Kizlar merhaba ben aysenaz'in arkadasiyim bu konu icin hesabini rica ettim ondan.
En ufacik cumlenize ihtiyacim var. lutfen bisiler soyleyin.
Benim derdim annem. Ben universite okuyorum, babam kucukken vefat etti 1 erkek kardesim ve annemle yasiyorum.
Annem iyiyken cok iyidir sirdas arkadas akil hocam. Hatta bu yuzden konu acarken bile vicdan azabi cekiyorum annemi insanlara sikayet ettigim icin.
Kotu olan kisma gelirsek zaten stresli bir okul hayati icindeyim. Mesela arkadaslarimin ailesi surekli "bu dersten kalirsan canin sag olsun" modundalar ama annemden duydugum tek sey "asla kalamazsin gecmek zorundasin bitirmek zorundasin." Bu son buyuk tartismamizin sebebini olusturdugu icin burdan anlatmak istedim. Ben ne zaman sitem etsem evde "git basimdan senle tartismak istemiyorum" diyip kapiyi suratima kapatir ve asla icimde kalanlari soylememe izin vermez. Ben de teyzemlerle otururken dedim ki "herkesin ailesi boyle boyle soyluyor sen niye hep ustume geliyosun?" Tek soyledigim sey buydu. Sonrasi annemin bagirislari cagirislari. "Senin derdin ne? Sen kesin kuzenini kiskandin o yuzden boyle yapiyosun. Serefsiz vs bir suru laf ve aglamalar... Teyzelerim sok ustune sok olup niye agliyosun abla ne oldu simdi deyip durdular. Bu konu boyle kapanmadi ve gunlerce teyzelerimle telefonda konusup benim kuzenimi kiskandigimi cunku kuzenimin benden guzel oldugunu falan soyledi kulaklarimla duydum. Aramiz bu tartismadan sonra duzeldi ama karsisina gecip "ben niye onu kiskanayim ki anne?" Bile diyemedim cunku kavgaya doner biliyorum.
En ufacik tartismada "sen onun/bunun tirnagi olamazsin. O kizcagiz namusuyla okuyor ve kadar da terbiyeli" der durur. Ki ben tip okuyorum son sinifa gectim, hep basarili bir ogrenciydim.
Yani keske size sayfalarca yazabilsem cunku anlat anlat bitiremem ama her seyi unuttum da arkamdan "Kuzenini kiskaniyor iste kiskanc..." Deyisini unutamiyorum
Isteyenler devamini okumayabilir ama lutfen yorum yazin akil verecek kimsem yok... Yani en azindan beni rahatlatabilen kimsem yok...
xxx
Gik demeden kardesimle bana "ben babaniz olunce sizi halaniza biraksaydim ne halde olurdunuz, bana sukredin" der durur.
En buyuk problemimiz para. Bana hic para vermiyor sadece bursum var. ben o sekilde idare ediyorum ama evim okula cok uzak oldugundan arabayla gidip gelebiliyorum ve annem 150 lira kadar benzin aliyor bana sadece. Maddi durumumuz bunu karsilamaya yetiyor cunku ben de cocuk degilim gelen giden parayi hesap edebiliyorum. Dun benzinim bitti, anneme benzin almam lazim dedim param yok dedi. Kartta da limit yoktu. Bu sartlarda ben de zorla para bulacak degilim, razi oldum. Bugun baktim kredi kartinin limiti acilmis amcam bana burs veriyor o yatmis karta. Annemi aradim belki bir ihtiyaci vardir o para yatirmistir diye. Sen para mi yatirdin karta dedim. Hayir amcan yatirmistir dedi. "Iyi ben de benzin alirim biraz" dedim. Harcayamazsin o parayi yeter artik harcadiklarin kardesinle beni yiyip bitirdiniz benzin falan alamazsin..." Ama neden? Napicam benzin almayip? Dolmus da ayni paraya geliyor 2 dolmus gunluk 10 lira yapar... Ve yarin sinavim var ama kutuphanede calissam aklimda annem... Eve gitsem huzursuzluk... Icimdekileri ona dokemiyorum guzellikle bile konussam kavga cikariyor.
Hep der ki sen doktor olsan da parani halan gibi harcarsin, onun gibi borc icinde kalirsin ne evin olur ne araban. Insallah oyle olur da gorurum ben seni.
Madem anne bu kadar kavga ediyoruz ben de yurda cikiyim gidiyim evden dedim. Teyzem de vardi. Ikimiz aramizda cozemedigimiz icin onlara derdimizi aciyoruz. Teyzelerimden biri cok patavatsizdir ve dedi ki "evden gidince orospu mu olucan? Karninda bebeyle donersin ananin evine." Bu lafin ustune annem "sen ne diyosun" bile demedi. "Evet bu kiz boyle iste gucum yetmiyor arsiz bu." Dedi sadece. Ben yurda ciksam 3 tane gelirim var burs aliyorum. Kimseye muhtac olmam ama anneme kiyip evden gidemiyorum. Kardesime kiyamiyorum. Orospu da olmam cok sukur intern doktor oldum bu sene okulum sonraki yaza bitiyor. Ama annem beni yedi bitirdi, psikolojim alt ust.
Uzun bi iliskiden ciktim ve zar zor toparlandim, annem de yanimda oldu bu surecte. Ama ilk kavgamizda "cocuk seni nasi kapinin onune koydu bak. Sana kimse tahammul edemez." Bile dedi. Artik annemin bende yarattigi etkileri yok edemiyorum. Onu hem seviyorum hem hirslaniyorum hem gelecegimizden umutsuzum... Lutfen yorum yapin, tek cumle bile o kadar rahatlatir ki...