- 25 Şubat 2015
- 3.640
- 1.830
- 78
- Konu Sahibi new smiles
-
- #21
aynı mantık gerçekten sanki tek anne onlar. benimkide zaten mama ağırlıklı besleniyor sen gez toz falan diyor ben bakarım diyor. bende biraz acındırıyorum dahada yapmam gerek sanırım. sonuçta evlat benimde aklım onda kalıyor. kendi doğurmuş gibi davranmaları çok çok itici. ben sanki anne değilde ablayım gibi hissediyorum.Benim annemde de var torununa duskunluk ve benim annemde alingan biri.
Ben ise basladiginda annem bakacak. Simdi arada birakiyorum eve geldigimde bu bana cok alisti sana gelmek istemiyor gibi laflar ettiginde hemen ters cikiyorum biraz. Anne onun annesi benim bak zaten birakip calismak cok zor olacak bu laflarinla uzme beni diyorum. Niye zor olsun ki bakiciya mi birakiyorsun diyor bu sefer. Anne beni anlamiyorsun ben anneyim kolay mi bebegi birakip calismak felan diyorum huzunlu huzunlu birazda gozlerim doluyor. Bu sefer yumusuyor. Tamam kizim sen onun annesisin senin yerini kim tutabilir diyor.
Yani o alingansa sizde alingan olun duygusal davranin hep cok zor olacak ben nasil dayanacagim bebegimi birakmaya diyip durumu biraz abartin sonucta sizde onun evladisiniz sizin uzulmenize dayanamayip yumusar hatta sizi teselli eder. Benin oyle oldu.
annesi fazlaca rahat belki ondandır. yani annemin ona düşkünlüğü yengemi çok rahatlattı. çocuğa hemen çakar mesela hiç sabrı yok. böyle sabırsız biri için çok hoş durum tabi. olan çocuğa oluyor.O bağ kuruluyor içiniz rahat olsun. Çocuğunuz için kim ne yaparsa yapsın o annesini biliyor. Yeğeniniz biraz istisna gibi geldi bana.
bende okuduğum kitaplardan zaten taktım bukadar. hep anne- bebek bağından bahsedilişyor. bu ilk 3 yaşta verildi erildi. eğer problem varsa sonrası çok güç. bende sizin gibi düşünüyorum sonuçta bir birey dünyaya tutunmaya çalışıyor. en büyük destekçisi annesi olmalı. oyuncak gibi görülmesin sinir oluyorum .Ben olsam bende kafaya takardım, o bebeğin ilk arkadaşı önceliği her zaman siz olmalısınız. Ben üzerinin değiştirilmesinden banyosuna kadar , altının değiştirilmesine kadar hepsini kendim yapıyorum, çocuğumun özeli var, onunda kimliği var. Onu annem veya kayınvalidem de olsa başkasına devretmeyi uygun bulmuyorum. Onun da bir mahremiyeti var .. Ama siz çalışacakmışsınız , Yine de zorunlu olmadıkça bırakmayın derim. Bu konuda annenizle ciddi ciddi konuşun, gerekirse psikologlardan alıntılar yapın bu hususta, gerekirse kırılsın ama anlasın yani, o sizin bebeğiniz sadece sizin !
Bende olsam o anneden k açarım :)annesi fazlaca rahat belki ondandır. yani annemin ona düşkünlüğü yengemi çok rahatlattı. çocuğa hemen çakar mesela hiç sabrı yok. böyle sabırsız biri için çok hoş durum tabi. olan çocuğa oluyor.
her şey konuşarak olur aslında ama annem öyle biriki ben bunu desem artık dünyası yıkılır. yani ben böyle bir huy görmedim. her şeye mi küsülür bir insan sürekli mutsuz olabilir mi. ağlayacak hemde günlerce çok zor yapısı ya ve gerçekten insanı sıkıyor.bağlanma sorunundan ziyade ilerde otorite kurmakta zorlanırsınız bence. her zaman anneniz olmayacak, şimdi küçük yanına alır vs ama büyüyünce de yanında olamaz ki. bence tam tersi anne otoritesini sağlayıp çocuk büyükanne dedeye şımaracak. benim annem hiç de böyle değil hatta ben 3 çocuk büyüttüm yoruldum artık kreşe verin der, ki annemi görseniz kanatsız melek, merhamet abidesidir. tabi ki bazen 1-2 gün bakar eder ama huyunda bi şey görse bile annesi eğitsin ben terbiye edemem, der ve normalde annesinin izin vermediği masum şeylere izin vererek şımartır :) Annenize açıkça söyleyin bence, annecim seni çok seviyorum ama çocuğumla vakit geçirmek istiyorum diye.
anladım dediğiniz gibiyse çok zor , bir de insanın annesi olunca kırmak da istemez. annenizin başka meşguliyeti de yok sanırım şu an sanırım. Bence en büyük uğraşı torunlarıyla ilgilenmek olmuş. Günlere gitse, babanızla gezse falan aslında :)her şey konuşarak olur aslında ama annem öyle biriki ben bunu desem artık dünyası yıkılır. yani ben böyle bir huy görmedim. her şeye mi küsülür bir insan sürekli mutsuz olabilir mi. ağlayacak hemde günlerce çok zor yapısı ya ve gerçekten insanı sıkıyor.
