Merhaba hanımlar
Biraz uzun olacak ama lütfen yorumlarinizi esirgemeyin..
Annem 62 dogumlu 4 cocuk sahibi bir kadin. Kullandigi ilaclar sebebiyle kilo veremiyor(ki bu yüzden bikkinlik seviyesine geldi cok üzülüyor). Fitik hastasi fizik tedavi, masaj ve uygun agirlik calismalarina gidiyor.
Gözlemledigim kadariyla hayatı o kadar stres dolu ki kendine ve sagligina yeteri ozveriyi gösteremiyor ve kendiside ifade ediyor.
Bunlarin elinde oldugunu ve ufak dokunuslarla degistirebilecegini anlatsamda sanki şu dagi yerinden kaldir demişcesine hüzünleniyor.
Üc kardeşm ve babamla yaşıyor.
Sabah 4 gibi babamı işe yolluyor yolluk hazırlıyor.
Akabinde 23 yasindaki erkek kardeşim aman işe gecikmesin diye yarim saat 45dksindan feragat edip evde o saate is yapip onu uyandirip ise yolluyor.
9 gibi diger kardesimi uyandiriyor ve cogunlukla bu kardesim zorluklarla bu işi bulmasina ragmen cogunlukla uyuya kaliyor yada zamaninda hazirlanamiyor.
Paldır küldür bi tiyatroyla evden cikip kardesimi annem arabayla ise birakiyor.
Halbuki bi saat evden erken ciksa otobusle gidebilecek.
Düne gelirsek:
Dün annem kardesime meslek egitimi alanlara indirimli otobüs/metro kartı oldugundan bahsetti. O da " ben almayi dusunmuyorum" dedi.
Dayanamadim " neden annem mi seni gotursun" diyince beyfendi bozuldu ne ima ediyorsun filan cevap vermicem dedi. Inanin anneme hepimiz eşim dahil diyoruz ki git tatil yap acilirsin hatta bizim evimizde kal o da yok gidemem cocuklar nolcak ise gec giderler bi gecikirse isten atarlar filan diyor.
Ben bunlari kendim icin degil onlar icin cekiyorum diyor.
Neyse,
"Yo gayet direk sordum annem mi gotursun diyorum" dedim. Hoslanmadi oda degistirdi annemde bana kizdi.
Dedim gün agirmadan karda kişta ben ise gitmek icin kendimi yirtiyordum benimki can degilmiydi ben kendime sofor bulamazmiydim dedim neden boyle yapiyosun daha kac sene goturup getireceksin dedim.
Annemde "kiz erkek cocugu ayni degil herkes bir degil vs". dedi.
Bende "asil erkek cocugu daha gucludur bunlari ogrenmeli alt tarafi bi saat erken yola cilacak her insanin yapabilecegi standartlar vardir sen alistirip sonra ben depresyona girecem diye korkuyorum diyorsun aci cekmek dram yasamak hosuna mi gidiyor" diye cevapladim.
Diger kardesim işten gelecegi vakit misafirlikteyse " eve gitmeliyim oglama yemek vercem önüne diyor"
" anne yemek hazir acsa tabaha kendi koyar sen napiyon allah askina alisacak elin kizinin ilerde burnundan getirecek diyorum" yok anlamiyor
Evin kagit kürek işi onda. Ben onlarla yasarken destek oluyordum ama milletin cani kiymetli. Onlara kostur banka isini hallet eve gelen para nasi bereketsizse odenecekleri ode yada ödemeyefilan derken kendini eve atiyor yemek yapiyor. Yardimci tut diyorum para yok diyor yetmiyor diyor.
Yaptigi yemeklerde kaliyor ki cok guzel yapar ama herkes bi secici olmus herkes burun kiviryor buna annemin komsusuda sahit.
Gidip babami isten aliyor onun naziyla ugrasiyor
Aksam herkesin evinde oturup cay icip dizi izledigi vakit annem bu bahsettigim kardesimi isten aliyor. Onu alana kadar diken üstünde nerden biliyorsun dersen bazen oglumla oraya gidince kadinda bir gram huzur goremiyorum hep ayak ustu hep stres halinde. Soyle su kardesim alsin diyorum ve cekindigine sahit oluyorum. Ve icten ice gicik kapiyorum ben zamaninda essek basimiydim acaba ama kardeslerime ayri kiziyorum anneme destek olmadiklari icin.
Karişmak istemiyorum ama eziyet ediyor kendisine. Depresyon belirtilerim var ilerlemesinden korkuyorum diyor.
Ne yapmali nerden baslamali? Ben iyilikle konusmaya calisiyorum.ama.ona bu soylediklerim batiyormu bilmiyorum...
