Annemin devamlı bana patlaması

Kayra19

Guru
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2012
1.984
1.000
Arkadaslar merhaba,

*kusura bakmayın yine uzun oldu ama başla türlü özetleyemezdim.

Annem ben kendimi bildim bileli çalışıyordu, babam çok sorumsuz kumar,kadın,içki ne arasanız olan bir adam. Tabi biz küçükken bu kadar değilmiş annemin anlattıgına göre.
Lise zamanları çok kötüydü hergün evde kavga gürültü öyle böyle değil tabaklar sehpalar havada uçuşurdu, daha neler neler.. bir günümüz huzurlu geçmedi.
anlatsam çok uzun olur ama kısaca bahsedeyim;
Eve asla bakmaz, yemek yiyeceği zaman kendi yiyeceği kadar alır, biz evde yokken kadın getirmiş. Kumar ve içki zaten hep olan birşeydi. Akşamları içip içip gelip kavga çıkartırdı. Asla bize harçlık vermezdi, yol paramın harçlığımın olmadığı çok zaman oldu okula gidemediğim çok zaman oldu.
Annem ozaman gizli gizli para biriktirip ev aldı öyle derme çatma bir ev. Lise bitince ben hemen çalışmaya başladım
Ablam liseyi bitirince hemen üniv. Hazırlığına başladı daha sonra üniv. Gitti.
3 kardeşiz, o sıra kardeşim küçüktü zaten. Ablam çok vurdumduymaz yapıda bir insan. Evdeki kavga olduğunda ben çok ayırırdım annemle babamı anlamın kılı kıpırdamazdı.
Evin borcu bittikten sonra anneme dedim daha yeter çekme bu adamı bizde çalışırız gül gibi geçiniriz.
Neyse biz o eve taşındık yine bir sürü olaylar oldu babamla alakalı. O eve taşındık orda da rahat vermedi.
Boşanma davası açıldı, uzaklaştırma verildi vs.
Tabi bu arada annemle çatışma halindeyiz, son zamanlarda iyice tuhaflaştı.

Ben erken evlendim 22 yaşımda, kısaca sebebini anlatıyorum;
O sıra annem başka bir adamla tanışmış, ozaman okadar hayal kırıklığına uğradım ki. Çünkü görseniz adam yüzünden benimle kavga ediyor. Tabi ablam her zamanki gibi tepkisiz olduğu için onla bir sorunu yok.
İşte ben esir miyim, fanusa kapattınız beni, neler neler.
Annemle ozaman diyalog kuramıyoruz, ben mesaiden geliyorum eve annem yok ablama soruyorum bilmiyorum diyor, arıyorum ya açmıyor ya tersleyip kapatıyor, eve geliyor yine konuşamıyoruz.sonucta tanımadığımız bir mahalleye gelmişiz meral ediyorum haliyle nereye gitti bu kadın diyorum.
Hep bir patlama hali, işte yine başlıyor ben esir miyim, rahat bırakın beni, hesap mi vereceğim size neler neler. Allahım diyorum Hiç böyle hayal etmememiştim resmen elalemin adamı yüzünden bizimle kavga ediyor. Birgün geliyoruz adam evde mutfakta oturuyorlar mutfak duman altı nasıl sigara içmişler. Anne diyorum burası bızım evımız bu adam yüzünden kavga ediyorsun bızımle inat gibi eve getırıyorsun.
Sonra adam beni arıyor işte ev telefonundan, işte anneni fanusa kapatamazsınız annenızınde bir hayatı var. Yahu kim kimi nereye kapatmış sen kim oluyorsunda bunları söylüyorsun sen kimsin yani.
O sıra tabi kardeşime hedıyeler alınıyor, annemin gözü kör gibi.
Hayır yani herseyin bir usulü var gel anlat adamı tanımıyoruz. Eşinden yıllarca çekmişsin mutlu olman tabiki seninde hakkın ama bir yol yordam var. Adam çat diye hayatımızın ortasına düştü, liseli aşıklar gibi gizli saklı buluşmalar, ergenler gibi bizimle kavga ediyor.

O zaman ben eşimle tanışmıştım.
Aradan 1 yıl geçti ailesi istemeye geldi, isteme nişan evlilik arası 1 yıl sürdü.
Çünkü bir an önce evden gitmek istedim.
Kendime bile zar zor itiraf ettim bunu.
Annem bizim için okadar didindi çalıştı bunu ona konduramamıştım, bu durumu ona yormak istememiştim.

