Annemle ve babamla konuşmuyorum...

Merhaba kk, eski üyeyim ama site yenilenince üyeliğim silinmiş, ben de yeni üyelik aldım. Sorunuma gelince, ailem. 4 kardeşiz, 3 kız ve 1 erkek. Bu yaşıma kadar anne ve babam abime bizden daha imtiyazlı davrandı. Kızlarını dershaneye bile göndermezlerken abime her ayrıcalık tanındı, babama miras bir ev kaldı, hemen abimin üzerine yapıldı, vs... Zaten bu duruma alışmış ve ailemden bir beklentim kalmamıştı, kendi ayaklarımın üzerinde duran ve bundan memnun olan bir insandım, taaa ki eşimin mecburi hizmeti Doğu’nun ücra bir köşesine çıkana kadar. Oğlum 1,5 yaşına gelene kadar ücretsiz izin kullandım. Eşimin iş arkadaşının eşine çocuğumu emanet edebileceğimi anlayınca işe başladım. Bakıcı bizim eve geliyordu, ders saatim de azdı, hepimiz mutluyduk. Ama o kadar çetin bir kış oldu ki kadın evimize gidip gelememeye başladı. Minibüs, dolmuş yok, kadını anca eşim eve gelince evine bırakabiliyorduk. Sonra başka nedenlerle kadın bizi bıraktı. Ben sömestr tatilinde ortada kaldım. Anneme yalvardım gelmedi ( abimin oğluna 3 yıl baktı, daha da bakacaktı da abimin tayini çıktı) Babam emekli, evde eşi vefat eden ablamla yaşıyorlar. Gelemeyecek durumları yok yani. Doğuda yaşamış olanlar bilirler, kimse eve gelmek istemiyor, herkes evine istiyor çocuğu.Devir zaten kötü, ben asla çocuğumu başkasının evine vermem. Çok aradım, çok gözyaşı döktüm, sonunda güç bela iyi birini bulduk. Yine aileme kızmadım. Sonra eşimin tayini memleketimize yakın bir yere çıktı ( tayin dönemlerimiz uyuşmuyor maalesef) ve ben oğlumla yalnız kaldım. Annem-babam oralı olmadılar. 6 aydır da onları görmüyorum zaten. Haftada bir-iki gün telefonla aramakla annelik yaptığını zanneden annemi telefondan engelledim. Bu hafta çok hastaydım, oğlumla ilgilenemedim, ben hasta yattım oğluma televizyon bakıcılık yaptı ve benim canıma da tak etti. Sizce kızmakta haksız mıyım ? ( Not: Kayın pederim rahmetli oldu, kv dizlerinden ameliyat oldu, yanıma gelemez ama gel deseydim gelirdi, Oğluma anne-babamdan daha düşkün, oğlum dede-anneanne be demek onu bile bilmiyor)

Keske kayınvalidenizi cagırsatdınız, birbirinize destek olurdunuz. Gecmiş olsun bu arada. Simdi herkes diyecek ki bakmak zorunda değil evet asla değil ama adil davranılmak zorunda evlatlar arasında.

Biraz sonra burası "ama o annen, baban" yazılarıyla dolar.
Hayatta iyi ve kötüler var. Ve kötüler anne baba olamaz diye bir kuralda yok. Kalbiniz ne diyorsa onu yapın.

Aileniz torunlarına bakmak zorunda değiller ama evlatlarının arasında ayrımcılık yapan aileye ben de tavır alırdım, bu kısım çok daha üzücü. Torunlarına bakmak zorunda değiller dedim ama bu sürekli bir işse eğer... Yani kırk yılın başında, ihtiyacınız olduğunda kalkıp gelmeleri onları zorlamazdı herhalde. İnsan evlatlarının yardımına koşmak istemez mi? Normalde ister. Ama demek ki içlerinde böyle bir hissiyat yok. Bu yaştan sonra değişmeyeceklerine göre, beklentilerinizi sıfırlayıp, gerekiyorsa da görüşmeyin. Nasıl olsa varlıkları da yoklukları da aynı.

tamam bakmak zorunda değil diyenler olacak ama
bu elzem bir durum
gelip idare edebilirdi kırılmakta haklısınız
eşi vefat eden ablanızı çağırın diyeceğim ama onun da çocuğu vardır belki

Allah yardımcınız olsun

Normalde bakmak zorunda değil derim ama insanın kendi çocuğu zor durumda olur da nasıl hiçbir tepki vermez anlamadım, doğudasınız yani ankara istanbul değil ki. Ben olsam ben de görüşmem anlaşılan onlar da görüşmek istemiyor zaten derim.

sunsea .!.:

Keske kayınvalidenizi cagırsatdınız, birbirinize destek olurdunuz. Gecmiş olsun bu arada. Simdi herkes diyecek ki bakmak zorunda değil evet asla değil ama adil davranılmak zorunda evlatlar arasında.

