. Hatta bu sabah sadece işe geliş 2 saat 15 dakika sürdü. Belimde iki tane fıtık var. Otur otur iyice ilerledi fıtığım. Ne eşimin tayinini istanbula veriyorlar ne de benimkini kocaeline alıyorlar. Artık bu yol ikimizide mahfetti. Herkes torpil bulup işini hallediyor ama biz sap gibi kaldık ortada. Uğraşıp duruyoruz. Umarım biran önce olur.
Canım eşinin de işi zor. O sınav stresini ben de çok çektim. Tabi evlenmeden önce. O zamanlar eşimi tanımıyordum. O yüzden eşini iyi anlayabiliyorum. Bence üstüne gitme. Mesela ben artık bebek olayından çok bahsetmiyorum ( gerçi farklı şekillerde yansıtıyorum) :) Ya ne desem boş valla. Kelin ilacı olsa başına sürer :) Bende konuşuyorum işte napimm
kızlar ben yine sizinle dertleşmeye geldim. ben galiba depresyondayım. ne yapmam lazım yardım eder misiniz bana? burda ne sorunları olanlar var hep biliyorum. Rabb'ime binlerce sükür benim öyle çok büyük bir sorunum yok ama, kendimi çok mutsuz hissediyorum. sürekli ağlamak istiyorum. hiç bişey boğazımdan geçmiyor. yaptığım hiç bir şeyden zevk almıyorum. geceleri uyumakta çok zorluk çekiyorum. ya çok gec dalabiliyorum uykuya ya da uyusamda 15dk da bir uyanıyorum. rüyalarım genelde kabus boyutunda geçiyor. sabahları yani gunduzleri yatsam saatlerce uyusam istiyorum. gun içinde giyinmek evden çıkmak makyaj yapmak hatta dus bile yapmak istemiyorum. yemek yapmak istemiyorum. zaten hiç bir şey yapmak istemiyorum. size su an yazarken bile yine ağlıyorum. ne olacak benim bu halim? az önce komsu geldi aşure getirmiş bana açtım kapıyı gözlerim yas, türlü bahaneler ürettim kötü bir haber aldım diye filan. yani durumlar böyle. Rabb'im buyuk acılar vermesin ama işte halim bu
Happy Meal cim böyle zamanlarımız hepimizin oluyor malesef ve biz sana şu anda ne desek senin ruh halin değişmeyecek biliyorum. Zaten bizim söyleyeceğimiz herşeyi sen biliyorsun ve kendi kendine söylüyorsun ama bazen elimizde olmuyor üzülmeyi engellemek. Bunun için önce şükür diyeceğiz, sayamayacağımız kadar güzelliklere sahibiz aslında. Sonra da bu olayları düşünmemek için daha önce de öylemiş miydim bilmiyorum ama ben kendime bir uğraş buluyorum, mesela örgü örüyorum bazen, bazen bir gün çeşit çeşit hamur işi yapıp buzluğa koyuyorum misafir gelince çıkırtmak üzere, bu aralar bir puzzle yapmaya başlayacağım mesela 1000parça alıyorum üzerine düşersem 1 ayda falan bitiyor, bebeğimin odası için güzel bi puzzle almayı düşünüyorum tamamlayınca inşallah güzel haberi de alırım diyorum. Yani kısacası birşeyler yapmaya başla, devamı geliyor, çık vitrinlere bak yani kendini meşgul et yoksa insanın aklından çıkmıyor morali bozuluyor. Lütfen böyle yapma kendine zarar veriyorsun, bebek mutlu bir anneye tutunsun izin ver de :)