Annemde mi sorun var bende mi lütfen değerlendirin..

mavi1320 .!.:

Öncelikle merhaba üyeliğim 2. Üyelik yöneticilerin bilgisi dahilinde hesabı açtım çünkü kendi hesabımı tanıyan arkadaşlarım var o sebeple fikir almak istiyorum sizlerden biraz detaylı ve uzun anlatacağım

Ben 8 senelik evliyim 2 evladım var 6 ve 1.5 yaşındalar mesleğim var fakat çocuklarımı büyütmek için çalışmıyorum eşim gece nöbetleri olan biri.. artık çok istesemde çalışamıyorum okul için servis imkanı yok oturduğum bölgede eşimin desteği olamayacak vs sebepleri ile .. konuya döneyim

Yaklaşık 4 senedir farklı bir ilçeye taşındık annem emekli 6 senedir.. oda bizimle geldi babamla ayrılar tek yaşıyor ve inanın hiç çevre edinemedim korona dönemi diye geldigimde tum kurslar kapalıydı aktivite yapacak yer bile bulamadım derken annem sürekli 2. Cocugu dogur ben bakıcam destek olucam ilk çocuğundaki gibi yapmicam dedi durdu tabiki dinlemedim kendi istedigim zaman dogurdum cunku ilk cocugumda herkesle sorun yaratarak yanimda 3 gun durup gitti misafir geldiginde kosup hic gitmemis numaralariyla geliyordu arkalarından gidiyordu cok üzdü beni o dönemler toparlanmam uzun sürdü

Derken 2.cocugum doğdu ondada 5 gün durdu beş karış surat ile yemeğimi ilk gün kendim yaptım çünkü sürekli uyuyordu 2 dogumumda sezeryan oldu 5 gunun sonunda gidebilecegini soyledim ve gitti

Biz esimle ona hicbir zaman cocuklarimizi birakamadik esimle 1 saat yurumek istesek sirf ben mutlu olmayayim diye işim var derdi gezmemi eglenmemi asla istmezdi sakayla karisik 2. Cocuguma bakiyordun ne oldu dedigimde görünce zor geldi pişkinim ben diye cevap verdi şaka gibi

İnsanlara sürekli cocuklarima baktigini soyluyor hemde eşim ve benim yanımda.. benim zoruma giden cok kotu oldugumda asla geliyim biraz uyu demez bir kap yemek getirmez arayip yemegin var mi diye sorar yok dersem gelmez var dersem gelir yer cayini corbasini icer gider evine ..

Biz evine çatkapı gidemeyiz istemez rahatsız olur kendi canı istediginde gelir hizmet ettirip döner cocuklari görünürde sever ama ceremesine katlanmak istemez

Söylediklerim yanlış anlasilmasin sürekli olarak bakmiyor değil derdim beni üzen okadar bunaldım okadar pskolojik olarak üzüldümki bir çay içecek hiç arkadaşım yok burada okadar ağladım ki karsisinda bana yardım eli hiç uzatmadı cocuklari 1 saat ver bana gidip kafa dagitin demedi birkac kere sordugumda bakamam isim var deyip gecti

Evime geldiginde cok ihtiyacim olup cagirdigimda bak geliyorum ama kendimden ödün vererek geliyorum bilincinde ol tarzi kelimeler kullandi kasikla verip kepceyle aldi herzaman

Bencil bir insan oldugunu dusunuyorum artik icimden onu aramak gelmiyor konusmak gelmiyor işi gücü cikar iliskisi baska anneanneler babanneler nekadar da sevgi dolu.. neolur siz söyleyin sorun hangimizde artik kafayi yemek uzereyim
Buraya kadar okuyan herkese tesekkur ederim

Genişletmek için tıkla...

tavsankulak_17 .!.:

Anneniz nasıl bir aile ortamında büyüdü, nasıl bir evliliği vardı, neler yaşadı bilmiyoruz. Olayları nasıl anlamlandırıyor bilmiyoruz. En güzeli beklentisizlik. Ben de dediğiniz gibi taşıdığımız yerde çevre edinemedim. Ve de ailem çalıştığı, kayınvalidem de rahatsızlıkları olan biri olduğu için böyle fazla kimsede bırakamadım. Ancak bir hastaneye gitmem veya zorunlu bir şey var ise bırakabildim çoğunlukla. Sizin gibi düşünüp kendimi üzüyordum. Ama ne olursa olsun anne annedir. Karakterini kişiliğini değiştiremezsiniz. Ben de annemle hiç canım cicim olan biri değilim. Mesela en basitinden annemi arayıp 1 saat çocuğu sana bırakabilir miyiz dediğimde, yorgunum ben bugün şunu yaptım, geldim gittim, geçmişinden bugüne bir başlardı bağırarak. Yani hayır bakamam dese öpüp başına koyar insan. Veya doğumdan sonra bebeğimi kucağıma almak istedim gitti aldı sen evde bol bol seversin dedi vermedi. Bebeğin altını değiştirirken alt açma ser dedim çünkü battaniyeyi kirleterek aldı. Sonra triplenip kalktı gitti öyle dedim diye. Doğumdan önce keza bütün moralimi yerle bir etti. Ama bunları düşünüp kendimi üzmenin bir anlamı yok. Alıştım ve sorun etmeyi de bıraktım. Alttan almaya ve de münakaşaya girmekten sakınmaya çalışıyorum. Anlamıyor, anlamayan birine hiçbir şey anlatamazsınız. Bu şekilde kabul edip, sevmelisiniz olabildiğince. Hayalinizdeki anne profili değil belki de. Hiçbirimiz seçemiyoruz anne babamızı. Elimizdekinin kıymetini bilmekle yükümlüyüz. Eksik veya fazla yapacak bir şey yok. Değiştiremediğinizi kabullenmekten başka bir seçenek yok. Siz daha ılımlı olmayı deneybilirsiniz. Ayrıca annenizin yediği içtiği gözünüze batmasın lütfen, onlar bize kaç sene yemek pişirdi etti. Anne işte ya belli bir yaştan sonra böyle daha bi hassas,tripli,alıngan olabiliyorlar. Hoşgörmeye çalışın. Özellikle değerinin bilinmediğine inanan kadınlar böyle kendisine daha ilgi olsun, benim kıymetim bilinmedi yapamam, uğraşamam, biraz da siz yapın da ben sefa çekeyim psikolojilerine girebiliyorlar. E gönül ister anne kız birbirlerinin halinden anlasın ama olmayınca da yapabilecek bir şey yok. Kabullenmeye çalışın, daha ılımlı ve olumlu yaklaşırsanız belki güzel geri dönüşler olur.

Genişletmek için tıkla...

Sevgi0641 .!.:

Bence mesafe koyulmalı kendi annemiz diye kabullenelim sevelim olmaz.Aynısını kv'nin yaptığını düşünün ve eşimiz kabullense direk mesafe koyarız hatta tartışma çıkartırız.

Genişletmek için tıkla...