Annemi affedemiyorum

Hayat ne garip .!.:

Sana bişey diyeyim mi sen gene şanslısın emin ol benim eşimin annesi öyle ama kardesleride malesef böyle.kardeslerise hepsi birbiriyle buz gibi anneden gelen genler var tabiki hicbiriyle sizinki gibi samimi değiliz keşke onalr iyi olsaydı malesef onlarda anneden beter.aralarinda hicbisey olmamasına rağmen nasılsın napiyorsun diye birbirlerini sormazlar aramalar bile.hepsi başka şehirde yurtdışında senede bir bayramda Ratip gorusurler hiç muhebbet etmezler .beni nasıl diye eşime bile sormazlar.13 yildir bunların icindeyim ben böyle bişey ne gördüm ne duydum.kendi akrabalarıma falan görüşüyormus gibi yapıyorum anlamaz ki kimse bunların böyle tuhaf olduğunu.kendi köylüleri biliyor bir tek.tuhafliklarini başkalarına iyiler ama konuşurlar birbirlerine düşman bile daha samimi dersin hayret wdersin görsen yan yana bunları.bana en cinsi ve tek olanı denk geldidiyorum ya dünyaya bir daha gelsem böyle ailsei olduğunu bilseydim asla evlenmedim.fakat eşim tüm bu olumsuz aileye rağmen on numara biri Allah'a şükür tek şansım o

Genişletmek için tıkla...

Pinhan .!.:

O zor işte, bari kardeşler olsaydı.
Bizde kardeşler tutkun, kız kardeşler biraz anneye benziyor bazen ama yine de fena değiller, iyiler. Erkekler düşkün. Bu şansa sahibiz.
Ama en önemlisi eş. Şükür ki ailesine karşı kör değil. Sizin de öyle imiş. Bak bun sevindim.
Zaten benim de eşim şansım olmasa çoktan boşanırdım açıkcası.
Eşten yana gülmüşüz bari

Allah herkese mutluluk versin. Herkesin ufak ya da büyük yaraları var işte....

Genişletmek için tıkla...

Acquaa .!.:

Bence anneniz siz çocuklarına nasıl davranacağını bilmediğinden istemsizce çocukluğumuzda yaralar açmış tabii bu anneniz haklı çıkarmak değil fakat onun ailesiyle ilişkilerine bakarsanız büyük ihtimalle oda annesinden sevgiyi gizlemeyi öğrenmiştir. Simartmadan korkma büyüklerin yanında sevmekten çekinme gibi konular bilincaltina işlemiş olabilir. Çünkü ayrım olsa sadece sana yapardı sadece sevgisini aktaramamis torun sevgisinden sonra yavaş yavaş sevgisini size göstermeyi öğrenmiş olabilir.

Genişletmek için tıkla...

alik .!.:

Ya bide şöyle düşünün bizlerin en ufak bişeyde psikolojisi bozulup bunalıma giriyoruz, mutsuz oluyoruz. Kim bilir o neler yaşadı zamanında, belki sevilmedi, belki hiç düşünmediler onu, mutsuzdu.. En azından sizlere kötü davranmadı.

Genişletmek için tıkla...

portakalkeki .!.:

selamlar , annem soğuk mizaçlı biridir hiçbir zaman önceliği çocukları olmadı babamın da öyle hep işleri komşuları akrabaları daha önemliydi. Ben daha 7,8 yaşlarındayken halamın yanına giderdim bebeğine bakmaya yaz tatillerinde orda halamın elti oğlu bana toplu iğne batırırdı benimle alay ederdi , geceleri hep ağlardım annemi özledim diye ama telefonda özlemedim ki derdim . Hiçbir zaman kendimi ailemde istenen sevilen bir birey olarak hatırlamıyorum bana kötü değil ama önemsizmişim gibi davranıldı. Şimdi bile anneme gidince çok kaldığımda acaba kalkmamı bekler mi fazla mı kaldım derim. Zaten sözel veya fiziksel sevgi hiç görmedim annem beni düşünür bana küçükken gizli gizli sevdiğim şeyleri pişirirdi kuzenlerimden kalmaz da yiyemem diye şimdi de gidince yiyecek sebze vs verir elimi kolumu doldurur ama beni tam olarak çocuk doğurunca benimsedi sanki şimdi bir değerim var gibi hissediyorum, beni hiç övmedi yengem kızlarına bayramlık alırken annem bana almaZdı parasızlık değil hevessizlik daha bir Sürü böyle örnekler var geçmişe bakınca hiç annemle mutlu bir an hatırlamıyorum çok kalbim kırık ve düşündükçe koca kadın ağlıyorum o küçük kız çocuğuna yazık oldu diye , dertleşmek istedim

Genişletmek için tıkla...