Aydınlanma öncesi öyle düşünüyor insan zaten. Çünkü anneler manipülatör :) ben kötü insan mıyım, annemi üzüyorum, tembelim bi isteğini yapmadım lanet gelsin bana vs vs :) iyi bilirim yıllarca düşündüm bunları. Bir ara kötü bir insan olduğumu düşünüyordum. Bencil, kendinden başkasını düşünmeyen vs. Sonra anladım ki bencil olan annem. Böyle düşünmemi sağlayan da annem. Bunu anladığımda yılların ağırlığı kalktı omuzlarımdan. Özgürleştim. Çünkü benim hakkımdaki düşüncelerine beni inandırmaya çalışması bana yaptığı kötülükten ibaret. Aydınlanma sonrası öfkem büyüdü. Nefrete yakın hislerim oluştu. Görmek, görüşmek istemedim. Sonra onu da aştım. Şimdi yav he deyip geçtiğim dönemdeyim. Darısı başına :)