Annemin her şeye yorum yapması.

Ceylinimdeceylinim

Soran olursa geziyor dersiniz, hic durmadan :)
Kayıtlı Üye
28 Mart 2013
12.822
17.324
Arkadaşlar aşırı sinirliyim ve dışardan gelen yorumlara ihtiyacım var gerçekten ben mi sorunluyum?
Benim annem her şeye ama her şeye yorum yapar aralıksız her şeye bir kulp bulur. Bu durum o kadar yoruyor ki beni sinirden ağlıyorum her seferinde. Konuştum anlamıyor, tartıştım anlamıyor, kavga ettim anlamıyor. Kadın asla anlamıyor.
Örnek verecek olursam bir gün arkadaşım bizde yemekler hazır ben salatayı yapayım da yemeğe oturalım dedim annem o ara yemekleri ısıtıyor yanımızda. Önce domatesleri öyle doğrama dedi küp küp olsun dedi sonra soğanları uzun uzun doğra küp küp sevmiyorum dedi salataya sumak atma dedi nar ekşisi o kadar koyma dedi kimyon ekleme dedi zerre abartmıyorum o salata bitene kadar 5-6 kere müdahale etti, dümdüz domates salatası. Sanki hiç salata yapmamış görmemişim. Arkadaşım bile şaşırıp annen neden bu kadar karışıyor dedi.
Bu ilk aklıma gelen örnek a dan Z ye kadar her şeye bir sürü yorum yapar asla memnun kalmaz her şeye karışmak ister sonra biz bir şey yapmayınca kimse bana yardım etmiyor kimse bana destek olmuyor diye şikayet eder.
Antep'ten ünlü bir baklavacıdan baklava söyleriz burun kıvırır bizim mahallede ki pastane daha güzel yapıyor der. Tatile gideriz deniz var havuz var ne anladık evim daha iyiydi der. Evde oturur ömür geçiyor evden dışarı çıkmıyoruz der.
Temizlik yaparken önce nereyi süpüreceğimi nerden başlayacağımı hangi bezle tozları alacağıma kadar karışır.
Geçen hafta su böreği yapacaktı dedim yardım edeyim sen aç ben haşlama işini halledeyim (daha önce tek başıma da defalarca yaptığım börek) inanın 10 kere müdahale etti. Ben şurasını söyle koyuyordum sen yapmadın, ben şunu böyle yapıyordum öyle yap diye diye bezdirdi beni sen yap en iyisi diye bıraktım.
Bugün de farklı bir börek yapacaktı bana dedi işin bittiyse birlikte yapalım buzluğa atariz hem de diye tamam dedim.
Benim görevim yağlayıp şekil vermek dümdüz her orta zekalı insanın çok rahat bir şekilde yapacağı zerre zorluğu olmayan bir görev. Arkadaşlar abartmıyorum 8-9 kere uyardı.
Şeklini beğenmedi, yayını oraya az oraya çok sürmüşsün dedi, harcı az koymuşsun dedi, ince kes dedi, kalın kes dedi. Dedim ki "her şeye yorum yapma dümdüz bir börek bu yağ sürüyorum sadece yağı azıcık dengesiz sürsem öldürmez kimseyi" tamam dedi ama en sonunda o kadar uyarı yaptı ki gerçekten sinirden ağlayıp bıraktım. Simdi de içerde kimse yardım etmiyor her şeye ben koşuyorum diye şikayet ediyor.
Arkadaşlar bu normal mi? Her şeye bu kadar ayrıntılı yorum yapmak her şeyi onun yaptığı gibi yapmamızı istemesi normal mi siz söyleyin lütfen?
Evde olduğum günler gecesinden sıkıntı basıyor artık beni. Yakında düğünüm var evlenip gidiyorum olaylar sürekli bu raddeye geliyor. Gerçekten sinirlenip ağladığım için suçlu ben miyim bu durumda ?
 
Belirtmek istiyorum ki beceriksiz bir insan asla değilim, her işini kendi yapan her yemeği yapacak yeteneğe sahip işi gücü olan kocaman kadınım. 15 yaşından beri her gün bu tartışmayı yapıyoruz biz artık illallah etmiş vaziyetteyim.
 
Annenin psikiatrik destege ihtiyaci var. Davranislari hic normal degil. Dra gitse muhtemel hafifinden biseylere baslatir.

Bu surecte sen de kendini yipratmamaya calis. Bunaldigin icin tepki gostermen cok normal. Fikir olsun diye yaziyorum boyle bir durumda kalinca gamsiz umursamaz moduna girebilirsin. Öfkeli deli modu daha etkili olur ama catisma olabilir. (Yeter ulannn diye hamurlari duvarlara firlatmak.)
Seni ezebildigini gordukce daha ustune geliyor gibi geldi bana.
 