Bizim evliliğimizde eşimin ailesiyle de çok sorunumuz oldu. Başta baba yok, böyle olunca insanlara gün doğuyor.
Bir önceki konumda da evle alakalı sorun oldu.
Sonrasında anneme yakınına taşındık annem oğluma bakıyor, işinden ayrılmak zorunda kaldığı için ben bakarım dedi bende çalışmaya başladım. Ona destek oluyoruz.

Annemlere gittiğimde annemle konuşamıyorum onu farkettim, birşey söylesem hemen tersliyor, ablam her zamanki gibi tepkisiz herşeye işe gidip geliyor okadar. Merhaba merhaba aramızdaki iletişim. Çok vurdumduymaz.

Dün yine anneme gittim oğlumu alacağım, anne dedim dışarısı çok sıcak ev havasız kalmış, evde olan insan anlayamayabiliyor diye söyledim camları aç baya sıcak dışarısı.
O sıra lavaboya gittim, mutfağın kapısı paaat diye kapandı. İçimden dedim heh yine başladık.
Bir gittim mutfağa ağlamaya başlamış.
Anne diyorum ne oldu şimdi birşey yok git başımdan dedi
Dedim durduk yere ne oluyor şimdi, bir saymaya başladı işte sen hep gelip laf sokuyorsun, 3 yıldır (oraya tasındgımdan beri) hep gelip gidip laf soktun. Öyle bir şaşırdım öyle bir dolmuş gibi bana. Anne diyorum öyle birşey yok niye laf sokayim. Ne diye laf sokayım yani. 3 yıldır niye kendini bana doldurdun bu kadar.

(Annem zamanında ananemden de çok çekmiş, babamdan da zaten birlikte yaşadık herşeyi. Ablam çok tepkisiz çok duyarsız, dünya yansa umrunda değil öyle bir insan.
Kardeşim 20 yaşında bir ergen. Onlada iletişim kuramıyoruz. Babam gibi kükrüyor devamlı.
Anneme üzülüyorum hep biryere gitsek onuda götürüyorum ama benle hep bir sorunu olduğunu hissediyorum.
Mesela ben arıyayım gelmez hep iş sayar ama eşim arasın hemen hazırlanır.)

Tatil planı yapıyoruz annemde gelsin diyorum ki eşim annemi sever birde çok çektiği için oda üzülüyor ablam iznini bir türlü becerip ayarlayamadıgı için gelmiyor ya diyorum sen gel hayatta gelmez.
Mesela bir gün il dışına gitti , akrabanın düğününe ablam ozaman 35 yaşında, neyse 2 gün kaldı geldi. Benimle bir kavga ediyor görmeniz lazım , işte sen çocukları arayıp sormadın vs dedim ki çocukları dediğin biri 18 biri 35 yaşında neyi sorayim ki.

Öyle böyle işte yani anlayamıyorum benimle farklı bir derdi mi var, herseyde bana patlıyor a desem b anlıyor. Dedim bu ara gitmicem madem laf sokup huzurlarını bozuyormuşum.
 
Annenizle olan iliskinize acilen sosyal mesafe koymaniz lazim, gercekten..
Madem sizden memnun degil onun hayatina bu kadar mudahil olmayin.
Bende bunu düşündüm dün, madem huzurlarını bozuyorum oğlanı alıp cıkarım, zaten ben hep öyle yapıyorum ama kendisi eve çağırıyor hep gel içeri yemeğe kal diye.
 
Annenizi yaşadıkları psikolojik olarak etkilemiş belli ki. Sağlıklı davranmıyor.
Terapiye ikna edin derdim ama bunu da hakaret olarak algılayıp alınabilir, bilmiyorum. Aranıza mesafe koyun biraz
 
Kime hak versem bilemedim açıkçası.
Anneniz beni kısıtlayamazsınız, size mi hesap vericem derken haklıymış. Yolu var yordamı var diye konuşmak için çok küçükmüşsünüz. 20 yaşındaki çocuğumun benim özel hayatım hakkında ahkam kesmesine ben acayip bozulurdum. Şimdi yalnız demek ki sizin için kendinden fedakarlık etmiş ama siz evlenip gitmişsiniz.
Şimdi içinde kalanlarla sizin çocuğunuza bakıyorsa, her lafınız da sorun olur. Şimdi yaptıklarına sizin bozulmanız da doğal, haklısınız.
Bence birbirinizle oturup açık açık konuşun ya da aranıza mesafe koyun.
 
