Annemle sonumuz ne olur?

mortanem .!.:

Merhabalar. 28 aylık bir kızım var. Annem bakıyor. Farklı şehirlerde yaşadığımız için annem bizimle beraber kalıyor. 3 ay önce kızımı memeden kestim. Memeden kestigimden bu gune uykularimiz hep sorunlu. Daha önce memeyle uyuyan bir çocuktu beraber uyudugumuz icinde sorun olmuyordu. Memeden kestikten sonra odasını da ayırdım. Ve bu dönemde uyku için yardım almaya basladim. Bu donemde 4 aylik hamileydim ve hepimizin iyiligi için uyku sorununun çözülmesi gerekiyordu. Benim hamileligim ilerlemeden bunlari halletmem gerekiyordu.

Odasını ayırdığım dönemde kızımla ben ilgileniyordum. Bayram tatili ile beraber 1 aylık bir zaman diliminde odasını ayırdım. Ben daha büyük tepkiler bekliyordum ama çokta zor olmadi. Uyumak icin direndi ama odasını istememezlik yapmadı hiç. ilk baslarda 1 saatte uykuya dalan kızım son hafta artık 15-20 dk da uykuya gecer olmustu. Gece uyanmasi azalmıştı hatta cogu gece uyanmiyordu.

Ve izin bitti ise başladım annem döndü tabi. Anneme anlattim ne yapmasi gerektigini. Alıştığı bir duzen vardi benle vakit geciriyordu. Simdi ise baslayinca zor olacakti belki 1 hafta ama alisacakti. Ama annem dediklerimi yapmadi. Uyumak istemiyor agliyor diye ne istediyse yaptı. Zaten agliyor diye her istediğini yapar annem ama ben bunun önüne gecmeye calistim hep. Ve 3 gun sonra annemin bana müdahelesi yüzünden kavga ettik. O günden sonra bir süre hic konusmadik sonra limoni bir sekilde devam etti. Hic konuşmadık mecbur olmadıkça. Ama ben cok kırılmıştim. Çocukluğum elalemin cocuguyla kıyaslanarak geçmişti zaten. Simdide cocugum kiyaslaniyordu. (Herkesin cocugu nasil uyuyormus ne gerek varmis böyle seylere. Uykusu gelince yatar uyurmus. Ama kızım boyle bir cocuk degil. Uyku saati gectigi icin uyuyamadigi icin agliyor.) Hala elalemle kiyaslanmaya devam ediyordum. Yasim 34.

Uzatmak istemiyorum ama malesef ayrıntılar o kadar cok ki. Daha anlatmadigim o kadar sey var ki. Asil Sorum şu. annemle 2 gun once yine tartistik. ona anlatmaya çalışıyorum derdimi. Bir kere olsun benim sozume değer vermedigini, beni anlamadigini. Ve nefret ettigim bir insanla beni ayni kefeye koymasinin beni ne kadar kirdigini. Ama anneme göre soylediginde bisey yok. Ne varmis ki onda. Beddua etti bana karnimdaki cocuga ragmen bunu soyledim. Ayni sekilde bundada ne varmis. Bisey demiyorum artik sana dedim ve çıktım yanindan. Tabi bu konusmalar kavga seklinde yüksek sesle oluyor. Annemde ben torununu ona sevdirmemisim, evimde bagirmisim diye cok kırılmış. Esimle konustular dun. Esime söyl
emiş.

Kızımı sevdirmemisim meselesi de bence büyük sacmalik soyleyecek söz bulamıyorum. Ama çıkış noktası şu. Ben kızıma söylediğim sözlere ve davranislarama dikkat etmeye çalışıyorum. Mesela kizim birsey istedi ve olmayacak birsey. Annem hayir diyemedigi icin yalan soyluyor. Yok o bitti diyor. Bende uyariyorum yalan soylemeyelim neden olmayacagini anlatalim diye. Bunun gibi uyarmalar yüzünden sevememis. Gecen sene bir dönem kızım bana hic yaklasmiyordu işten donuyordum ama yinede annemin yaninda olmak istiyordu. Cok uzulmustum. Kızımı kiskanmisim annemden buda etkili olmus bu dusuncesine. Ama ben neden bana yaklasmiyor diye üzüldüm annemden kiskanmadim ki. Anlamak cok mu zordu bu ve bunun gibi birçok olayi.

Annem simdi dönmek istiyor. Gidip doguma geri gelecekmis ama ben boyle birseyi asla kabul etmem. Gerek yok gelme dedim. Beni hic tanimamis anlamamis. Anlasa bu gidisten sonra ona gel demiyecegimi bilir. Ki eger giderse asla istemiyorum dogumumada gelmesin ben kendim basimin caresine bakarım. Daha onceki sorunlarimizda hakli da olsam hep pişmanlik duydum. Nankorluk etme dedim hep kendimi sucladim ama bu defa asla hissetmiyorum bunlari. Yemegime temizliğime yardim eder. Ben bunları hic inkar etmedim ama yaptigim hicbir iste arkamda durmadi bana guvenmedi. Psikolojik olarak hic yanimda olmadi. Benimde evlat olarak beklentilerim haklarim yok mu?

Kendi dogrularimla cocugumu büyütmek istedigim icin bu olanları hak etmedigimi düşünüyorum.

Sizce de haksız mıyım?

Bu arada kızımin uykusu o ilk kavgadan sonra daha da kotulesti. Bugun hala 1 saat uyumasi icin yaninda her istediğini yapiyorum. Elini tutuyorum kitap okuyorum. Cogu aksam yataginin yaninda yerde uyuyakaliyorum. 7 aylik hamilelikte bu oldukca zorluyor beni. 2 aydır aglamaktan uzulmekten helak oldum görmüyor bunu. Karnimdaki kizimla bile konusacak ne enerjim ne yasama sevincim kaldı.

