Sorun ne? Sadece buradan okuduğum kadarıyla söylüyorum senin tek başına başka bir ülkede kalmanı ve kültür farkı nedeniyle erkek arkadaşını istemiyorlar. Ben mi yanlış anladım ? Ölsün demeni gerektirecek ya da nefret ediyorum demene neden olacak şeyler değil bunlar. Kadın tek başına nasıl kalacaksın, başına bir şey gelir diye endişelenmiş, ağlamış (her anne gibi) ama sen büyük gibi onları insan yerine koyup dinlememişsin. Ben kararımı verdim deyip silip atmışsın. Annenin akrabalarıyla geçinememesi onu bağlar. Ona duyduğun öfkeden objektif olduğunu sanmıyorum. Sen herkes ile çok mu mükemmel anlaşıyorsun ? Kaldı ki kayınvalide ve kayınpederiyle anlaşamayan binlerce gelin var. Sen onun annem ve baban olduklarını hissettirmemişsin ki hiç. Sanki kabuğundan çıkmış onlarda kimmiş ! gibi ben kendi kararımı veririm size ne tavırlarına girmişsin. Erkek arkadaşını araştırmak istemeleri de bana doğal geldi. Kimdir, nedir öğrenmek istemeleri kadar doğal bir şey var mı? Asileşmeden "tamam araştırın, tanışın, bir konuşun, zamanla sizde seveceksiniz" diye orta yolu bulmaya çalışabilirdin. Annenin kişiliğinde bir şey göremedim. Ama sen fazla dik başlı ve asisin.