Annemle babam boşanmak istiyor ne yapmalıyım

bulutlukahvee .!.:

boşanmak istemesini asla tahmin edemedim o an çok şaşkınlık yaşadım bana fikrimi sorduklarında

Genişletmek için tıkla...

KilicBaligi .!.:

Sen artık koca bir genç kızsın. Çok uzun yıllar gecmeden muhtemelen evlenip kendi yuvani kuracaksin. Annenle babanın ettigi kavgaları düşün, kucucuk çocuğu ile ilgilenmeyen, iletişime kapalı, geçimsiz, ilgisiz bir adamla evli olmayı ister miydin?

Annen daha çok genç, onu destekle. Kadın sizi büyütmek için bu adamla hayatını koreltmek uğruna dağ gibi arkanızda durmuş.

Evlendiginde senin yaşlarindaymiş üstelik, hata etmiş kim bilir ne umutlarla evlenmiş ve gördüğü muamele bu. Empati kur annenle.


Babanı da doğru değerlendir. Seviyor olabilirsin ama yanlışlarını gör. Gör ki sen de hata yapıp böyle biri ile evlenmek gafletine dusme sakın.

Genişletmek için tıkla...

bulutlukahvee .!.:

babam erkek kardeşime karşı çok tepkili kardeşim de ergen zıtlaşıyor tersini yapıyor böyle olunca babam ona sayıp sövüyor yanımızda öldüreceğini söylüyor öfke patlamaları yaşıyor. Hatta küçük 6 yaşındaki kız kardeşimin yanında kavga ediyorlar onun psikolojisini hiç düşünmüyor bir kere bile onunla ilgilenmedi en çok ona üzülüyorum. Babam annemin yapma dediği şeyleri yapıyor hareketlerine temizliğine dikkat etmiyor çoğu konuda anlaşamıyorlar. Bugün boşanmak istediklerini söylediler ne söyleyeceğimi şaşırdım ben başka bir yolu yok mu? Babam psikologa gidip ilaç kullansa kavgalar azalmaz mı? Ne yapmalıyım? Bu arada baba tarafında genetik sürekli psikolojisi bozuk insanlar var ailesini içten içe tüketiyorlar hepsi de ilaç kullanıyor. Boşanmak daha mı iyi olacak çok kötü hissediyorum. Yaşları annem 43 babam 46

Genişletmek için tıkla...

bafelix .!.:

Anneniz boşanmak mı istiyor yoksa babanıza korku mu salmak istiyor? Benim anladığım, ne yaparsa yapsın kocamdır ailemizin reisidir kafası var. Yok beni öldürür yok yaşatmaz yok boşamaz bırakmaz...6 yaşındaki masumu da bu yüzden yapmışlar yazık.

Siz 22 yaşındasınız bir iki sene sonra çıkacaksınız o evden o yüzden kararlarına karışmayın. Yarın bir gün şehir dışında okul kazanırsınız, iş bulursunuz ya da evlenir gidersiniz. Geride, her gün kavga eden anlaşamayan iki yetişkin kalır. İlaç içsin de tedavi olsun da kendi kafanızdan çözüm üretmeyin. Belki de hasta falan değil yapısı böyle. Babanız korunmayı hak edecek biri değil. Durumu genetikmiş ailesi de kendi gibiymiş. Çocuklar istiyor diye geçinemeyen anlaşamayan ebeveynlerin ille de bir arada yaşaması herkese zarar.

Genişletmek için tıkla...

bulutlukahvee .!.:

doğru diyorsunuz ben kendi açımdan baktım olaya yani bu zamana kadar bu evde bana tek iyi davranan babamdı hiç kızmazdı ne bileyim evde fikrime önem verir dinlerdi. Annem bana bunların hiçbirini yapmadı ki her yanına gittiğimde azarlar gönderirdi babama geçen gün neden hep erkek çocuğuna kızıyorsun biraz da kızına kız bağır çağır dedi o kadar zoruma gitti ki hiç hatam bile yokken babam bana o gün bağırdı çağırdı annem yüzünden annem savunmadı bile benim yüzümden oldu demedi bile. Daha anlatmadığım çok kötü şeyler de var yazsam uzun sürer ama ben annemi biliyorum. Annem beni sevmiyor ki onun tek sevdiği erkek kardeşim çok zor psikolojik süreçler geçirdim annem bu süreçte yanımda bile olmadı konuşmak için her gittiğimde azarladı küçük düşürdü benimle alay etti erkek kardeşim aynı süreci yaşayınca hep destekledi içi acıdı anlattı durdu. Yani zoruma gidiyor. Bu zamana kadar beni hep baskıladı annem hayatımı kısıtladı şimdi erkek kardeşim daha 18 yaşında keyfine göre tatile gitti diye babam ona kızmıştı annem bu yüzden kardeşimi destekliyor o erkek yapar diyor mesela. Annem de bizi ayırdı. Ama sizin dediğiniz gibi böyle davranan bir erkekle evlenmezdim ben daha doğrusu çocuklarım arasında ayrım yapmak istemezdim
ve şunu da söylemek istedim babamın dedikleri de iğrenç ama annem de beni sürekli döverdi 19 yaşıma kadar bana o.. diye hitap ederdi ki ben o.. olacak hiçbir şey yapmadığım halde yani bende öyle büyüdüm ki. Üniversiteye geçince bıraktı ama çok derin izleri var yani annemin de bende

Genişletmek için tıkla...

bulutlukahvee .!.:

babam erkek kardeşime karşı çok tepkili kardeşim de ergen zıtlaşıyor tersini yapıyor böyle olunca babam ona sayıp sövüyor yanımızda öldüreceğini söylüyor öfke patlamaları yaşıyor. Hatta küçük 6 yaşındaki kız kardeşimin yanında kavga ediyorlar onun psikolojisini hiç düşünmüyor bir kere bile onunla ilgilenmedi en çok ona üzülüyorum. Babam annemin yapma dediği şeyleri yapıyor hareketlerine temizliğine dikkat etmiyor çoğu konuda anlaşamıyorlar. Bugün boşanmak istediklerini söylediler ne söyleyeceğimi şaşırdım ben başka bir yolu yok mu? Babam psikologa gidip ilaç kullansa kavgalar azalmaz mı? Ne yapmalıyım? Bu arada baba tarafında genetik sürekli psikolojisi bozuk insanlar var ailesini içten içe tüketiyorlar hepsi de ilaç kullanıyor. Boşanmak daha mı iyi olacak çok kötü hissediyorum. Yaşları annem 43 babam 46

Genişletmek için tıkla...

bulutlukahvee .!.:

doğru diyorsunuz ben kendi açımdan baktım olaya yani bu zamana kadar bu evde bana tek iyi davranan babamdı hiç kızmazdı ne bileyim evde fikrime önem verir dinlerdi. Annem bana bunların hiçbirini yapmadı ki her yanına gittiğimde azarlar gönderirdi babama geçen gün neden hep erkek çocuğuna kızıyorsun biraz da kızına kız bağır çağır dedi o kadar zoruma gitti ki hiç hatam bile yokken babam bana o gün bağırdı çağırdı annem yüzünden annem savunmadı bile benim yüzümden oldu demedi bile. Daha anlatmadığım çok kötü şeyler de var yazsam uzun sürer ama ben annemi biliyorum. Annem beni sevmiyor ki onun tek sevdiği erkek kardeşim çok zor psikolojik süreçler geçirdim annem bu süreçte yanımda bile olmadı konuşmak için her gittiğimde azarladı küçük düşürdü benimle alay etti erkek kardeşim aynı süreci yaşayınca hep destekledi içi acıdı anlattı durdu. Yani zoruma gidiyor. Bu zamana kadar beni hep baskıladı annem hayatımı kısıtladı şimdi erkek kardeşim daha 18 yaşında keyfine göre tatile gitti diye babam ona kızmıştı annem bu yüzden kardeşimi destekliyor o erkek yapar diyor mesela. Annem de bizi ayırdı. Ama sizin dediğiniz gibi böyle davranan bir erkekle evlenmezdim ben daha doğrusu çocuklarım arasında ayrım yapmak istemezdim
ve şunu da söylemek istedim babamın dedikleri de iğrenç ama annem de beni sürekli döverdi 19 yaşıma kadar bana o.. diye hitap ederdi ki ben o.. olacak hiçbir şey yapmadığım halde yani bende öyle büyüdüm ki. Üniversiteye geçince bıraktı ama çok derin izleri var yani annemin de bende

Genişletmek için tıkla...

sasifelekcikmazi .!.:

İş değişti bu anlattıklarından sonra. Bulaşma bu işe. Kendine bak.

Genişletmek için tıkla...