Kime hak versem bilemedim açıkçası.
Anneniz beni kısıtlayamazsınız, size mi hesap vericem derken haklıymış. Yolu var yordamı var diye konuşmak için çok küçükmüşsünüz. 20 yaşındaki çocuğumun benim özel hayatım hakkında ahkam kesmesine ben acayip bozulurdum. Şimdi yalnız demek ki sizin için kendinden fedakarlık etmiş ama siz evlenip gitmişsiniz.
Şimdi içinde kalanlarla sizin çocuğunuza bakıyorsa, her lafınız da sorun olur. Şimdi yaptıklarına sizin bozulmanız da doğal, haklısınız.
Bence birbirinizle oturup açık açık konuşun ya da aranıza mesafe koyun.

Yalniz bir herşeyi birlikte yaşadık, babamla boşanmasını dahi anne yeter artık çekme diyerek, ama o daha boşanmadan elalemin adamı yüzünden bizimle çok kavga etti, hani oturup dese ki kızım böyle böyle birşey var anlatsa neyse, ayrıca daha bosanmamışto bile akşamın köründe eve geliyorsunuz anneniz yok ee merak etmicek mısınız? Avaz avaz kavga ediyor rahat bırakın basımdan gıdın diye bende kendimi yine sorun olarak gördüm ve evlendim, açık açık oturup konuşamıyoruz çünkü hep kendi fikrini bastırıyor. Oğluma bakması da yine kendi isteği, kreşe gısıcektı ben bakarım bir tane torunum var dedi.
 
Biz birçok şeyi birlikte yaşadık, çok kötü zamanlar geçirdik, oturup anlatsa bu kadar sorun yaşamazdık zaten.
Bu size onun hayatına bu kadar müdahale etme hakkını vermez
Zaten yeterince çekmiş bir üzüntü sebebide siz olmayın
 
Annenizi yaşadıkları psikolojik olarak etkilemiş belli ki. Sağlıklı davranmıyor.
Terapiye ikna edin derdim ama bunu da hakaret olarak algılayıp alınabilir, bilmiyorum. Aranıza mesafe koyun biraz
Ben ona hak veriyorum tabiki etkilenir ama bizde daha çok küçük yaşta başladık bu şekilde bir aile ortamına düzelip hayatımızı oturmaya çalışırken farklı farklı yollar aradı kendine ben kaç kere söyledim psikiyatriye gıdelm diye dinlemiyor ama
 
Yalniz bir herşeyi birlikte yaşadık, babamla boşanmasını dahi anne yeter artık çekme diyerek, ama o daha boşanmadan elalemin adamı yüzünden bizimle çok kavga etti, hani oturup dese ki kızım böyle böyle birşey var anlatsa neyse, ayrıca daha bosanmamışto bile akşamın köründe eve geliyorsunuz anneniz yok ee merak etmicek mısınız? Avaz avaz kavga ediyor rahat bırakın basımdan gıdın diye bende kendimi yine sorun olarak gördüm ve evlendim, açık açık oturup konuşamıyoruz çünkü hep kendi fikrini bastırıyor. Oğluma bakması da yine kendi isteği, kreşe gısıcektı ben bakarım bir tane torunum var dedi.
İnsanların ne yaşayacağı kendi seçimi olmalı. Doğru olur, yanlış olur, ders alır, tecrübe edinir vs.

Boşan diyen sizsiniz, o adam kim diyen sizsiniz, boşanmadan olmaz diyen de sizsiniz. Herşey sizin dikte etmelerinizle oluyorsa orada sorun çıkar.

Size tahammül sınırının sonuna bile gelmiş olabilir, burdan okuyup bilemem tabi de olasılık dahilinde.

Belki hiç bi zaman yalnız kalmak istemeyen biridir. O yüzden boşanmamıştır ya da evini ayırdığı gibi başka birine ihtiyaç duymuştur. Şu an yalnız kalması onu bunaltıyordur?

Konuşmak lazım yani bu konuları. Konuşmak istemezse de seçimlerine müdahale etmemeyi öğrenmeniz gerekiyordur. Hava almak istediğinde açsın pencereyi. Karışmayın.
 