Hayır kendini şuclu hissetme.. sırf anne diye bir insanin her psikolojik şiddetine baskısına bi şey denmemesini normal bulmuyorum ben .. anne diye her istediğini yapsın o zaman sonra da ortaya psikolojisi bozuk özguveni kırık nesiller bıraksın o nesiller de öyle cocuklsr yetiştirir resmen bi zincir kısır döngü. Bunu kırmak gerek ve görev size düşüyor kesinlikle evladınizi yetiştirirken annenize benzemeyin ama asla da çok çok çok serbest bırakıp özgür diye sorumsuz da yetistirmeyin. Gerekirse evlenip o evden uzaklaşınca psikolojik destek alırsınız yeni bir sayfa açarsanız ama lütfen tam anlamıyla kendinizi iyi hissetmeden cocuk yapmayın. Ayrıca size çok önemli bir şey söylemek istiyorum ki örneğin 30 yaşındasınız ve 30 yıldır anneniz hayatınızda bu yüzden kesinlikle eminim evlenince evinize eşinize düzeninize de karışacak ağzı durmayacak ve siz her ne kadar yapmam desenizde 30 yıllık yaşanmışlık ile ister istemez etkisinde kalacaksınız bunu sakın yapmayın evlenince sakin annenizin aklınıza girmesine kafanızı karıştırmasına izin vermeyin
 
Tek başına su böreği yapmak!
 
Evlenip gidiyorsun zaten , hiç kavga falan etme , evlenince de mesafeli ol ...
 
Takıntılı bir kişiliği olduğunu gösteriyor maalesef bunu elinde olmadsn yapıyor nereden biliyorsun derseniz ben de bu anlattıklarınızın çok çok daha hafif versiyonuyum. Ama bunu kendim keşfettim ve kendi kendime bile yaptığımın ne kadar itici olduğunu düşündüm kendimi düzeltmeye çalışıyorum tam karisacakken bastiriyorum kendimi böyle böyle azalttım
Biriyle temizlik ya da yemek yapmak işkenceye dönüşüyordu hem kendime hem karşı tarafa. Onu öyle yapma şunu öyle yapma dur elleme dur orası değil, kimse bir şey demedi ama ben kendimden soğudum azalttım bu yönümü baya
Annenizin de bunun farkına varması gerekiyor bence güzellikle konuşun derim, evet anne olarak bana öğretmek göstermek istemem normal ama çok fazla müdahale ediyorsun diye size hak vermezse üst.boyuttadir farkında değildir. Psikolojik destek alması gerekir diye düşünüyorum almaya yanasmazsa kardeşiniz vs varsa bu konuda yumuşak bir şekilde ikna etmeye çalışın en azından kendi kendini torpuleyebilir
 
Güldüm kusura bakma. Çok tanıdık geldi gerçekten, eşimin babası böyle. Allah sabır versin ne diyim. Bende de bunun hiçbir şeyi beğenmeyen versiyonu var. Tum doktorlar yalancı, tüm temizliğe gelenler pis, akraba deli, komşu manyak. Asla da memnun edemiyoruz. Bilemiyorum bu yastan sonra zor, zamanında ben daha küçükken bilinçli biri olsaydı da keşke bi uzmana yonlendirseydi.
 
sabır diliyorum gerçekten bu tarz biriyle yaşamak zordur eminim. benim annemde çok konuşur mesela. 11 yıllık evliyim bana taze fasulye yemegini veya atıyorum domates konversini nasıl yapacağımı anlatır her seferinde. halbuki birçok kez yaptığım bir işlem fakat asla eleştirmez mesela. ya çirkin oldu ya eksik oldu ya şöyle böyle vs onlara girmez. sanıyorum bu da daha çekilir kılıyor olayı. kötü niyeti yok tabi ki. mutlaka annenizinde kötü niyeti yoktur ama bir yerde bunaltmis artık sizi. düğünümüze az kalmış en az hasarla en az iletisimle bu süreci atlatmanizi diliyorum. evet zor ama bosverin gidecekmissiniz yarın bir gün bisey olur üzülürsünüz. kolay değil ya sabır çekin üzmeyin kendinizi de annenizi de....
 
Teşekkür ederim yorumlar için.
Defalarca konuştum sadece ben değil babam, kardeşlerim, yakın akrabalar. Asla fayda etmiyor. Dediği tek şey güzel yapın diye söylüyorum.
İnanın hiç alakası olmayan bir konuda bile böyle yorumlar yapıyor, misal ütü yaparken önce renklileri sonra beyazları ütüler ben karışık ütü yaptığım zaman öyle yapılmaz ütü diyerek başlar.
Yorumları yol göstermek için değil o öyle yaptığı için, kendi bildiğim gibi yapsam asla zararı yok yol uzamıyor hiçbir şey olmuyor ama farklı yaptığım icin aralıksız şikayet ediyor. Tamamen kendi yaptığı gibi yapalım istiyor her şeyi, takdir edersiniz ki bu mümkün değil.
Onun sevdiği gibi, onun yaptığı gibi yapmazsak yandık gitti. Asla susmaz.
 
