Bizde babam çok cimriydi temel ihtiyaçlarıma bile para vermezdi annem babamdan gizli alır verirdi annem asla babam gibi değildi bize maddi anlamda verici fakat sevgi ve destekleme konularında yetersizdi belki de sevgisini bu şekilde gösterdi ama ben şimdi neden sorguluyorum bilemiyorum haksızlık ediyor da olabilirim ama arkamda dağ gibi annem var hissi yok işteBenim eşimin annesi de böyle soğuk mizaçlı.
İlla ki seviyordur evlatlarını ama göstermez. Varsa yoksa eşinin hizmetini görmek, yeğenleri.
Baba baya otoriter kötü bir eş kötü bir baba. Anne de hep babayı savunmuş, onu arkalamış, onun yanında olmuş biri. Baba çocukları dövse anne babayı savunmuş.
Dolayısıyla şimdi hiçbir çocuğu ne annesine düşkün ne babasına.. Eşim de dahil. Annesini seviyor mu bilmem. Öyle de sevgi dolu adamdır ki, bana ve çocuklarımıza karşı harikadır.Hani derler ya annesini seven adam karısını da sever kadınlara değer verir vs.
Eşim bu tezi çürüten bir adam. Belki annesi bir gün ölürse üzülür. Ne bileyim annedir yine de. Ama çok enteresan bir soğuklukları var. Görüşüyor muyuz? Evet.
Eşim sadece 'annedir babadır, ziyaret etmek gerekir, Allah bana sormasın' vs diyerek görüşür. Sevgiden değil.
Sizin durumunuzu anlayabildim bir nebze.. Geçer mi bu bilmem.
Umarım siz sevgi dolu bir ebeveyn olursunuz evlatlarınıza.
Annelik babalık zor ama güzel. Yani insan doğurduğunu/emek verdiğini nasıl sevmez, aklım almıyor.
Benim annemi anlatmissniz daha bugün aklımdan geçti küçüklüğüme acıdım acaba dedim mutlu bir ailem olsa nası olurdu dedim yazık oldu geçen yıllara dedim icim acıdı kendi yavruma asla bunları yasatmamaliyimselamlar , annem soğuk mizaçlı biridir hiçbir zaman önceliği çocukları olmadı babamın da öyle hep işleri komşuları akrabaları daha önemliydi. Ben daha 7,8 yaşlarındayken halamın yanına giderdim bebeğine bakmaya yaz tatillerinde orda halamın elti oğlu bana toplu iğne batırırdı benimle alay ederdi , geceleri hep ağlardım annemi özledim diye ama telefonda özlemedim ki derdim . Hiçbir zaman kendimi ailemde istenen sevilen bir birey olarak hatırlamıyorum bana kötü değil ama önemsizmişim gibi davranıldı. Şimdi bile anneme gidince çok kaldığımda acaba kalkmamı bekler mi fazla mı kaldım derim. Zaten sözel veya fiziksel sevgi hiç görmedim annem beni düşünür bana küçükken gizli gizli sevdiğim şeyleri pişirirdi kuzenlerimden kalmaz da yiyemem diye şimdi de gidince yiyecek sebze vs verir elimi kolumu doldurur ama beni tam olarak çocuk doğurunca benimsedi sanki şimdi bir değerim var gibi hissediyorum, beni hiç övmedi yengem kızlarına bayramlık alırken annem bana almaZdı parasızlık değil hevessizlik daha bir Sürü böyle örnekler var geçmişe bakınca hiç annemle mutlu bir an hatırlamıyorum çok kalbim kırık ve düşündükçe koca kadın ağlıyorum o küçük kız çocuğuna yazık oldu diye , dertleşmek istedim
Sizin anneniz eminim böyle bir kadın değildi yaşamadan bilemeyeceksiniz asla !Her ebeveynin eksisi artısi vardir .
Kimsenin anne babasi dört dörtlük değil.
Hayatta en kolay şey oturduğumuz yerden karşımızdakini elestirmektir.
Şuan mesela yoldan geçen oturan konuşan herkesi anında yerle bir edebilirim.
Siz annenizden sevgi istemekle haklısınız ama size karşı değil yapısı buymuş.
Sonuçta her insan aynı özellikte sahip degil.
Anneniz ve size kötü davranmamis sadece eksik davranmış.