KilicBaligi .!.:

Oooo bu şekilde ise o halde kendi açından bakmaya devam et.Bu evliliğin bu hale gelmesi sadece babanın suçu değil demek ki.

Anneni destekle sözümü de geri alıyorum. Ne destekle ne karşı çik.Nötr kal. Bu yaşına kadar evlat ayırıp sana destek olmadiysa mazallah bosanirlarsa suçu senin üzerine atar.

İlk yorumum için senden kısmi olarak ozur dilerim. Bencil bir evlat gibi görünüyordun ama bencil olan sen değilsin. Umarım her şey senin hayatını daha iyi, daha mutlu bir konuma tasiyacak sekilde olur.

Genişletmek için tıkla...

bulutlukahvee .!.:

babam erkek kardeşime karşı çok tepkili kardeşim de ergen zıtlaşıyor tersini yapıyor böyle olunca babam ona sayıp sövüyor yanımızda öldüreceğini söylüyor öfke patlamaları yaşıyor. Hatta küçük 6 yaşındaki kız kardeşimin yanında kavga ediyorlar onun psikolojisini hiç düşünmüyor bir kere bile onunla ilgilenmedi en çok ona üzülüyorum. Babam annemin yapma dediği şeyleri yapıyor hareketlerine temizliğine dikkat etmiyor çoğu konuda anlaşamıyorlar. Bugün boşanmak istediklerini söylediler ne söyleyeceğimi şaşırdım ben başka bir yolu yok mu? Babam psikologa gidip ilaç kullansa kavgalar azalmaz mı? Ne yapmalıyım? Bu arada baba tarafında genetik sürekli psikolojisi bozuk insanlar var ailesini içten içe tüketiyorlar hepsi de ilaç kullanıyor. Boşanmak daha mı iyi olacak çok kötü hissediyorum. Yaşları annem 43 babam 46

Genişletmek için tıkla...

bulutlukahvee .!.:

22. ben böyle bir şeyle ilk defa karşılaştığım için annemi desteklemedim hatta babamın tedavi olmak kendini düzeltmek yerine boşanmayı söyleyerek kolaya kaçtığını söyledim. Ama zaten babam annemi bırakmazmış annem kurtuluşu olmadığını bu şekilde katlanacağını söyledi

Genişletmek için tıkla...

bulutlukahvee .!.:

teşekkürler iyi dilekleriniz için annemin bu davranışlarına alıştım artık yani 2 gün ağlayıp üzülüp tekrar düzeliyorum hayat böyle devam etmez ama kardeşimi babama karşı aşırı savunması söz konusu olduğu anlarda benim içimden onu desteklemek gelmiyor çünkü ben daha kötüsünü onun tarafından hep yaşadım hala yaşıyorum. Yine de hatalar olduğunda tabi ki sessiz kalmıyorum hatta günlerdir evde babamla bende konuşmuyorum kardeşime o lafları söylediği için. Ama bu evdeki adaletsizlik benim moralimi daha çok bozuyor
ben kendimi tam olarak ifade edemedim başta çünkü yazsam çok uzun oluyordu hatta burdaki bazı kişilerin söylediklerinden sonra kendimi suçlu bile hissettim ama olayın iç yüzünü anlatınca beni yargılamayan kişilerin olması yine de iyi hissettirdi

Genişletmek için tıkla...

bulutlukahvee .!.:

babam erkek kardeşime karşı çok tepkili kardeşim de ergen zıtlaşıyor tersini yapıyor böyle olunca babam ona sayıp sövüyor yanımızda öldüreceğini söylüyor öfke patlamaları yaşıyor. Hatta küçük 6 yaşındaki kız kardeşimin yanında kavga ediyorlar onun psikolojisini hiç düşünmüyor bir kere bile onunla ilgilenmedi en çok ona üzülüyorum. Babam annemin yapma dediği şeyleri yapıyor hareketlerine temizliğine dikkat etmiyor çoğu konuda anlaşamıyorlar. Bugün boşanmak istediklerini söylediler ne söyleyeceğimi şaşırdım ben başka bir yolu yok mu? Babam psikologa gidip ilaç kullansa kavgalar azalmaz mı? Ne yapmalıyım? Bu arada baba tarafında genetik sürekli psikolojisi bozuk insanlar var ailesini içten içe tüketiyorlar hepsi de ilaç kullanıyor. Boşanmak daha mı iyi olacak çok kötü hissediyorum. Yaşları annem 43 babam 46

Genişletmek için tıkla...