- 26 Temmuz 2024
- 36
- 48
- Konu Sahibi Merkur Retrosu
- #21
Kocadan hoca olmaz bunu hiç söylemediler mi size
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Şehrinizde hocalar vardır Instagram da her şehirden bolca direksiyon eğitmeni var. Alın 10 saat ders tertemiz çıkın trafiğe27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.
Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.
Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.
Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.
Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
Bu benim kocam. Evde araba işi bende. Ama uzun yolda çok yorucu oluyor. Çocuklar da küçük. Ama maalesef kullanmaya yeltenmiyor ama yanımda hiç susmazEşten , babadan öğretmen olmaz zaten. Eşim gaz ile frenin yerini bilmez, araba kullanmaktan nefret eder ama hep konuşur; yavaşla, kırmızı ışık, tali yol, ara sokak, motorcu, serit..... offffff dedirtir yani !
Özel hoca tutabilirsiniz ki etraf gerçekten maganda dolu . siz ne kadar sakin kullanayim, kurallara uyuyayım derseniz onlar uymadığı için sıkıntı. Bunun için küslüğü uzatmanın anlamı yok. Özür dilerse affedin.
Öncelikle size maaşallah diyorum. Özgüveniniz var, farkındalığınız var, hata yapmadığınızın ya da başkalarının hatalarının farkında olmak bile çok güzel bir aşama. Benim de ehliyetim yıllarca kimlik olarak durdu. Araba aldım, manuel, zor geldi. Özel hocadan kendi aracımla ders aldım hatta ama kendime güvenim yoktu. Otomatik şu an aracım. Stressiz sürüyorum çok şükür. Asla eşimin yanında sürmüyorum. Kesin modumu düşürür. Yoldaki çukuru o farketmeyince belediye suçlu, ben farketmezsem dikkatsizim, arabanın ön takımları gitti bla bla bla. Klasik erkek... Sırf bu yüzden onunlayken aracı ben kullanmıyorum.27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.
Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.
Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.
Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.
Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
yaparsınız siz o azim ve beceri sizde varEhliyet hocam da kadındı çokk güzel sürüyordu ve öğretiyordu gerçekten erkeklerin bir nane bildiği yok bomboş konuşuyorlar. Bir şekilde öğrenmişsiniz çok sevindim sizin adınıza ben de hoca tutma işine iyice ikna oldum darısı başıma inşallah
Aramıza hoş geldin. Kocadan direksiyon hocası olmuyor. Özel ders al ve kendine iyice güvendiğinde özellikle hafta sonları o uyurken arabayı al kaç, dolaş biraz. Erkekler arabaları söz konusu olduğunda nedense canavara dönüşüyor. Arabaya beraber binerken pazarlık yap 'ağzını açarsan cadde ortasında duru iner giderim haberin olsun' de. Şu an da bence barışmana gerek yok, bırak sürünsün. Ben en son 'al anahtarını k.çına sok' diye bağırmıştım27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.
Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.
Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.
Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.
Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
Ya kusura bakma sonuna çok güldüm çünkü bende aynısını yapmıştım demek o noktaya boşa gelinmiyormuş ben üstüne yolun ortasında durup arabadan kovmuştum shsjdjAramıza hoş geldin. Kocadan direksiyon hocası olmuyor. Özel ders al ve kendine iyice güvendiğinde özellikle hafta sonları o uyurken arabayı al kaç, dolaş biraz. Erkekler arabaları söz konusu olduğunda nedense canavara dönüşüyor. Arabaya beraber binerken pazarlık yap 'ağzını açarsan cadde ortasında duru iner giderim haberin olsun' de. Şu an da bence barışmana gerek yok, bırak sürünsün. Ben en son 'al anahtarını k.çına sok' diye bağırmıştım
Getiriyorlar vallahi, normalde bir dediğimi iki etmeyen kalbimi kırmaktan ödü kopan adam yaratığa dönüşüyor. O gece kavagamızı konu komşu duymuştur kesin, bildiğin sinir krizi geçirdim, soluğum kesildi ağlamaktan. Ama üzüntüden değil bildiğin sinirden. Başlarım arabalarının kıymetineYa kusura bakma sonuna çok güldüm çünkü bende aynısını yapmıştım demek o noktaya boşa gelinmiyormuş ben üstüne yolun ortasında durup arabadan kovmuştum shsjdj
Benim kendi aracımdı bide yani kıskanacağı bir malı da yoktu ama inanılmaz ego yapmıştı sürekli uyarıyordu kızıyordu ben tepki verince bağırıyordu nişanı atma noktasına gelmiştik normalde asla ama asla öyle biri değildir. Benim arabama kim binse çok güzel sürüyorsun diyor benimkinin bi yeri kalkıyor kıskanc sonra o arabasını sattı şimdi benimkine dokundurmuyorum intikamımı aldım sjsjdjGetiriyorlar vallahi, normalde bir dediğimi iki etmeyen kalbimi kırmaktan ödü kopan adam yaratığa dönüşüyor. O gece kavagamızı konu komşu duymuştur kesin, bildiğin sinir krizi geçirdim, soluğum kesildi ağlamaktan. Ama üzüntüden değil bildiğin sinirden. Başlarım arabalarının kıymetine
Benim ehliyetim 17 yıl cüzdanda bekledikten sonra araba alıp hocayla derse başladım.Hoca yoğun trafikte arada direksiyona müdahale ediyordu çeviriyordu.O müdahale edince ben direksiyonu bile çevirmeyi bırakıyordum.Sonra ekstra olarak sabah erkenden yollar boşken çıktım,esas öyle yol kat ettim, kendime güvenim geldi.Yalnizken tüm dikkatinizi bu işe verebiliyorsunuz.Hoca da tutsanız sabahları tek deneyimler yaşayın.27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.
Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.
Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.
Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.
Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
O kadar haklısınız ki. Helal olsun size çok büyük mücadeleler vermişsiniz. Darısı başıma ben de kararlıyım yapıcam. Desteğiniz için çokkkk teşekkür ederimAraba sürerken laf etti diye yolun ortasında el frenini çekip bir daha konuşacaksan şimdiden in demiştim aileye : ) herkes kornaya basıyor umrumda değil tabi trafikte 0 heyecan bende . araba onların arabası ilk ehliyet aldığım gün . O gün en işlek yerlere girdim vs vs . Banada sürücü kursuna yazılana kadar arabayı sürdürmediler . Bari boş bir yere gideyim debriyaj fren gaz öğreneyim demiştim işim var dedi tekrar sormadım sürücü kursuna gidemedim işten dolayı sadece 1 kere güzargah öğrenmek için gittim . Ehliyet alırken yanımda ki görevli yolu tarif etti . park ederken yardım etti vs . Motor ve bagajı açtı soru sordu bilemedim . anlamadım ama tek o gün 26 kişiden ben geçmişim ... denetleme varmış müfettiş bir şeyler dediler ama . Sonra 2 ay düzenli sürdüm çok eski bir araba bu arada manuel . Sonra artık her arabayı sürüyorum önce kendine güvenmen gerekiyor . Yeni arabaya alışmakta 2 3 gün alıyor çok öz güvenli olma sürtme ihtimalin oluyor park veya çok dar yerlerden geçerken . Daha hiç kaza yapmadım 2 defa arkamdan ufak çarpmalar oldu arabamda bir şey yoktu o şekilde kapattık . Direk arabama arkadan çarpınca el frenini çektim trafik tıkandı arabama baktım bir şey yoktu genede sağa çek dedim .iyice kontrol ettim o şekilde gönderdim. Kısacası sen kendine güven ve kimseyi karıştırma . Zaten biri birşey söylediğinde kafan karışıyor dikkatin dağılıyor heyecan vs. yaptıran biri ise . Çek el frenini at arabadan taksi ile gel sen dikkatimi dağıtıyorsun kaza yaptıracaksın de . Bir daha susar . Arabaya kıyamıyorsa o arabaya binmem yolcu olarak bile giderim parama sahip çıkarım eski bile olsa kendi arabamı alırım . O zaman anlar eşinden ne önemli olabilir . En fazla masraf çıkar . Ben hep kadınlar güçlü olmak zorunda kafasında biriyim . Kabul edemeyeceğim davranışlardan birisi de bu ... Bu kadın erkek ayrımı yapan ailelerde sinir bozucu aslında kız çoçuklarına 18 yaşına gelince ehliyet alıp araba sürmeyi öğretmek imkan varsa ufak çaplı bir araba almak lazım . Çünkü kadınlar çoçuk olursa ordan oraya ordan oraya yolcu taşımacısı moduna bağlıyor .
Maşallah çok sevindim sizin adınıza. Ettiği laflara yine takılmam da sürmek istediğimde mırın kırın ediyor zar zor tamam diyor ona sinir oluyorum ne kıymetli arabası var diye. Aciz olup hep birilerinin beni bir yerlere bırakmasını istiyorum umarım ben de iyice öğrenirim yakında çok teşekkürler desteğiniz için :)Bana araba kullanmayı babam öğretti. Ağlayarak arabadan inip istemiyorum arabanı demişliğim var. 21 senedir araç kullanıyorum, tek kazam ayna çarpması. Babam hala arabama bindiğinde dur, yavaş, şuradan dönerken dikkat et vs diye tonlarca uyarı yapar ki her gün geçtiğim yollardır. Çok takılmayın bence, en azından yanınızdaki kişiye nazınız geçiyor, yabancı değil eşiniz. Ha ama tabi imkanınız varsa hoca tutun tabi ama eşinizin bu sözlerini çok dert etmeyin. Tekeriniz hep düz bassın :)