Diger arkadaslara ayip etmis olmayim ama beni en cok etkileyen senin mesajin oldu. Ne yardan vaz gecicem ne de serden. Annemle Adam akilli bir kez daha konusmayi deneyecegim. Diycem anne durum bu iken bu. Ben bunu bunu istiyorum. Senin isteklerinin bazi kisimlarini anlayabiliyorum o konularda elimden geleni yaparim. (ki bunu en son 2 gün önce yapmistim ama erkek arkadasimdan ayrilmiyorum diye hastanelik olmustu) Eger hala diyorsaki seni evlatliktan red ediyorum/z diye o vakitte ben kendi evimi tutarim ama küslük yapmam. Eger onlar yaparsada özel günlerde hediyelerini yollarim hal hatir sorarim ama daha fazla yapabilecegim birseyi düsünmüyorum canim suanda. Ne icimden geliyor ne de gücüm var buna.
Dedigim gibi ne erkek arkadasimdan ayrilirim ne de annemi birakirim ama o beni birakirsa oda onun bilecegi is.