Annenizi küçük br çocuk gibi yönetmeye kalkışmışsınız.. kadın zaten çekmiş hayatı boyunca birde 20 yaşndaki kızına her yaptığının hesabını vererek mii yaşayacak.. Annenizin size olan tavrında sizin de suçunuz var annenize hiçbir zaman onuu anlayacak şekildi yaklaşmadınız.. Birisiyle görüşmesini kinlenmişsiniz ama annenizi anlayıp kim bu kişi birgün tanışalım diyerek daha ılımlı yaklaşıp olurunu ve olmazını anlatabilirdiniz.. Anneniz belli ki sizi de hayatına müdehale eden katı evlet olarak görüyor.
 
İnsanların ne yaşayacağı kendi seçimi olmalı. Doğru olur, yanlış olur, ders alır, tecrübe edinir vs.

Boşan diyen sizsiniz, o adam kim diyen sizsiniz, boşanmadan olmaz diyen de sizsiniz. Herşey sizin dikte etmelerinizle oluyorsa orada sorun çıkar.

Size tahammül sınırının sonuna bile gelmiş olabilir, burdan okuyup bilemem tabi de olasılık dahilinde.

Belki hiç bi zaman yalnız kalmak istemeyen biridir. O yüzden boşanmamıştır ya da evini ayırdığı gibi başka birine ihtiyaç duymuştur. Şu an yalnız kalması onu bunaltıyordur?

Konuşmak lazım yani bu konuları. Konuşmak istemezse de seçimlerine müdahale etmemeyi öğrenmeniz gerekiyordur. Hava almak istediğinde açsın pencereyi. Karışmayın.

Babam gibi bir adamla birlikte olup ki babam gerçekten yapmadığını bırakmadı, kadını hergün dövüyordu bıçakla bile saldırdı üzerine koca sehpayı fırlattığını biliyorum üzerine, araya hep ben girerdim çünkü ablam hep izlerdi yada kendi odasına giderdi, babamın elinden bıçağı kesici tarafını tutup çekersen çek dediğimi biliyorum bir çekse ellerim paramparça olurdu ki ben bunu yaşadığımda daha ortaokuldaydım ama devam edince artık sende yeter çekme dedim.
Yanı karar verdiniz derken öyle karar verilecek bir durum yoktu.
Kim olsa anne artık yeter boşan bu adamdan der.
Babam manyak bir adam sonuçta boşanmadan birisiyle görüştüğünü bilse ki zaten derdi adamın evdi, evi sattırmak için çok uğraştı avukatlarla mutlaka koz olarak kullanırdı.
Biz bu kadar şey yaşamışken hemen beni rahat bırakın yeter bilmem ne diye bağırıp kendine yeni hayat kurmaya çalışıp sanki bizi hayatında fazlalık olarak görmüş gibi davranması tabiki kırdı.
 
Annenizi küçük br çocuk gibi yönetmeye kalkışmışsınız.. kadın zaten çekmiş hayatı boyunca birde 20 yaşndaki kızına her yaptığının hesabını vererek mii yaşayacak.. Annenizin size olan tavrında sizin de suçunuz var annenize hiçbir zaman onuu anlayacak şekildi yaklaşmadınız.. Birisiyle görüşmesini kinlenmişsiniz ama annenizi anlayıp kim bu kişi birgün tanışalım diyerek daha ılımlı yaklaşıp olurunu ve olmazını anlatabilirdiniz.. Anneniz belli ki sizi de hayatına müdehale eden katı evlet olarak görüyor.

Söylemediğimizi mi sanıyorsunuz tabiki ilk tepki bu değildi ama ne Aman sorsak size ne diye terslenıyordu, biz birşey yapalım dediğimizde işten yorgun olduğunu söylüyor ama farklı bir gün adamla görüşmeye gidip söylemiyordu bile ve daha boşanma olmadan bu şekilde davranması doğru değil, babam için çünkü bunu koz haline donusturebılırdı.
Böyle birseyden çıkmışız ve anneniz bir anda başka birine dönüşüyor, iletişim kuramıyorsunuz. Devamlı evde kavga hala devam ediyor, bizi engel olarak görüyor. Evet herkes bunaldı daraldı ama insan bu zamanda çocuklarına daha çok sarılmalı, bizde kolay şeyler yaşamadık
Çocukluğumuz kavga gürültü ile geçti, okullarda hep mahcubiyet yaşadık. Birbirimize kenetlenecekken farklı biri yüzünden bizimle catışmaya girmesi doğru değildi
 
