Annem ve bitmeyen kirginliklarim



ya aslinda guclu olmak da bizim elimizde. ben mesela herkesi hersey icin affetmem ki.

anenemin her yaptigini affetmedim. kabullendim bazi seyleri, bazilarini affettim.

zaman gectikce affetmeye devam ediyorum. sen de dene istersen. ama ben affetmedigim seyle diger şeyleri birlestirmem ya da ona baglayip kendime yuk etmem. annem bile bilmez nerden yaraliyim neye kizginim. o sadece affettigim seyleri biliyo

annene kucak acmadigin sürece kendini rahat hissedip pismanim demez. ters psikoloji mi diyolar buna bilmiyorum. ama sey gibi dusun. hani cocuk ufakken yapma dedigini yapar inatla. zararli yanlis ya da tehlikeli oldugunu bilir de sirf kendi istedi diye yapmaya çalışır. ayni aslinda degismiyoruz insan olarak. zitlasmamak lazim karsidakinin gardini dusurmek için.


bence annene firsat ver. senin annenin de belki benim annem gibi konusacak dertlesecek kimsesi yoktur. benim annem karşısındaki en ufak olumsuz bisey dese asla agzini acmaz bi daha surekli icine atar. annesi kiz kardesleri bilmez en ufak derdini bile. zor insan iste.... mecbur idare ediyosun bi zaman sonra sizde kendinize ozel bi rutin duzen kurcaksiniz bence. bak kadin torununu sevmese bisey alir yollar mi senle arasi bozukken hem de.
 
Çocuğunuza annenizin bakmaması daha hayırlı olmuş bence. Geçmişten gelen kırgınlıklarınız var ve belki de anneniz sizin için bir şey yaptığında(çocuğunuza bakmak) bu kırgınlıkların son bulacağını sanıyorsunuz. Anneniz geçmişe müdahale edemez, geçmişte yaşadığınız her şey olduğu gibi kalacak. Annenizle ilgili beklentilerinizi minimum düzeyde tutun. İstiyorsa eğer torununu ve sizi ziyarete gelir zaten. Böylesi daha iyi olur iki taraf içinde.
 
ben de güçlüyüm biliyorum bu yasa kadar dağılmadiysam bundan sonrasini da toparlayabilirim sadece suan cok yaraliyim ve bu durumdan çıkmak icin sabirsizim ama düzelecek inşallah.
siz güzel bir denge kurmuşsunuz. burada anlatamadigim baska konular da var, artik üzüntü değil de ofke olarak çıkıyor tepkim, bi sure ondan uzak dursam iyi olacak gibi hissediyorum. evet sevmese yollamaz ama hersey onun istedigi gibi olsun istiyor. o ne yaparsa yapsin ben kirilmayayim.
hayirlisi, gidisati zaman gösterecek sabretmeye çalışıyorum.
irtibatta kalalim isterim, benzer süreçlerden gecmis biri olarak tavsiyelerin cok iyi geldi teşekkür ederim
 
haklisiniz belki de cocuk bakma isine cok misyon yukledim. belki de onu affedecegimi dusundum bilemiyorum
beklentim yok esasen bundan sonra, akışına bırakacağım. teşekkür ederim yorumunuz icin
 
Sen yanlış ailenin çocugu olarak dogmussun
 
Hiç üzme kendini canim..

Benim annem doğumuma bile gelmedi.

Kızkardeşimle gebeliklerimiz aynı haftalardaydi...annem beni arayıp "Sana kızların (6 ve 9 yaşındalar) baksın, ben X kızımın doğumuna gideceğim" dedi.. üstelik kızkardeşim normal doğum benimkinin sezeryan olacağını bile bile...

Ve ben annemin bu davranışı yüzünden intiharı bile düşündüm(bir insanı annesi sevemezse kim sevsin diye düşünerek), gebelikte psikiyatriye gittim ve ilaç başlandı, hala da kullanıyorum
 
Son düzenleme:
haklisiniz belki de cocuk bakma isine cok misyon yukledim. belki de onu affedecegimi dusundum bilemiyorum
beklentim yok esasen bundan sonra, akışına bırakacağım. teşekkür ederim yorumunuz icin
Bundan sonra çocuğa bakmak için gelmek istese de kabul etme, düzen kurdum gerek yok diye belirt
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…