Sizin bu sorgulamanız durduk yere olmamıştır. Muhakkak bir şey tetiklemiştir.Bizde babam çok cimriydi temel ihtiyaçlarıma bile para vermezdi annem babamdan gizli alır verirdi annem asla babam gibi değildi bize maddi anlamda verici fakat sevgi ve destekleme konularında yetersizdi belki de sevgisini bu şekilde gösterdi ama ben şimdi neden sorguluyorum bilemiyorum haksızlık ediyor da olabilirim ama arkamda dağ gibi annem var hissi yok işte
Kimse dört dörtlük değil.Sizin anneniz eminim böyle bir kadın değildi yaşamadan bilemeyeceksiniz asla !
Geçen gün annemlere habersiz gittik abimin eşini uğurlamaya annem mangal yapacağız yemek yapma demiş yengeme ,tarladan gelip bizi görüp mangaldan vazgeçti evde pişirelim gözüm almıyor falan dedi ama mangalı zaten erkekler yapıyor daha az yorulacaktı yani muhtemelen et azdı yanına yemek falan da yaptı çünkü ben bizi yabancı gibi görmesine plan bozmasına içerledim eşim gayet anlayışlıdır dese hemen gider alır ya da az olsun ne önemi var orada kendimi o ortamda fazlalıkmış gibi hissettim benim için planlar yapılmaz planlar bozulur gibi , bizi de arayabilirdi gelin diye bişeyler de tetiklemiş ki baya kırıldım ve kalkmak istedim annem anlamadı bile buna bozulduğumu şimdi buna mı takıldın diyeceksiniz ama belki de biriken şeyler vardır içimde , doğumumda düğünümde annem hep işleri öne sürerek beklentimden az ilgilendi benimle aileler çocukları için şehir değiştiriyor annem benim görev yaptığım yere 4 yılda sadece bir kez geldi böyle şeyler işte tetikledi hepsi deHayatınızın hassas bir döneminde misiniz şu an?
Uzun zamandan sonra böyle şeyler hassas zamanlarda çıkar genelde. Annenizle bunu konuşabilirsiniz aslında , kendinizi ifade edersiniz içinizi boşaltmış olursunuz hem.
Çok değişik anneler var malesef.34 yaşındayım şu yaşıma kadar annem tarafından hep herkese (7 kardeşiz) övgü ile anlatıldım. Ailenin en küçük kardeşi olmama rağmen ablamlarım yada abimlerin her ihtiyacında beni öne sürdü sen yaparsın hakkından sen gelirsin sen bakarsın sen halledersin vs... Ne tuhaftır ki 7 evlat içinde herşeyde bana ihtiyaç duyan öven annem söz konusu fikir ayrılığı yada ailesel problemler yasandıgında ablamlar ve abimlerle hep ilk beni gözden çıkardı. Mesela bu bayramda konusmadığım abim anneme gitmiş diye bana seninle dısarda görüşürüz dedi el öpmeye gidemedim.Malesefki aynı şeyleri küçük abimede yaptı yıllarca ve ben onu asla affedemiyorum ne anneler gününü kutladım ne aramasına cevap verdim merhametimi sürekli kullandığını bilirdim fakat ona şiddet gösteren abim için beni gözden çıkarmasını hiç beklemezdim..
Bu sözü çok seviyorum gösterilmeyen sevgiyi ben ne yapayım.
Evet haklısınız düşünmek yerine kendi hayatıma bakmalıyım öyle de yapıyorum ara sıra düşünüp üzülüyorum işte bu hisler de engellenmiyor düşünmeyeyim dedikçe hepsi birikiyor ve alakasız bi yerde patlıyor . Annem mahkeme suratlı kadar soğuk değildi normal sakin uysal ortayolcu bi kadın ve kime sorsanız çok severler değer gören biridir ama aile olmayı anne olmayı çok istemedi bence ki abimlerle de aramız hiç sıcak değildir soğukluk herkese bulaşmış teşekkürler yorum içinAnneni üzsen ne olcak ki? Ya da ne değişecek ki onun hayatında...Sen içim soğusun biraz diyorsunda bence bırak sal gitsin geçmişini..Sen bebeğine sarıldıkça,sevdikçe,öptükçe,kokladıkça vay be evlat böyle seviliyormuş der ama sana söylemez...Mahkeme duvarı gibi bir kadın diyorsunuz kan kusmuş kızılcık şerbeti içmiş demek ki...