Babam gibi bir adamla birlikte olup ki babam gerçekten yapmadığını bırakmadı, kadını hergün dövüyordu bıçakla bile saldırdı üzerine koca sehpayı fırlattığını biliyorum üzerine, araya hep ben girerdim çünkü ablam hep izlerdi yada kendi odasına giderdi, babamın elinden bıçağı kesici tarafını tutup çekersen çek dediğimi biliyorum bir çekse ellerim paramparça olurdu ki ben bunu yaşadığımda daha ortaokuldaydım ama devam edince artık sende yeter çekme dedim.
Yanı karar verdiniz derken öyle karar verilecek bir durum yoktu.
Kim olsa anne artık yeter boşan bu adamdan der.
Babam manyak bir adam sonuçta boşanmadan birisiyle görüştüğünü bilse ki zaten derdi adamın evdi, evi sattırmak için çok uğraştı avukatlarla mutlaka koz olarak kullanırdı.
Biz bu kadar şey yaşamışken hemen beni rahat bırakın yeter bilmem ne diye bağırıp kendine yeni hayat kurmaya çalışıp sanki bizi hayatında fazlalık olarak görmüş gibi davranması tabiki kırdı.
ben daha fazla yorum yapmak istemiyorum size. Ne demek istediğimi anlatamıyorum sanırım.

Ortaokula giden çocuk babası için bu boşanılacak adam diyorsa, 3 çocuk anası kadın bunu anlayamamış olabilir mi?

Sadece boşanmak istememiş.

Kendini korumak bile istememiş. Sen bıçağı tutarken annen niye tutmamış düşündün mü bunu? Çünkü babana diklenmek istememiş.

Ne yaşayacaksa kendi kararıyla yaşayacak. İster mutlu olur ister mutsuz. Size fikrinizi sorana kadar söylemeseniz çatlar mısınız?
 
Söylemediğimizi mi sanıyorsunuz tabiki ilk tepki bu değildi ama ne Aman sorsak size ne diye terslenıyordu, biz birşey yapalım dediğimizde işten yorgun olduğunu söylüyor ama farklı bir gün adamla görüşmeye gidip söylemiyordu bile ve daha boşanma olmadan bu şekilde davranması doğru değil, babam için çünkü bunu koz haline donusturebılırdı.
Böyle birseyden çıkmışız ve anneniz bir anda başka birine dönüşüyor, iletişim kuramıyorsunuz. Devamlı evde kavga hala devam ediyor, bizi engel olarak görüyor. Evet herkes bunaldı daraldı ama insan bu zamanda çocuklarına daha çok sarılmalı, bizde kolay şeyler yaşamadık
Çocukluğumuz kavga gürültü ile geçti, okullarda hep mahcubiyet yaşadık. Birbirimize kenetlenecekken farklı biri yüzünden bizimle catışmaya girmesi doğru değildi
Boşanmadan birisiyle görüştüğünü söylemediniz.. İlk tepkiniz bu olmadığı için anneniz sizden korkup bu şekildi yaklaştı demek ki.. Herkes düşüncesi bir olmaz.. Anneniz sizin gibi düşünmek zorunde değilki.. Belki siz ona yaşadığı kötü günleri hatrlatıyordunuz ve bu yüzden teselliyi sizde aramak yerine hayatına aldğı adamla unutmak istemş. Annenizin psikolojisinin iyi olduğunu savunmuyorum tam tersi normal değil ama sizin de annenize çocuğunuzmuş gibi davranmanz doğrdu değil
 
ben daha fazla yorum yapmak istemiyorum size. Ne demek istediğimi anlatamıyorum sanırım.

Ortaokula giden çocuk babası için bu boşanılacak adam diyorsa, 3 çocuk anası kadın bunu anlayamamış olabilir mi?

Sadece boşanmak istememiş.

Kendini korumak bile istememiş. Sen bıçağı tutarken annen niye tutmamış düşündün mü bunu? Çünkü babana diklenmek istememiş.

