Kafam o verdiğin ev örneğine kdr gitmez umarım. Ben dün de işte her zaman aklımda ve sürekli instagramda gördüğüm kişiyyle karşılaştım. Ve kim bu be oldum ilk önce. Sonra x'e ne kadar benziyor dedim. Sonra o mu dedim anca emin oldum. Ki mesafe baya yakındı. Beynim seçmiyor. Hangisi benim evim diye düşünüyorsan baya ağırdı demekki.
Ilk zamanlar seninki gibi unutuyor hatırlamıyordum ama sonrasında bu şekilde bir durumla karşılaştım ve o andan sonra yardım almaya karar verdim.
Sen kendi kendini tedavi edebilirsin ancak, çünkü ilaç bir yere kadar.2,3,4,5...kaç kutu kullanacaksın,bırakınca unutmuş mu olacaksın her şeyi?..tabi ki hayır...
Kendini mutlu etmeye çalış, gez, dolaş.imkanın varsa küçük bir tatil yap.seni koşulsuz seven insanlarla beraber olmaya gayret et.bir yerden başlamak gerekiyor çünkü.
Ve seni mutsuz eden arkadaşlarını yada her kimse,görme, duyma.bazı insanlar çok enerjisini düşürüyor insanın.
Bem bu durumu 4 yıl önce yaşadım ve o dönemde çalıştığım iş yüzünden böyle oldum.dengesiz bi patron, yetersiz bir yönetici ve saçma sapan şeyler.
İşten çıktım, ilaçları azalttım.dinlebdim,uyudum,yemek yapmayı çok severim, yemek yaparak rahatlattım kendimi.tv gazete okumadım, izlemedim haberleri.beni düşünmeye iten hiçbir işle meşgul olmadım ve şu an o kadar iyiyimki...
Bir keresinde doktorum, bana normal bir insandan çok daha zeki olduğun için bütün bunlar oluyor demişti.herkesin her söylediğini hatırlayıp, alttan alta laf sokanların farkında olduğun için böylesin demişti hiç unutmam o lafını.
O yüzden ilgisiz olmak lazım biraz hayata karşı...
Umarım en kısa zamanda düzelir durumun.
iPhone 'den Tapatalk aracılığı ile gönderildi
Çok zor .
Özellikle psikolojik vakalar için. Sen ne kadar ilaç kullanırsan kullan, ne kadar tedavi görürsen gör kendin yapabileceklerine inanmazsan başaramazsın. 