Genişletmek için tıkla...

Doktor kontrolleri var ve doktoru çok uzakta. Çok ağrılı bir ameliyat süreci oldu, dizlerine protez takıldı. Ona da çok iyi bakım şart. Zaten ameliyatlı haliyle on günlüğüne sırf oğlumu görmeye geldi ve acılar içinde kaldı kadın. Yani kalabilseydi kalırdı.

gulendam_34 .!.:

tamam bakmak zorunda değil diyenler olacak ama
bu elzem bir durum
gelip idare edebilirdi kırılmakta haklısınız
eşi vefat eden ablanızı çağırın diyeceğim ama onun da çocuğu vardır belki

Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...

Çocuğu var, çalışıyor. Ondan beklentim yok, çocuğuyla ilgilensin yeter. Sadece bir aylığına gelebilirlerdi, gelmek istemediler. Gelmemeleri için bir sebep bile yok. Zaten ona kırılıyorum.

elden ayaktan düşünce varlıgınızın farkına varırlar ama iş işten geçmiş olur
heee sen onlara gene bakarsın ama allah için olur.

Bakmak zorunda değiller ama yeri geldiğinde sokaktan geçen biri bizden bir şey rica edince yardım ediyoruz. Siz maddi bir şey beklememişsiniz etmemişsiniz. Oğulları ile sevgi yaşıyorlar kızlarını da ilerde kendilerine baksınlar diye doğurmuşlar belli ki.

sassyassyy .!.:

Normalde bakmak zorunda değil derim ama insanın kendi çocuğu zor durumda olur da nasıl hiçbir tepki vermez anlamadım, doğudasınız yani ankara istanbul değil ki. Ben olsam ben de görüşmem anlaşılan onlar da görüşmek istemiyor zaten derim.

Genişletmek için tıkla...

Aynen mecburiyetten görüşüyorlardı ve ben de mecburiyetlerine son verdim.

alkali_diyet .!.:

Doktor kontrolleri var ve doktoru çok uzakta. Çok ağrılı bir ameliyat süreci oldu, dizlerine protez takıldı. Ona da çok iyi bakım şart. Zaten ameliyatlı haliyle on günlüğüne sırf oğlumu görmeye geldi ve acılar içinde kaldı kadın. Yani kalabilseydi kalırdı.

Genişletmek için tıkla...

Hımm anladım oldukca zorlu bir dönem. Kendi aileniz için de birsey diyemem durumu kabullenmekten Baska care yok gbi.

Çok üzüldüm yaşadığın zorluklara ... arkadaşımin bakıcısı onu Mayıs ayında yarı yolda bıraktı kızın iki çocuğu vardı ve eşi şehir dışında geçici gorevdeydi.Kayinvalidesi gelmedi ,babasi çıktı geldi bir aya yakın seminer dönemine kadar iki bebek yaştaki çocuğa baktı.İnan isteyen evladının zor gününde yetişiyor ,istemeyen "kendimi hasta hissediyorum gibi , bir ay sonra doktor kontrolum var" diyip kenara çekiliyor. İçin nasıl rahat edecekse öyle yap.Umarim tez zamanda da eşinin şehrine tayin olursun.

Loreth .!.:

Aileniz torunlarına bakmak zorunda değiller ama evlatlarının arasında ayrımcılık yapan aileye ben de tavır alırdım, bu kısım çok daha üzücü. Torunlarına bakmak zorunda değiller dedim ama bu sürekli bir işse eğer... Yani kırk yılın başında, ihtiyacınız olduğunda kalkıp gelmeleri onları zorlamazdı herhalde. İnsan evlatlarının yardımına koşmak istemez mi? Normalde ister. Ama demek ki içlerinde böyle bir hissiyat yok. Bu yaştan sonra değişmeyeceklerine göre, beklentilerinizi sıfırlayıp, gerekiyorsa da görüşmeyin. Nasıl olsa varlıkları da yoklukları da aynı.