Ne yaşayacaksa kendi kararıyla yaşayacak. İster mutlu olur ister mutsuz. Size fikrinizi sorana kadar söylemeseniz çatlar mısınız?

İşte şöyle bir durum var şuan kendisi iyikide kurtulmuşum 10 küsür senedir kafam cok rahat diyebiliyorsa kötü bir karar değildir bu, ben ne demek istediğinizi anlayabiliyorum ama neden devamlı yaşa takılıp ortaokula giden bir çocuk gibi tanımladıgınızı anlamıyorum bazı şeyleri yaşarken daha olgun olabiliyorsunuz, hani sanki kendi boşanmak istemedi de benim bir lafımla mi boşandı.
Benim fikrimi sorup sormadığı gibi bir durum yok ortada zaten anlaşılabilir birşey olsaydı burda konu açmazdım.
 
Boşanmadan birisiyle görüştüğünü söylemediniz.. İlk tepkiniz bu olmadığı için anneniz sizden korkup bu şekildi yaklaştı demek ki.. Herkes düşüncesi bir olmaz.. Anneniz sizin gibi düşünmek zorunde değilki.. Belki siz ona yaşadığı kötü günleri hatrlatıyordunuz ve bu yüzden teselliyi sizde aramak yerine hayatına aldğı adamla unutmak istemş. Annenizin psikolojisinin iyi olduğunu savunmuyorum tam tersi normal değil ama sizin de annenize çocuğunuzmuş gibi davranmanz doğrdu değil

Yahu benden neden korksun, oturup konuşulsa tabiki bir yol bulabiliriz dikkat edeesenız iletişim kuramıyoruz diyorum. Annem devamlı kızdığı ve gerginliğini yansıttığı için ki ben adamın dolduruşuna geldiğine inanıyorum çünkü o bile konuşurken aynı cümleleri söylüyorlardı. Biz niye kötü günleri hatırlatalım zaten birlikte yaşadık ki daha kurtulamasan bu adam çıktı piyasaya.
Çocukmuş gibi davranmıyorum sadece ben birbirimize kenetlenecegımızı düşünmüştüm.
 
İşte şöyle bir durum var şuan kendisi iyikide kurtulmuşum 10 küsür senedir kafam cok rahat diyebiliyorsa kötü bir karar değildir bu, ben ne demek istediğinizi anlayabiliyorum ama neden devamlı yaşa takılıp ortaokula giden bir çocuk gibi tanımladıgınızı anlamıyorum bazı şeyleri yaşarken daha olgun olabiliyorsunuz, hani sanki kendi boşanmak istemedi de benim bir lafımla mi boşandı.
Benim fikrimi sorup sormadığı gibi bir durum yok ortada zaten anlaşılabilir birşey olsaydı burda konu açmazdım.
Yaşa takılmıyorum. O zamanlarda o yaşta olduğunuzu kendiniz söylediniz bende ona göre yorum yapıyorum. Ben ortaokuldayken böyle böyle oldu derseniz, benim de sen ortaokuldayken bunun bilincindesin annen değil mi demem de ne sorun olabilir?

Bu arada benim yazdığım yorumları da değiştirmeye çalışıyosunuz. En sonunda tamam sen haklısın diyene kadar devam edeceğini düşünüyorum artık. :olamaz:

Ancak ben konuya yorumumu yaptım, fikrim annenize baskı yaptığınız yönünde, ondan dolayı en küçük lafınız bile artık sorun oluyor. Bu yüzden aranızdaki sorunları aşma şansınız yoksa yorum yapmayın fikriniz sorulmadan dedim. Sözümden dönmem.
 
Yahu benden neden korksun, oturup konuşulsa tabiki bir yol bulabiliriz dikkat edeesenız iletişim kuramıyoruz diyorum. Annem devamlı kızdığı ve gerginliğini yansıttığı için ki ben adamın dolduruşuna geldiğine inanıyorum çünkü o bile konuşurken aynı cümleleri söylüyorlardı. Biz niye kötü günleri hatırlatalım zaten birlikte yaşadık ki daha kurtulamasan bu adam çıktı piyasaya.
Çocukmuş gibi davranmıyorum sadece ben birbirimize kenetlenecegımızı düşünmüştüm.
Söylemek istediğim şeyi anlamıyorsunuz daha fazla uzatmayacağım.. Annenizi psikoloğa yönlendirin bir şekilde.. iyi günler
 
X