- 3 Şubat 2018
- 6.103
- 24.050
- 27
-
- Konu Sahibi Merkur Retrosu
- #1
En doğrusunu yapıyorsun kurstan deneyim kazan tekrar. Gerekiyor ise kendi arabanı al gez27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.
Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.
Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.
Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.
Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
Ay güldürdünüz valla şu halimle çok tatlısınızMadem paran var vimla kankaaaaas
Paran varsa istediğin hocayı da tutarsın istediğin arabayı da çekersinkocanı babanı da boşver erkeklerin bir şey bildiği yok
Haklısınız valla cesaret geldi şu an başta saçmalıyorum mu falan dedim ama başka türlü olmayacak bu iş. İyi ki varsınızEn doğrusunu yapıyorsun kurstan deneyim kazan tekrar. Gerekiyor ise kendi arabanı al gez
Yok bazı nadir eşler abi babalar güzelce öğretiyor, bazısı da arabaları kıymetli oluyor tuhaflaşıyorlar. Hiç üzdüğüne değmez kendini, onlar üzülsünHaklısınız valla cesaret geldi şu an başta saçmalıyorum mu falan dedim ama başka türlü olmayacak bu iş. İyi ki varsınız
Hepsi aynı ya gerçekten. İş arabaya gelince tam öküzler. İyi yapmışsınız valla. Bana da cesaret geldi şimdi yapıcam dediğiniz gibi. Hoca da iyi olur. Ehliyetteki kadın hocam inanılmaz iyi biriydi hem çok motive ediyordu hem de çok iyi öğretiyordu.Esle de babayla da araba kullanma ogrenilmez yanindayken cikilmaz. Esimi havalimanina biraktigim bir gun “ya sus ya in asagi taksiyle git” diye didismisligim var. Benim tavsiyem tek basiniza yavas yavas cikmaya baslayin. Once bos saatlerde sonra hareketli saatlerde. Baktiniz zorlaniyorsunuz kendi aracinizda direksiyon dersi alirsiniz.
Ehliyet hocam da kadındı çokk güzel sürüyordu ve öğretiyordu gerçekten erkeklerin bir nane bildiği yok bomboş konuşuyorlar. Bir şekilde öğrenmişsiniz çok sevindim sizin adınıza ben de hoca tutma işine iyice ikna oldum darısı başıma inşallahNe koca ne baba ne kardeş ile araba öğrenilmez assssslaaaaa verin parasını hoca tutun instagram dolu kadın sürüş hocası kafanız rahat mis gibi öğrenirsiniz bana kardeşim öğretmişti birbirimize girerdik güya kendisi okumuş etmiş doktor. erkekler sürüş öğretmeye gelince hanzolaşiyorlar şimdiki aklım olsa hoca tutar ugrasmazdim.
Hem de nasıl özgüvenim yerle bir oldu resmen. Şimdi baktım evin yakınında kurs varmış yorumları iyiymiş ilk işim gidip kaydolmak olacak. Çok sağ olunKocadan, babadan hoca olmaz.
Olursa da oyle insani panik yaptırırlar
Çok haklısınız valla kimler kimler sürüyor görüyoruz trafikte. Eş olsun baba olsun çok yere stres yaptırıyolar. Kendileri güzel sürse hadi neyse. En iyisi kendi başına halletmek.En güzel tecrübe eşsiz sürünce kazanılıyor bence. Eşimin yanında ben stres oluyorum.
Tek başıma trafikte çok daha rahatım.
Sen araba kullanabiliyorsun ki . Önce hafiften sakin trafiği olan uzun yollara çık yalnız başına mesela kahve içmeye başka ilçeye git . Sonra iyice arabaya alışınca zaten özgüven gelecek en zor trafiklere gireceksin . Senin sorunun düzenli ve sürekli araba kullanmamak . 1 2 ay sonra zaten sorun kalmayacak ondan sonra kullanmasanda unutmazsın merak etme . Ben 1 yıl ara verdim . Sonra tekrar araba alınca hiç zorluk yaşamadım . otomatik veya manuel kullandım . bundan önceki otomatik mikraydı . şimdi gene 2010 model manuel eski bir arabaya biniyorum . Hiç zorlanmadım ama ilk defa yaparken 1 ay gerçekten zor oluyor sonra alışıyorsun .Hem de nasıl özgüvenim yerle bir oldu resmen. Şimdi baktım evin yakınında kurs varmış yorumları iyiymiş ilk işim gidip kaydolmak olacak. Çok sağ olun
Eşten , babadan öğretmen olmaz zaten. Eşim gaz ile frenin yerini bilmez, araba kullanmaktan nefret eder ama hep konuşur; yavaşla, kırmızı ışık, tali yol, ara sokak, motorcu, serit..... offffff dedirtir yani !27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.
Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.
Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.
Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.
Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.
Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.
Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.
Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.
Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.