-
- Konu Sahibi mmayamayaa
- #61
Kaç yaşında anneniz?ara sıra gidiyor herhalde bir erkeğe ihtiyaç duyuyor Erkeksizlik zor her kadının erkeğe ihtiyacı var falan böyle şeyler söylüyordu
Fırça yemeyecegimi bilsem "bu cümleler erkek cümleleri, ortada bir Y kromozomu var" derdim..ara sıra gidiyor herhalde bir erkeğe ihtiyaç duyuyor Erkeksizlik zor her kadının erkeğe ihtiyacı var falan böyle şeyler söylüyordu
60Kaç yaşında anneniz?
Bu yaşta da o işi yapmıyordur artık
onu anlayamıyorum garip geliyor bana Ben çocuğuma böyle şeyler asla yaşatmazdım Yıllar önce bir sevgilisi vardı gençti benden 2 yaş küçüktü internetten tanışmışlardı En kötüsü de bizim evde kalırdı bazen gece sesten uyuyamıyordum seste çıkaramıyordum ev onunAnnenizin tedaviye ihtiyaci var gibi.boyle bir hayati yasayip o yasta erkeklerden hala tiksinmediyse bir sorun var demektir.
Siz terapiste gittiginizde ayni burda anlattiginiz gibi anlatin.sonra sonra laf lafi acar daha rahat anlatirsiniz derdinizi.hic utanmayin cekinmeyin nolur.
benim için hiç kolay bir şey değil bu ama yapacağımNe kadar güçlüsün, tebrikler doğrusu. Buraya yazdığın şekilde bir çırpıda anlat.
Sizin utanacağınız hiç bir şey yok ki. Psikolog da karşısındaki kadının ne kadar güçlü olduğunu düşünür ve açık yürekliliğinize hayran kalır. Ben öyle oldum şahsen. Yaşadıklarınız zor, anlatmak da zor ama siz hem yaşayıp hayatta kalmışsınız, hem de yaşadıklarınızı burada tanımadığınız bir sürü insanla paylaşma cesareti göstermişsiniz. Psikoloğunuza da açık olun bence, sizin faydanıza olacaktır. Sizi sımsıkı kucaklıyorumSelam hanımlar. Benim bir sorunum var. Yani bir az özel olacak ama lütfen yanlış anlamayın kimseye anlatamıyorum o yüzden burada paylaşmak istedim. Belki bir akıl, bir tavsiye verirsiniz, şöyle yap dersiniz. 7 yaşımdayken annemle babam ayrıldı. Annem babamı aldatmıştı. Babam annemi dövdü ve biz o gece dayımlarda kaldık. Babam bizi terk etti ve ne aradı, ne sordu bir daha. Sonradan öğrendim ki, benim annem ben küçüklüğümden beri hayat kadınıymış. Adamla buluşmalara giderken beni de götürüyordu. (bırakacak yeri yoktu, evde de tek başına bırakmıyordu) Bazen yalnız olurlardı, bazen başka kadınlar, erkeklerde olurdu. Bazen de bizim eve gelirlerdi. Affedersiniz ev kerhane gibiydi. Özür dilerim. Ve erkekler beni taciz ederlerdi, yani beni ellerlerdi, bakmak isterlerdi bir yerlerime vs. Kendimi koruyabildim şükür ama psikolojim bozuldu. Bir keresinde annem arkadaşına büyüyünce benim gibi olacak demişti duymuştum. Arkadaşı da öyle deme bilemezsin demişti. Bu yaşa geldim hala unutamadım. Psikolojim çok bozuldu. Psikoloğa gitmek ve bunları anlatmak istiyorum ama anlatmaya utanıyorum. Anlatamazsan yanlış teşhis koyar ve yanlış tedavi görürüm. Nasıl anlatsam? Anlatılır mı ki böyle bir şey? Yardımcı olabilir misiniz? Şöyle konuş? şöyle anlat? diye. Psikolog kadın. Acaba hakkımda ne düşünür? Cesaret edemiyorum. Daha başka şeylerde var ama yazıp uzatmak istemiyorum. Bana ne önerirsiniz? Ne yapayım? Kendim halletmeye çalıştım ama olmadı.