Genişletmek için tıkla...

Oğlum 2 yaşında, daha 1 saat bile bakmadılar. Dedim ya anneanne-dede bilmiyor çocuk. Daha neler neler var buraya yazmıyorum bile. Ama sadece bir aylığına gelebilirler değil mi ki zaten bakıcımı işten çıkarmayacaktım sadece yalnız kalmak istemedim.

Anamnez .!.:

Çok üzüldüm yaşadığın zorluklara ... arkadaşımin bakıcısı onu Mayıs ayında yarı yolda bıraktı kızın iki çocuğu vardı ve eşi şehir dışında geçici gorevdeydi.Kayinvalidesi gelmedi ,babasi çıktı geldi bir aya yakın seminer dönemine kadar iki bebek yaştaki çocuğa baktı.İnan isteyen evladının zor gününde yetişiyor ,istemeyen "kendimi hasta hissediyorum gibi , bir ay sonra doktor kontrolum var" diyip kenara çekiliyor. İçin nasıl rahat edecekse öyle yap.Umarim tez zamanda da eşinin şehrine tayin olursun.

Genişletmek için tıkla...

Zaten benim ailemden başka destek olmayan kimseyi görmedim. Görüşmek istemiyorum ısrarla benimle konuşmak istiyorlar. Neden ?

alkali_diyet .!.:

Oğlum 2 yaşında, daha 1 saat bile bakmadılar. Dedim ya anneanne-dede bilmiyor çocuk. Daha neler neler var buraya yazmıyorum bile. Ama sadece bir aylığına gelebilirler değil mi ki zaten bakıcımı işten çıkarmayacaktım sadece yalnız kalmak istemedim.

Genişletmek için tıkla...

Böyle anne babalar ihmal ettikleri evlatlarını işleri düşünce hatırlarlar. Gerçekten çok acı; bazı insanlar hiç tanımadıkları insanlara yardım etmek için kendilerini paralar, bazıları da böyle kendi doğurdukları evlatlara el uzatmaktan aciz. Hep derim; benim anne babam hayatta değil ama çok sevgi dolu insanlardı, en azından içimde hala sıcaklıklarını sevecenliklerini barındırıyorum. Ama böyle hayatta olup da o sevgi ve sıcaklığı çocuklarına verememiş bir anne babaya sahip olmak çok daha beter.

Engelledikten sonra ulaşmaya çalıştılar mı

sunsea .!.:

Hımm anladım oldukca zorlu bir dönem. Kendi aileniz için de birsey diyemem durumu kabullenmekten Baska care yok gbi.

Genişletmek için tıkla...

Ben kabullendim, bütün kırgınlıklarım birikti ve onlarla görüşmek istemiyorum. Çok mu radikal davranıyorum, onu merak ediyorum.

Loreth .!.:

Böyle anne babalar ihmal ettikleri evlatlarını işleri düşünce hatırlarlar. Gerçekten çok acı; bazı insanlar hiç tanımadıkları insanlara yardım etmek için kendilerini paralar, bazıları da böyle kendi doğurdukları evlatlara el uzatmaktan aciz. Hep derim; benim anne babam hayatta değil ama çok sevgi dolu insanlardı, en azından içimde hala sıcaklıklarını sevecenliklerini barındırıyorum. Ama böyle hayatta olup da o sevgi ve sıcaklığı çocuklarına verememiş bir anne babaya sahip olmak çok daha beter.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle öyle. Ben artık onların ikiyüzlülüklerinden bıktım. Yine de vicdan azabı çekiyordum, rahatladım, teşekkür ederim. Annem benim aklımda ben oğluma bakıcı bulamadığım için gözyaşı dökerken, aynı anda onun da abimin tayini çıktığı için gözyaşı dökmesiyle aklımda kalacak ne yazık ki...

alkali_diyet .!.:

Zaten benim ailemden başka destek olmayan kimseyi görmedim. Görüşmek istemiyorum ısrarla benimle konuşmak istiyorlar. Neden ?

Genişletmek için tıkla...

Çünkü bir zaman sonra onların sana ihtiyacı düşebilir.