Geçmişte ne yaşadı da böylesine nasırlaşmış kalbi bilemem ama böyle yapmamalıydı...
Hayatta artılar ve eksiler birbirini tamamlar..Bir pili bile artı ve eksi kutuplarda yerleştirirseniz enerji alabilirsiniz...
Mesela benim babamda bizlere öyle ne sözleriyle ne de başımızı okşayarak sevgisini göstermedi ama birşeyimizi eksik etmedi...Eee o da babasından öyle görmüş...
Ben ve kardeşim ne mi yapıyoruz...Taşkınlık yaparak gidip onun göbeğine sarılıyoruz...Onun da kolu bizim sırtımızı sıvazlıyorO zaman sizde ona nasıl sevilmesi gerektiğini gösterin bence...Belki de onun da böyle bir sevgiye ihtiyacı vardı görmedi ve gösteremedi...
Bu yine de annenizi haklı çıkarmaz anne babaya göre bir tık daha merhamet bir tık daha yakın olur her ne olursa olsun...Ama ben olsam bu ruhani açlığımı kendim boynuma sarılarak,öperek giderirdim..
Ben de böyle bakıyorum hayata
Evet sadece gelenek olarak çocuk yapmışlar ama ne ister ihtiyacı nedir diye düşünmemişler zaten köyde babaanneyle büyümüşüz annem tarladan fırsat bulamamış demek ki o da bağlanamadı çocuklarınaBir kitapta okumuştum. ABD’de 20 bebek üzerinde bir test yapılıyor. Amacı fiziksel yönden her türlü bakımı sağlanan bebeklerin, iletişim kurulmadan nasıl gelişeceğini gözlemlemek.. Bebeklerin zaruri ihtiyaçları sayılabilecek beslenme,alt değişimi gibi ihtiyaçların en iyi şekilde sağlanıyor fakat bakıcılar bebeklere göz teması, konuşma veya herhangi bir mimik sarfetmiyor. Bebekler bir süre sonra bakıcının dikkatini çekecek davranışları bırakıyorlar ve hiç bir sağlık problemi olmayan bebekler ölmeye başlıyor. Deneyin olumsuz gittiğini farkeden yetkililer yarıda kesiyor fakat bebek ölümleri devam ediyor,çünkü bebekler pes ediyor.
Ve anlaşılıyor ki iletişim, sevgi dili, ilgi ve özen de en az beslenme, barınma kadar temel bir ihtiyaçtır.
Maalesef ki Türkiye’de pek çok evlilik mutsuz ebeveynler tarafından yapılıyor. Dolayısıyla da mutsuz anneler mutsuz çocuklar yetiştiriyor. Veya mutsuz çocuklar mutlu etmeyi bilmeyen ebeveynlere dönüşüyorlar. Tabi etkileyen onlarca parametre var. Görücü usulü evlilikler, mahalle baskısı vs.
Sizin adınıza çok üzüldüm. Sevgi en temel ihtiyaçtır ve sevgisiz bir çocuğu gölgesi hayatı boyunca takip eder. Değersizlik hissi, kendini yetersiz görme, görülmek ve yaranmak için onlarca çaba sarfetmek çok zor.
Bizler seçimlerimizden mesulüz. Anne babanızı seçemezsiniz ama nasıl bir anne olacağınızı siz seçebilirsiniz. Kendi içsel dünyanızdaki anlamlandıramadığınız,annenizin size kendinizi kötü hissettiren davranışlarını çocuğunuza yaşatmamakta çabalayarak bu döngüyü kırmalısınız.
Bence zor da olsa bu günleri geride bırakmaya, içsel huzurunuz için affetmeye çalışın. Çünkü affedebilmek özgürlüktür.
Evet kardeşlerimle de aram bozuk ikisiyle de kopuğum görüyorum kardeşler birbirini canı gibi seviyor iyi kötü herşeyi paylaşıyor biz hiç öyle bi aile olamadık hatta hiç 5 kişi sofraya oturduğumuzu hatırlamıyorum aile fotomuz falan yok ve aslında bunları sağlayan temel kişi annedir annemin aile olalım birlik olalım kaygısı olmadı hiç abimlerle aram açılınca da hiç oralı olmadı, yoksaydı bu durumu ne onlarla ne benimle konuşmadı atıyorum ben bi kavgaya karışsam gelip hakkımı savunmazdı bu duyarsızlığı ve genişliği beni üzenÇok değişik anneler var malesef.