Seni çok iyi anlıyorum. Benim annemde aynı asla memnun olmaz hiçbir şeyden, sürekli şikayet halinde ve bana fırsat tanımadı hiçbir zaman onun yüzünden kendimi beceriksiz işe yaramaz hissediyorum ve büyüdüğümü kadın olduğumu bilemedim sanki hala çocuk gibi hissediyorum kendimi. Belki saçma gelecek ama bu yüzden evlenemiyorum, evlenmek bile istemiyorum. Sana bu konuda akıl inan ki veremem çünkü ben bunun bi çaresini bulamadım. Annelerimiz eleştiriye açık olsa, bizi dinlese hatalarını anlasa belki düzelir ama ben boş duvara konuşuyorum sanki. Kendimi ifade edemediğim için haklılığımı savunamadığım için sinir hastası oldum her gün kara kara düşünüyorum. O yüzden yapabilecek tek şey araya mesafe koymak olabilir biliyorum ailene böyle birşey yapmak üzücü ama çocukluk elden gitmiş gençlik elden gitmiş bari olgun zamanlarımı huzurlu geçirelim. Allah yardımcın olsun senin de canım
 
Gerçekten çok zor. Diyorum ya soğanın şeklini farklı yaptım diye sürekli sürekli sürekli uyarıyor böyle olmaz ben öyle sevmiyorum diye konuşuyor. Kimyon severim salatada ona karışır. Patlıcan kozleriz ben kaşıkla soyarım elle soy der misal, neden çünkü o öyle yapıyor.
Her şeye yorum yapar her şeye müdahale eder bu huyu yüzünden bir şey yapmayınca da işe yaramaz olmakla suçlar bizi. Bu duruma sen getiriyorsun bizi desem de anlamiyor. Bahanen o senin deyip kenara çekiliyor.
 
Yani az çok hepimizin annesi böyledir diye düşünüyorum. Bazen ben de istemsiz artık uyardığımı fark ettim düğün stresi ile artık sizde tahammülsüzlük zirve yapmıştır.
Şöyle düşünün anneniz böyle, bu durumu kabullenmek ile başlamanız gerekiyor. Bazen yıpratıcı olabilir kabul ediyorum ama şu şekilde düşün evleniyorsun son ailenle uzun uzun günlerin. Tadını çıkar. Sağlıklılar ne güzel berabersiniz, kötü niyetli değildir ama ona da öyle yapmışlardır öğrendiğini uyguluyor ona normal geliyordur muhtemelen. Artık ailecek senede kaç kere böyle uzun uzun görüşeceksin ki, boşver. Ufacık bir şey olsa sen kıyamazsın anneciğine hiç üzüldüğünüze değmez. Evlilik çağına geldiğine göre annen de artık belli bir yaşa gelmiş, insanlar gençleşmiyor ölümlü dünya, hastalık var kalbini böyle karartma.

Canını mı sıkıyor, git sarıl öp aman anne ne olacak böyle olsa de şakaya vur. Hayat çok da ciddiye alınacak bir şey değil.

Evlenince insan annesinin kızmasını bile özlüyor yeri geliyor, bir şey olur Allah korusun her gün kızsa da bir şey olmasaydı dersin.

Sen onun minik kızısın hala seni de çok seviyordur, üzülme kötü niyetli yapmadığına eminim
 
Salataya kimyon mu atılır ay
 
Kötü bir haberim var. Yaşım 50 annem 82 yaşında. Babamın vefatından sonra 3 yıldır yanımda ben bakıyorum. AYNIIII...
İnsan 7'sinde neyse 70'inde de odur derler ya. 82 de bille aynı bazen kızarak bazen duymayarak bazen de sen geç TV izle diyip mutfaktan salona postaliyorum başka çare yok.
 
Kendi annemi görür gibi oldum Yanında biraz fazla kalınca kendimi çok yetersiz beceriksiz biri gibi hissediyorum. Bir ara başka bir sebepten psikiyatriste gitti ilaç kullandı bir süre. Bu geldiğimde baktım onu da bırakmış kendi kendine Bazen diyorum ki tepki verme sus cevap verme o da böyle bir insan ama aşırı tetikleniyorum sinirleniyorum. O yüzden mümkün olduğunca az kalmaya çalışıyorum memleketime gelince. Bir yandan da vicdan yapıyorum çünkü tek çocuğu da benim. Ama sürekli eleştiri yani beni eleştirmesini geçtim azcık yüz vereyim anında eşimi eleştiriyor (arkasından). Bir de halama bakıyorum kızları dünyanın en güzel, en zeki, en becerikli insanları sanki öyle bir övme her ortamda Beni sevmiyor değil ama neden sürekli bunu yapıyor anlam veremiyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…