Biraz uzun olacak ama lütfen yorumlarinizi esirgemeyin..
Annem 62 dogumlu 4 cocuk sahibi bir kadin. Kullandigi ilaclar sebebiyle kilo veremiyor(ki bu yüzden bikkinlik seviyesine geldi cok üzülüyor). Fitik hastasi fizik tedavi, masaj ve uygun agirlik calismalarina gidiyor.
Gözlemledigim kadariyla hayatı o kadar stres dolu ki kendine ve sagligina yeteri ozveriyi gösteremiyor ve kendiside ifade ediyor.
Bunlarin elinde oldugunu ve ufak dokunuslarla degistirebilecegini anlatsamda sanki şu dagi yerinden kaldir demişcesine hüzünleniyor.
Üc kardeşm ve babamla yaşıyor.
Sabah 4 gibi babamı işe yolluyor yolluk hazırlıyor.
Akabinde 23 yasindaki erkek kardeşim aman işe gecikmesin diye yarim saat 45dksindan feragat edip evde o saate is yapip onu uyandirip ise yolluyor.
9 gibi diger kardesimi uyandiriyor ve cogunlukla bu kardesim zorluklarla bu işi bulmasina ragmen cogunlukla uyuya kaliyor yada zamaninda hazirlanamiyor.
Paldır küldür bi tiyatroyla evden cikip kardesimi annem arabayla ise birakiyor.
Halbuki bi saat evden erken ciksa otobusle gidebilecek.
Düne gelirsek:
Dün annem kardesime meslek egitimi alanlara indirimli otobüs/metro kartı oldugundan bahsetti. O da " ben almayi dusunmuyorum" dedi.
Dayanamadim " neden annem mi seni gotursun" diyince beyfendi bozuldu ne ima ediyorsun filan cevap vermicem dedi. Inanin anneme hepimiz eşim dahil diyoruz ki git tatil yap acilirsin hatta bizim evimizde kal o da yok gidemem cocuklar nolcak ise gec giderler bi gecikirse isten atarlar filan diyor.
Ben bunlari kendim icin degil onlar icin cekiyorum diyor.
Neyse,
"Yo gayet direk sordum annem mi gotursun diyorum" dedim. Hoslanmadi oda degistirdi annemde bana kizdi.
Dedim gün agirmadan karda kişta ben ise gitmek icin kendimi yirtiyordum benimki can degilmiydi ben kendime sofor bulamazmiydim dedim neden boyle yapiyosun daha kac sene goturup getireceksin dedim.
Annemde "kiz erkek cocugu ayni degil herkes bir degil vs". dedi.
Bende "asil erkek cocugu daha gucludur bunlari ogrenmeli alt tarafi bi saat erken yola cilacak her insanin yapabilecegi standartlar vardir sen alistirip sonra ben depresyona girecem diye korkuyorum diyorsun aci cekmek dram yasamak hosuna mi gidiyor" diye cevapladim.
Diger kardesim işten gelecegi vakit misafirlikteyse " eve gitmeliyim oglama yemek vercem önüne diyor"
" anne yemek hazir acsa tabaha kendi koyar sen napiyon allah askina alisacak elin kizinin ilerde burnundan getirecek diyorum" yok anlamiyor
Evin kagit kürek işi onda. Ben onlarla yasarken destek oluyordum ama milletin cani kiymetli. Onlara kostur banka isini hallet eve gelen para nasi bereketsizse odenecekleri ode yada ödemeyefilan derken kendini eve atiyor yemek yapiyor. Yardimci tut diyorum para yok diyor yetmiyor diyor.
Yaptigi yemeklerde kaliyor ki cok guzel yapar ama herkes bi secici olmus herkes burun kiviryor buna annemin komsusuda sahit.
Gidip babami isten aliyor onun naziyla ugrasiyor
Aksam herkesin evinde oturup cay icip dizi izledigi vakit annem bu bahsettigim kardesimi isten aliyor. Onu alana kadar diken üstünde nerden biliyorsun dersen bazen oglumla oraya gidince kadinda bir gram huzur goremiyorum hep ayak ustu hep stres halinde. Soyle su kardesim alsin diyorum ve cekindigine sahit oluyorum. Ve icten ice gicik kapiyorum ben zamaninda essek basimiydim acaba ama kardeslerime ayri kiziyorum anneme destek olmadiklari icin.
Karişmak istemiyorum ama eziyet ediyor kendisine. Depresyon belirtilerim var ilerlemesinden korkuyorum diyor.
Ne yapmali nerden baslamali? Ben iyilikle konusmaya calisiyorum.ama.ona bu soylediklerim batiyormu bilmiyorum...