Genişletmek için tıkla...

hsos .!.:

öncelikle 28 aylık çocuğu odadan ayırmak için geç kalmışsınız. memeden ayırma travması ile odadan ayrılma travmasını birlikte yaşatmışsınız. bir de Allah sağlık versin,hamilesiniz, kardeşi olacak inşallah. bu da bir travma. bu kadar bilinçli bir annesiniz bunlara dikkat etmeniz daha iyi olurdu.

annesi çocuğuna bakan her kadın yaşıyor bu sorunları, benim annem de benim istemediğim bir dolu şey yapıyor benden gizli. biliyorum. yakalayınca basıyorum kalayı, görmedikçe çok ta dürtmüyorum. çünkü o kendi rahatını bırakıp bu yaşta benim yavruma bakıyor. bu dünyada yavruma bakabilecek belki de 2.kişi o. ve onun gönlünü kıramam, hakkını ödeyemem. evet bazen sesler de yükseliyor, tansiyon da çıkıyor ama bu çoğu anne-kız arasında oluyor. siz biraz fazla büyütüyorsunuz gibi geldi bana.
uyku konusuna gelince. kızım yeri gelir 1 ay misss gibi mışıl mışıl uyur, yeri gelir 1 ay gece 12lerde uyur. olabilir yani. kurallar, rutinler olsun da kasmayın kendinizi de, çocuğu da, annenizi de. çocuk zaten zor bir dönem geçiriyor. biraz bocalamsı normal değil mi sizce de?

Genişletmek için tıkla...

biaa_85 .!.:

madem annenizin çocuğunuzu doğru yetiştireceğini düşünmüyorsunuz, madem sizin kişiliğinizde annenizin davranışları olumsuz şeylere sebep oldu(çekingen olmak gibi), o bakmak istese bile siz baktırmayıp kendi başınızın çaresine bakacaktınız, siz bence annenizden geçmişinizin hıncını alıyorsunuz, sen beni doğru yetiştiremedin doğru çocuk böyle yetişir diyorsunuz, oda kendini haklı görüyor, madem annenizin çocuğa yaklaşımı hatalı o zaman ikisinin ilişkisini büyük anne torun ilişkisinden ileri taşımayacaksınız, ona bakıcılık yaptırmayacaksınız, çocuğunuzun sorumluluğunu alacak ya kendiniz bakacak ya da ne kadar mümkün bilmiyorum ama sizin doğrularınızı uygulayacak bir bakıcı tutacaksınız,annenizi de hatalarıyla kabul edeceksiniz, belli yaştan sonra kadının sizin için değişmesini beklemeyeceksiniz, istediklerinizi yapmıyor diye ona bağırıp çocuk gibi küsmeyeceksiniz, kendi doğrularınızı diretmeyeceksiniz benimde çocuğuma kayınvalidem bakıyor, her şeyde anlaşıyor muyuz hayır ama ben bir tercih yaptım, kızımın güvenli ellerde olması, benim çocuk büyütme yöntemlerimin uygulanmasından üstün geldi, ha ikisi de bana uymaz derseniz maddi açıdan ücretsiz izin alabilecek bir duruma gelmeden çocuk yapmayacaksınız,

Genişletmek için tıkla...

KarincaKadin .!.:

Annenizle bence kimsenin olmadığı olumlu bir ortamda konuşun. Hiç çocuk konusunu açmayın . yada çocukluğunuzda ki karşılaştırma olaylarını falan. oturun sohbet edin. kahvaltı tavsiyemdir
Evet bazı noktalarda anneniz hatalı olabilir ama geçenlerde yalnız yasayan ve ameliyat olan bir arkadaşımın annesinin kızıyla ilgilenmemek için saçma bir bahane uydurduğunu duydum . kızcağız resmen bir basına iyileşti . evet belliki anneniz ters birisi ama orta yolu bulabilirsiniz . Çünkü çocugunuzla ilgili bu kadar detaylı düşünmeniz sizin ne kadar ince birisi olduğunuzu gösteriyor

Genişletmek için tıkla...

mortanem .!.:

teşekkür ederim tavsiyeniz icin. Ben cocuklugumda olanlar icin annemi suclamadim dedigim gibi zaten konusunca beni neden hic anlamadigini bana neden guvenmedigi konusu uzerine konusuyorum. Daha dogrusu konusmaya calisiyorum ama sonu tartisma oluyor. Zaten kizimla beraber gun yuzune cikan bir problem bizim ki. bana guvenmedigini sozume kiymet vermedigini bu 2 sene icinde daha iyi anladim. Gecmiste bana yapamadiklari bilmediginde bunun icin onu suclama gibi bir düşüncem yok

Genişletmek için tıkla...

mortanem .!.:

esim annemle konusmaya çalışıyor. Yani annemide kiracak birsey yapmiyor. O da ne yapacağını sasirmis durumda. Zaten isten gec geliyor.

Ben evdeyken zaten ben ilgileniyorum kızımla. Uyutmasini da ben uyutuyorum ama benim amacim kendi kendine uyuyabilsindi. Annem buna mudahele ettigi icin basladi sorunumuz. Kardesi oldugunda kizim uzulmesin diye yaptim ne yaptiysam sonuc ortada. Sadece biraz destege ihtiyacim vardi amacima ulasmak icin annem o destegi esirgedi benden.

Genişletmek için tıkla...