Benim kv demde böyleydi eşim ve kardeşlerine buz gibiydi kadın aşırı soğuktu mizacı böyleydi .bu yuzd n kardeşler arsindada böyle soğukluk vardı.hala birbirlerine yabancı gibiler sevgilerini belli edemezler.bu yüzden kv dem çocuklarını sevemedivi için beni sevmesini hiç beklemedim isterdim ama banada aynısını yaptı 13 yıllık evliyim.bana iki kere geldi.ve bana kırk yabancı gibiydi.arqmizda hiçbir zaman gelin kv d olamadı biz gibiydi iliskimiz onun yüzünden.
Evet dolmuşsunuz baya, kıyamam. Siz bir annesiniz artık güçlü olup bunu aşın ve geride bırakın çocuğunuza o görmediğiniz ilgiyi kat be kat verin. Bundan sonra beklenti duymayın derim daha fazla yorulursunuz. Umarım çok mutlu olur bu durumu aşarsiniz. Yalnız değilsiniz çoğumuz öyle büyüdük yinede psikolojik destek iyi gelecekse gidin tabiGeçen gün annemlere habersiz gittik abimin eşini uğurlamaya annem mangal yapacağız yemek yapma demiş yengeme ,tarladan gelip bizi görüp mangaldan vazgeçti evde pişirelim gözüm almıyor falan dedi ama mangalı zaten erkekler yapıyor daha az yorulacaktı yani muhtemelen et azdı yanına yemek falan da yaptı çünkü ben bizi yabancı gibi görmesine plan bozmasına içerledim eşim gayet anlayışlıdır dese hemen gider alır ya da az olsun ne önemi var orada kendimi o ortamda fazlalıkmış gibi hissettim benim için planlar yapılmaz planlar bozulur gibi , bizi de arayabilirdi gelin diye bişeyler de tetiklemiş ki baya kırıldım ve kalkmak istedim annem anlamadı bile buna bozulduğumu şimdi buna mı takıldın diyeceksiniz ama belki de biriken şeyler vardır içimde , doğumumda düğünümde annem hep işleri öne sürerek beklentimden az ilgilendi benimle aileler çocukları için şehir değiştiriyor annem benim görev yaptığım yere 4 yılda sadece bir kez geldi böyle şeyler işte tetikledi hepsi de
Teşekkürler bakacağımGeçmişe gidip annenizi değiştiremeyeceğiniz için kendinizi iyileştirmeniz gerekiyor. Geçmişi olduğu gibi kabul etmelisiniz. Çünkü diğeri size zarar veriyor. Bu yaşananları kabul edin. Duyguyla savaşmak insanı maalesef hasta ediyor.
Bir de YouTube da içinizdeki çocuğu iyileştirmek, başlığı altında yönlendirmeli meditasyonlar var. Bana çok çok iyi gelmişti. Denemenizi tavsiye ederim. Kendinizi daha güçlü hissedeceksiniz.
Çocukken yaşadıklarınızı kabul edin, serbest bırakın ve olumlama yapın. Hafifleyeceksiniz.
Her annenin çok sevdiğine inanamıyorum çevremde çok Farklı boyutlarda annelikler gördüm dikkatimi çeken bir şey de kuzenimin annesi de onları eleştirir Kızar bağırır ama sevgisini de göstermiş demek ki kuzenlerim annesine çok düşkün ve mutlu kişilikleri olduğunu görebiliyorum bi açlıkları yok annem ise kızıp eleştirmediği halde yok sayarak tepkisiz kalarak daha çok canımı yakmış çok ilginç değil mi , bu arada modern bir aileyiz köy olmasına rağmen korkutma sindirme vs yoktur aile içinde anneme falan da sorun annemin mizacında diye düşünüyorum halaBen her annenin evladını çok sevdiğine inanıyorum. Ciddi bir zihinsel yada psikolojik hasarı yoksa.
Fakat bazıları çok acı ki nasıl yapacaklarını nasıl koruyacaklarini bilmiyorlar. Çünkü bazen sindiriliyorlar, korkutuluyorlar.insan yerine konulmamış oluyorlar.
Dipnot: fiziksel şiddet uygulayanlari bu grupların dışında tutuyorum. Onların kişisel tatmin sağladığını düşünüyorum.hic birisini sevmiyorum.