Merhaba kk, eski üyeyim ama site yenilenince üyeliğim silinmiş, ben de yeni üyelik aldım. Sorunuma gelince, ailem. 4 kardeşiz, 3 kız ve 1 erkek. Bu yaşıma kadar anne ve babam abime bizden daha imtiyazlı davrandı. Kızlarını dershaneye bile göndermezlerken abime her ayrıcalık tanındı, babama miras bir ev kaldı, hemen abimin üzerine yapıldı, vs... Zaten bu duruma alışmış ve ailemden bir beklentim kalmamıştı, kendi ayaklarımın üzerinde duran ve bundan memnun olan bir insandım, taaa ki eşimin mecburi hizmeti Doğu’nun ücra bir köşesine çıkana kadar. Oğlum 1,5 yaşına gelene kadar ücretsiz izin kullandım. Eşimin iş arkadaşının eşine çocuğumu emanet edebileceğimi anlayınca işe başladım. Bakıcı bizim eve geliyordu, ders saatim de azdı, hepimiz mutluyduk. Ama o kadar çetin bir kış oldu ki kadın evimize gidip gelememeye başladı. Minibüs, dolmuş yok, kadını anca eşim eve gelince evine bırakabiliyorduk. Sonra başka nedenlerle kadın bizi bıraktı. Ben sömestr tatilinde ortada kaldım. Anneme yalvardım gelmedi ( abimin oğluna 3 yıl baktı, daha da bakacaktı da abimin tayini çıktı) Babam emekli, evde eşi vefat eden ablamla yaşıyorlar. Gelemeyecek durumları yok yani. Doğuda yaşamış olanlar bilirler, kimse eve gelmek istemiyor, herkes evine istiyor çocuğu.Devir zaten kötü, ben asla çocuğumu başkasının evine vermem. Çok aradım, çok gözyaşı döktüm, sonunda güç bela iyi birini bulduk. Yine aileme kızmadım. Sonra eşimin tayini memleketimize yakın bir yere çıktı ( tayin dönemlerimiz uyuşmuyor maalesef) ve ben oğlumla yalnız kaldım. Annem-babam oralı olmadılar. 6 aydır da onları görmüyorum zaten. Haftada bir-iki gün telefonla aramakla annelik yaptığını zanneden annemi telefondan engelledim. Bu hafta çok hastaydım, oğlumla ilgilenemedim, ben hasta yattım oğluma televizyon bakıcılık yaptı ve benim canıma da tak etti. Sizce kızmakta haksız mıyım ? ( Not: Kayın pederim rahmetli oldu, kv dizlerinden ameliyat oldu, yanıma gelemez ama gel deseydim gelirdi, Oğluma anne-babamdan daha düşkün, oğlum dede-anneanne be demek onu bile bilmiyor)
ne büyük bir ayıp..