babam vefat etti. bunun etkisi çok tabi ama hayat devam ediyor sonuçta. biz kardeşimle uzak illerdeyiz anneme. ama kendi çevresi var dediğiniz gibi. gez toz eve davet et misafir diyoruz. cevap: ben ne konuşucam onlarla, şunun şusu var. bunun busu var, eleştiriler vs.anladım dediğiniz gibiyse çok zor , bir de insanın annesi olunca kırmak da istemez. annenizin başka meşguliyeti de yok sanırım şu an sanırım. Bence en büyük uğraşı torunlarıyla ilgilenmek olmuş. Günlere gitse, babanızla gezse falan aslında :)
evet bende bunu diyorum baksın bişi deiyen yok güzelde bakar zaten gözüm arkada kalmaz. ama sınırlaı koruyamıyor. evlilik vs. başka hiç bir şeye asla müdahele etmez. ama bu konuda inanılmaz garip davranıyor. sınır tanımıyor asla. çok düşündüm direkt kreşe versem diye, ama bunada alınır tabi kesinama çalışacaksınız diyen arkadaşları anlayamadım.
ben de çalışıyorum,
bugüne kadar çocuğum benden başka kimse ile aynı yatakta yatmadı, 2 yaşındaki kuzenini saymazsak.
ya da benden veya babasından başkası acil bir durum olmadıkça banyosunu yaptırmadı.
çalışıyorsunuz diye anneliği bakıcısına mı devrediyor bunu diyenler, şaşırdım açıkçası.
annenizdir elbette çok güzel bakar, ama yanında yatırmak, yatılı ayrı bir yere giderken yanında götürmek istemek falan bence doğru bir durum değil.
anne-çocuk bağlanmasına etkisi için çok bir şey diyemeyeceğim ama yeğeninize bakarak sizin geleceğinizi tahmin edebilirsiniz diye düşünüyorum.
bu annemi krize sokar, ama kreş olabilir.çalışıcaksan bakıcı tut
aynı mantık gerçekten sanki tek anne onlar. benimkide zaten mama ağırlıklı besleniyor sen gez toz falan diyor ben bakarım diyor. bende biraz acındırıyorum dahada yapmam gerek sanırım. sonuçta evlat benimde aklım onda kalıyor. kendi doğurmuş gibi davranmaları çok çok itici. ben sanki anne değilde ablayım gibi hissediyorum.
valla gülsemmi ağlasammı hakkaten abla nedir yahu. farkında değiller ne kadar zarar verdiklerinin. sizinde pskolojiniz bozulmuş bende böyle yapmaya çalışıcam ozaman teşekkürlerAnnem bir kere bana ablasi bezini getir demisti. Cok kizdim. Anne sen ne diyorsun dedim. Agzimdan kacti dedi. Cok asiri abartmamak kaydiyla arada sert cikmak ve onlari onlarin silahiyla yani duygusallik ve alinganlikla vurmak ise yariyor. Sizde alingan olun.
Ben hatta birgun bir ruya gordum. Ruyamda bebegimi kaybetmisim anneme yerini biliyormus ama bana soylemiyor. Yalvariyorum soylemiyor. Uyandim direk anneme anlattim. Hatta anne aglayarak uyandim bak psikolojim ne kadar bozuldu kimse beni anlamiyor ben herhalde lohusa depresyonuna girdim kotu kotu rüyalar goruyorum dedim. Inanin etkili oldu annem biraz hareketlerine ceki duzen verdi. Hatta artik annesi bu sen yokken seni ozluyor demeye basladi.
benim yeğenimde böyle işte. hep annemin peşinde. gerçi onun anne babası o sınırı koymadı. annem de istediği gibi davrandı. 4 yaşında. il dışına çıkarlar hiç kimseyi aramaz annem varsa. ben şimdiden çaktırıyorum, kimselere vermemem, kalamaz ben özlerim diye. ama anlayana işte. şimdiden anlatmama gerek doğru olmadığını, yoksa 10 gün 10 gün derken böyle gidecekbir yakınımın oğlu şu anda 18 yaşında. doğduğundan beri hep babaanne ve dede ilgilendi. nereye gitseler yanlarında götürdüler. çocuk anne ve babaya ait hissetmiyor kendini. kendi evinde kalmıyor babaannede kalmak istiyor. babaanne ve dede de hiçbir konuda sınır koyamadılar. anne ve babayı da takmıyor. ben asla tavsiye etmiyorum. anneniz bakacaksa da lütfen sınırı iyi koruyun.
işte anneniz olunca olmuyor, depresif kişilik zaten, 2 defa mide kanaması geçirdi. tansiyonu var, migreni var.bakmasın mümkünse kimsenin çocuğuna
ayrıca 1,5 yaşında çocuk kendi yatağında yatar annesi ya da anneannesi ile değil
net olun küserse kendi bilir
bu tarz insanlar nasılsa alttan alıyorlar diye böyle davranır
almayın alttan olsun bitsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?